niedziela, 9 września 2012

Toruń



Toruń

Dewiza: Durabo (Przetrwam)
Państwo Polska
Województwo kujawsko-pomorskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Aglomeracja bydgosko-toruńska
Założono X wiek[1]
Prawa miejskie 28 grudnia 1233
Prezydent miasta Michał Zaleski
Powierzchnia 115,72 km²
Wysokość 36-90 m n.p.m.
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
204 954 ▼[2]
1774 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 56
Kod pocztowy 87-100 do 87-120
Tablice rejestracyjne CT
Położenie na mapie Polski


Toruń
53°02′N 18°37′E
TERC
(TERYT) 0463011
SIMC 0982724
Hasło promocyjne: Gotyk na dotyk
Urząd miejski
Wały gen. Władysława Sikorskiego 8
87-100 Toruń
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Wiadomości w Wikinews
 Toruń w Wikicytatach
 Hasło Toruń w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP


Pomnik Mikołaja Kopernika z 1853 roku przed ratuszem na Rynku Staromiejskim
Toruń Toruń ?/i (niem. Thorn, łac. Thorunia, Torunium) – miasto na prawach powiatu w województwie kujawsko-pomorskim. Prawobrzeżna część miasta leży na Pomorzu[3], lewobrzeżna część położona jest na Kujawach. Miasto leży nad Wisłą i Drwęcą. Duży ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy.
Od 1999 siedziba marszałka województwa kujawsko-pomorskiego[4], siedziba organów samorządu województwa, czyli Zarządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Kujawsko-Pomorskiego Sejmiku Wojewódzkiego oraz jednostek im podporządkowanych. Siedziba starosty powiatu toruńskiego. W latach 1920–1939 stolica województwa pomorskiego, w latach 1945–1975 w województwie bydgoskim (w latach 1945-1950 nosiło ono nazwę woj. pomorskie), w latach 1975–1998 stolica województwa toruńskiego.
Jest jednym z najstarszych miast polskich. Od 1992 Toruń jest siedzibą kurii diecezji toruńskiej. W 1997 toruński zespół staromiejski został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, a od 2004 jest ogólnopolską siedzibą Ligi Polskich Miast UNESCO. Toruńska starówka w 2007 r. w plebiscycie Rzeczpospolitej została uznana za jeden z siedmiu cudów Polski[5]. Toruński Rynek i Ratusz Staromiejski zajęły 3. miejsce w plebiscycie czytelników polskiej edycji National Geographic Polska na 30 najpiękniejszych miejsc na świecie[6].
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Podział administracyjny
3 Środowisko przyrodnicze
3.1 Ukształtowanie powierzchni
3.2 Klimat
3.3 Wody
3.4 Przyroda
3.4.1 Zieleń miejska
4 Demografia
5 Historia
5.1 Gminy podmiejskie
6 Architektura
6.1 Zabytki
6.1.1 Zespół staromiejski
6.1.2 Inne dzielnice, okolice Torunia
6.2 Najwyższe budynki mieszkalne
7 Kultura i sztuka
7.1 Zabiegi o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016
7.2 Teatry i kina
7.2.1 Teatry
7.2.2 Teatry alternatywne
7.2.3 Kina
7.3 Imprezy i festiwale
7.4 Muzea
7.5 Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne
7.6 Muzyka
8 Kościoły i związki wyznaniowe
8.1 Buddyzm
9 Edukacja i nauka
9.1 Szkoły wyższe
9.2 Gimnazja i inne szkoły średnie
9.3 Szkoły podstawowe
9.4 Przedszkola
9.5 Jednostki naukowo-badawcze
9.5.1 Placówki Polskiej Akademii Nauk
9.5.2 Placówki podległe Ministerstwom
9.5.3 Inne placówki
10 Media
11 Opieka zdrowotna
12 Gospodarka i infrastruktura
12.1 Pomorska Specjalna Strefa Ekonomiczna
12.2 Targi Toruńskie
13 Transport
13.1 Transport drogowy
13.1.1 Stan obecny
13.2 Transport kolejowy
13.3 Lotnisko
13.4 Transport wodny
14 Komunikacja miejska
14.1 Miejski Zakład Komunikacji
14.1.1 Transport turystyczny
15 Sport i rekreacja
15.1 Zawodowe kluby sportowe
15.2 Pozostałe kluby sportowe
15.2.1 Rugby w Toruniu
15.3 Sport amatorski, rekreacja
16 Burmistrzowie i prezydenci Torunia
17 Honorowi Obywatele Torunia
18 Piernikowa Aleja Gwiazd w Toruniu
19 Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
20 Znani torunianie
21 Dyplomacja, polityka, współpraca
21.1 Dyplomacja w Toruniu
22 Miasta partnerskie
23 Jednostki pływające nazwane imieniem Torunia
24 Planetoida 12999 Toruń
25 Zobacz też
26 Przypisy
27 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Toruń położony jest nad Wisłą i Drwęcą (częściowo w granicach miasta jej ujście do Wisły), w Kotlinie Toruńskiej, stanowiącej część Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. Część prawobrzeżna leży na historycznej ziemi chełmińskiej, lewobrzeżna na Kujawach; od południowego wschodu graniczy przez Drwęcę z ziemią dobrzyńską.
Podział administracyjny[edytuj]

Części urzędowe miasta Torunia[7][8][9]
Starotoruńskie Przedmieście
Barbarka
Bielany
Bydgoskie Przedmieście
Wrzosy
Koniuchy
Chełmińskie Przedmieście
Rybaki
Stare Miasto
Katarzynka
Mokre
Jakubskie Przedmieście
Rubinkowo
Winnica
Grębocin nad Strugą
Bielawy
Na Skarpie
Kaszczorek
Piaski
Podgórz
Glinki
Stawki
Rudak
Czerniewice

Środowisko przyrodnicze[edytuj]

Ukształtowanie powierzchni[edytuj]
Toruń położony jest w zalesionej Kotlinie Toruńskiej, po obu stronach rzeki Wisły, otoczony prawie ze wszystkich stron lasami. Tereny w Toruniu i okolicy, w bezpośrednim sąsiedztwie Wisły, są obniżone (najczęściej do poziomu 33-36 m n.p.m.) i stanowią wąski, długi pas terenu równinnego, położony na linii wschód-zachód, o szerokości ok. 100-500 metrów po obu stronach Wisły i o wysokiej jakości glebie (organiczna, II, III klasa)[potrzebne źródło]. Dalej od niecki rzeki teren wznosi się (50-60 m n.p.m.), często stromo (np. osiedle Na Skarpie), staje się pagórkowaty, tworząc malownicze tarasy, o ziemi piaszczystej (V, VI klasa)[10]. Teren wokół Torunia określany jest jako pagórkowaty[11].
Klimat[edytuj]
[ukryj]Średnia temperatura i opady dla Torunia
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Średnie najwyższe temperatury [°C] 1 1 6 12 18 21 22 22 18 12 6 2 12
Średnie najniższe temperatury [°C] -4 -4 -1 3 8 11 13 12 9 5 1 -2 4
Opady [mm] 27.9 25.4 22.9 30.5 48.3 68.6 81.3 58.4 40.6 27.9 35.6 35.6 513,1
Źródło: Weatherbase[12] 17.12.2008
Klimatogram dla Toruń
St Lu Ma Kw Ma Cz Li Si Wr Pa Li Gr
  28 1-4
  25 1-4
  23 6-1
  30 123
  48 188
  68 2111
  81 2213
  58 2212
  40 189
  28 125
  36 61
  36 2-2
Temperatury w °C
Opad całkowity w mm
[pokaż]Na jednostki imperialne
Wody[edytuj]
 Osobne artykuły: Transport i infrastruktura rzeczna w Toruniu i Powodzie i regulacja Wisły w Toruniu.
Największą rzeką jest dzieląca miasto na dwie części Wisła, dzięki której Starówka zyskuje malownicze położenie. Drugą co do wielkości jest Drwęca, a trzecią Struga Toruńska. Struga Toruńska w części swego biegu przepływa pod Starówką, gdzie jej fragmenty są wyeksponowane w budynkach i chodnikach.
Największym zbiornikiem w Toruniu jest staw Nagus na Rudaku, później Kaszownik obok Starówki i kilka mniejszych. Największymi kąpieliskami w okolicy Torunia są[potrzebne źródło]: Osiek, Jezioro Kamionkowskie, Okonin, Górsk i Jezioro Chełmżyńskie.
W okresie powojennym najwyższy stan Wisły w Toruniu wynosił 867 cm w czerwcu 1962 roku[13].
Przyroda[edytuj]
(1/3)▶

