czwartek, 27 września 2012

Chodzież


Chodzież

Państwo Polska
Województwo wielkopolskie
Powiat chodzieski
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie 1434
Burmistrz Jacek Gursz
Powierzchnia 12,77 km²
Ludność (2009)
• liczba
• gęstość
19 525
1529 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 67
Kod pocztowy 64-800
Tablice rejestracyjne PCH
Położenie na mapie Polski


Chodzież
52°59′24″N 16°54′44″E
TERC
(TERYT) 4303801011
Urząd miejski
ul. Paderewskiego 2
64-800 Chodzież
 Hasło Chodzież w Wikisłowniku
Strona internetowa


Panorama Chodzieży


Kościół św. Floriana – dniem..


... i nocą
Chodzież (niem. Chodziesen) – gmina miejska w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim. Jest położona na Pojezierzu Chodzieskim, między jeziorami: Chodzieskim (zwanym także miejskim), Strzeleckim i Karczewnikiem, przy drodze krajowej nr 11. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa pilskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 19 525 mieszkańców[1]. Ze względu na swoje położenie jest ośrodkiem turystyczno-wypoczynkowym oraz uzdrowiskowym (sanatorium i zakład przyrodoleczniczy).
Spis treści  [ukryj]
1 Struktura powierzchni
2 Demografia
3 Historia
4 Kultura
4.1 Międzynarodowe Chodzieskie Warsztaty Jazzowe „Cho – Jazz”
4.2 Ogólnopolski Festiwal Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej w Chodzieży
4.3 Ośrodki kultury
4.4 Lokalne media
5 Zabytki
6 Wspólnoty wyznaniowe
7 Transport
8 Edukacja
9 Sport
10 Miasta partnerskie
11 Przypisy
12 Zobacz też
13 Linki zewnętrzne
Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z roku 2002[2] Chodzież ma obszar 12,77 km², w tym:
użytki rolne: 34%
użytki leśne: 18%
Miasto stanowi 1,88% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2009[1]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 19 525 100 10 330 52,9 9195 47,1
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 1529 808 721
Historia[edytuj]

Najstarsze ślady osadnictwa, jakie odnaleziono w Chodzieży, datuje się na około 2000 lat p.n.e. Z tego okresu pochodzi kurhan ziemny zlokalizowany przy dzisiejszej ulicy Słonecznej.
Niecałe pół tysiąca lat później, mikroregion chodzieski opanowała ludność tak zwanej kultury łużyckiej, której obecność utrzymywała się tu przez niemal dziesięć wieków. Jedno z cmentarzysk tej grupy etnicznej zostało odkryte przy dawnej ulicy Rzeźnickiej w latach 1904-1914.
We wczesnym średniowieczu osada o powierzchni 0,4 ha mieściła się na jednym ze stoków, na południowym brzegu Jeziora Miejskiego. Osada egzystowała prawdopodobnie w stuleciach od VIII do XI.
Pierwsza wzmianka pisana o Chodzieży pochodzi z roku 1403. Nazwa „Chodzies” pojawia się w związku z imieniem plebana miejscowego kościoła parafialnego. Jednak początków osady, z której wywodzi się miasto należy szukać już co najmniej w XIII wieku. Według naukowców wówczas powstał tu pierwszy kościół parafialny. Wieś Chodzież rozwijała się przy ważnym ówczesnym szlaku handlowym Gniezno – Ujście. Lokacja miasta na prawie magdeburskim odbyła się 3 marca 1434 roku. Prawa miejskie otrzymał z ręki króla Władysława Jagiełły ówczesny właściciel Chodzieży – Trojan z Łękna z rodu Pałuków. Pierwszymi właścicielami miasta byli Pałukowie, po nich Potuliccy, a od 1648 Grudzińscy herbu „Grzymała”, który stał się pierwowzorem dla późniejszego herbu miasta. Grudzińscy byli właścicielami Chodzieży aż do połowy XIX wieku.
Przełomem gospodarczym dla Chodzieży był rok 1656, kiedy na zaproszenie Grudzińskich, w mieście osiedlili się niemieccy tkacze, przybywający ze spalonego wówczas Leszna. Ich domostwa stały się zaczątkiem „Nowego Miasta”. W początkach XVIII wieku do Chodzieży dotarła druga fala imigrantów, głównie sukienników. Zwarta zabudowa rzemieślnicza jaką rozwijali, utworzyła z czasem „przemysłowe” osiedle tkaczy. Rewolucja przemysłowa zaczęła się w Chodzieży w roku 1805, kiedy miejscowi sukiennicy sprowadzili z Berlina pierwsza maszynę do tkania i czesania sukna.
W wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej w 1772 Chodzież weszła w skład Królestwa Prus. W latach 1848–1886 właścicielem Chodzieży był Otto Königsmarck, który zapisał się w historii miasta sprzedając chodzieski zamek dwom niemieckim kupcom – Ludwikowi Schnorrowi i Hermanowi Mullerowi z Frankfurtu nad Odrą. Nowi posiadacze zamku Grudzińskich wybudowali w jego obrębie fabrykę fajansu. Od roku 1855 rozwój Chodzieży był ściśle związany z produkcją ceramiczną. Proces rozwoju nabrał tempa wraz z uruchomieniem linii kolejowej Poznań – Chodzież – Piła w 1878 roku. 19 lat później otwarto w mieście fabrykę porcelany.
Polityka germanizacyjna prowadzona przez administrację państwową po zjednoczeniu Niemiec w 1871 spowodowała zmianę oficjalnej nazwy miasta. W miejsce historycznej, wywodzącej się z jęz. polskiego formy niemieckiej Chodziesen, miejscowość nazwano w 1878 Colmar, nawiązując do alzackiego miasta o tej samej nazwie. Nazwa ta obowiązywała urzędowo do 1920 roku, kiedy to miasto znalazło się na powrót w granicach Polski. Nazwa Kolmar posiadała status oficjalny podczas okupacji niemieckiej w latach 1939–1945.
W latach 1818-1975 Chodzież była siedzibą powiatu. Po reformie administracyjnej z 1975 roku znalazła się w granicach województwa pilskiego. Po reformie administracyjnej w 1999 znalazła się w województwie wielkopolskim, stając się stolicą powiatu chodzieskiego.
Kultura[edytuj]

