piątek, 7 września 2012

Wrocław



Wrocław

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Aglomeracja wrocławska
Założono IX–X wiek
Prawa miejskie 1214, ponownie 1242
Prezydent miasta Rafał Dutkiewicz
Powierzchnia 293[1] km²
Wysokość 105–155 m n.p.m.
Ludność (31.12.2011)
• liczba
• gęstość
631 235 ▼[2]
2 154 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 71
Kod pocztowy 50-001 do 54-705
Tablice rejestracyjne DW
Położenie na mapie Polski


Wrocław
51°06′36″N 17°01′20″E
TERC
(TERYT) 0264011
SIMC 0986283
Hasło promocyjne: Wrocław - miasto spotkań
Urząd miejski
pl. Nowy Targ 1/8
50-141 Wrocław
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Wiadomości w Wikinews
 Wrocław w Wikicytatach
 Hasło Wrocław w Wikisłowniku
Strona internetowa
Portal:
Wrocław
Ten artykuł jest częścią cyklu artykułów o Wrocławiu

Geografia
Historia
Edukacja
Kultura
Ludność
Podział administracyjny
Transport
Architektura
Służba zdrowia
Religia
Sport
Wrocław (wymowa ?/i (łac. Wratislavia lub Vratislavia lub Budorgis[3], niem. Breslau ?/i, śl-niem. Brassel, czes. Vratislav, węg. Boroszló) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, siedziba władz województwa dolnośląskiego i powiatu wrocławskiego. Położone w Europie Środkowej na Nizinie Śląskiej, w Pradolinie Wrocławskiej, nad rzeką Odrą i czterema jej dopływami. Jest historyczną stolicą Śląska oraz Dolnego Śląska.
We Wrocławiu krzyżowały się dwie główne drogi handlowe – Via Regia i Szlak bursztynowy. Miasto należało do Ligi Hanzeatyckiej.
Jest głównym miastem aglomeracji wrocławskiej. Czwarte pod względem liczby ludności[1] miasto w Polsce – 631 235 mieszkańców, piąte pod względem powierzchni – 293 km². Wrocław jest również jednym z najstarszych miast Polski pod względem lokacji na prawach miejskich.
Dawna stolica księstwa wrocławskiego, siedziba władz pruskiej prowincji Śląsk i rejencji wrocławskiej. Od 28 czerwca 1946 stolica województwa wrocławskiego. Od 1 stycznia 1999 stolica województwa dolnośląskiego.
Od 1000 na mocy dekretu papieża Sylwestra II Wrocław stał się stolicą nowo powołanej diecezji wrocławskiej (jednej z czterech w Polsce), od 1929 archidiecezji wrocławskiej, a od 1992 metropolii wrocławskiej. Od 1951 jest również siedzibą prawosławnej diecezji wrocławsko-szczecińskiej.
Wrocław był gospodarzem Mistrzostw Europy w Koszykówce Mężczyzn 1963 i 2009, Mistrzostw Europy w Piłce Siatkowej Kobiet 2009, UEFA EURO 2012 oraz będzie gospodarzem Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014, Mistrzostw Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2016, World Games 2017, a także stanie się Europejską Stolicą Kultury 2016.
Spis treści  [ukryj]
1 Nazwa miasta
2 Historia
3 Ludność od początku XIX wieku
4 Środowisko naturalne
4.1 Klimat
5 Architektura i urbanistyka
5.1 Miejsca
5.2 Mosty i kładki
5.3 Pomniki
5.4 Kamienice
6 Gospodarka
7 Turystyka
8 Edukacja
9 Kultura i rozrywka
9.1 Muzea
9.2 Teatry
9.3 Kina
9.4 Kąpieliska
9.5 Lodowiska
9.6 Wrocław w literaturze
9.7 Wrocław w filmie
10 Media
10.1 Centra i ośrodki nadawcze
10.2 Stacje radiowe
10.3 Stacje telewizyjne
10.4 Prasa
10.4.1 Dzienniki
10.4.2 Czasopisma
10.4.3 Pisma już nie ukazujące się
11 Sport
12 Wspólnoty religijne
13 Administracja
13.1 Samorząd
13.2 Podział administracyjny
14 Transport
14.1 Układ drogowy
14.2 Transport lądowy, lotniczy i wodny
14.3 Miejski transport zbiorowy
14.4 Miejski transport indywidualny
15 Bezpieczeństwo
15.1 Służba zdrowia
15.2 Jednostki wojskowe
16 Miasta partnerskie
17 Wrocławianie
17.1 Nobliści
17.2 Honorowi obywatele Wrocławia
18 Panoramy miasta
19 Zobacz też
20 Przypisy
21 Bibliografia
22 Linki zewnętrzne
Nazwa miasta[edytuj]

Nazwa miasta pochodzi przypuszczalnie od imienia księcia czeskiego Vratislava I, który w X wieku czasowo panował nad miastem i który według legend jest założycielem miasta[4]. W VI wieku słowiańskie plemię Ślężan osiedliło się nad Odrą i wzniosło na Ostrowie Tumskim gród, który Vratislav I umocnił[5]. Jednym z pierwszych źródeł nazwy miasta jest kronika Thietmara z Merseburga z XI. wieku („Iohannem Wrotizlaensem“, „Wortizlava civitate“)[6]. Polska nazwa miejscowości „Wrocław“ jest skrótem od staropolskiego imienia „Wrócisław“. „Wrócisław“ lub „Vratislaw“ jest imieniem złożonym: pierwsza część (pol. „wrócić“, „wracać“, czes. „vraceti“, „vrátiti“) znaczy „wracać“, „zwracać“, „obalać przeciwnika“, „zmusić kogoś do ucieczki“. Druga część („sław“) znaczy „imię“, „poważanie“, „reputacja“, „sława“[7]. Dlatego inicjał „W“ był/jest od dawna częścią herbu niemieckiego i polskiego. W roku 1154 arabski geograf Al-Idrisi w swoim dziele pt. Księga Rogera zamieścił nazwę Wrocławia jako -r(a)t(i)-slaba pośród innych polskich miast Krakowa, Gniezna, Sieradza, Łęczycy oraz Santoka[8][9].
Niemiecka nazwa „Breslau“ ma pochodzenie słowiańskie. W czasie, w którym Niemcy osiedlali się nad Odrą, istniało już osiedle polskie na Ostrowie Tumskim. Osiedle nazywało się „Wrocław“, ulokowane tu było już też biskupstwo. Rosnące znaczenie tego biskupstwa spowodowało, że nie istniała potrzeba stosowania nowej nazwy dla osiedli niemieckich, słowiańska nazwa osiedla biskupiego używana była też dla osiedli niemieckich. Etymologiczne pochodzenie nazwy „Breslau“ od nazwy „Wrocław“ można udowodnić przez porównanie historycznych dokumentów duchownych i książęcych, w których można znaleźć dużo wariantów i odwołań do tej nazwy („ecclesiam Wratislaviensem“, „episcopus Wratizlauiensis“, „Wrotizlaensis“, „in foro Wratislaviensi“, „Wroczlaviensi provincia“, „Vrozlavia“, „Wortizlaua“, „Wrazslavie“, „Vratislavia“, „Wratizlavia“, „Wratislavia“, „Wratislawia“, „Vratizlav“, „Wratizlaw“, „Wratislaw“, „Wraislaw“, „Vratizlau“, „Wratizlau“,„Wratislau“, „Wreczeslaw“, „Wretslaw“, „Wrezlaw“, „Wrezlau“, „dux de Werslaue“, „Breczlaw“, „Bretzlaw“, „Bretlav“, „Bretzlau“, „Bretzla“, „Brezslaw“, “Brezlaw“, „Breßlaw“, „Bresslaw“, „Presslaw“, „Breslow“, „Breslou“, „Breßlau“, „Bresslau“, „Breslau“). Wymiana litery „W“ na litere „B“ uzasadnia się trudnościami w artykulacji przez Niemców wersji nazwy zaczynającej się od „W“. Niektórzy przypuszczają, że niemieckie osiedle początkowo mogło mieć swoją własną nazwę, która jednak nie zachowała się[7].
Historia[edytuj]



Wrocław w XV w. – Liber Chronicarum


Wrocław w XVII w.