Kaplica św. Barbary na toruńskiej Barbarce

Toruń, prawie ze wszystkich stron, otoczony jest przez obszary leśne, stanowiące tereny rekreacyjne – Barbarka, Las Bielawski, Bielański, Łysomicki, Papowski, Lasy Ciechocińskie, Puszcza Bydgoska, oraz trzy rezerwaty: rezerwat leśny Las Piwnicki z 1924; najdłuższy rezerwat ichtiologiczny w Polsce - Rezerwat na rzece Drwęcy z 1961 (z ginącym minogiem rzecznym) oraz unikalnie położony w centrum miasta rezerwat leśny Kępa Bazarowa z 1987, na wiślanej wyspie, naprzeciwko toruńskiej Starówki.
Zieleń miejska[edytuj]
 Osobne artykuły: Parki i tereny zielone Torunia i okolicy i Pomniki przyrody w Toruniu.
W Toruniu znajduje się duża ilość terenów zielonych, a miasto zalicza się do jednego z najbardziej zielonych w Polsce (około 30% powierzchni). Łączna powierzchnia lasów to 2755 ha. Główne parki skupione są w centrum na tzw. Plantach wokół Starówki, gdzie po likwidacji średniowiecznych umocnień w XIX wieku wygospodarowano strefę zieleni wokół Starego Miasta, znacznie poszerzoną po rozebraniu nowożytnych i XIX-wiecznych fortyfikacji bastionowych w latach 20. XX w.
Poza tym w Toruniu znajduje się kilkanaście parków. Największymi terenami rekreacyjnymi są: Barbarka, ze szkołą leśną, urządzeniami rekreacyjnymi, placami zabaw; niedawno zagospodarowane Błonia Wisły oraz trzy rezerwaty. Najstarszymi terenami zielonymi są: Park Miejski na Bydgoskim Przedmieściu, Park na Bielawach założony w XVIII wieku oraz najstarszy w Polsce Ogród Zoobotaniczny z 1797.
Demografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Torunia.

1. Kazimierz Esden-Tempski: Księga Pamiątkowa Dziesięciolecia Pomorza. Toruń: Pomorski Związek Podoficerów Rezerwy, 1930, s. 482.
Struktura demograficzna mieszkańców miasta Toruń według danych z 31 grudnia 2010[14]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 205 312 100 110 357 53,75 94 955 46,25
wiek przedprodukcyjny (0–17 lat) 33 987 16,55 16 724 8,15 17 263 8,41
wiek produkcyjny (18–65 lat) 136 311 66,39 68 551 33,39 67 760 33
wiek poprodukcyjny (powyżej 65 lat) 35 014 17,05 25 082 12,22 9932 4,84
Historia[edytuj]


Ta sekcja od 2009-04 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.


Ratusz Staromiejski z 1391 r. siedziba Muzeum Okręgowego


Toruń z mostem przez Wisłę z 1500 r.


Toruń twierdzą od 1641 r.
 Osobne artykuły: Historia Torunia, Kalendarium historii Torunia i konsulaty w Toruniu.
Obszar dzisiejszego miasta w epokach prehistorycznych znajdował się na styku trzech krain geograficznych, miał dostęp do rzeki oraz dogodną przeprawę (bród) przez Wisłę, co sprawiło, iż osadnictwo na obszarze dzisiejszego miasta i w jego okolicy rozwijało się od paleolitu, ok. 9 tys. lat p.n.e. Przez Toruń prowadził także bursztynowy szlak. Około roku 1100 p.n.e. na obszarze obecnego zamku krzyżackiego funkcjonowała osada łużycka.
W okresie od IX do XIII w. w tym miejscu wznosił się pierwotny słowiański gród toruński, otoczony drewniano-ziemnymi wałami, strzegący przeprawy przez Wisłę.
Początek współczesnemu miastu dali Krzyżacy w 1230, dla których był on punktem wyjścia do podboju plemion pruskich i tworzenia państwa krzyżackiego. Pierwszą wzmiankę historyczną o Toruniu zawiera dokument lokacyjny z 28 grudnia 1233 roku wystawiony przez Hermana von Salza, mistrza krzyżackiego. W roku 1236, z powodu częstych powodzi nawiedzających te nisko położone tereny, przeniesiono miasto w górę rzeki, w miejsce jego obecnego położenia. Nowe terytorium miasta określa odnowiony przywilej chełmiński z 1251 roku, wystawiony w miejsce starego, zniszczonego w pożarze. 13 sierpnia 1264 nadano prawa miejskie drugiej osadzie – Nowemu Miastu, od wschodu stykającemu się ze Starym Miastem. W 1454 r. oba miasta połączono, zachowując jednak dzielące je mury obronne.
W 1280 r. Toruń stał się członkiem Hanzy. XIV-XV wiek to pierwszy okres szybkiego rozwoju miasta. Toruń stał się dużym ośrodkiem handlowym w Prusach, liczącym aż 20 tysięcy mieszkańców. 1 lutego 1411 w Toruniu zawarto I pokój toruński, kończący tzw. wielką wojnę polsko-krzyżacką 1409-1411.
W 1440 r. Toruń był jednym z głównych organizatorów Związku Pruskiego i został siedzibą jego Tajnej Rady. W 1454 wybuchło powstanie antykrzyżackie, zburzono zamek krzyżacki. Był to początek polsko-krzyżackiej wojny trzynastoletniej. Dla wzmocnienia poparcia szlachty król polski w 1454 nadał słynne przywileje szlacheckie. Stało się to na Zamku Dybowskim, w podmiejskiej osadzie Nieszawa (obecnie dzielnica Torunia). 6 marca 1454 r. król Kazimierz IV Jagiellończyk na wniosek poselstwa Związku Pruskiego wydał akt inkorporacji Prus do Królestwa Polskiego i wcielił Toruń do Polski. W czasie wojny Toruń wsparł finansowo króla polskiego ogromnymi sumami pieniędzy (szacowanymi przez historyków na prawie 200 tysięcy grzywien, tj. kwotę równą dochodom ówczesnego Krakowa w ciągu 80 lat, a Poznania w ciągu 270 lat). 19 października 1466 II pokój toruński zakończył wojnę trzynastoletnią. W wyniku jego postanowień Toruń wraz z Prusami Królewskimi wszedł w skład państwa polskiego, uzyskując w nim wraz z Gdańskiem i Elblągiem pozycję uprzywilejowaną.
Już w trakcie wojny trzynastoletniej Toruń otrzymał od króla Kazimierza Jagiellończyka tzw. privilegia Casimiriana (zwłaszcza tzw. wielki przywilej z 1457 r.), które określiły zasady politycznej odrębności Torunia oraz podstawy prawno-ustrojowej niezależności i silnej jego gospodarki aż do rozbiorów Rzeczypospolitej i włączenia go do Królestwa Prus w 1793 r. W ten sposób Toruń (podobnie jak Gdańsk i Elbląg) wyróżniał się na tle innych miast Rzeczypospolitej.
Okres XVI i 1. poł. XVII w. to czas szybkiego rozwoju Torunia. Miasto bogaciło się na handlu wiślanym, składzie soli i towarów solonych, wielkich dorocznych jarmarkach międzynarodowych. 15 czerwca 1528 została otwarta w mieście mennica królewska, przy ulicy Mostowej, zastępująca dotychczasowe mennice: krzyżacką i miejską. W pierwszej połowie XVI w. rozpowszechniła się w Toruniu reformacja, do której przystąpiła znaczna część mieszczan. W 1557 r. Toruń stał się oficjalnie miastem luterańskim i jednym z ważniejszych ośrodków protestantyzmu w Rzeczypospolitej. W 1568 nastąpiło otwarcie Gimnazjum Akademickiego, a w 1594 uroczyste podniesienie go do rangi uczelni półwyższej (jednej z pierwszych w kraju). W 1595 r. z inicjatywy burmistrza Heinricha Strobanda rozpoczęto starania o założenie w Toruniu uniwersytetu.
W pierwszej połowie XVII w. Toruń, jako jedno z kilku największych i najbogatszych miast Rzeczypospolitej Obojga Narodów, zamieszkiwało, w zależności od szacunków, od ok. 12 tys.[15] do 20 tys. mieszkańców[16]. Dzięki przywilejom i pozycji gospodarczej Toruń wraz ze swoim patrymonium – pomimo że leżał na obszarze województwa chełmińskiego i był jego największym miastem - wyłączony był z administracji województwa, stanowiąc jednostkę autonomiczną, samorządną.
Druga połowa XVII wieku to czas osłabienia miasta ze względu na toczące się w jego rejonie wojny. W 1629 miasto odparło pierwsze oblężenia Szwedów. Rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych, dzięki czemu Toruń stał się jedną z najpotężniejszych twierdz w Rzeczypospolitej. W 1645 w mieście odbyło się Colloquium charitativum, jedyne na świecie spotkanie ekumeniczne w celu pogodzenia katolików i protestantów. W 1658 wojska króla Jana Kazimierza po oblężeniu okupujących miasto Szwedów odzyskały Toruń.
Od 24 września do 9 października 1703 doszło do katastrofalnego, najdotkliwszego w całej historii bombardowania miasta przez wojska szwedzkie, dowodzone przez Karola XII. Spłonęła znaczna część Rynku, ratusz i kościoły. W 1708 r. ludność miasta została zdziesiątkowana przez wielką epidemię dżumy.
Na tle zaostrzających się w Rzeczypospolitej konfliktów religijnych 16 lipca 1724 doszło do tzw. "Tumultu Toruńskiego", zakończonego surowym wyrokiem sądu królewskiego i ścięciem protestanckiego burmistrza miasta, Jana Godfryda Roesnera, co odbiło się głośnym echem poza granicami kraju, jako tzw. Toruński krwawy sąd. W 1767 r. została w Toruniu przez ewangelicką szlachtę zawiązana konfederacja toruńska.