Międzynarodowe Chodzieskie Warsztaty Jazzowe „Cho – Jazz”[edytuj]
W 1971 roku, rozpoczęła się trwająca do dzisiaj, historia specyficznej formy muzycznego dokształcania, jaką są Międzynarodowe Chodzieskie Warsztaty Jazzowe.
Powodzenie Warsztatów w Chodzieży jest wynikiem doboru profesjonalnej, jazzowej kadry instruktorskiej. Wśród niej należy wymienić dyrektorów artystycznych, a wśród nich Lucjana Kaszyckiego – pierwszego dyrektora, związanego i odwiedzającego warsztaty do dziś, wychowawcy młodzieży i twórcy znanych przebojów, m.in. „Pamiętasz była jesień”, Krzysztofa Sadowskiego – prezesa PSJ, Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego, Henryka Majewskiego, czy też Leszka Żądło. Kadrę na pierwszych edycjach warsztatów stanowił znany na całym świecie „Kwintet Stańki”, którego członkowie do dzisiaj prowadzą zajęcia w poszczególnych klasach instrumentalnych, zaś dzięki współpracy z Akademią Muzyczną w Katowicach, praktycznie każdy liczący się polski wykładowca muzyki rozrywkowej i jazzu miał okazję uczyć w Chodzieży. Historia warsztatów choć w dużej części osadzona w epoce PRL-u, pokazywała, że chodzieskie warsztaty były swoistą ostoją „wolności muzycznej” i „oknem na świat”, stąd dzięki współpracy z Ambasadą Amerykańską, warsztaty odwiedzał Don Cherry, amerykański multiinstrumentalista, czy też wdowa po Louisie Armstrongu, Lucilla, a w późniejszych czasach kadra wykładowcza z Berkeley College. Dzisiaj dyrektorem artystycznym warsztatów jest pianista jazzowy i dziekan wydziału jazzu w McGill University w Kanadzie, Jan Jarczyk.
Do Chodzieży przyjeżdżają odpowiadający określonym wymogom muzycy amatorzy, którzy uczestniczą w dwutygodniowych zajęciach, gdzie ogólna zasada pracy polega na spotkaniach amatorów z zawodowcami. Zasada ta realizowana jest poprzez dużą ilość zajęć w poszczególnych klasach instrumentalnych, grupach, zespołach oraz klasie wokalnej i Big Bandu. Znaczna część czasu przeznaczona jest na konsultacje indywidualne i ćwiczenia własne, prelekcje, spotkania i próby gry improwizowanej podczas wieczornych jam session.
Uczestnicząc w chodzieskich warsztatach, swoją karierę zaczynało wielu polskich muzyków, a wśród nich zespół „Laboratorium”, Ryszard Rynkowski i Jan Borysewicz, zaś wśród muzyków jazzowych trudno znaleźć takich, którzy nie odwiedziliby Chodzieży, czy to jako uczniowie, czy też członkowie kadry.
Od 1996 roku, po uruchomieniu biura organizacyjnego w Niemczech, koncepcja warsztatów jest w pełni międzynarodowa, stąd w Chodzieży rok rocznie można spotkać młodych adeptów jazzu z całego świata, zaś po otwarciu w 2009 roku, biura organizacyjnego na Ukrainie, ilość uczestników zagranicznych podwoiła się i stanowi 30% ogółu z 200 osobowej rzeszy młodych muzyków.