Wrocław w roku 1736
 Osobny artykuł: Historia Wrocławia.
 Osobny artykuł: Kalendarium historii Wrocławia.
Miasto po raz pierwszy wzmiankowane w sposób jednoznaczny w roku 1000 w związku z założeniem (podczas zjazdu gnieźnieńskiego) biskupstwa (jednego z czterech na terenie ówczesnej Polski). Osadnictwo na tych terenach istniało już jednak od VI wieku, kiedy to słowiańskie plemię Ślężan osiedliło się nad Odrą i wzniosło na Ostrowie Tumskim gród, który Wratysław I umocnił w X wieku[5]. Od końca X wieku Wrocław znajdował się pod panowaniem Piastów i był jedną z głównych siedzib królestwa (łac. sedes regni principalis)[10]. W latach 1031-1032 wybuchła Reakcja pogańska i zburzona została katedra wrocławska, a na jej miejscu budowano świątynię pogańską[11]. Inne źródła za datę reakcji pogańskiej podają lata 1034–1038[12], co wydaje się bardziej prawdopodobne jeśli weźmie się pod uwagę śmierć Mieszka II i postać Bolesława Zapomnianego.
W XII wieku na Ołbinie, wyspie Piasek, oraz wokół góry Ślęży swoje posiadłości miał Piotr Włostowic.
W kwietniu 1241, w obawie przed najazdem mongolskim (tatarskim), miasto zostało opuszczone przez mieszkańców i spalone. Zamek wrocławski, w którym bronił się Henryk II Pobożny, pozostał niezdobyty dzięki cudownemu zjawisku, które ukazało się na niebie powodując odstąpienie Tatarów od oblężenia. Tradycja, którą przekazał m.in. Jan Długosz, uznała to za skutek modlitw przeora wrocławskich dominikanów Czesława Odrowąża, późniejszego błogosławionego i patrona miasta[13][14][15]. Po odbudowaniu ze zgliszcz, dokonano lokacji miasta na prawie magdeburskim. Pierwszym wójtem obrano Godinusa Stillevogta (jego syn Gedko został później pierwszym wójtem Krakowa[16]).
W 1335 miasto przeszło (wróciło) pod panowanie królów Czech, po 1526, wraz z Koroną Czeską, zostało włączone do Monarchii Habsburskiej.
W połowie XVII wieku polsko-niemiecka granica językowa przebiegała niedaleko Wrocławia, włączając miasto do terytorium o dominacji języka polskiego[17].
W roku 1693 Edmund Halley, w oparciu o zestawienia narodzin i zgonów sporządzone przez wrocławskiego pastora Caspara Neumanna, opracował wzorzec obliczania składek emerytalnych dla powstających funduszy ubezpieczeniowych. W analizie jako miasto wzorcowe posłużył mu Wrocław[18].
W 1741 roku miasto, wraz z większością Śląska, zostało przez króla Prus Fryderyka II zdobyte podczas tzw. wojen śląskich, w związku z czym od roku 1741 oficjalna nazwa miasta brzmiała Królewskie Stołeczne i Rezydencjalne Miasto Wrocław (niem. Königliche Haupt- und Residenzstadt Breslau).


Przybycie księcia Hieronima Bonaparte do Wrocławia - obraz z roku 1807
Od 6 grudnia 1806 r. Wrocław oblegany był przez wojska napoleońskie i po miesięcznym oblężeniu, 5 stycznia, zdobyty przez wojska generała Dominique’a Vandamme’a. Miasto stało się punktem organizacyjnym polskich legionów, których liczbę określono na 8400 rekrutów. W 1807/08 r. Vandamme zarządził rozbiórkę fortyfikacji okalających miasto, na czym Wrocław skorzystał, bo bastiony i mury ograniczały wcześniej rozwój przestrzenny miasta. Pod panowaniem Francji Wrocław pozostawał do 1807 roku, gdy Napoleon podpisał Pokój w Tylży 9.07.1807 r. a miasto wróciło ponownie pod panowanie Prus. Dzięki zabiegom adiutanta Hieronima Bonaparte hrabiego Philipa de Anakina Prusy zezwoliły na wolne przejście armii Napoleona przez terytorium Śląska. Od 1809 r. król Prus zarządził sekularyzację dóbr kościelnych (m.in. uniwersytetu), a odebrane dobra przekazał na cele kulturalne lub dla swoich dworzan np. Pałac w Krobielowicach.
W 1877 r. we Wrocławiu powstała sekcja Deutscher und Oesterreichischer Alpenverein (DuOEAV) (obecnie są to DAV i OEAV), która w 1882 r. wybudowała schronisko górskie Breslauer Hütte w Alpach, u podnóża Wildspitze. Natomiast w 1887 r. powstała sekcja Karpathenverein, która w osiem lat później wybudowała schronisko Śląski Dom w Tatrach, u podnóża Gerlachu. We Wrocławiu swoje sekcje miały również Morawsko-Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie, Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie, Towarzystwo Karkonoskie, a także Beskidenverein.
W 1891 r. w zamożnej wrocławskiej rodzinie żydowskiej przyszła na świat i spędziła pierwsze dwadzieścia lat swego życia Edyta Stein, filozof i karmelitanka, ogłoszona w 1999 r. przez Jana Pawła II patronką Europy[19][20].


Willa Colonia we Wrocławiu, ul. Rapackiego 14 - miejsce podpisania kapitulacji Festung Breslau.
25 sierpnia 1944 r. miasto zostało ogłoszone twierdzą Wrocław (niem. Festung Breslau), a 19 stycznia następnego roku, na rozkaz gauleitera Śląska Karla Hankego, dokonano pierwszej przymusowej ewakuacji większości pozostałej w mieście ludności cywilnej. Już 13 lutego Armia Czerwona rozpoczęła oblężenie Wrocławia. 8 marca dowództwo Festung Breslau przejął Hermann Niehoff, a jego poprzednik, Hans von Ahlfen, opuścił miasto samolotem dwa dni później. 16 marca robotnicy przymusowi rozpoczęli wyburzanie kamienic i budowę lotniska w miejscu obecnego Placu Grunwaldzkiego. W nocy 1/2 kwietnia 750 samolotów radzieckich rozpoczęło masowe bombardowania Wrocławia. 6 maja w godzinach wieczornych, w willi Colonia przy dzisiejszej ul. Rapackiego 14, gen. Hermann Niehoff i gen. Władimir Głuzdowski podpisali akt kapitulacji Wrocławia. W wyniku walk między Armią Czerwoną i Wehrmachtem zniszczono 70% miasta, a niektóre dzielnice zrównano z ziemią.
2 sierpnia 1945 r. na konferencji poczdamskiej zapadła decyzja o przekazaniu Polsce Śląska wraz z Wrocławiem, zaś ludność niemiecką, która nie opuściła miasta przed oblężeniem Wrocławia, przesiedlono[21] do radzieckiej strefy okupacyjnej w Niemczech. Do Wrocławia zaczęła napływać ludność polska, głównie z centralnej Polski (Kielecczyzna, Łódzkie) i Wielkopolski oraz wysiedleni mieszkańcy Kresów Wschodnich przedwojennej Polski, głównie ze Lwowa i okolic oraz z Wileńszczyzny.
Miasto kandydowało do wystawy EXPO 2010, lecz na gospodarza EXPO 2010 został wybrany Szanghaj[22]. W rywalizacji o EXPO 2012 miasto przegrało z Yeosu (Korea Południowa)[23].
Ludność od początku XIX wieku[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Wrocławia.
Na początku XIX wieku miasto zamieszkane było przez 78 tysięcy osób (dane z 1819). W połowie wieku liczba ludności przekroczyła 150 tysięcy, w 1870 – 200 tysięcy. Zjednoczenie Niemiec w 1871 przyczyniło się do szybkiego wzrostu liczby ludności miasta. Na początku XX wieku we Wrocławiu mieszkało ponad pół miliona osób (według zestawienia Heinza Rogmanna z 1937, w 1910 mieszkało w mieście 512 105 osób, natomiast suplement encyklopedii Orgelbranda podaje liczbę 510 929 osób). Wrocław stał się szóstym pod względem liczby ludności miastem Cesarstwa Niemieckiego. Według spisu niemieckiego z 1910 (przez historyków polskich i także niektórych niemieckich spis ten, podobnie jak inne niemieckie z I połowy XIX wieku, uważany jest za niedokładny[24], fałszywy[25] i tendencyjny[26]) we Wrocławiu mieszkało 95,71% Niemców, 2,95% Polaków, 0,67% ludność mieszana polsko-niemiecka, 0,67% Czechów[potrzebne źródło].
Tuż przed II wojną światową liczba mieszkańców sięgnęła prawie 630 tysięcy, a 1 grudnia 1940 wynosiła 638 905; w styczniu 1945 wraz z uciekinierami ze wschodnich terenów Rzeszy przekroczyła milion. Między połową stycznia a początkami lutego na rozkaz gauleitera Hanke przymusowo ewakuowano na zachód około siedemset tysięcy osób. Rok po zakończeniu wojny w spisie powszechnym zanotowano 170 tysięcy mieszkańców. Poziom zaludnienia z 1939 miasto osiągnęło w 1983. Największą populację Wrocław odnotował w 1991 – według danych GUS 643 640 mieszkańców[27].
Wykres liczby ludności miasta Wrocław na przestrzeni ostatnich 2 stuleci

Środowisko naturalne[edytuj]



