sobota, 29 września 2012

Bielawa


Bielawa

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat dzierżoniowski
Gmina gmina miejska
Założono XIII w.
Prawa miejskie 1924 r.
Burmistrz Ryszard Dźwiniel
Powierzchnia 36,21 km²
Wysokość 280–345 m n.p.m.
Ludność (III 2011)
• liczba
• gęstość
31 699 ▼[1]
990,6 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 74
Kod pocztowy 58-260, 58-263
Tablice rejestracyjne DDZ
Położenie na mapie Polski


Bielawa
50°42′N 16°37′E
TERC
(TERYT) 5020102011
SIMC 0983818
Urząd miejski
pl. Wolności 1
58-260 Bielawa
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Bielawa w Wikisłowniku
Strona internetowa


Góra Parkowa i zbiornik Sudety
Bielawa (niem. Langenbielau) – miasto i gmina w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim. Bielawa położona jest na Przedgórzu Sudeckim, u podnóża Gór Sowich. Rozciąga się na długości 12 km wzdłuż potoku Bielawica (niem. Biele), na wysokości 280-345 m n.p.m. Historycznie leży na Dolnym Śląsku.
Według danych GUS z 31 marca 2011 miasto liczyło 31 699 mieszkańców.
Spis treści  [ukryj]
1 Nazwa miasta
2 Geografia
2.1 Góry
2.2 Struktura powierzchni
3 Demografia
4 Historia
5 Zabytki
6 Komunikacja
7 Gospodarka
7.1 Bielawski Park Przemysłowy
8 Znane obiekty współczesne
9 Sport
10 Turystyka
11 Wydarzenia kulturalne
12 Osiedla
13 Edukacja
14 Kościoły i związki wyznaniowe
15 Bielawianie
16 Miasta partnerskie
17 Sąsiednie gminy
18 Przypisy
19 Zobacz też
20 Linki zewnętrzne
Nazwa miasta[edytuj]

Pierwsza udokumentowana forma nazwy miejscowości (Bela) pochodzi z 1288 r. i wskazuje na to, iż pierwotnie była ona nazywana "Białą". Potwierdza to także zapis z 1379 r. (zur Bele). Od XV w. występuje już przystosowana do wymowy niemieckiej forma "Belau" czy "Bielau" (Berlaw 1472, Bylaw 1511). Ostatecznie w XVI w. utrwala się przedrostek "lang" (niem. "długi"), nawiązujący do charakterystycznej rozciągłości geograficznej wsi (8 km) - Langenbilav 1665 r., Langenbielau 1758 r. Jednocześnie lokalnie funkcjonowała dialektowa forma Biele.
W 1945 r. władze polskie dokonały repolonizacji nazwy na Bielawa, choć forma ta nie ma prawdopodobnie oparcia historycznego.
Geografia[edytuj]

Góry[edytuj]
 Osobny artykuł: Wzgórza Bielawskie.
Bielawa położona jest u podnóża Gór Sowich. Najwyższym szczytem Bielawy jest Kalenica (964 m n.p.m.). Na południe od centrum miasta położona jest Góra Parkowa (455 m n.p.m.), a na niej znajduje się wieża widokowa i wyciąg narciarski. W granicach miasta znajduje się też Łysa Góra (364 m n.p.m.), funkcjonująca w starszej nomenklaturze topograficznej także jako Strażnik[2] - roztacza się stąd panorama miasta z widokiem na Góry Sowie. Miejsce to jest również wykorzystywane do uprawiania sportów lotniarskich.
Struktura powierzchni[edytuj]
Według danych z roku 2005[3] Bielawa ma obszar 36,2 km², w tym:
użytki rolne: 48,18%
użytki leśne: 35,47%
tereny mieszkaniowe: 4,67%
drogi: 4,2%
tereny przemysłowe: 1,87%
tereny wypoczynkowe: 1,19%
wody: 1,19%
inne: 3,23%
Miasto stanowi 7,56% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Bielawy.
Dane z 31 grudnia 2005[4]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 32 652 100 17 444 53 15 280 47
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 871 466,3 404,7

Największą populację Bielawa odnotowała w 2010 r. – wg danych GUS 34 851 mieszkańców[5].
Historia[edytuj]


Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
XIII w. - założenie wsi łańcuchowej dla kolonistów z Frankonii, Turyngii i Szwabii, zapewne na miejscu wcześniejszego osadnictwa słowiańskiego
1288 – Pierwsza udokumentowana wzmianka o Bielawie
1428 – Husyci w Bielawie
1530 – Wskutek rozpowszechnienia się we wsi reformacji przejęcie kościoła katolickiego przez protestantów
1598 – Budowa zamku
1654 – (9.III) Nakaz zwrotu kościoła katolikom
1713-1714 – Zaraza
1720 – Pierwszy murowany dom mieszkalny w Bielawie
1741 – Zajęcie wsi przez wojska pruskie; przyznanie ewangelikom swobód wyznaniowych
1742 – Pokój wrocławski - Bielawa wraz z całym Dolnym Śląskiem i większą częścią Górnego stała się częścią Prus; założenie gminy ewangelickiej i pierwszej szkoły (ewangelickiej)
1743 – Otwarcie zboru ewangelickiego
1762 – Bitwa pod Fischerbergiem (Pilawą)
1801 – Urbarz bielawski
1804 – Wielka powódź i głód
1805 – Christian Dierig zakłada przedsiębiorstwo tkackie, które później rozwinie się w największą fabrykę włókienniczą na Śląsku (Christian Dierig AG)
1806-1808 – Okupacja francuska
1826 – Pierwsza apteka
1840 – Pierwsza placówka pocztowa
1842-1843 – Budowa szosy
1844 – (5.VI) Powstanie tkaczy
1847 – Wprowadzenie targów tygodniowych
1864 – Wprowadzenie oświetlenia gazowego
1872 – Otwarcie szpitala ewangelickiego
1874 – Pierwsze zabiegi o uzyskanie praw miejskich
1876 – (15.XI) Otwarcie nowego kościoła katolickiego
1877 – Powstanie pierwszej gazety Langenbielauer Anzeiger
1883 – Pierwsze światło elektryczne
1891 – (1.VI) Otwarcie linii kolejowej Dzierżoniów – Bielawa
1899 – (7.X) Pierwszy samochód w Bielawie
1900
Otwarcie kolei sowiogórskiej
(15.X) Otwarcie Zawodowej Szkoły Włókienniczej
1901 – (30.IX) Otwarcie Szpitala św. Elżbiety
1902 – Uruchomienie rzeźni miejskiej
1907 – (7.VIII) Otwarcie szkoły średniej (gimnazjum)
1921 – Utworzenie Centralnej Gazowni
1924 – (1.V) Nadanie Bielawie praw miejskich
1925
Otwarcie wieży widokowej na Górze Parkowej
Miasto zamieszkuje 12 129 protestantów i 5 596 katolików
1931 – (XII) Wydanie "Kroniki Bielawy" Fritza Hoenowa
1933 – Wytyczenie rynku (dziś Pl. Wolności)
1945
(8.V) Zajęcie Bielawy przez wojska radzieckie
(10.V) Nacjonalizacja przez administrację polską i ponowne uruchomienie zakładów włókienniczych Christian Dierig AG pod nazwą Państwowa Fabryka Wyrobów Bawełnianych Nr 1 w Bielawie (tzw. Bielawska Jedynka), od 1950 jako Bielawskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego
(23.VI) Powołanie pierwszego polskiego burmistrza
1946 – (12.IV) Rozpoczęcie akcji przesiedlenia dotychczasowych mieszkańców Bielawy do Niemiec Zachodnich
1947 – Zaczęła ukazywać się gazeta "Krosno"
1975 – Bielawa wchodzi w skład nowo utworzonego województwa wałbrzyskiego
1977 – Likwidacja połączenia kolejowego ze Srebrną Górą, następnie fizyczna rozbiórka linii; zawieszenie połączenia osobowego z Dzierżoniowem
1995 – (I) Podpisanie umowy partnerskiej z niemieckim miastem Lingen (Ems)
1996 – Podpisanie umowy o Współpracy i Przyjaźni z czeskim miastem Hronov
1999 – Bielawa w granicach województwa dolnośląskiego
1999 – (IX) Otwarcie pływalni miejskiej "Aquarius"
2000 – zawieszenie towarowego połączenia kolejowego z Dzierżoniowem; ostatnie połączenie kolejowe Bielawy ze światem przestaje istnieć
2006 – (14.IV) Otwarcie obwodnicy
Zabytki[edytuj]