Księstwo Warszawskie 1807-1815
Pierwszy rozbiór Rzeczypospolitej w 1772 r. pozostawił Toruń przy Polsce; wtedy po raz pierwszy z inicjatywy Rosji podejmowano starania w celu utworzenia wolnego miasta Torunia. Wywierana przez Prusy presja ekonomiczna na Toruń i Gdańsk, pozostające wciąż w granicach Rzeczypospolitej, przyniosła miastu straty gospodarcze. Król Fryderyk II wyznaczył wówczas niewielką Bydgoszcz na stolicę nowo utworzonego okręgu administracyjnego – Obwodu Nadnoteckiego - co rozpoczęło okres rywalizacji obu ośrodków miejskich. Drugi rozbiór włączył Toruń w skład Królestwa Prus. 24 stycznia 1793 wojska pruskie wkroczyły do miasta. Ludność zmniejszyła się z 10 tysięcy mieszkańców około roku 1772 do 6 tysięcy mieszkańców w 1793 r.
Czasy napoleońskie dla Torunia oznaczały ogromne osłabienie gospodarcze, kontrybucje i zniszczenia. Na mocy traktatu w Tylży 7 lipca 1807 Toruń znalazł się w Księstwie Warszawskim. 21 kwietnia 1809 na trzy tygodnie Toruń stał się stolicą Księstwa Warszawskiego, będąc miejscem rezydowania ewakuowanego z Warszawy rządu. Po przegranej Napoleona 22 września 1815 na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego Toruń wrócił do Prus.
Okres pruski w XIX wieku to powolny rozwój gospodarczy i nowe inwestycje, ograniczone jednak przez uczynienie z miasta twierdzy. Linie kolejowe połączyły Toruń z Warszawą, Bydgoszczą, Poznaniem, Olsztynem, Chełmżą i Grudziądzem. Wiek XIX to także coraz silniejsze zmagania polsko-niemieckie o oblicze narodowe miasta, które w drugiej połowie stulecia stało się największym ośrodkiem polskości na Pomorzu[potrzebne źródło].
Po I wojnie światowej w wyniku postanowień traktatu wersalskiego Toruń został przyznany odrodzonej Polsce. 18 stycznia 1920 wojska niemieckie opuściły Toruń. Miasto, będące największym skupiskiem ludności polskiej na Pomorzu i siedzibą oddziałującym na całe Pomorze i Warmię polskich organizacji społecznych i naukowych, liczące w 1921 r. 37 356 mieszkańców, zostało stolicą województwa pomorskiego i zaczęło odzyskiwać dawną, przedrozbiorową pozycję. W 1933 nastąpiło otwarcie drugiego mostu przez Wisłę. W latach 30. Toruń charakteryzował się największym po Gdyni wskaźnikiem przyrostu naturalnego w skali kraju[potrzebne źródło]. W 1938 zapadła decyzja o utworzeniu w 1940 uniwersytetu w Toruniu, jako filii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1939 populacja Torunia wynosiła około 80 tysięcy mieszkańców.
7 września 1939 do miasta wkroczył Wehrmacht, a Toruń znalazł się w prowincji Gdańsk-Prusy Zachodnie. 1 lutego 1945 bez większych zniszczeń Armia Czerwona zajęła Toruń.
W okresie PRL miasto straciło na znaczeniu. Wprawdzie powołano w 1945 Uniwersytet Mikołaja Kopernika, jednak tuż po wojnie przeniesiono władze wojewódzkie do Bydgoszczy, argumentując to przede wszystkim dwukrotnie większym skupiskiem ludności robotniczej, która była zapleczem dla nowej władzy ludowej[17]. Przez pierwsze powojenne dziesięciolecia miasto pozbawione centralnie przyznawanych środków na inwestycje zastygło w rozwoju. Nowe inwestycje przemysłowe oraz mieszkaniowe powstawać zaczęły głównie w latach 60. i 70. XX w., zwłaszcza pod naciskiem miejskich władz wobec wojewódzkich urzędów planowania i zagospodarowania przestrzennego.
1 czerwca 1975 Toruń stał się stolicą województwa toruńskiego. W 1999 zaplanowano nową reformę administracyjną, w której województwo toruńskie przestało istnieć. Wobec tego mieszkańcy Torunia starali się o dołączenie do województwa pomorskiego z siedzibą w Gdańsku. 1 stycznia 1999 zapadła decyzja o umieszczeniu w Toruniu władz samorządowych nowego województwa kujawsko-pomorskiego.
Po 1989 miasto stało się centrum inwestycyjnym, naukowym i turystycznym regionu. Rozbudował się Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Powstały nowe uczelnie, hotele, muzea. Pojawili się prywatni inwestorzy. W 1997 wpisano zespół Starego i Nowego Miasta oraz ruiny zamku krzyżackiego na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, a w 2004 wybrano Toruń na ogólnopolską siedzibę Ligi Polskich Miast i Miejsc UNESCO.
W 2007 rozpoczęły się starania Torunia o uzyskanie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016, jednak Toruń odpadł w rankingu.
Gminy podmiejskie[edytuj]
Od początku lat 90. XX wieku znacząco rośnie liczba mieszkańców zurbanizowanych osiedli podmiejskich wokół Torunia: Przysiek-Rozgarty, Złotoria, Lubicz, Grębocin, Mała i Wielka Nieszawka, Łysomice. Do gmin podmiejskich, bezpośrednio związanych z Toruniem, należą Gmina Lubicz, Gmina Zławieś Wielka, Gmina Łysomice, Gmina Wielka Nieszawka.