Wyspa Słodowa
 Osobny artykuł: Zieleń miejska we Wrocławiu.
 Osobny artykuł: Wzgórza we Wrocławiu.
 Osobny artykuł: Pomniki przyrody we Wrocławiu.
 Zobacz też: Kategoria:Geografia Wrocławia.
Miasto jest położone na wysokości od 105 do 155 m n.p.m.[28]
Miasto leży nad rzeką Odrą i czterema jej dopływami, które zasilają ją w granicach miasta: Bystrzycą, Oławą, Ślęzą i Widawą.
Wrocław czerpie wodę pitną z obszaru terenów wodonośnych zasilanych wodami podziemnymi i powierzchniowymi rzek Oławy i Nysy Kłodzkiej poprzez Kanał Nysa-Oława.
Miasto posiada oczyszczalnię ścieków na osiedlu Janówek.
We Wrocławiu znajduje się Kilimandżaro, Morskie Oko, a w pobliskim Kamieńcu Wrocławskim Bajkał.
 Zobacz też: lista polskich wysp i Wrocławski węzeł wodny.
Klimat[edytuj]
 Osobny artykuł: Klimat we Wrocławiu.
Wrocław jest położony w strefie klimatów umiarkowanych średnich szerokości geograficznej, w typie klimatu przejściowego, podlegającego wpływom oceanicznym i kontynentalnym.
W mieście przeważają masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego; fronty atmosferyczne przemieszczają się przez 220 dni w roku z przewagą frontów chłodnych. Średnie miesięczne ciśnienie atmosferyczne waha się od 999,6 (kwiecień) do 1003,6 hPa (październik), dominują kierunki wiatru z sektora zachodniego. Dni pogodnych jest ok. 41 w roku, najwięcej we wrześniu, pochmurnych ok. 206, najwięcej w listopadzie; usłonecznienie wynosi średnio 1556 godzin w roku. Średnia roczna temperatura powietrza osiąga +9,0 °C; najchłodniejszy jest styczeń (średnio –0,4 °C), najcieplejszy lipiec (średnio +18,8 °C). W ciągu roku występuje 40 dni gorących, czyli takich, w których maksymalna temperatura przekracza +25 °C (z czego dziewięć dni jest upalnych, z temperaturą powyżej +30 °C), dni mroźnych, z temperaturą maksymalną poniżej 0 °C jest we Wrocławiu tylko 28 rocznie[29].
Najdłuższą, trwającą 114 dni, termiczną porą roku jest lato; zima trwa 65 dni.
Największe średnie miesięczne sumy opadu wynoszą 79 mm (lipiec), najmniejsze 30 mm (luty); średnio notuje się 158 dni z opadem w roku (z maksimum w zimie). Burze występują średnio 25 razy w roku, pokrywa śnieżna zalega średnio przez 35 dni w roku.
Warunki klimatyczne Wrocławia wykazują cechy typowe dla dużych aglomeracji miejsko-przemysłowych. Jednym z obserwowanych efektów jest podwyższenie temperatury powietrza, określane jako „miejska wyspa ciepła”, co najwyraźniej zaznacza się podczas pogodnych nocy letnich, dając dodatkowo ponad 5 °C.
Położenie Wrocławia na przedpolu Sudetów pociąga za sobą występowanie zjawisk fenopochodnych. Występują one średnio 18 dni w roku. Zjawiska te są zauważalne zwłaszcza zimą, kiedy to przy silnym, suchym wietrze dochodzi do gwałtownego wzrostu temperatury powietrza. Miało to miejsce np. 21 lutego 1990, gdy temperatura we Wrocławiu wzrosła do +20,1 °C.
Najwyższą temperaturę zanotowano 31 lipca 1994 (+37,9 °C), najniższą 8 stycznia 1985 (–30,0 °C).
Architektura i urbanistyka[edytuj]



Panorama Rynku Starego Miasta z wieży Bazyliki św. Elżbiety



Pergola i Hala Stulecia


Ratusz wrocławski


Wejście główne do Hotelu Monopol
 Osobny artykuł: Architektura Wrocławia.
Wrocław mimo zniszczeń wojennych (70% budynków) zachował wiele budowli bądź w stanie oryginalnym, bądź odrestaurowanych czy odbudowanych po wojnie. Do wyróżniających się należą: gotycki ratusz na Rynku, gotyckie kościoły: Archikatedra św. Jana Chrzciciela na Ostrowie Tumskim (przy niej barokowa kaplica Elektorska według projektu Fischera von Erlacha), Katedra św. Marii Magdaleny, Katedra greckokatolicka św. Wincentego i św. Jakuba (sobór), Bazylika św. Elżbiety, Św. Krzyża, NMP na Piasku, św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława, Kościół św. Wojciecha, neogotycki św. Michała Archanioła; barokowy zespół głównych budynków Uniwersytetu Wrocławskiego z Aulą Leopoldina; neogotycki budynek Dworca Głównego; modernistyczne: Hala Ludowa (proj. Max Berg na Wystawę Stulecia, 1913; używana dziś jest także nazwa „Hala Stulecia”[30], tłumaczenie pierwotnej niem. nazwy Jahrhunderdhalle), gmach Opery Wrocławskiej, Hotel Monopol, Hala Targowa, Dom Handlowy Braci Barasch, Dom Towarowy Renoma, Dom Towarowy Rudolf Petersdorff (obecnie „Kameleon”) zaprojektowany przez Ericha Mendelsohna, budynki wystawy „Mieszkanie i miejsce pracy” (1929, m.in. dom projektu Hansa Scharouna), budynki Browaru Piastowskiego, Pałac Spätgenów, Pałac Schaffgotschów, Landeshaus, Urząd Pocztowy, wieże ciśnień przy alei Wiśniowej, Na Grobli i przy alei Kasprowicza.


Wieża ciśnień - al. Wiśniowa
Oprócz tego w mieście zachowało się ponad osiem tysięcy zabytkowych kamienic reprezentujących style historyczne pochodzących z XIX i początków XX wieku, które władze samorządowe starają się w ramach specjalnych programów rewitalizacyjnych sukcesywnie poddawać renowacjom. Jest to największe tego typu skupisko zabytkowego budownictwa w Polsce oraz jedno z największych w Europie. Kamienice te prezentują style począwszy od baroku poprzez klasycyzm, historyzm, secesję aż po modernizm. Wiele kamienic prezentuje wysokie walory architektoniczno-estetyczne. W niektórych przypadkach są to zachowane całe ciągi ulic architektury historyzującej jak chociażby ulica Miernicza oraz plac księdza Stanisława Staszica na osiedlu Nadodrze.
W budynku Banku Zachodniego na rogu Rynku i placu Solnego działa jedyny we Wrocławiu paternoster, czyli winda bez drzwi, która jeździ ze stałą prędkością, nie zatrzymując się na poszczególnych piętrach.
Wrocław ma czwartą największą liczbę mostów (i kładek) w Europie, plasuje się za Wenecją, Amsterdamem i Petersburgiem.[potrzebne źródło]
Jako jedno z nielicznych miast w Europie ma zachowaną i stale wypełnioną wodą fosę miejską.
Wrocławski ratusz jest jednym z najstarszych ratuszy w Polsce. Na wysokiej wieży mieści się najstarszy w Polsce dzwon zegarowy i najstarszy, z 1368 zegar wieżowy. W piwnicach budynku znajduje się najstarsza (z XIV wieku) restauracja w Europie – Piwnica Świdnicka.
Miejsca[edytuj]

Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.
Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać próżnych wyrażeń takich jak "znani", "najlepsi" itd. Kryteria możesz omówić w dyskusji artykułu.
Zobacz też: Zasady tworzenia list.


Wrocławska Fontanna Multimedialna przy Hali Stulecia nocą


Fontanna w Rynku


Ogród Japoński w Parku Szczytnickim
Hala Stulecia (dawniej Hala Ludowa) – obiekt wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO, uznany za pomnik historii
Zespół historycznego centrum[31] – uznany za Pomnik historii:
Ostrów Tumski (dawniej osobna wyspa) – najstarsza, zabytkowa część Wrocławia zasiedlona co najmniej od IX wieku, swój rozwój zawdzięcza dogodnemu położeniu, gdyż był to najwygodniejszy punkt przekraczania Odry
Stare Miasto – najstarsza i najciekawsza część lewobrzeżnego Wrocławia, wywodząca się z trzynastowiecznego miasta lokacyjnego
Rynek z Ratuszem, Nowym Ratuszem, Piwnicą Świdnicką i Browarem Spiż – jeden z największych rynków staromiejskich w Europie o wymiarach 205 na 175 m[32]. 50. pod względem wielkości plac na świecie (28. w Europie, 3. w Polsce)[33]. Otaczające budynki reprezentują style różnych epok
plac Solny – dawny średniowieczny plac targowy, swym narożnikiem styka się z Rynkiem. Prawdopodobna data powstania to koniec XIII wieku
Nowy Targ – jeden z trzech historycznych placów targowych Wrocławia, powstał prawdopodobnie już około 1214
ulica Kuźnicza
ulica Oławska
ulica Psie Budy
ulica Świdnicka – o łącznej długości ok. 1050 m. Jest jedną z głównych ulic Wrocławia
ulica Szewska – będąca częścią strefy pieszej. Jest jedną z reprezentacyjnych ulic miasta
Panorama Racławicka
Stadion Miejski – jedna z aren Euro 2012
Wrocławska Fontanna Multimedialna
Pałac Królewski (Pałac Spätgenów)
Ogród zoologiczny (założony w 1865 – największa w Polsce liczba gatunków – 565, łącznie około 7100 zwierząt[potrzebne źródło])
Ogród botaniczny – powołany w 1811 na terenie Ostrowa Tumskiego. Obszarem obejmuje 7,4 ha (i 0,33 ha pod szkłem), znajduje się w nim około 7,5 tysiąca gatunków roślin.
Park Szczytnicki z Ogrodem Japońskim – zajmuje powierzchnię około 100 ha co sprawia, że jest jednym z największych parków Wrocławia Park ma charakter krajobrazowy i duże walory kompozycyjne oraz dendrologiczne (około 400 gatunków drzew i krzewów).
Stary Cmentarz Żydowski ten zabytkowy cmentarz stanowi obecnie Muzeum Sztuki Cmentarnej, które jest oddziałem Muzeum Miejskiego Wrocławia. Jego łączna powierzchnia wynosi 4,6 ha.
Wyspy odrzańskie we Wrocławiu
(1/2)▶

