piątek, 7 września 2012

Woźniki



Woźniki

Państwo Polska
Województwo śląskie
Powiat lubliniecki
Gmina Woźniki
gmina miejsko-wiejska
Burmistrz Alojzy Stanisław Cichowski
Powierzchnia 71,01 km²
Ludność (2010)
• liczba
• gęstość
4389
61,8 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 34
Kod pocztowy 42-289
Tablice rejestracyjne SLU
Położenie na mapie Polski


Woźniki
50°37′31″N 19°03′52″E
TERC
(TERYT) 2243307084
SIMC 0932494
Urząd miejski
Rynek 11
42-289 Woźniki
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Woźniki w Wikisłowniku
Strona internetowa
Woźniki (niem. Woischnik) – miasto w woj. śląskim, w powiecie lublinieckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Woźniki.
Według danych z 30 czerwca 2010 r. miasto miało 4389 mieszkańców[1].
Spis treści  [ukryj]
1 Geografia
2 Historia
3 Zabytki i pomniki miasta
4 Miasta partnerskie
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne
Geografia[edytuj]

Najwyższym wzniesieniem w granicach miasta jest Coglowa Góra 365 m n.p.m.[2] Miasto leży na Wyżynie Wieluńsko - Woźnickiej (Próg Woźnicki i Obniżenie Liswarty i Prosny). Woźniki leżą w odległości 50 km od Katowic, 25 km od Częstochowy i 30 km od Lublińca.
Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 71,01 km²[3].
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. częstochowskiego.
Historia[edytuj]



Pocztówka Woźnik z 1902


Rynek w Woźnikach
W roku 1241 po najeździe Mongołów zniszczony został gród na Górze Grojec, a tamtejsza ludność osiedliła się na terenie Woźnik. Po roku 1270 miejscowość otrzymuje prawa targowe, natomiast pełne prawa miejskie potwierdzone są w dokumentach z 1386 roku. W roku 1454 odnowione zostało nadanie praw miejskich po wcześniejszym zagrabieniu pieczęci i dokumentu lokacyjnego w czasie potyczki granicznej. Miasto w średniowieczu znajdowało się przy jednej z odnóg szlaku handlowego między Krakowem a Wrocławiem, prowadzącej ze Sławkowa do Poznania[4]. Od 1310 roku na jego obszarze znajdował się urząd celny.
W XVI wieku wybudowany zostaje drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego (obecnie zabytek znajdujący się na szlaku architektury drewnianej).
Do XVIII wieku miasto podlegało coraz silniejszemu uprzemysłowieniu, jak wiele sąsiednich miejscowości. Działały na jego terenie fryszerki i kuźnice. Po 1740 roku status Woźnik zostaje zredukowany do "osady targowej". W 1798 roku miasto zostało prawie całkowicie zniszczone w wyniku pożaru. W XIX wieku jest obszarem działania Józefa Lompy, który na jego terenie zakłada bibliotekę publiczną. W drugiej połowie XIX wieku Woźniki liczyły ok. 1500 mieszkańców i była to wówczas jedna z największych miejscowości w ziemi lublinieckiej. W roku 1858 odzyskało prawa miejskie. W XIX wieku na obszarze miasta i sąsiednich gmin eksploatowane miały być pokłady węgla kamiennego i siarki, a na początku XX wieku także cynku. Jednakże koncesje nie zostały wykorzystane ze względu na brak połączenia kolejowego. Jednym z głównych udziałowców miał być mieszkający w Świerklańcu Henckel von Donnersmarck.
Podczas II powstania śląskiego obszar ziemi woźnickiej określany był jako Republika Woźnicka. W plebiscycie górnośląskim 20 marca 1921 r. 62% głosujących w mieście opowiedziało się za przyłączeniem do Polski, zaś 38% za pozostaniem w granicach Niemiec; w efekcie decyzją mocarstw Woźniki zostały przekazane Polsce. W roku 1932 miasto połączone zostaje koleją z magistralą węglową. Połączenie to jest czynne do lat 90. XX wieku, kiedy to odcinek Strzebiń-Woźniki zostaje zlikwidowany.
Corocznie w mieście organizowany jest Woźnicki Festiwal Piosenki


Panorama Woźnik, widok od strony wschodniej
Zabytki i pomniki miasta[edytuj]



Drewniany kościół św. Walentego znajdujący się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego


Nagrobek Józefa Lompy przy kościele św. Walentego
Układ urbanistyczny miasta
Kamienice na Rynku i w ulicach odchodzących od niego
Kościół św. Katarzyny - Wzmianki o kościele pochodzą już z 1346 roku, był użytkowany przez protestantów w latach 1570 - 1628. Jest to budowla w stylu romańskim na planie krzyża, lecz wyposażenie kościoła nawiązuje do baroku.
Kościół św. Walentego - Drewniany, o konstrukcji zrębowej z wyposażeniem w stylu barokowym. Zbudowany w XVI wieku w miejscu pierwotnego kościoła dla dawnej osady Woźniki. przy kościele znajduje się cmentarz m.in z poległymi powstańcami śląskimi oraz grób Józefa Lompy.
Ratusz miejski - Budynek wybudowany w latach 1858 - 1862.
Kaplica św. Floriana - Wybudowana w 1772 roku.
Kaplica Góra Oliwna - Zbudowana w 1910 roku z cegły na jednym ze wzgórz w pobliżu miasta.
Kaplica św. Jana Nepomucena na Rynku
Grodzisko średniowieczne (pozostałości wałów)
Pomnik Józefa Lompy
Pomnik 500-lecia odnowienia praw miejskich
Pomnik 3 Pułku Ułanów na wzgórzu Florianek

Pomnik Józefa Lompy na rynku w Woźnikach


Pomnik poświęcony poległym w obronie ojczyzny we wrześniu 1939


Kościół św. Katarzyny
Miasta partnerskie[edytuj]

Kravaře  Czechy[5]
Lisková  Słowacja[5],
Merseburg  Niemcy[potrzebne źródło]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1