Chodzieskie Warsztaty to najstarsza tego typu forma „letniej szkoły jazzu” w tej części Europy i jedna z najstarszych na świecie. W 2010 roku Międzynarodowe Chodzieskie Warsztaty Jazzowe obchodziły jubileusz 40-lecia istnienia.
Ogólnopolski Festiwal Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej w Chodzieży[edytuj]
Pierwszy Festiwal w Chodzieży zorganizowano w 1992 roku. Organizatorzy od początku przyjęli założenie, ze nie ma to być tylko konkurs, ale również forma edukacji muzycznej, połączona z wypoczynkiem i rekreacją oraz integracją młodzieżowego środowiska muzycznego. Szefami artystycznymi, a jednocześnie przewodniczącymi Jury do tej pory byli: Ewa Bem, Krystyna Kwiatkowska, Jacek Cygan, Robert Janowski.
Zajęcia warsztatowe od 1994 r. prowadził Roman Hudaszek – były wykładowca Akademii Muzycznej w Katowicach. Chodzieski Festiwal znalazł się w ścisłym gronie, liczących się w Polsce, imprez promujących uzdolnioną muzycznie młodzież. W roku 1997 został nazwany „Małym Opolem”. Był początkiem kariery już kilku uzdolnionych artystów, jak choćby Kasi Stankiewicz – laureatki IV edycji, Patrycji Markowskiej – laureatki VI edycji czy Zuzanny Madejskiej i Alicji Janosz, Karoliny Łukasiewicz (występującą później w musicalu „Metro”), Joanny Dembler. Z kolei wielu laureatów chodzieskiego Festiwalu wygrało telewizyjną „Szansę na sukces”. W latach 1997-2001 wykonawcom akompaniowała orkiestra festiwalowa „Chodzież”, w skład której wchodzili profesjonalni, poznańscy muzycy wywodzący się z orkiestry Zbigniewa Górnego. Z roku na rok rosła ilość zgłoszeń do udziału w Festiwalu, stąd uczestnicy poddawani byli coraz surowszym kryteriom kwalifikacji, w roku 1995 rozszerzono go o kategorie wiekową 16 – 20 lat.
Koncert Galowy laureatów corocznie uświetniają gwiazdy polskiej sceny muzycznej. W ciągu dziesięciu lat festiwal gościł: Annę Jurksztowicz, Krzysztofa Antkowiaka, Pawła Stasiaka, Jerzego Filara, Elżbietę Adamiak, Ewę Bem, Grażynę Łobaszewską, Krzysztofa Jańczaka, Varius Manx z Kasią Stankiewicz, Rudiego Schuberta, Andrzeja „Piaska” Piasecznego, LO 27, Kayah, Natalię Kukulską, Majkę Jeżowską, Norbiego, Jacka Cygana, Roberta Janowskiego, Kaję Paschalską, Krzysztofa K.A.S.Ę. Kasowskiego, legendę polskiego rocka zespół Lady Pank, włoską piosenkarkę In-Grid, zespoły T. Love, Bracia.
Ośrodki kultury[edytuj]
Chodzieski Dom Kultury
Młodzieżowy Dom Kultury
Amfiteatr Miejski
Miejska Biblioteka Publiczna
Biblioteka Pedagogiczna
Kino „Noteć”
Lokalne media[edytuj]
Nasz Tygodnik Chodzieski[3]
Tygodnik “Chodzieżanin”
Telewizja Kablowa “Antserwis”
Zabytki[edytuj]