Zespół wschodnich wysp odrzańskich we Wrocławiu

Wyspy odrzańskie:
Kępa Mieszczańska – we Wrocławiu, w zachodniej (dolnej) części miejskiego odcinka Odry
Wyspa Piasek znajduje się w obrębie historycznego starego miasta. Znajduje się tu Kościół Najświętszej Marii Panny. Już we wczesnym średniowieczu przebiegał przez wyspę główny trakt w kierunku północ-południe
Wyspa Słodowa – niewielka wysepka w obrębie wrocławskiego Starego Miasta
Wielka Wyspa – na niej znajdują się osiedla Bartoszowice, Biskupin, Dąbie, Sępolno, Szczytniki, Zacisze, Zalesie

Panorama na Ostrów Tumski i Wyspę Piasek
Mosty i kładki[edytuj]
 Osobny artykuł: Mosty i kładki we Wrocławiu.


Szwajcarski statek wycieczkowy na Odrze przy moście Pomorskim. W tle widoczny most Sikorskiego


Most Grunwaldzki (w głębi) i Most Pokoju


Most Rędziński
Przed II wojną światową w mieście istniały – licząc według obowiązujących wówczas niemieckich kryteriów definiujących budowle drogowe – 303 mosty. Obecnie wszystkie przedwojenne mosty, które uległy zniszczeniu podczas oblężenia w 1945 zostały odbudowane, powstało też kilkanaście całkiem nowych[34], pomimo tego według kryteriów używanych współcześnie, uznaje się, że jest ich tylko od 117 (w tym 27 kładek) do 229 przy czym powierzchnia miasta od 1945 wzrosła ze 175,1 km² do 292,8 km². Według jeszcze innych kryteriów wszystkich mostów jest około 400[35]. Największe i najważniejsze z mostów przerzucone są nad głównym i pobocznymi nurtami rzeki Odry (Stara Odra, Odra Północna i Południowa) i kanałów: Powodziowego, Żeglugowego, Bocznego, Miejskiego, Granicznego, Odpływowego i kilku pozostałych.
Przez obszar Wrocławia przepływa też kilkanaście innych, mniejszych rzek i strumieni, z których główne to cztery dopływy Odry: Ślęza, Oława (rozdzielająca się tu na dwa nurty – Oławę Górną i Dolną), Bystrzyca, Widawa, a z pomniejszych – Dobra, Zielona, Ługowina, Kasina, Oporówka, Łękawica, Piskorna, Młynówka, Trzciana, Czarna Woda, Rogożówka, Olszówka Krzycka, Grabiszynka, Brochówka i inne. Rzeki te i strumienie oraz przekopane sztuczne kanały tworzą liczne naturalne i kilka sztucznych wysp (zależnie od poziomu wody w rzece oraz od kryterium wielkości można się ich doliczyć do około 25), niektóre rzeki (prócz Odry – np. Widawa) mają swoje „stare” nurty płynące nieco inną trasą niż nurty główne; w wielu miejscach przedzielone są śluzami – niektóre ze śluz pełnią też rolę mostów lub kładek. Ponadto Wrocław jako jedno z nielicznych miast w Europie, ma zachowaną i stale wypełnioną wodą fosę miejską nad którą również przerzucone są ciągi komunikacyjne – piesze i kołowe. To wszystko sprawia że Wrocław bywa nazywany Wenecją Północy.
Ostatnią, wcale nie najmniej ważną kategorią mostów i kładek wrocławskich są kładki piesze i wiadukty drogowe ponad jezdniami ulic bądź torami kolejowymi.
Pomniki[edytuj]


Iglica


„Powodzianka”


Pomnik Bolesława Chrobrego
Lista pomników i miejsc pamięci narodowych we Wrocławiu:
Pomnik Pomarańczowej Alternatywy w formie niewielkiego krasnala
„Powodzianka” (na pamiątkę powodzi tysiąclecia w 1997)
Pomnik na pamiątkę masakry na placu Tian’anmen w Pekinie 4 czerwca 1989 (Pomnik ku czci Chińczyków z Tian'anmen)
Pomnik Pamięci Zwierząt Rzeźnych, ustawiony w zaułku Stare Jatki (przed wojną Große Fleischbänke – „Wielkie Ławy Mięsne”), historycznym miejscu sprzedaży mięsa z pobliskich nadodrzańskich ubojni (obecnie znajdują się tam galerie artystyczne)
Papieża Jana XXIII na ul. św. Marcina – napis „PACEM IN TERRIS” (pokój światu), odsłonięty 5 V 1968
Juliusza Słowackiego w Parku Słowackiego
Pomnik Katyński w Parku Słowackiego
Mikołaja Kopernika w Parku Kopernika
Fryderyka Chopina w Parku Południowym, odsłonięty 2 IX 2004
Ofiar Stalinizmu na pl. Wolności
Pomnik Uczonych Polskich, Ofiar Hitleryzmu[36], na pl. Grunwaldzkim – napis „Nasz los przestrogą”
Orląt Lwowskich – na cmentarzu św. Rodziny na Sępolnie
Kolumna Chrystusa Króla na pl. Katedralnym, odsłonięty w 2000
Sokratesa na Wyspie Bielarskiej
Szermierz na pl. Uniwersyteckim (M. Laderer, 1904)
Bolesława Chrobrego
Rotmistrza Witolda Pileckiego na Promenadzie Staromiejskiej przy pl. Wolności
Pomnik Amora na Pegazie z 1914 w Parku Kopernika
Pomnik Fryderyka von Schillera, niemieckiego poety i dramaturga (rekonstrukcja pomnika odsłoniętego 9 maja 1905)
Pomnik Josepha v. Eichendorffa (sam pomnik został usunięty, pozostał postument z dwoma płaskorzeźbami)
Pomnik Aleksandra Fredry na Rynku
Pociąg do nieba
i inne.
Kamienice[edytuj]


Kamienice Jaś i Małgosia


Kamienice i nowa zabudowa przy ul. św. Mikołaja
Wrocław odznacza się niepowtarzalnym i oryginalnym stylem architektonicznym. Uroku miastu z pewnością dodają kolorowe i stylowe kamieniczki. Cenny zespół stanowi zespół renesansowych domów w bloku śródrynkowym, w którym przebiegają trzy wąskie uliczki. Należą do nich Sukiennice, domy przy przejściu Garncarskim oraz przejściu Żelaźniczym.
Liczne zabytkowe kamienice otaczają płytę Rynku, ponadto na terenie Starego Miasta zachowały się pojedyncze dzieła tego typu. Przykładami są:
Kamienica Heinricha von Rybischa (ul. Ofiar Oświęcimskich 1)
Kamienica Pod Gryfami (Rynek 2)
Kamienica Dwór Polski (Rynek 5)[37]
Kamienica Pod Złotym Słońcem (Rynek 6)[38]
Kamienica Pod Błękitnym Słońcem (Rynek 7)
Kamienica Pod Siedmioma Elektorami (Rynek 8)[39]
Kamienica Pod Starą Szubienicą (Rynek 19)[40]
Kamienica Pod Złotym Dzbanem (Rynek 22)
Kamienica Pod Zieloną Dynią (Rynek 23)
Kamienica Pod Złotym Pucharem (Rynek 26)[41]
Kamienica Pod Złotym Psem (Rynek 41 róg ul. Wita Stwosza 1)
Kamienice Jaś i Małgosia (ul. św. Mikołaja 1 róg ul. Odrzańskiej 40)
Kamienica Pod Złotym Jeleniem
Gospodarka[edytuj]