Panorama Torunia, widziana z lewego brzegu Wisły, jest jednym z Siedmiu cudów Polski. Kliknięcie w wyróżnionym obszarze przekieruje do hasła związanego z danym obiektem.
Architektura[edytuj]

 Osobne artykuły: Zabytki Torunia, Szlaki turystyczne Torunia i okolic i Nieistniejące obiekty budowlane Torunia.
Zabytki Torunia
(1/13)▶

Stare Miasto w Toruniu widziane z wieży ratusza

Zabytki[edytuj]
Zespół staromiejski[edytuj]
Zespół staromiejski Torunia jest jednym z najcenniejszych zespołów zabytkowych w Polsce. W 1997 został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Obejmuje Stare i Nowe Miasto z zachowanym prawie bez zmian XIII-wiecznym układem urbanistycznym oraz teren zamku krzyżackiego. Zabytki Torunia znajdują się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
Główne zabytki:
kościoły gotyckie:
św. św. Janów Chrzciciela i Ewangelisty
pofranciszkański Wniebowzięcia NMP
św. Jakuba
Rynek Staromiejski w Toruniu i Ratusz Staromiejski w Toruniu
Rynek Nowomiejski w Toruniu
pozostałości średniowiecznych obwarowań miejskich: fragmenty murów, budowanych od połowy XIII, rozbudowywanych i modernizowanych do XV w., zachowały się m.in. odcinki wzdłuż Wisły i ulicy Podmurnej oraz bramy Mostowa, Klasztorna i Żeglarska, kilka baszt (wśród nich m.in. Krzywa Wieża, Monstrancja, Gołębnik, Żuraw, Koci Łeb)
ruiny zamku krzyżackiego
gotycki most, jeden z nielicznych w Polsce, pod ulicą Most Pauliński
zespół gotyckich kamienic mieszczańskich z XIV-XVI w., w tym m.in. Dom Kopernika (XV w.), Dom Eskenów (XIV w., przebudowany w XVI i XIX w.) oraz kamienice przy ul. Łaziennej, Małe Garbary, Mostowej, Szczytnej, Szerokiej, Szewskiej, Wielkie Garbary, Żeglarskiej
barokowe pałace miejskie: pałac Dąmbskich, o bogato zdobionej fasadzie z roku 1693, Fengera (1742, przebudowany w XIX w.), Meissnera (1739, przebudowany ok. 1800)
Kamienica Pod Gwiazdą, dom z XV w. przez krótki czas będący własnością znanego humanisty Filipa Kallimacha, przebudowywany w XVII w., fasada o dekoracji stiukowej z 1697 r.
kościół poewangelicki św. Ducha
kościół poewangelicki Trójcy św.
spichrze z XIV-XVIII w. (w tym najlepiej zachowany w Polsce spichrz gotycki)
Pomnik Mikołaja Kopernika
Dwór Artusa w Toruniu, monumentalny neorenesansowy gmach (1889-1891, R. Schmidt) położony w południowej części Rynku Staromiejskiego – obecnie Centrum Kultury
Teatr im. W. Horzycy – powstały w 1904, neobarokowo-secesyjny, dzieło wiedeńskich architektów specjalizujących się w projektowaniu budynków teatralnych, F. Fellnera i H. Helmera
siedziba Towarzystwa Naukowego w Toruniu z 1881.
neogotyckie kościoły: garnizonowy św. Katarzyny z 1897, ewangelicko-augsburski św. Szczepana z 1903.
Inne dzielnice, okolice Torunia[edytuj]
Poza zespołem Starego Miasta znajdują się również liczne zabytki:
Bydgoskie Przedmieście
ruiny zamku Dybowskiego
ruiny zamku w Złotorii
zespół obiektów pruskiej Twierdzy Toruń z XIX-XX wieku (ponad 200 obiektów, w tym 15 fortów)
Kościół św. Józefa w Toruniu
najstarszy w Polsce Ogród Zoobotaniczny z 1797
budownictwo szachulcowe (Chełmińskie Przedmieście)
kaplica polskokatolicka Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
zabytkowe kościoły: Podgórz, Kaszczorek, Bielany, Barbarka, Mokre
Zobacz też: Piernikowa Aleja Gwiazd na Rynku Staromiejskim
Najwyższe budynki mieszkalne[edytuj]
Najwyższym budynkiem mieszkalnym jest 14-piętrowy blok z wielkiej płyty w narożniku ulic Szosa Lubicka i Ślaskiego. Budynek wraz z całym zespołem tego kwartału powstał na początku lat 90. XX wieku. Były to ostatnie wysokie budynki stawiane na Rubinkowie. Najwyższym budynkiem mieszkalnym w lewobrzeżnej części miasta jest modernistyczna 9-piętrowa wieża ciśnień z 4 kondygnacjami mieszkalnymi. Konstrukcja powstała w latach 1941-43[18] Drugim najwyższym budynkiem po lewej stronie Wisły jest konstrukcja z lat 90. XX wieku. W 2010 r. zakończono jej adaptację na cele mieszkaniowe (jest to dawny biurowiec po Drosedzie). Liczy on 9 kondygnacji i wysokością dorównuje podgórskiej wieży ciśnień[19].
Kultura i sztuka[edytuj]

Kultura i sztuka to charakterystyczne cechy Torunia, główne przyczyny czyniące Toruń miastem znanym w Polsce i w Europie. Kilkanaście kin i teatrów (w Toruniu działa 7 kin, w tym dwa multipleks, kilkadziesiąt różnorodnych festiwali, kilkanaście muzeów, kilkadziesiąt galerii, Planetarium, Orbitarium.
Zabiegi o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016[edytuj]
Decyzją Rady Miasta w lipcu 2006 roku Toruń zgłosił chęć przystąpienia do konkursu o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku[20], organizowanego przez Unię Europejską[21] i koordynowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[22]. 13 września 2007 roku Rada Miasta podjęła decyzję o współpracy z hiszpańską Pampeluną w zakresie wspólnych starań o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. Stosowne porozumienie w tej sprawie 18 czerwca 2008 roku podpisali w Brukseli, w siedzibie Komitetu Regionów, przedstawiciele obu miast – Yolanda Barcina i Michał Zaleski[23]. Od 15 maja 2008 roku związane z konkursem starania Torunia kreuje, koordynuje i monitoruje miejska instytucja kultury TORUŃ 2016[24].


