czwartek, 27 września 2012

Chocianów


Chocianów

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat polkowicki
Gmina Chocianów
gmina miejsko-wiejska
Założono 1284
Prawa miejskie 1894
Burmistrz Roman Kowalski
Powierzchnia 7,31 km²
Ludność (2011)
• liczba
8 293 ▲[1]
Strefa numeracyjna
(+48) 76
Kod pocztowy 59-140
Tablice rejestracyjne DPL
Położenie na mapie Polski


Chocianów
51°25′N 15°55′E
TERC
(TERYT) 5020216014
Hasło promocyjne: Zawitaj, Zobacz, Zostań
Urząd miejski
ul. Ratuszowa 10
59-140 Chocianów
 Hasło Chocianów w Wikisłowniku
Strona internetowa
Chocianów (niem. Kotzenau) – miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie polkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Chocianów. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. legnickiego.
Według danych z 31 marca 2011 miasto liczyło 8 293 mieszkańców.
Miasto leży we wschodniej części Borów Dolnośląskich na zachód od Lubina i północ od Chojnowa. Na północ od Chocianowa znajdują się Lasy Chocianowskie.
Spis treści  [ukryj]
1 Historia
2 Zabytki
3 Miasta partnerskie
4 Zobacz też
5 Bibliografia
6 Przypisy
Historia[edytuj]

W 1297 powstał w Chocianowie zamek strzegący granicy księstwa legnickiego, wybudowany przez księcia Bolka Surowego, wtedy też powstała wokół zamku pierwsza osada. Od 1444 w rękach prywatnych, przy czym żaden z rodów nie władał Chocianowem długo. W pierwszych latach XVIII wieku otrzymał prawa miejskie, które jednak utracił już w 1742.
Gwałtowny rozwój miasta zaczął się w połowie XIX wieku. W dwóch pożarach (maj i wrzesień) 1847 spłonęło prawie całe miasteczko i nastąpiła całkowita odbudowa. Jednoczenie w 1854 Anton Schlittgen i Hasse zbudowali hutę żelaza "Maria", bazującą początkowo na miejscowych, bardzo ubogich i niedużych złożach rud darniowych, a następnie na importowanych ze Szwecji wysokoprocentowych magnetytowych rudach żelaza. Wkrótce potem, dzięki obecności huty, powstało kilka innych zakładów wytwarzających produkty z żeliwa i otworzono linię kolejową. W 1894 Chocianów odzyskał prawa miejskie i w 1899 zbudowano ratusz miejski. Na początku XX wieku miasto zgazyfikowano (1906) i zelektryfikowano (1924). W okresie międzywojennym w hucie pracował chemik Carl Bosch, laureat nagrody Nobla z 1931. Powstał te wtedy duży tor motocyklowy, gdzie odbywały się ogólno-niemieckie wyścigi motocykli. W czasie wielkiego kryzysu huta została zamknięta w 1931 i nie działała do 1936. W czasie II wojny światowej w Chocianowie Niemcy urządzili obóz pracy, będący filią Gross Rosen, obsługujący fabrykę silników lotniczych działającą na terenie huty. W 1951 założono w tej fabryce Fabrykę Urządzeń Mechanicznych CHOFUM, działającą do dziś.


Kościół w rynku, w II poł. XVI w. przebudowany z ratusza
Zabytki[edytuj]

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[2]:
układ urbanistyczny, z pierwszej ćw. XVIII w.
kościół pomocniczy pw. św. Józefa Oblubieńca, z 1865 r., 1680 r., klasycystyczny z renesansowymi elementami wystroju, np. chrzcielnica z 1585 r. pochodzącymi ze starszej świątyni
cmentarz ewangelicki, obecnie komunalny, z l. 1731-1891
zespół pałacowy, z l. 1728-32, XIX/XX w.:
pałac z z pierwszej połowy XVIII wieku
pawilon parkowy
park.
Miasta partnerskie[edytuj]

 Juvigné[3]
Zobacz też[edytuj]

Chocianów (stacja kolejowa)
Bibliografia[edytuj]

U. Romaniuk, Długa droga do miasta. Słowo Polskie, 29 III 2007.
artykuł w "Odkrywcy" o tajnej jednostce w Chocianowie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1