biurowiec FagorMastercook


budynek Credit Agricole Bank Polska
Wrocław posiada drugi po Warszawie pod względem wielkości dochodów (3,814 mld zł w 2012) i wydatków (3,804 mld zł) budżet w Polsce. Dochody w przeliczeniu na jednego mieszkańca(6025PLN) także ustępują jedynie Warszawie[42].
Na koniec marca 2010 roku wskaźnik bezrobocia we Wrocławiu wynosił 6,1% – 19.005 zarejestrowanych osób bezrobotnych[43].
We Wrocławiu produkowane są autobusy, tramwaje, wagony kolejowe, AGD, środki chemiczne i elektronika. Od początku XXI wieku dynamicznie rozwija się sektor IT. Swoje fabryki i centra rozwojowe ma tu wiele zagranicznych korporacji, np. WAGO Elwag, Siemens, Nokia Siemens Networks, Volvo, HP, IBM, Google, Opera Software, QAD, Bombardier Transportation (dawniej Pafawag), DeLaval, Whirlpool Corporation (dawniej Polar S.A.), Bosch, WABCO, FagorMastercook (były Wrozamet), Tieto, PPG Deco Polska (dawniej Polifarb Wrocław) i inne. We Wrocławiu zlokalizowane są także siedziby dużych polskich firm, m.in. Getin Holding, Akwawit-Polmos Wrocław, Telefonia Dialog, Gazoprojekt, MCI Management, Protram, Selena, Koelner, AB SA, Impel, Kogeneracja S.A., EKO Holding.
W mieście znajdują się siedziby wielu przedsiębiorstw branży internetowej: Nasza Klasa, Money.pl, Travelplanet.pl, Skąpiec.pl, Ceneo.pl, e-petrol.pl oraz Mojeauto.pl (Grupa Allegro).
Swoje siedziby mają tu następujące banki: Crédit Agricole Bank Polska, BZ WBK, Euro Bank, Santander Consumer Bank (dawniej PTF Bank, wchłonął także AIG Bank Polska) oraz centra finansowo-księgowe: Volvo, Hewlett-Packard, KPIT Cummins, UPS, GE Money Bank, Credit Suisse. W mieście działa największa liczba firm leasingowych oraz windykacyjnych w kraju, w tym największy Europejski Fundusz Leasingowy, znajduje się tu również siedziba firmy American Restaurants, franczyzobiorcy sieci KFC, Pizza Hut, Burger King i Starbucks oraz właściciela Rodeo Drive. Swoją siedzibę mają tu również polskie firmy wysokich technologii, np. giełdowa spółka informatyczna PGS Software SA. Wrocław jest dużym ośrodkiem przemysłu farmaceutycznego: US Pharmacia, Hasco-Lek, Galena, 3M (dawniej Viscoplast), Labor, S-Lab, Herbapol, Cezal.
We Wrocławskim Parku Technologicznym zlokalizowanych jest wiele firm z branży przemysłu wysokich technologii (High-tech): Baluff, CIT Engineering, Caisson Elektronik, ContiTech, Ericsson, Innovative Software Technologies, IT-MED, Mitsubishi Electric, Maas, Sektor IT, Technology Transfer Agency TECHTRA, czy Vratis. We Wrocławiu znajduje się także centrum informatyczno-usługowe IBM. Natomiast w podwrocławskich Biskupicach Podgórnych znajdują się fabryki LG (LG Display, LG Electronics, LG Chem, LG Innotek), Dong Seo Display, Dong Yang Electronics, Toshiby i wielu innych firm, głównie z branży elektronicznej i AGD.
Ściśle powiązane z Wrocławiem są także Park Handlowy Bielany i Bielany Trade Center znajdujące się na terenie Bielan Wrocławskich.
Ze względu na bliskość granicy z Niemcami i Czechami udział Wrocławia, jak i całego województwa dolnośląskiego w eksporcie i imporcie z tymi krajami jest bardzo duży.
W 2008 produkt krajowy brutto na mieszkańca wytworzony we Wrocławiu stanowił 153,6% średniej krajowej i wynosił 67 407 zł., a wzrost gospodarczy ukształtował się na poziomie 12,7%, wobec 4,9% dla Polski i był jednym z najwyższych wskaźników w kraju[potrzebne źródło]
Turystyka[edytuj]



Kamienice w Rynku
W maju 2012 miasto wprowadziło do sprzedaży kartę turystyczną OpenWroclaw oferującą zniżki, wejściówki i dodatkowe bonusy w 121 instytucjach kulturalnych, sportowych, rozrywkowych oraz restauracjach, hotelach i hostelach[44].
Miasto posiada wiele punktów widokowych zlokalizowanych na zabytkach, są to m.in.: wieża północna Katedry św. Jana Chrzciciela, wieża Bazyliki św. Elżbiety, Wieża matematyczna Uniwersytetu Wrocławskiego, Mostek Czarownic między wieżami Katedry polskokatolickiej św. Marii Magdaleny.


Statek Białej Floty na Przystani przy Hali Targowej
Wrocław posiada dwa obiekty (najwięcej w Polsce, wraz z Gdańskiem) na liście Pomników Historii – najcenniejszego wyróżnienia przyznawanego w kraju obiektom uznanym za szczególnie wartościowe dla kultury, będących pod patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej. Są nimi: Zespół historycznego centrum i Hala Stulecia.
Dużą popularnością cieszy się zwiedzanie miasta statkami Białej Floty, pływającymi po Odrze. Głównymi przystaniami są Przystań Zwierzyniecka i Przystań przy Hali Targowej.
Licznie odwiedzany jest Wrocławski Ogród Zoologiczny, który jest najstarszym zoo w Polsce i posiada największą w Polsce liczbę gatunków zwierząt.
Częstym celem wycieczek turystów odwiedzających Wrocław jest także pobliska góra Ślęża.
Edukacja[edytuj]



Gmach Uniwersytetu Wrocławskiego
 Osobny artykuł: Edukacja we Wrocławiu.
Wrocław jest trzecim co do wielkości w Polsce ośrodkiem uniwersyteckim. Na samych studiach stacjonarnych uczy się tu około 150 tysięcy osób. [45]
Uczelnie publiczne to:
Uniwersytet Wrocławski założony w 1702 roku
Politechnika Wrocławska założona w 1910 roku
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu (dawna Akademia Medyczna) posiada tradycje kształcenia sięgające 1811
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu (dawna Akademia Ekonomiczna) – powołany w 1947
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (dawna Akademia Rolnicza) założony w 1951
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu założona w 1946 roku
Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu założona w 1948 roku
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki
Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego we Wrocławiu
Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych we Wrocławiu
Kolegium Pracowników Służb Społecznych
Kolegium Nauczycielskie im. G. Piramowicza
Oprócz licznych placówek państwowych we Wrocławiu mieści się ogromna liczba uczelni prywatnych i ośrodków badawczych.
Kultura i rozrywka[edytuj]

 Osobny artykuł: Kultura we Wrocławiu.


Występ teatru na rynku we Wrocławiu


Muzeum Miejskie - dawny pałac królewski
Wrocław jest jednym z największych ośrodków kulturalnych i intelektualnych w Polsce, o wielowiekowej tradycji. Znajduje się tu spora liczba teatrów, muzeów, kin i galerii sztuki, zapewnia swym mieszkańcom i turystom szeroką ofertę kulturalną – od muzyki dawnej do projektów z obszaru sztuki nowoczesnej. Wizytówką kulturalną Wrocławia stały się festiwale muzyczne o międzynarodowym znaczeniu (m.in. Wratislavia Cantans, Jazz nad Odrą, Przegląd Piosenki Aktorskiej). Miasto słynie także z dużej ilości klubów muzycznych, dyskotek i pubów. Największa ich liczba znajduje się w Rynku i okolicach, a także w Pasażu Niepolda, w nasypie kolejowym przy ulicach Bogusławskiego i Kolejowej, na Wzgórzu Partyzantów i na Dworcu Świebodzkim.
Każdego roku w maju odbywa się Festiwal Dobrego Piwa.
21 czerwca 2011 Wrocław został wybrany na Europejską Stolicę Kultury roku 2016[46].
Muzea[edytuj]