Secesyjny Teatr Wilama Horzycy nocą, gospodarz Festiwalu Kontakt od 1991


Muszla koncertowa Teatru Wiktoria w Toruniu w 1903


Festiwal w Teatrze Wiczy w Toruniu


Teatry uliczne w Toruniu
Teatry i kina[edytuj]
Teatry[edytuj]
 Osobny artykuł: Teatry w Toruniu.
Toruń posiada teatr dramatyczny – Teatr im. Wilama Horzycy – jedną z najstarszych i najbardziej znanych i utytułowanych placówek w Polsce, goszczącą kilka dużych przedsięwzięć teatralnych (Festiwal Kontakt czy Festiwal Pobocza Teatru).
Toruń posiada również trzy sceny dziecięce – Teatr Baj Pomorski, objazdowy Teatr Vaśka i Teatr Lalek Zaczarowany Świat. Najsłynniejszy z nich, Baj Pomorski, poza dziesiątkami przedstawień dla dzieci i organizacją Międzynarodowych Toruńskich Spotkań Teatrów Lalek, jest także kolejną toruńską sceną dla dorosłych.
Teatry alternatywne[edytuj]
Teatr Muzyczny Mała Rewia
Scena Młodych Studio P
Teatr Magma
Teatr Wróbli
Akademia Teatru Młodego Widza
Perpetuum Mobile – alternatywny teatr studencki
Teatr Tempestas
Teatr Wiczy
Plastyczny Teatr Symbolu
Stowarzyszenie Teatr Piosenki
Kina[edytuj]
Kino Centrum - kino znajdujące się w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu
Cinema City – multipleks (12 sal)
Cinema City Toruń Plaza – multipleks (8 sal)
Niebieski Kocyk - kino mieszczące się w Klubie Studenckim Od Nowa
Kino Tumult - mieszczące się w dawnym kościele Świętej Trójcy; kino oraz galeria prowadzone przez Fundację Tumult
Kinoteatr Grunwald
Kino Diecezjalne
Imprezy i festiwale[edytuj]
 Osobny artykuł: Festiwale w Toruniu.
Pośród festiwali teatralnych najbardziej znany w kraju jest Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Kontakt", odbywający się od 1991. Teatr studencki reprezentują Akademickie Spotkania Teatralne Klamra, alternatywny – Ogólnopolski Festiwal Teatralny Pobocza Teatru, uliczny – Letnie Spotkania Teatrów Ulicznych, Międzynarodowe Spotkania Kapel Ludowych i Festiwal Folkloru Miejskiego. Teatr dziecięcy to Międzynarodowe Toruńskie Spotkania Teatrów Lalek.
Kino i film reprezentują Międzynarodowy Festiwal Lato Filmów (2006 r. i 2007 r.) i Tofifest.
Z imprez i festiwali muzyki poważnej działa Festiwal Muzyczny Toruń-Muzyka i Architektura oraz Międzynarodowy Festiwal Haendlowski. Festiwal Muzyki i Sztuki Krajów Bałtyckich Probaltica odbywa się poza Toruniem, także w Warszawie i Grudziądzu, podobnie Europejskie Spotkania Artystyczne – oprócz Torunia w Przysieku i Zamku Bierzgłowskim. Świętojański Festiwal Muzyki Organowej trwa przez całe dwa letnie miesiące. Z festiwali muzyki współczesnej w Toruniu zorganizowano Jazz Od Nowa Festival, Toruń Blues Meeting, CoCArt Music Festival – organizowany przez Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Afryka Reggae Festival i Toruń-Bydgoszcz Harmonica Bridge. Największy rozgłos zyskał Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chrześcijańskiej Song Of Songs.
Z imprez naukowych jest tu najstarszy w regionie Toruński Festiwal Nauki i Sztuki oraz impreza uniwersytecka Promocja Edukacyjna, ukazująca ofertę szkół wyższych z całej Polski, a w listopadzie – Toruński Festiwal Książki. Sztuki plastyczne reprezentowane są przez jedną z największych światowych imprez graficznych, odbywającą się w kilku miastach – Międzynarodowe Triennale Grafiki Kolor w grafice, Ogólnopolski Konkurs Wydawnictw Reklamowych IDEA, najstarszy regionalny Konkurs ZPAP Dzieło Roku, a także unikalny w skali europejskiej Międzynarodowy Konkurs Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży.
Imprezy masowe i popularne to Otwarte Mikrolotowe Mistrzostwa Polski – Festiwal Wiatru, coroczna odsłona Piernikowej Alei Gwiazd, Święto Muzyki, Dni Torunia i Święto Piernika. Od dwóch lat odbywa się także Festiwal Anielskie Spotkania, festiwal wolontariuszy pod hasłem "Toruń miastem aniołów".


Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu


siedziba Muzeum Uniwersyteckiego - Collegium Maximum UMK
Muzea[edytuj]
Pierwsze muzeum ("musaeum") istnieje w Toruniu już od 1594[potrzebne źródło], a spadkobiercą jego historii jest Muzeum Okręgowe.
Muzeum Okręgowe, złożone z kilku oddziałów – m.in.:
Ratusza Staromiejskiego
Pałacu Eskenów
Kamienicy pod Gwiazdą – Muzeum Sztuki Dalekiego Wschodu
Domu Kopernika wraz z wystawami Świat Toruńskiego Piernika, Mikołaj Kopernik – Życie i Dzieło, pracownią uczonego, wnętrzami mieszczańskimi, wystawą polską w Rappersville
Muzeum Archeologii
Muzeum Podróżników im. Tony Halika przechowujące pamiątki po tym podróżniku
Muzeum Etnograficzne
skansen etnograficzny przy Starym Mieście (jedyny w kraju skansen w centrum miasta)
oddział muzeum w Kaszczorku – Zagroda Rybacko-Rolnicza
Muzeum Inżynierii Komunalnej Torunia (w zabytkowej wieży ciśnień)
Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu (Narodowe Centrum Kultury, budowane w ramach Narodowego Programu Kultury "Znaki Czasu")
Muzeum Piernika w Toruniu
Muzeum Uniwersyteckie w Toruniu
Muzeum Artylerii w Toruniu
Muzeum Przyrodnicze w Toruniu (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika)
Muzeum Motoryzacji w Toruniu (przy Technikum Samochodowym)
Muzeum Fortyfikacji Pancernej Twierdzy Toruń - Bateria A.B. IV, zwiedzanie z przewodnikiem, ekspozycja historii Twierdzy Toruń i fortyfikacji
Fort IV – XIX-wieczny fort artyleryjski, dostępny do zwiedzania z przewodnikiem, ekspozycja historii Twierdzy Toruń


Fundacja Przyjaciół Planetarium w Toruniu
Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne[edytuj]
Planetarium im. Władysława Dziewulskiego
Planetarium – seanse filmowe
Orbitarium – pokazy naukowe, sterowanie statkami kosmicznymi
Centrum Wiedzy o Wszechświecie (budowa)
Obserwatorium Astronomiczne w Piwnicach pod Toruniem
największe w Europie Środkowej radioteleskopy (32 m i 16 m średnicy)
zabytkowe obserwatoria kopułowe optyczne (rozsuwane dachy)
zabytkowy pałac i park pałacowy
Muzyka[edytuj]
Toruńska Orkiestra Symfoniczna
Centrum Kultury "Dwór Artusa"
Zespół Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego
Klub Studencki Od Nowa w Toruniu przy UMK
Z Torunia wywodzą się zespoły: Republika, Rejestracja, Bikini, Kobranocka, Manchester, Nocna Zmiana Bluesa, SOFA i Butelka
Corocznie, podczas koncertu pamięci Grzegorza Ciechowskiego w klubie Od Nowa na Toruńskich Bielanach, przyznawana jest specjalna nagroda jego imienia dla młodych, utalentowanych muzyków
Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]

 Osobny artykuł: Kościoły Torunia.
Od połowy XVI w. Toruń był miastem protestanckim, dziś kontynuatorką tej tradycji jest niewielka parafia ewangelicko-augsburska. Obecnie większość toruńskich świątyń należy do Kościoła rzymskokatolickiego. Na terenie Torunia znajdują się 24 kościoły rzymskokatolickie oraz parafie i zbory innych wyznań, w tym 7 protestanckich, 1 prawosławna (parafia św. Mikołaja), 1 polskokatolicka (parafia Narodzenia NMP) i ok. 20 – Świadków Jehowy[25]. Większość toruńskich kościołów protestanckich reprezentuje nurt chrześcijaństwa ewangelicznego i należy do Toruńskiego Przymierza Protestanckiego oraz Aliansu Ewangelicznego w RP.
Buddyzm[edytuj]
Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu
Szkoła Zen Kwan Um w Polsce
Karma Kamtzang
Edukacja i nauka[edytuj]