 Osobny artykuł: Zabytki Bielawy.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[6]:
ośrodek historyczny miasta, z XIII-XX w.
kościół par. pw. Wniebowzięcia NMP, ul. Wolności 130, z l. 1877-80
kościół par. pw. Świętego Ducha, z l. 1877-1880, pl. Kościelny,
cmentarz komunalny, pl. Wolności, powstały po 1880 r.
cmentarz, ul. Żeromskiego, z drugiej poł. XIX-XX w.:
ogrodzenie mur. z bramą
kaplica rodziny Postpischil
kaplica rodziny Froehlich
kaplica rodziny Franz
park sanatoryjny, z pocz. XX w.
willa, ul. Cmentarna 2, z drugiej poł. XIX w.
dom sierot, ob. kaplica, ul. Kopernika 21 a, z l. 1900-1901
willa, ul. Korczaka 4, 1904 r.
dom, ul. Nowobielawska 16, z XIX/XX w.
pensjonat „Leśny Domek”, ul. Nowobielawska 89, z XIX/XX w.
pałac, ul. Piastowska 23, z XIX/XX w.
pawilon ogrodowy, drewn.
pałac, ul. Piastowska 24, z XIX/XX w.
dom, ul. Piastowska 46, z 1799 r.
zespół willowy, ul. Spółdzielcza 1-2, z 1928 r.:
willa, nr 1
willa, nr 2
park
willa Dyrekcji Fabryki Włókienniczej, ul. Wolności 22, z 1889 r.
willa, ul. Wolności 57, z 1890 r.
willa, ob. dom kultury, ul. Wolności 80, z 1915 r.
dwór, ul. Wolności 92 (dec. ul. Mickiewicza 1)
dom, ob. przychodnia, ul. Wolności 148, wyb. po 1880 r.
dom z apteką, ul. Wolności 158, z pocz. XX w.
przepompownia wody nr 1 (z urządzeniami z pocz. XX), z 1898 r., ul. Hempla
przepompownia wody nr 2 (zespół połączonych budynków), z 1909 r., ul. Ostatnia
zespół Zakładów Bawełnianych „Bielbaw”, ul. Piastowska 19:
tkalnia XI, z 1880 r., 1914 r.
tkalnia X, z 1914 r.
tkalnia IX, z 1891 r.
przędzalnia I, z l. 1912-20
budynek zarządu, z 1875 r., XX w.
przędzalnia II, z 1900 r.
stolarnia, z 1900 r.
siłownia elektryczna, z 1906 r.
remiza, z 1925 r.
wykańczalnia, z 1890 r.
budynek klejarni w ZPB „Bieltex” Zakład nr 2, ul. Tkacka 17, z 1880 r.
zespół Zakładów Bawełnianych „Bieltex”, Zakład nr 4, ul. Ostroszowicka 11:
budynek administracyjny, z 1920 r.
wieża ciśnień, z 1913 r.
budynek drukarni, z 1923 r.
zespół Zakładów Bawełnianych „Bieltex”, Zakład nr 5, ul. Waryńskiego 25:
przędzalnia (I), z k. XIX w.
budynek trzepalni i mieszalni bawełny, z 1890 r.
przędzalnia z wieżą ciśnień, z 1920 r.
Komunikacja[edytuj]