kościół parafialny św. Floriana, gotycki z I poł. XV w., przebudowany w 1668 r. z późnobarokowym wnętrzem z 1754 r.
dzwonnica późnoklasycystyczna z 1840 r.
pozostałości późnogotyckich murów z zamku z przełomu XV/XVI w.
domy tkaczy z XVIII i XIX wieku, drewniane o konstrukcji szkieletowej i murowanej.
Straszny Dwór – dworek z przełomu XIX i XX wieku, obecnie zaadaptowany na hotel i restaurację.
Sanatorium Przeciwgruźlicze neobarokowe z lat 20. XX wieku, na którego otwarcie w 1925 roku przybył prezydent Wojciechowski.
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:
Kościół Rzymskokatolicki
Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Chodzieży
Parafia pw. św. Floriana w Chodzieży
Kościół Ewangelicko-Augsburski
Filiał parafii w Pile, kaplica na cmentarzu ewangelickim, ul. Ujska
Kościół Ewangelicko-Metodystyczny
Parafia w Chodzieży, ul. Zwycięstwa 1
Kościół Zielonoświątkowy
Zbór w Chodzieży, ul. Kilińskiego 9
Transport[edytuj]

Przez Chodzież przebiegają następujące drogi krajowe i wojewódzkie:
Droga krajowa nr 11 – kierunek: Kołobrzeg -Piła – Chodzież – Poznań – Bytom.
Droga wojewódzka nr 191 – kierunek Szamocin
Droga wojewódzka nr 193 – kierunek Margonin
Przez Chodzież przebiega linia kolejowa nr 354 Poznań Główny – Piła Główna.
Komunikację miejską obsługuje Miejski Zakład Komunikacji w Chodzieży, który prowadzi 4 linie na terenie miasta Chodzieży i okolic.
Edukacja[edytuj]

W Chodzieży funkcjonuje w sumie pięć przedszkoli (w tym 4 miejskie), trzy szkoły podstawowe (2 miejskie) i cztery gimnazja (1 miejskie). Ponadto uczniowie mogą uczyć się w I Liceum Ogólnokształcącym w Chodzieży, Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Chodzieży i w Zespole Prywatnych Szkół Ponadgimnazjalnych.
Szkoły średnie prowadzą współpracę z podobnymi placówkami za granicą. I Liceum Ogólnokształcące w Chodzieży prowadzi współpracę z językową szkołą w Norwich oraz z niemiecką szkołą w Nottuln, natomiast Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Chodzieży współpracuje z duńską Ringe Kost-og Realskole, niemiecką szkołą w Ahaus oraz szkołą w Trostiańcu na Ukrainie[4].
Sport[edytuj]

Bogata w jeziora Chodzież jest gospodarzem zawodów sportowych, których lokalizacja wynika z korzystnego ukształtowania terenu i różnorodności form krajobrazu.
Imprezy Sportowe Organizowane w Chodzieży:
Motorowodne Mistrzostwa Świata i Europy


Motorowodne Mistrzostwa Świata na Jeziorze Miejskim w Chodzieży
Mistrzostwa Polski w Triathlonie


Start Mistrzostw Polski w Triathlonie w lipcu 2009 roku
Skoda Auto Grand Prix MTB
Skandia Maraton
Bieg Grzymalitów
Kluby i stowarzyszenia
CHTPS Chodzież – siatkówka kobieca,
Polonia Chodzież – klub piłkarski,
LOK Tazar Chodzież – klub działalności podwodnej, posiadający sekcje: pływania w płetwach, triathlonu, oraz biegania.
Chodzieskie Stowarzyszenie Sportowe[5]
Chodzieskie Towarzystwo Narciarskie
Klub Żeglarski OPTY
Miasta partnerskie[edytuj]

 Nottuln[6]
 Stronie Śląskie[potrzebne źródło]
 Saint-Amand Montrond[potrzebne źródło]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1