Rektorat Uniwersytetu Mikołaja Kopernika


32-metrowy radioteleskop w Obserwatorium Astronomicznym UMK
Pierwsza uczelnia w Toruniu - protestanckie Gimnazjum Akademickie - powstała już w 1568 i była jedną z najstarszych uczelni w kraju. Od 1594 jako szkoła wyższa, przekształcona dzięki zabiegom toruńskiego burmistrza i humanisty Henryka Strobanda do rangi akademickiej. Była to jedna z pierwszych uczelni wyższych w Polsce. Drugą w regionie szkołą wyższą było Konserwatorium Muzyczne przy Pomorskim Towarzystwie Muzycznym; status ten uzyskało w roku 1925. W roku 1939 wraz z wybuchem wojny Konserwatorium zostało zamknięte i już nigdy nie wznowiło działalności, po wojnie szkoły te były likwidowane, a w ich miejsce powoływano Akademie Muzyczne, w Toruniu jednak jej nie powołano.
Szkoły wyższe[edytuj]
Lista uczelni w Toruniu:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu (założony w 1945). Największa uczelnia w województwie. Posiada 16 wydziałów, z czego 3 jako Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (dawna Akademia Medyczna w Bydgoszczy), filia w Grudziądzu. Uniwersytet posiada Obserwatorium Astronomiczne w Piwnicach, gdzie znajduje się największy w Europie Środkowo-Wschodniej radioteleskop, oraz Stację Polarną na Spitsbergenie. Na UMK działa jedyne w Polsce Archiwum Emigracji - ośrodek archiwalno-naukowy gromadzący zbiory i badania dokumentacji związanej z emigracją polską po 1945. UMK kieruje również Gimnazjum i Liceum Akademickim w Toruniu.
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie - Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny w Toruniu
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej
Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych
Kolegium Pracowników Służb Społecznych w Toruniu
Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia w Toruniu
Uniwersytet Gdański - Kolegium Językowe w Toruniu
Kolegium Mody ASP w Toruniu (oddział ASP Łódź)
Centrum Studiów Europejskich
Wyższa Szkoła Bankowa (założona w 1998). Najlepsza biznesowa uczelnia prywatna w województwie kujawsko-pomorskim według rankingów (Rzeczpospolita i Perspektywy, Polityka, Home & Market, Medal Europejski Business Centre Club).
Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu (założona w 2001). Prowadzi studia dziennikarstwa, komunikacji społecznej, politologii, informatyki oraz podyplomowe w zakresie: relacji międzynarodowych, dyplomacji, funduszy unijnych, grafiki komputerowej i technik multimedialnych.
Toruńska Szkoła Wyższa
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy - Wydział Techniczny w Toruniu
Toruńska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości
Wyższa Szkoła Filologii Hebrajskiej
Gimnazja i inne szkoły średnie[edytuj]
W mieście funkcjonują 34 gimnazja, w tym 3 z oddziałami integracyjnymi[potrzebne źródło].
Licea ogólnokształcące – 36 wraz z liceami dla dorosłych
Technika – 31
Zasadnicze szkoły zawodowe – 13
Szkoły specjalne – 3 przysposabiające do pracy i do zawodu
Licea profilowane – 8
Szkoły artystyczne – 6
Szkoły podstawowe[edytuj]
38 szkół podstawowych (SP nr 10, SP nr 18 i SP nr 16 z oddziałami integracyjnymi)[26]
Przedszkola[edytuj]
W mieście jest około 45 placówek zapewniających edukację na poziomie przedszkolnym, niektóre z placówek posiadają także grupy żłobkowe dla najmłodszych.
Jednostki naukowo-badawcze[edytuj]
Placówki Polskiej Akademii Nauk[edytuj]
Pracownia Słownika Polszczyzny XVI w. w Toruniu Instytutu Badań Literackich PAN
Instytut Matematyczny PAN oddział w Toruniu
Zakład Astrofizyki w Toruniu Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika PAN
Zakład Geomorfologii i Hydrologii Niżu w Toruniu Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN
Zakład Historii Pomorza i Krajów Bałtyckich w Toruniu Instytutu Historii PAN
Placówki podległe Ministerstwom[edytuj]
Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników - Ministerstwo Gospodarki
Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Sterowania Napędów w Toruniu - Ministerstwo Gospodarki
Centralne Laboratorium Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Instytut Ochrony Roślin. Terenowa Stacja Doświadczalna - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Regionalna Stacja Hydrologiczno-Meteorologiczna - Ministerstwo Środowiska
Regionalny Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego


Towarzystwo Naukowe z 1875 r.
Inne placówki[edytuj]
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Krajowe Laboratorium Fizyki Atomowej Molekularnej i Optycznej
Instytut Turystyki Sp. z o.o. Zakład Infrastruktury i Gospodarki Przestrzennej
Instytut Kultury Zdrowia i Urody
Instytut Terapeutyczny
Instytut Procesów Informacyjnych
Media[edytuj]


Tę sekcję należy dopracować zgodnie z zaleceniami edycyjnymi:
opisać rynek mediów, środki masowego przekazu w Toruniu.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.
 Osobny artykuł: Media w Toruniu.
Opieka zdrowotna[edytuj]

W Toruniu znajduje się kilkadziesiąt placówek ochrony zdrowia, w tym 6 szpitali, ponadto miasto jest siedzibą wojewódzkiego, kujawsko-pomorskiego, oddziału PFRON; znajduje się tu delegatura NFZ dla byłego województwa toruńskiego oraz Departament Zdrowia i Nadzoru Właścicielskiego Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Marszałkowskiego, który sprawuje nadzór i kontrolę nad samodzielnymi zakładami opieki zdrowotnej, powołanymi przez Samorząd Województwa.
Lista szpitali:
Wojewódzki Szpital Zespolony, w skład szpitala wchodzą 3 zespoły poradni oraz 4 wojewódzkie przychodnie
Wojewódzka Przychodnia Kardiologiczna
Wojewódzka Przychodnia Laryngologiczna
Wojewódzka Przychodnia Onkologiczna
Wojewódzka Przychodnia Rehabilitacyjna
Zespół Poradni Chirurgicznych
Zespół Poradni Położniczo-Ginekologicznych
Zespół Poradni Specjalistycznych
Specjalistyczny Szpital Miejski im. Mikołaja Kopernika wraz z Zespołem Poradni Przyszpitalnych
Wojewódzki Szpital Dziecięcy z Zespołem Poradni Specjalistycznych
Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźny
Wojewódzka Przychodnia Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych
Wojewódzki Ośrodek Lecznictwa Psychiatrycznego
Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznego
Szpital Specjalistyczny MATOPAT - Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
Oprócz szpitali miasto ma dobrze rozwiniętą sieć innych placówek służby zdrowia, m.in.:
Samodzielne Wojewódzkie Centrum Stomatologii
Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego
Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska Samodzielny Publiczny ZOZ
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy
Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnień i Współuzależnienia
Przychodnia Specjalistyczna "OLK-MED" (dawny Obwód Lecznictwa Kolejowego)
Miejska Przychodnia Specjalistyczna
Akademicka Przychodnia Lekarska
Miejski Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży
Lecznice Citomed (największy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej w regionie) i inne
Gospodarka i infrastruktura[edytuj]