Muzeum Narodowe we Wrocławiu


Ossolineum
We Wrocławiu znajduje się kilkanaście znaczących obiektów muzealnych. Należy do nich Muzeum Narodowe we Wrocławiu, zawierające między innymi zbiory przeniesione ze Lwowa i Kijowa, jedyne w Polsce Muzeum Architektury, restytuowane w 1995 Muzeum Książąt Lubomirskich we Wrocławiu i Muzeum Sztuki Mieszczańskiej w Ratuszu.
Do atrakcji kulturalnych należy też zaliczyć Panoramę Racławicką – rotundę, będącą oddziałem Muzeum Narodowego, w której mieści się panoramiczne malowidło o wymiarach: 120x15 metrów przedstawiające bitwę pod Racławicami z 4 kwietnia 1794.
19 kwietnia 2009 Muzeum Miejskie otworzyło kolejny oddział mieszczący się w odrestaurowanym pałacu królewskim (zamku królów pruskich) w centrum miasta. Część budynku zajmują drobiazgowo odrestaurowane komnaty królewskie. Dwa skrzydła gmachu zajmuje wystawa „1000 lat Wrocławia”. Na wystawie prezentowanych jest prawie trzy tysiące eksponatów, wiele z nich pochodzi ze zbiorów polskich i niemieckich kolekcjonerów oraz Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, skarbca katedry św. Jana i Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu.
Arsenał Miejski jest oddziałem Muzeum Miejskiego, w jego południowym i wschodnim skrzydle znajduje się Muzeum Militariów a w starym spichlerzu ma swoją siedzibę Archiwum Budowlane Muzeum Architektury i od 2001 Muzeum Archeologiczne.
Muzeum Przyrodnicze powstało w 1814 i znajduje się na terenie Ogrodu Botanicznego
Muzeum Sztuki Medalierskiej założony w 1964 oddział Muzeum Miejskiego. Jako jedyne w Polsce gromadzi zbiory z zakresu medalierstwa i falerystyki
Muzeum Archidiecezjalne założone w 1898 na terenie Ostrowa Tumskiego gromadzi zabytki starożytne i gotyckie, głównie z czasów piastowskiego Śląska
Mauzoleum Piastów Śląskich mieści się w kościele św. Klary i św. Jadwigi i posiada m.in. urnę z sercem księżniczki Karoliny, ostatniej Piastówny z 1707
Muzeum Poczty i Telekomunikacji jest jedyną tego typu placówką w Polsce i prezentuje unikalne zbiory poczty polskiej od XVI w
Muzeum Geologiczne przy Uniwersytecie powstało w 1866
W 1812 powstało Muzeum Mineralogiczne
Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego ukazuje historię uczelni od 1702 do czasów współczesnych, mieści się w gmachu głównym Uniwersytetu Wrocławskiego
Muzeum Człowieka znajduje się w budynku Katedry Antropologii Uniwersytetu Wrocławskiego i posiada zbiory jeszcze z czasów przedwojennych
Muzeum Etnograficzne znajduje się w dawnym Pałacu Biskupów Wrocławskich przy placu Zgody
Muzeum Akademii Sztuk Pięknych jest częścią ASP we Wrocławiu przy pl. Polskim
Muzeum Sztuki Cmentarnej obejmuje teren Starego Cmentarza Żydowskiego przy ul. Ślężnej
Muzeum Archeologiczne we Wrocławiu w swoich zbiorach posiada część Skarbu zakrzowskiego
Muzeum Odry we Wrocławiu
Muzeum Farmacji
Teatry[edytuj]


Wrocławski Teatr Lalek


Opera Wrocławska
W dzisiejszym Wrocławiu działa kilkanaście teatrów i grup teatralnych. Do ważniejszych zaliczyć można Teatr Polski złożony z trzech scen, Teatr Współczesny powstały w początkach lat 70. XX wieku we Wrocławiu, będący inicjatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DIALOG-WROCŁAW odbywającego się co 2 lata.
Tradycje operowe we Wrocławiu, sięgające pierwszej połowy XVII w., podtrzymuje Opera Wrocławska wzniesiona w latach 1839-1841.
Dla melomanów ważna jest również Filharmonia Wrocławska utworzona w 1954, m.in. z inicjatywy hr. Wojciecha Dzieduszyckiego. Przedstawienia operetkowe na dwóch scenach wystawia natomiast Teatr Muzyczny Capitol.
Kina[edytuj]
We Wrocławiu znajduje się 5 multipleksów: 2 kina należą do Heliosa – przy ul. Kazimierza Wielkiego i w Centrum Handlowo-Rozrywkowym Magnolia Park, również 2 kina posiada Multikino – w Centrum Handlowym Arkady Wrocławskie i w Centrum Handlowo-Rozrywkowym Pasaż Grunwaldzki natomiast jedno kino należy do sieci Cinema City i mieści się w Centrum Handlowym Korona. Oprócz nich Wrocław może pochwalić się także kameralnymi kinami o znacznie dłuższej historii, jak Lwów, Lalka czy Warszawa (obecnie Dolnośląskie Centrum Filmowe). Większość kin osiedlowych została w ostatnich latach zamknięta.
W Centrum Handlowo-Rozrywkowym Magnolia Park znajduje się kino 5D.
Wrocław ma też jedyne działające w Europie kino dworcowe, które mieści się na Dworcu Głównym. Obecnie, z powodu przebudowy dworca jest ono zamknięte.
Kąpieliska[edytuj]


Aquapark we Wrocławiu
We Wrocławiu znajduje się największy w Polsce aquapark – Wrocławski Park Wodny[47] z basenami krytymi i odkrytymi działającymi cały rok.
Kąpieliska odkryte działające sezonowo: Kąpielisko Morskie Oko, Kąpielisko Glinianki, Basen Kąpielowy Kłokoczyce na Psim Polu, Basen Kąpielowy Orbita w Parku Zachodnim, Kąpielisko Oporów. Kilka poniemieckich basenów zostało zamkniętych.
Wrocław dysponuje także basenami krytymi: Zakład Pływania AWF Wrocław na terenie Stadionu Olimpijskiego, WKS Śląsk Wrocław przy ulicy Racławickiej, Wrocławskie Centrum SPA przy ulicy Teatralnej, Basen w szkole przy ulicy Zemskiej, w szkole sportowej przy ulicy Trwałej oraz w szkole przy ulicy Wieczystej, Pływalnia Uniwersytetu Ekonomicznego przy ul. Kamiennej, Pływalnia Uniwersytetu Przyrodniczego przy ulicy Chełmońskiego, Centrum Basenowo-Sportowe Redeco, oraz Punkt Rekreacji w Hotelu Wrocław.
W kompleksie Glinianki znajduje się WakePark Wrocław – Centrum Sportów Wodnych, które oferuje m.in. wyciąg do nart wodnych i wakeboardu, szkółkę, wypożyczalnię sprzętu, Banana Tiki Bar, Boardshop, sztuczny tor do skimboardu, rowery wodne.
Lodowiska[edytuj]
lodowisko na Pergoli
lodowisko w Hali Orbita przy ul. Wejherowskiej
lodowisko w Zespole Szkół nr 3 przy ul. Szkockiej 64
lodowisko w Zespole Szkół nr 14 przy al. Brücknera 10
lodowisko przy ul. Spiskiej
Wrocław w literaturze[edytuj]
Wrocławski filolog i pisarz, Marek Krajewski, poświęcił cykl książek kryminalnych detektywowi Mockowi oraz miastu Breslau. Akcja kilku utworów Wojciecha Żukrowskego toczy się we Wrocławiu, podobnie utwory Andrzeja Ziemiańskiego często opisują miasto. Także akcja powieści Niskie Łąki Piotra Siemiona dzieje się we Wrocławiu.
Wrocław w filmie[edytuj]
We Wrocławiu swoje siedziby mają Wytwórnia Filmów Fabularnych (obecnie Centrum Technologii Audiowizualnych), Szkoła Kaskaderów Filmowych, ATM Grupa oraz Grupa 13.
We Wrocławiu zadebiutowali m.in. Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski, Sylwester Chęciński i powstało wiele filmów, m.in.: Popiół i diament, Rękopis znaleziony w Saragossie, Sami swoi, Lalka, Mniejsze niebo, Wielki Szu, Konsul, Zaraza, Przepraszam, czy tu biją?, Kobieta samotna, Wściekły, Wyjście awaryjne, Kobieta na wojnie, Charakter, Aimée & Jaguar, Córka konsula, Nie ma zmiłuj, Avalon, Most Powietrzny, Bezmiar sprawiedliwości, Kobieta w Berlinie, Enen, Randka w ciemno, Sala samobójców, 80 milionów.
We Wrocławiu kręcono także znane polskie seriale: Świat według Kiepskich, Fala zbrodni, Pierwsza miłość, Licencja na wychowanie, Tancerze i niektóre odcinki innych seriali: Czterej pancerni i pies i Stawka większa niż życie były kręcone we Wrocławiu (w „Stawce” Wrocław występował jako Berlin, m.in. dworzec główny, a Teatr Lalek występował jako Teatr Roma).
Media[edytuj]

Centra i ośrodki nadawcze[edytuj]
We Wrocławiu
Dom Akademicki "Kredka"
Komin Kogeneracja
Obejmujące zasięgiem Wrocław
RTON Żórawina
RTCN Ślęża
Stacje radiowe[edytuj]
Radio RAM
Radio Eska Wrocław
Akademickie Radio LUZ
Radio Aplauz
Radio Wrocław
Katolickie Radio Rodzina
Radio Złote Przeboje
Radio Traffic FM
Radio RMF FM
Stacje telewizyjne[edytuj]
TV Odra
TeDe
TVP Wrocław
PTV Echo – nieistniejąca już stacja TV, która była pierwszą prywatną telewizją w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej.
Prasa[edytuj]
Dzienniki[edytuj]
Gazeta Dolnośląska (dolnośląska edycja Gazety Wyborczej)
Polska – Gazeta Wrocławska (dolnośląska edycja dziennika „Polska”)
Auto Giełda Dolny Śląsk
Czasopisma[edytuj]
Tygodnik Wrocławski
Wrocławski Gość Niedzielny (tygodnik)
Wrocławianin (dwutygodnik)
Odra (miesięcznik)
Gazeta Południowa (miesięcznik)
Nowe Życie (miesięcznik)
CD-Action (miesięcznik)
Magazyn Miłośników Matematyki (kwartalnik)
Pisma już nie ukazujące się[edytuj]
Gazeta Robotnicza (przekształcona w Gazetę Wrocławską)
Słowo Polskie (Pionier)
Wieczór Wrocławia
Dziennik Dolnośląski
Biuletyn Dolnośląski
Monitor Dolnośląski
Nowiny Szląskie
Schlesische Zeitung
Żołnierz Ludu
Sprawy i Ludzie
Naprzód Dolnośląski
Nasz Wrocław
WTK
Panorama dolnośląska
Sport[edytuj]

Najpopularniejszym klubem sportowym w mieście jest Śląsk Wrocław - mistrz Polski 1977 i 2012.