Samochodowa - dawniej przejazd przez Bielawę był trudniejszy, jednak stał się łatwiejszy gdy w 2006 otwarto obwodnicę zajmującą ulicę Jana Pawła II i Władysława Sikorskiego w ciągu DW384.
Autobusowa - komunikacją autobusową na terenie powiatu dzierżoniowskiego zajmuje się ZKM Bielawa (Zarząd Komunikacji Miejskiej w Bielawie). Autobusy dojeżdżają do wszystkich osiedli Bielawy oraz wiosek położonych pod nim. W Bielawie nie ma wyodrębnionego dworca PKS.
Kolejowa - dawniej miasto posiadało dwa czynne dworce kolejowe (Bielawa Wschodnia i Bielawa Zachodnia). Linia kolejowa z Dzierżoniowa kończyła się na tym drugim końcu. Stacje zostały zamknięte razem z linią gdy głównym przewoźnikiem do Dzierżoniowa stały się autobusy. Warto też zaznaczyć że Bielawa leżała na trasie kolei sowiogórskiej, a w samym mieście istniały dwa dworce tej właśnie kolei (Bielawa Zachodnia Dworzec Mały - w budynku Bielawy Zachodniej i Nowa Bielawa).
Bielawa posiada dwie, nieczynna od 1977, stacje kolejowe:
Bielawa Zachodnia - stacja położona w zachodniej części miasta, niedaleko fabryki Bielbaw
Bielawa Wschodnia - stacja położona przy skrzyżowaniu ulic Stefana Żeromskiego i Kolejową, niedaleko fabryki Bieltex
Lotnicza - komunikacja lotnicza w tej okolicy jest słabo rozwinięta. Najbliższym czynnym lotniskiem jest port lotniczy Wrocław-Strachowice im. Mikołaja Kopernika.
Gospodarka[edytuj]

Położenie geograficzne Bielawy w południowo-zachodniej części Polski sprawia, że bliżej jest np. do Pragi - ok. 250 km, Wiednia ok. 360 km, niż do Warszawy ok. 420 km. Odległość do Wrocławia (najbliższe lotnisko) wynosi ok. 67 km. Przejścia graniczne z Republiką Czeską w Tłumaczowie oddalone jest o ok. 30 km, w Kudowie Słonem o 85 km., a z Niemcami w Zgorzelcu - 160 km. Przez miasto przebiega obwodnica miejska należąca do drogi wojewódzkiej nr DW384 Wrocław - Nowa Ruda - Tłumaczów. W regionie działa Komunikacja Miejska (autobusowa) obsługująca 13 okolicznych miejscowości, w których żyje ok. 100 tys. mieszkańców.


Obwodnica Bielawy, widok z Góry Parkowej
U podnóża Łysej Góry w ciągu drogi wojewódzkiej nr DW384 przebiega obwodnica miejska, wokół której zlokalizowano tereny inwestycyjne dla małych i średnich przedsiębiorstw. Do zagospodarowania przewiduje się ok. 65 ha. uzbrojonych działek inwestycyjnych[potrzebne źródło].
Rozwojowi miasta sprzyja specyficzne położenie w trójkącie miast, w skład którego wchodzą również Dzierżoniów i Pieszyce. Usytuowanie to stwarza możliwość łączenia ponadlokalnych funkcji komunikacji, oświaty, kultury. Połączenie to zwiększa potencjał gospodarczy regionu, a także sprzyja rozwojowi sektora usług w gminie.
Największe firmy w Bielawie to:Lincoln Electric Bester – producent spawarek oraz Ace Rico - producent półproduktów m.in. dla LG, Samsunga oraz firmy Dell. Do niedawna w Bielawie istniały firmy włókiennicze - Bielbaw oraz Bieltex które ogłosiły upadłość. W okresie swojej świetności zatrudniały 10 tys pracowników. W Bielawie istnieje również kilkanaście średnich przedsiębiorstw specjalizujących się w budownictwie, kamieniarstwie, elektronice, produkcji okien, mebli, tarcicy, oprawek okularowych, pędzli i szczotek. Pozostałe podmioty gospodarcze to małe firmy rodzinne zatrudniające do kilku osób. Zajmują się one przeważnie handlem lub świadczeniem usług[potrzebne źródło].
Bielawski Park Przemysłowy[edytuj]
Władze Bielawy planują utworzenie parku przemysłowo technologicznego. Miasto na lokalizację parku wyznaczyło tereny znajdujące się wewnątrz nowej obwodnicy bielawskiej. Na jego terenie, na 24 hektarach, mają powstać zakłady przemysłowe, a pod działalność usługową zarezerwowano kolejnych 10 hektarów. W ramach parku powstanie Inkubator Przedsiębiorczości, który będzie funkcjonował przy ulicy Wolności[potrzebne źródło].
Znane obiekty współczesne[edytuj]