Instytucje biznesu w Toruniu:
Toruńska Agencja Rozwoju Regionalnego SA
Centrum Transferu Technologii
Toruński Park Technologiczny
Loża Toruńska Business Centre Club
Regionalne Biuro Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej
Pomorska Specjalna Strefa Ekonomiczna[edytuj]
Na północ od Torunia (ok. 2 km od granicy) znajduje się jeden z terenów Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Tak zwany "Crystal Park" powstał w 2006 roku i obejmuje 177,61 ha[27]. Jest on położony przy drodze krajowej nr 1 i autostradzie A1.
Początek: 12 kwietnia 2006 szef Sharp Corporation Katsuhiko Machida, premier Polski Kazimierz Marcinkiewicz oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Andrzej Kaczmarek spotkali się w Kancelarii Premiera, by podpisać umowę na budowę fabryki modułów do monitorów ciekłokrystalicznych w podtoruńskim Ostaszewie (gmina Łysomice).
Stan obecny (listopad 2009): czynne firmy: Sharp, Orion, Matsushita Chemicals, Sumika Electronic Materials Poland, Poland Tokai Okaya Manufacturing, NYK Logistics, SOHBI CRAFT Poland, KIMOTO Poland, TENSHO Poland, U-TEC Poland, Nissin Logistics Poland[28].
Kolejne firmy w budowie (PKP Cargo - Terminal Cargo). Główne firmy Sharp i Orion posiadają linie do produkcji telewizorów ciekłokrystalicznych oraz plazmowych.
W roku 2010 do Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej został włączony teren dawnych Zakładów Włókien Sztucznych Elana, gdzie do roku 2017 ma powstać nowoczesne Centrum Technologiczne: Biznes Park Elana oraz Centrum Usług Logistycznych.
Targi Toruńskie[edytuj]

Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.


Tablica przy centrum targowym Park
Od 2005 firma Targi Toruńskie Sp. z o.o. przystąpiła do organizowania imprez targowych. Do cyklu imprez targowych weszły między innymi: Targi Konserwatorskie, Kujawsko-Pomorskie Targi Inwestycyjne "INWEST-TOR", Targi Budownictwa i Targi Mieszkaniowe "Od działki po dom", Targi Metal Tools, oraz jarmarki na toruńskiej starówce. W 2006 do użytku po generalnym remoncie została oddana hala targowa Centrum Targowe PARK. Zbudowana w 1928 jako najnowocześniejsza w Polsce hala wystawowa według projektu K. Ulatowskiego, służyła od 1958 celom przemysłowym.
Lista targów cyklicznych odbywających się w Toruniu:
Targi Budownictwa i Targi Mieszkaniowe "Od działki po dom" (marzec)
Kujawsko-Pomorskie Targi Inwestycyjne "INWEST-TOR" (marzec)
Targi Metal Tools (kwiecień)
Jarmark wielkanocny (wiosną, tydzień przed świętami)
Jarmark Katarzyński (czerwiec)
Targi Konserwatorskie (październik)
Jarmark Bożonarodzeniowy (trwa ok. dwóch tygodni przed świętami)
Transport[edytuj]



Ulica Szeroka – obecnie deptak
 Osobny artykuł: Mosty w Toruniu.
Transport drogowy[edytuj]
Tu przecinają się krajowe drogi oraz jedyna w regionie autostrada A1 i droga ekspresowa S10.
Stan obecny[edytuj]
A1E75 autostrada A1 – oddana do użytku 14 października 2011 r., w kierunku Gdańska
S10 południowa obwodnica Torunia (tzw. trasa poligonowa) – fragment drogi szybkiego ruchu S10, otwarty 15 listopada 2005 jako jednojezdniowy fragment. W jego ciągu znajdują się dwa czynne węzły drogowe:
Toruń-Nieszawka (bezkolizyjny) S10/10/15
Toruń-Czerniewice (kolizyjny) S10/10
drogi krajowe:
1E75 droga międzynarodowa E75 (droga krajowa nr 1) w kierunku Łodzi
10 w kierunku Bydgoszczy, Szczecina i Warszawy
15 w kierunku Inowrocławia, Poznania, Krotoszyna, Wrocławia do Olsztyna
80 w kierunku Bydgoszczy
91 w kierunku Gdańska
drogi wojewódzkie:
200 (Wielka Nieszawka – Cierpice)
257 (Toruń Przybyszewskiego – Toruń – rzeka Wisła – Mała Nieszawka)
258 (Toruń – Złotoria – Silno – rzeka Wisła – Wygoda – Toruń Czerniewice)
273 (Mała Nieszawka – Wielka Nieszawka – Cierpice)
552 Różankowo – Lubicz
553 w kierunku Różankowa
572 (Lubicz – stacja PKP)
585 (Podgórska – Dybowska)
654 (Toruń – Złotoria – Silno)
657 (Złotoria – Lubicz)
Inwestycje aktualne i projektowane[potrzebne źródło]:
Autostrada A1 Gdańsk – Toruń – Łódź – Katowice (trwa budowa w kierunku Strykowa)
Trasa Wschodnia – z mostem na rzece Wiśle (w budowie)
Trasa Średnicowa Północna (projektowana)
Trakt Leśny (projektowany)
Północna obwodnica Torunia (węzeł Turzno – Łysomice – Przysiek) (projektowana)
Inwestycje niedokończone lub zaniechane:
Most drogowy im. Józefa Piłsudskiego w Toruniu
Transport kolejowy[edytuj]

Zasugerowano, aby ta sekcja została przeniesiona do nowego artykułu nazwanego Transport kolejowy w Toruniu. (dyskusja)
Toruń jest węzłem kolejowym. Krzyżują się tutaj linie kolejowe:
Linia Nr D29 Sąsiednie węzły Operator przewozów pasażerskich
Kutno – Piła Główna 18 Aleksandrów Kuj. – Bydgoszcz Wschód PKP Intercity, Przewozy Regionalne(BiT-City)
Poznań Wschód – Skandawa (GP) – Žielieznodorožnyj 353 Inowrocław – Jabłonowo Pom. Przewozy Regionalne i PKP InterCity
Toruń Wschodni – Malbork 207 Grudziądz Arriva RP
Nasielsk – Toruń Wschodni 27 Sierpc Arriva RP
Toruń Wschodni – Olek (daw. Chełmno) 246 (dawniej) Unisław Pom.
–(linia towarowa)
Stacje oraz przystanki kolejowe i ich lokalizacja według osiedli i ulic:
Toruń Główny (os. Stawki, ul. Kujawska) (pociągi pospieszne i osobowe; stacja węzłowa)
Toruń Miasto (Stare Miasto, plac 18 Stycznia) (pociągi pospieszne i osobowe)
Toruń Wschodni (os. Mokre, plac Fryderyka Skarbka) (pociągi pospieszne i osobowe; stacja węzłowa)
Toruń Kluczyki (os. Podgórz, ul. Kluczyki) (pociągi osobowe)
Toruń Północny (stacja towarowa) (os. Chełmińskie-Koniuchy, Szosa Chełmińska)
Toruń Czerniewice (os. Czerniewice, ul. Przy Torze) (pociągi osobowe)
Toruń Grębocin (os. Grębocin, ul. Ceramiczna) (pociągi osobowe).
Stacje oraz przystanki osobowe zamknięte lub zlikwidowane:
Toruń Elana (Mokre - Katarzynka, ul. Płaska, zamknięty)
Toruń Zachodni (os. Bielany) zlikwidowany ok. 1970 roku
Toruń Barbarka (os. Wrzosy-Barbarka, ul. Pawia, zamknięty)
Stacje na przedmieściach Torunia:
Łysomice
Papowo Toruńskie
Lubicz
Brzoza Toruńska
Cierpice