Stadion Miejski we Wrocławiu
Wrocław ma Stadion Olimpijski, choć nie był nigdy organizatorem Igrzysk Olimpijskich.
Miasto było jednym z czterech polskich miast, w których rozgrywano Mistrzostwa Europy w piłce nożnej mężczyzn UEFA EURO 2012. Mecze odbywały się na Stadionie Miejskim.
Miasto posiada tor wyścigów konnych (w Polsce są tylko 3), usytuowany jest on na Partynicach.
Co roku w mieście odbywa się Wrocław Maraton.
W 2014 we Wrocławiu odbywać się będą Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014.
W 2017 roku miasto będzie organizatorem zawodów World Games 2017[48].
Wrocławskie drużyny sportowe
Nazwa klubu Sekcje sportowe
Śląsk Wrocław, Ślęza Wrocław, Odra Wrocław, Parasol Wrocław, Polonia Wrocław, Piast Żerniki, Muchobór Wrocław, Błękitni Jerzmanowo, Polar Wrocław-Zawidawie, Wratislavia Wrocław, AZS Wrocław. Piłka nożna
Śląsk Wrocław Piłka ręczna
Śląsk Wrocław, WTK Ślęza Wrocław, WKK Wrocław Koszykówka
Gwardia Wrocław Siatkówka
Sparta Wrocław Żużel
AZS Politechnika Wrocławska Unihokej
MKS Juvenia Wrocław, WKS Śląsk Wrocław Pływanie
Gwardia Wrocław Boks
The Crew Wrocław, Devils Wrocław Futbol amerykański
AZS Politechnika Wrocławska Wioślarstwo
Kosynierzy Wrocław, Kosynierki Wrocław Lacrosse
Śląsk Wrocław Strzelectwo sportowe
KSB Wrocław Baseball
KS Rugby Wrocław, AZS Politechnika Wrocławska Rugby
AZS Wrocław Korfball
Kolejarz Wrocław Szermierka
Polar Wrocław-Zawidawie Hokej na trawie
UKS Rekin Wrocław Pływanie w płetwach

Wspólnoty religijne[edytuj]

 Osobny artykuł: Religia we Wrocławiu.


Archikatedra Wrocławska


Katedra św. Marii Magdaleny


Wnętrze Kościoła uniwersyteckiego


Kościół Św. Michała - nawa
Obecność wielu grup religijnych jest rezultatem złożonej przeszłości miasta, w której Wrocław zamieszkiwały przeróżne narodowości. Wszystkie grupy pozostawiły po sobie nie tylko kulturę, ale także wiarę.
Pozostałością po tworzących niegdyś większość mieszkańców niemieckich protestantach jest do dziś mała niemieckojęzyczna wspólnota ewangelicko-augsburska. Jednocześnie istnieje polskojęzyczna wspólnota luterańska oraz ewangelicko-reformowana. Na terenie miasta działa również kilkanaście kościołów protestanckich innych wyznań – do tej grupy należą między innymi wrocławskie zbory Kościoła Chrześcijan Baptystów, Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego, Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, Kościoła Zielonoświątkowego, Ewangelicznego Kościoła Reformowanego, niezależny charyzmatyczny (neozielonoświątkowy) Kościół Wrocław dla Jezusa, Kościoła Wolnych Chrześcijan czy Wspólnoty Kościołów Chrystusowych.
Po 45 latach swą greckokatolicką wiarę w obrządku ukraińsko-bizantyjskim mogą również bez przeszkód wyznawać Ukraińcy i Łemkowie, którzy do miasta zostali przesiedleni ze wschodniej Polski w ramach tzw. akcji Wisła. Tuż po wojnie, jako skutek przesiedleń mniejszości narodowych ze wschodnich terenów kraju, powstały tu również dwie wspólnoty prawosławne. Obecnie we Wrocławiu działają 4 parafie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (w tym jedna wojskowa). Są one odwiedzane przez Ukraińców wyznających prawosławie, a także niewielką liczbę Rosjan i Polaków.
Na życie religijne dolnośląskiej stolicy wpływ ma także dziewiętnastowieczna emigracja Polaków do Ameryki. Utworzyli oni w nowej ojczyźnie własny Kościół Polskokatolicki, który z kolei w okresie międzywojennym trafił do Polski.
Najwięcej świątyń we Wrocławiu posiada Kościół rzymskokatolicki.
Wrocławcy buddyści skupieni są głównie we wspólnotach Świątyni Buddyjskiej Horakuji (Rinzai Zen i Sōtō Zen), Ośrodka Misyjnego Druk Jesze Dordże (Drukpa Kagyu), Ośrodka Misyjnego (Sōtō Zen), Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu.
Znaczącą grupę stanowią również Świadkowie Jehowy zgromadzeni w 33 zborach. Są drugą co do wielkości grupą wyznaniową we Wrocławiu (ponad 3500 wiernych).
Wrocław dwa razy był gospodarzem dorocznego Europejskiego Spotkania Młodych organizowanego przez Wspólnotę Taize we Francji. Pierwsze takie spotkanie odbyło się w końcu 1989, drugie – pod koniec 1995.[potrzebne źródło]
Administracja[edytuj]

Wrocław jest miastem na prawach powiatu. Jest też członkiem aglomeracji wrocławskiej i Unii Metropolii Polskich.
Samorząd[edytuj]
 Osobny artykuł: Prezydent Wrocławia.
Mieszkańcy miasta wybierają do Rady Miejskiej we Wrocławiu 37 radnych.
Podział administracyjny[edytuj]
 Osobny artykuł: Podział administracyjny Wrocławia.
Wrocław dzieli się administracyjnie na 48 osiedli, stanowiących jednostki pomocnicze miasta. Niegdyś miasto składało się z 5 dzielnic: Psie Pole, Śródmieście, Stare Miasto, Krzyki, Fabryczna, które obecnie nie posiadają własnej osobowości prawnej, stanowią jednak nadal kryterium organizacji wielu urzędów i instytucji.
Transport[edytuj]

Układ drogowy[edytuj]


Docelowy układ dróg we Wrocławiu
Przez Wrocław przebiegają drogi krajowe i europejskie - autostrada A8, droga krajowa nr 5, droga krajowa nr 94, droga krajowa nr 98 na krótkim odcinku granicy miasta przebiega autostrada A4, a w Bielanach Wrocławskich bezpośrednio przy granicy miasta znajduje się węzeł autostrady A4 i dróg nr 5, nr 98 i nr 35. W latach 2008-2011 wybudowana została Autostradowa Obwodnica Wrocławia (AOW), której rolą jest przejęcie ruchu tranzytowego z dróg: nr 5 i nr 98 i wyprowadzenie go poza istniejący układ ulic miejskich.
Struktura sieci drogowej Wrocławia jest silnie zorientowana na centrum miasta, mając kształt promienisty. Do końca XX wieku wszystkie mosty drogowe na głównej odnodze Odry skupiały się na jej odcinku długości około 2,5 km.
W latach 1977-1991 wybudowano w centrum miasta Trasę W-Z.
Od lat 80 etapami budowana jest obwodnica śródmiejska.
W czerwcu 2009 rozpoczęła się budowa Wschodniej Obwodnicy Wrocławia (WOW), a w planie jest także budowa obwodnicy staromiejskiej.


Wrocław Główny


Terminal T2 we Wrocławiu
Transport lądowy, lotniczy i wodny[edytuj]
 Osobny artykuł: wrocławski węzeł kolejowy.
 Osobny artykuł: Koleje Dolnośląskie.
 Osobny artykuł: Wrocławski węzeł wodny.
 Osobny artykuł: Drogi wodne we Wrocławiu.
 Osobny artykuł: Odrzańska Droga Wodna.
Wrocław jest ważnym węzłem kolejowym. Najważniejszym dworcem osobowym jest Wrocław Główny. Natomiast Wrocław Brochów to druga pod względem wielkości stacja towarowa w Polsce, także Wrocław Gądów jest dużą stacją towarową.
Z Wrocławia wychodzą linie kolejowe w kierunkach: Leszno – Poznań, Opole – Katowice – Kraków, Opole – Lubliniec – Częstochowa, Legnica – Zgorzelec, Głogów – Zielona Góra, Kłodzko – Kudowa-Zdrój, Kłodzko – Międzylesie, Wałbrzych – Jelenia Góra, Oleśnica – Ostrów Wlkp – Łódź – Warszawa.
Ponadto istnieją nieczynne linie kolejowe Wrocław – Kobierzyce – Świdnica, Wrocław – Kobierzyce – Dzierżoniów.
We Wrocławiu na osiedlu Huby znajduje się Dworzec Autobusowy PKS.
Na terenie miasta znajduje się międzynarodowy Port Lotniczy Wrocław (ang. Copernicus Airport Wrocław).
Na terenie miasta znajduje się także port rzeczny na Odrze.
Przed II wojną światową i przez pewien okres po jej zakończeniu funkcjonował Tramwaj wodny we Wrocławiu.