Urząd Miasta w Bielawie
Najbardziej znanymi obiektami są:
Pływalnia Miejska "AQUARIUS"
Ośrodek Wczasowo Wypoczynkowy "Sudety"
Szkoła Leśna w Bielawie
Sport[edytuj]


Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
W okresie powojennym powstał Klub Sportowy "Bielawianka", który już w zmienionej formie, działa do obecnych czasów z sekcjami: piłkarską, lekkoatletyczną, zapaśniczą i siatkarską. Od 2003 roku działa również ULKS Muflon zrzeszający młodzież z Bielawy i Dzierżoniowa, szkoląc ją w lekkiej atletyce, a także od roku 2006 w narciarstwie biegowym.
Od 1991 r. w Bielawie działa również koszykarski Klub Sportowy Ziemi Dzierżoniowskiej "LUZ". Drużyny młodzieżowe tego klubu rywalizują w rozgrywkach organizowanych przez Dolnośląski Związek Koszykówki. Od 1998 r. organizowane są amatorskie rozgrywki koszykarskie pod nazwą Bielawska Liga Koszykówki. W rywalizacji bierze udział zarówno młodzież, jak dorośli, którzy chcą aktywnie spędzić wolny czas.
W mieście znajduje się boisko treningowe i stadion z trybunami, hala sportowa z nawierzchnią tartanową, sala treningowa oraz pływalnia "Aquarius" z basenem przygotowanym do rozgrywania zawodów pływackich. W roku 2001 powstało Miejskie Centrum Kultury Fizycznej, które ma za zadanie koordynować i wspomagać działalność rekreacyjno-sportową w mieście. Organizuje również imprezy sportowe oraz współpracuje z innymi organizatorami. Jedną z imprez są Mistrzostwa Dolnego Śląska w Toczeniu Opony Wielkogabarytowej.
15 października 2005 powstała sekcja pływania synchronicznego LUKS Aquarius Bielawa Pływanie Synchroniczne.
W styczniu 2007 powstała drużyna futbolu amerykańskiego Bielawa Owls.
17 lipca 2011 na stadionie lokalnego klubu sportowego KS Bielawianka odbył się VI finał pierwszej ligi futbolu amerykańskiego.
Turystyka[edytuj]

W Bielawie można znaleźć dogodne warunki do odpoczynku oraz uprawiania turystyki. Z Bielawy prowadzą szlaki turystyczne piesze i rowerowe w Góry Sowie w kierunku przełęczy Jugowskiej i dalej na Wielką Sowę. Latem turyści mogą wędrować szlakami turystycznymi oraz wypoczywać nad zalewem przy Ośrodku Wypoczynkowym "Sudety", zimą zaś mogą korzystać z terenów narciarskich oraz cieszyć się urokami śnieżnych krajobrazów[potrzebne źródło]. Do najważniejszych atrakcji architektonicznych Bielawy można zaliczyć: neogotycki kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, kościół katolicki pw. Bożego Ciała, Pałac Sandreckich, barokowe domy oraz krzyże pokutne.


Pomnik sowy na kolumnie, symbolu miasta, położonego na placu Wolności
Wydarzenia kulturalne[edytuj]

"eFHa Festiwal" – Festiwal Amatorskich Filmów Fantastycznych i Horrorów - kwiecień
Gra Terenowa - "Poszukiwacze Złotego Pazura" - maj
StreetFighter Festival (SFF) – impreza motocyklowa w Bielawie – maj/czerwiec
Dni Bielawy – czerwiec
TOLK FOLK – festiwal Tolkiena w Bielawie – lipiec
Sudeckie Lato – festyn sportowo-rekreacyjny w Bielawie – lipiec
Lines Of Bielawa - skateboarding festival - sierpień
Reggae Dub Festival – koncert muzyki reggae w Bielawie – sierpień
Sudety Sound-Event z muzyką Trance
Powiatowy Konkurs Krasomówczy "Sowiogórski Bajarz" - listopoad - styczeń
Osiedla[edytuj]



Panorama Bielawy widziana z gór Sowich
Osiedle Mikro
Osiedle Włókniarzy
Osiedle Konstytucji 3 maja
Osiedle Centrum
Osiedle Słoneczne
Osiedle Podgórskie
Osiedle Białe
Nowa Bielawa
Osiedle XXV-lecia
Osiedle Europejskie
Osiedle Południowe
Kamieniczki
Edukacja[edytuj]


Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Obecnie gmina Bielawa jest organem prowadzącym dla: 6 przedszkoli, 5 szkół podstawowych, 5 gimnazjów i Świetlicy Socjoterapeutycznej. Wszystkie gimnazja i szkoły podstawowe mają pracownie komputerowe z dostępem do internetu.
Ciekawe miejsce stanowi ekologiczny plac zabaw przy Przedszkolu Publicznym nr l „Parkowe Skrzaty” przy ul. Parkowej 5, który powstał dzięki realizacji międzynarodowego polsko-niemieckiego projektu ekologiczno-edukacyjnego.
W starannie wyremontowanym budynku z końca XIX wieku przy ul. Wolności 57 mieści się Powiatowe Centrum Kształcenia Praktycznego, z nowocześnie wyposażonymi pracowniami komputerowymi przeznaczonymi do szkoleń zawodowo-technicznych oraz z zakresu maszyn sterowanych CNC. Zajęcia w tych kierunkach organizuje Lokalna Akademia Informatyczna.
Na terenie Bielawy funkcjonują 2 szkoły średnie tj.: Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zespół Szkół w Bielawie. Absolwenci tych szkół mogą kontynuować naukę w kilku policealnych szkołach znajdujących się również w Bielawie.
23 marca 2001 r. w Bielawie została otwarta dziesiąta w Europie, a pierwsza w kraju i Europie Wschodniej „Szkoła Słoneczna”. Było to wydarzenie na miarę XXI wieku. Szkoła kształci instalatorów solarnych urządzeń instalacji grzewczych: centralnego ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej, a także systemów fotovoltaicznych – współpracujących z siecią elektryczną i akumulatorami. W roku 2002 rozszerzono działalność „Szkoły Słonecznej” tworząc Centrum Energii Odnawialnej.
Od 1990 r. w mieście działa również Zespół Szkół Społecznych, który oprócz szkoły podstawowej i gimnazjum, prowadzi Szkołę Muzyczną I stopnia.
Inne placówki oświatowe w mieście to: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy, Zespół Szkół Specjalnych, Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna
Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
Kościół Rzymskokatolicki
parafia Bożego Ciała
parafia Ducha Świętego
parafia Miłosierdzia Bożego
parafia Wniebowzięcia NMP
Kościół Ewangelicko-Augsburski (filia)
Kościół Zielonoświątkowy
Świadkowie Jehowy
Bielawianie[edytuj]

Christian Gottlob Dierig - przemysłowiec
Hermann Henkel - działacz turystyczny, sekretarz i przewodniczący bielawskiego Towarzystwa Sowiogórskiego (Eulengebirgsverein)
Eleni - piosenkarka
Robert Skibniewski - koszykarz
Tomasz Zabłocki - koszykarz
Bartłomiej Świderski - aktor
Grzegorz Mostowicz-Gerszt - aktor
Wojciech Chorąży - aktor
Hubert Klimko-Dobrzaniecki - pisarz
Jarosław Kuźniar - dziennikarz TVN24 (wcześniej również Radio Zet, Polskie Radio Wrocław, Radio Sudety)
Janusz Góra - piłkarz
Jacek Trzeciak - piłkarz
Natalia Grosiak - piosenkarka (wokalistka zespołu Mikromusic)
Aleksandra Kwaśniewska - piosenkarka
Reinmar von Bielau - postać fikcyjna, główny bohater trylogii husyckiej autorstwa Andrzeja Sapkowskiego
Tomasz Smolarz - polski polityk, samorządowiec, poseł na Sejm VI i VII kadencji
Miasta partnerskie[edytuj]


Ta sekcja od 2011-09 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Lingen (Ems)[7] (Niemcy)
Hronov[8] (Czechy)
Kostelec nad Orlicí[9] (Czechy)
Chatham-Kent[10] (Kanada)
Burton-upon-Trent (Wielka Brytania)
Sąsiednie gminy[edytuj]

Dzierżoniów, Nowa Ruda, Pieszyce, Ząbkowice Śląskie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1