Plac Grunwaldzki – węzeł przesiadkowy komunikacji miejskiej
Miejski transport zbiorowy[edytuj]
 Osobny artykuł: Komunikacja miejska we Wrocławiu.
 Osobny artykuł: Tramwaje we Wrocławiu.
 Osobny artykuł: Autobusy we Wrocławiu.
Miejski transport zbiorowy we Wrocławiu korzysta z 22 stałych linii tramwajowych i 74 autobusowych (w tym 13 nocnych), ich liczba i przebieg często się zmienia ze względu na remonty dróg i torowisk.
Rozległa sieć tramwajowa jest jedną z większych w kraju, obsługiwana jest przez MPK Wrocław.
Komunikację autobusową w mieście również zapewnia głównie MPK Wrocław, natomiast między Wrocławiem a sąsiednimi gminami DLA, Polbus-PKS i kilku mniejszych prywatnych przewoźników.
Przed I wojną światową w mieście istniała linia trolejbusowa. W czasie II wojny światowej Niemcy planowali zbudować metro we Wrocławiu[potrzebne źródło].
Miejski transport indywidualny[edytuj]
Ścieżki rowerowe we Wrocławiu są dość liczne, jednak rozproszone. Nie tworzą spójnego systemu komunikacyjnego.
W czerwcu 2011 uruchomiono sieć wypożyczalni rowerów, tzw. Wrocławski Rower Miejski[49][50].
W mieście działają korporacje Taxi.
Bezpieczeństwo[edytuj]

Służba zdrowia[edytuj]


Szpital Pediatryczny
 Osobny artykuł: Służba zdrowia we Wrocławiu.
Wrocław posiada około 15 szpitali oraz znaczną liczbę państwowych i prywatnych przychodni i ośrodków zdrowia. Dzięki współpracy z tutejszą Akademią Medyczną 12 lutego 1958 dokonano tu pierwszej w Polsce operacji na otwartym sercu, a 31 marca 1966 pierwszą operację przeszczepienia nerki od żywego dawcy. Były to wówczas osiągnięcia o znaczeniu europejskim. III Klinika Chirurgii, kierowana przez prof. Z. Jeziorę, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wyspecjalizowała się w operacjach wytwórczych przełyku, uzyskując czołowe miejsce w kraju.
Jednostki wojskowe[edytuj]
 Osobny artykuł: Garnizon Wrocław.
Miasta partnerskie[edytuj]

Miasta partnerskie[51]
Miasto Kraj Data rozpoczęcia współpracy
Araucária Brazylia Od 2006[52]
Breda Holandia Od 1991[53]
Charlotte Stany Zjednoczone Od 1991[54]
Drezno Niemcy Od 1991[55]
Grodno Białoruś (od 28 lipca 2005 zawieszone)
Guadalajara Meksyk Od 1995[56]
Hradec Králové Czechy od 2003
Kowno Litwa od 2003
Lwów Ukraina od 2002
Ramat Gan Izrael Od 1997[57]
Toronto Kanada ?
Lille Francja Od 2009[58]
Wiesbaden Niemcy Od 1987[57]
Vienne (departament) Francja 1990
Wrocławianie[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Wrocławiem.
Nobliści[edytuj]
Theodor Mommsen (1902) – historyk, poeta oraz prawnik niemiecki
Philipp Lenard (1905) – fizyk, nagrodę otrzymał dzięki swej pracy nad promieniowaniem katodowym
Eduard Buchner (1907) – niemiecki profesor chemii. Prowadził badania z dziedziny związków cyklicznych (odkrycie pirazolu), nad alkoholową fermentacją drożdżową i procesami fermentacyjnymi
Paul Ehrlich (1908) – chemik i bakteriolog, wynalazł salwarsan – lekarstwo przeciwko kile stosowane przed wynalezieniem antybiotyków
Gerhart Hauptmann (1912) – dramaturg i powieściopisarz, był przedstawicielem nurtu naturalistycznego w teatrze
Fritz Haber (1918) – chemik niemiecki pochodzenia żydowskiego, nagrodę otrzymał za opracowanie metody syntezy amoniaku, umożliwiającej produkcję nawozów sztucznych
Friedrich Bergius (1931) – prace badawcze nad wysokociśnieniowym uwodornianiem węgla do węglowodorów ciekłych – benzyna syntetyczna (metoda Bergiusa), scukrzaniem drewna (hydroliza celulozy)
Otto Stern (1943) – fizyk, nagrodę otrzymał za swój wkład w rozwój metody wiązki molekularnej i odkrycia momentu magnetycznego protonu
Max Born (1954) – sformułował standardową obecnie interpretację kwadratu funkcji falowej (ψ*ψ) w równaniu Schrödingera jako gęstości prawdopodobieństwa znalezienia cząstki
Reinhard Selten (1994) – ekonomista niemiecki, Nagrodę Nobla otrzymał za osiągnięcia w dziedzinie teorii gier
Honorowi obywatele Wrocławia[edytuj]
Civitate Wratislaviensi Donatus:

Ta sekcja od 2011-04 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Ferdinand Heinke (1831)
August von Ende (1870)
Arthur Johnson Hobrecht (1872)
Heinrich Robert Göppert (1875)
Ernst Wachler (1875)
Max von Forckenbeck (1878)
Carl Friedrich Eduard Bartsch (1878)
Wilhelm von Tümpling (1880)
Adolph Menzel (1885)
Helmut Karl Bernhard von Moltke (1890)
Gustav Dickhuth (1892)
Otto Theodor von Seydewitz (1894)
Ferdinand Julius Cohn (1897)
Wilhelm Salomon Freud (1901)
Maximilian von Ysselstein (1902)
Hermann von Hatzfeld-Trachenberg (1903)
Otto Mühl (1907)
Robert von Zedlitz-Trützschler (1909)
Georg Bender (1912)
Georg Kopp (1912)
Wiktor II Amadeusz von Ratibor (1913)
Remus von Woyrsch (1919)
Gerhart Hauptmann (1922)
Alfred von Scholtz (1924)
Paul von Hindenburg (1927)
Adolf Hitler (1933)
Helmuth Brückner (1933)
Hermann Göring (1935)
Fritz Hofmann (1936)
Wilhelm Frick (1937)
Josef Wagner (1938)
Joseph Goebbels (1938)
Józef Stalin (1945)
Władysław Gomułka (1946)
Stanisław Piaskowski (1946)
Stanisław Popławski (1947)
Konstanty Rokossowski (1949)
Ryszard Malinowski (1963)
Mirosław Hermaszewski (1978)
Romesh Chandra (1979)
Alfred Jahn (1993)
Tadeusz Różewicz (1994)
Henryk Tomaszewski (1995)
Henryk Gulbinowicz (1996)
Jan Paweł II (1997)
Jerzy Grotowski (1998)
Wojciech Dzieduszycki (1999, zrzekł się tytułu w 2006)
Jan Nowak-Jeziorański (2000)
Václav Havel (2001)
Norman Davies (2002)
Andrzej Wajda (2003)
Władysław Bartoszewski (2004)
Lech Wałęsa (2005)
Sylwester Chęciński (2006)
Kurt Masur (2007)
Dalajlama XIV (2008)
Urszula Kozioł (2009)
Aleksandra Natalli-Świat (2010, pośmiertnie)
Władysław Stasiak (2010, pośmiertnie)
Jerzy Szmajdziński (2010, pośmiertnie)
Władysław Frasyniuk (2011)
Eugeniusz Get-Stankiewicz (2012, pośmiertnie)
Panoramy miasta[edytuj]


Panorama północno-wschodnia (180°) z 23. piętra nieistniejącego już budynku „Poltegoru” przy ul. Powstańców Śl. 95 (czerwiec 2005[59])

Panorama południowa (~90°) z tego samego miejsca i w tym samym czasie

Zobacz też[edytuj]

Parki we Wrocławiu
ścieżki rowerowe we Wrocławiu
Gazeta Wrocławska
Wielki Cmentarz
Średniowieczny cmentarz żydowski we Wrocławiu
Cmentarz żydowski we Wrocławiu przy ul. Gwarnej
Stary Cmentarz Żydowski we Wrocławiu
Nowy Cmentarz Żydowski we Wrocławiu
Cmentarz Oficerów Radzieckich we Wrocławiu
Kamienie Stulecia
Tunele we Wrocławiu
Hotele we Wrocławiu
b. Konsulat RP we Wrocławiu
Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1