Plan BiT-City
Szybka kolej miejska BiT-City – proponowane szybkie kolejowe połączenie Bydgoszczy i Torunia. Według założeń ma być elementem spajającym i integrującym dwa największe miasta województwa, spowodować szybszy rozwój obu stolic regionu, przyspieszyć powstanie aglomeracji bydgosko-toruńskiej. Pomysłodawcą projektu jest Wydział Inwestycji Strategicznych Urzędu Miasta Torunia w 2006, a wdrażającym projekt – Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu oraz Sejmik Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu przy współpracy z urzędami miast Bydgoszczy i Torunia. Obecnie trwają szczegółowe prace projektowe oraz uzyskiwanie środków unijnych na realizację projektu. Wiadomo, że potrzebna jest modernizacja toru pozwalająca na rozwinięcie prędkości do 160 km/h.
Pierwotnie jest rozważane połączenie na trasie Bydgoszcz Główna – Toruń Wschodni.
Rozważane jest także przedłużenie pierwotnej linii z jednej strony do stacji Port Lotniczy w Bydgoszczy, a z drugiej do stacji Toruń Północ.
Prowizorycznie, jeszcze przed modernizacją toru i nabyciem nowoczesnego taboru, połączenie Bydgoszcz Główna – Toruń Wschodni pod szyldem BiT-City ruszyło 9 grudnia 2007. Do obsługi połączenia Zarząd Województwa wybrał przewoźnika o ówczesnej nazwie PKP Przewozy Regionalne sp. z o.o.
Na terenie województwa wprowadzony jest także bilet regionalny na trasie Toruń – Włocławek, działający na podobnej zasadzie jak bilet aglomeracyjny BiT-City (tj. możliwość korzystania z dowolnej linii komunikacji miejskiej przez godzinę od wyjścia z pociągu). Obydwa bilety (aglomeracyjny i regionalny) są wprowadzone na tej samej linii kolejowej nr 18, ale dotychczas nie stworzono biletu regionalnego na odcinku Bydgoszcz – Toruń – Włocławek. Linia Toruń – Włocławek nie została objęta projektem BiT-City pomimo wyższej liczby pasażerów w 2007 r. niż w przypadku linii Bydgoszcz – Toruń. Linię Toruń – Włocławek nadal częściowo obsługują niezmodernizowane składy, a ponadto bilet regionalny nie był promowany na taką skalę, jak bilet aglomeracyjny (np. reklamy na autobusach MZK Toruń), a to z kolei może wpłynąć na zmniejszenie atrakcyjności tej linii i przejęcie pasażerów przez liczne połączenia komunikacji autobusowej. Bilety regionalne można nabyć w kasach PKP. Część pociągów na trasie Toruń – Włocławek kończy swoją trasę na dworcu Toruń Wschodni, ma to przyśpieszyć dostęp do centrum i wschodniej części miasta. W przypadku Włocławka pociągi regionalne zatrzymują się na wszystkich dworcach i stacjach pasażerskich.
 Zobacz też: Most kolejowy im. Ernesta Malinowskiego w Toruniu.
Lotnisko[edytuj]
W samym Toruniu lotnisko Toruń-Bielany (EPTO) jest lotniskiem Aeroklubu Pomorskiego, który istnieje od 1922. Lotnisko zostało rozbudowane przez Niemców w czasie II wojny światowej. Posiada dwie poniemieckie betonowe drogi startowe:
na kierunku 11R/29L o wymiarach 1269 x 57 metrów
na kierunku 02/20 o wymiarach 1190 x 57 metrów
EPTO posiada także dwie użytkowane trawiaste drogi startowe (oprócz ww. dwóch betonowych):
na kierunku 11L/29R o wymiarach 1092 x 100 metrów
na kierunku 14/32 o wymiarach 730 x 100 metrów
Lotnisko na Bielanach jest położone bezpośrednio przy projektowanej trasie średnicowej. Posiada hotel oraz restaurację. Obecnie w aeroklubie działają sekcje sportowe (lotnicza, szybowcowa, lotniarska i spadochroniarska). Prowadzone są także spacerowe loty turystyczne. Według Strategii Rozwoju Torunia z 2007 r. lotnisko to ma zostać zmodernizowane i rozbudowane do przyjmowania i odprawiania lotów nieregularnych oraz budowy terminalu cargo.
Transport wodny[edytuj]
Porty rzeczne:
Port Drzewny – ul. Starotoruńska
Port Zimowy – ul. Popiełuszki (Rybaki)
Regionalna Dyrekcja Gospodarki Wodnej – ul. Popiełuszki
Przystanie żeglarskie:
AKS
AZS
KS Budowlani
Szkwał, Port Drzewny
Towimor, Port Drzewny
Walter, Port Drzewny
Yacht Klub Toruń, Port Drzewny
Liga Morska i Rzeczna, Port Drzewny


Zmodernizowany skład tramwajowy (Konstal 805Na + 805NaD), ul. Bydgoska


Niskopodłogowy MAN Lion's City należący do MZK na pętli Barbarka.


Grzybek (przystanek) tramwaju w Toruniu zachowany do dziś
Komunikacja miejska[edytuj]

 Osobne artykuły: Tramwaje w Toruniu, Autobusy w Toruniu i MZK Toruń.
Miejski Zakład Komunikacji[edytuj]

Zasugerowano, aby ta sekcja została przeniesiona do nowego artykułu nazwanego MZK Toruń. (dyskusja)
Główna firmą komunikacyjną w Toruniu jest Miejski Zakład Komunikacji, istniejący od 1891. Firma obsługuje 37 linii dziennych, 3 nocne i 1 nocną specjalną. Wśród linii dziennych dwie są liniami weekendowymi, są też dwie linie kursujące wyłącznie w dni nauki szkolnej. Łączna długość linii to 328 kilometrów. Poza tym w Toruniu kursuje 6 linii tramwajowych, z tego 5 dziennych i jedna nocna. Razem daje to około 41,4 kilometrów[potrzebne źródło]. Kilka lat temu kursowała także linia sezonowa, obsługiwana przez wagon historyczny (wycieczkowy).
Tabor autobusowy w kategorii wieku należy do najmłodszych w kraju, gorzej wypada tabor tramwajowy, lecz wagony są poddawane modernizacjom. Bolączką parku MZK Toruń jest mała ilość taboru przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, jednak w ostatnich latach odsetek autobusów niskopodłogowych wzrasta (w grudniu 2008: 47 autobusów, czyli 36% taboru[potrzebne źródło]). Częstotliwość kursowania autobusów na niektórych liniach jest rzadka. Spora część linii dziennych kursuje z częstotliwością powyżej 30 minut w szczycie. Najczęściej kursuje linia nr 15[29].
Od 1 lutego 2009 w wyniku wygaśnięcia umowy z gminą Lubicz zlikwidowanych zostało pięć linii podmiejskich, a tabor dotychczas je obsługujący skierowany został na ulice miasta. Gmina Lubicz podpisała z firmą Mobilis Sp. z o.o. Oddział w Bydgoszczy umowę na obsługę 4 linii podmiejskich (do Lubicza, Złotorii, Gronowa i Kolonii Papowskiej)[30].
W 1990 roku z komunikacji miejskiej korzystało 99,5 mln osób. W 2000 liczba spadła do 76 mln, a do 2008 liczba osób wynosiła tylko 46,5 mln.[31]
Po mieście kursują też inni przewoźnicy.
Transport turystyczny[edytuj]
W sezonie turystycznym oferowane są dodatkowo inne formy komunikacji:
Łódka Katarzynka – łącząca Bulwar Filadelfijski z Kępą Bazarową i Zamkiem Dybowskim
Statek pasażerski Wanda (kursy po Wiśle)
Statek pasażerski Wiking (kursy po Wiśle)
Riksze, postój na Rynku Staromiejskim (kursy po Starym Mieście)
Dorożki (okazjonalnie, na Rynku Staromiejskim)
Turystyczny wagon tramwajowy MZK (kursował do 2007 r. po istniejących torowiskach) – dla wycieczek.
Sport i rekreacja[edytuj]



Adrian Miedziński, jeden z żużlowców toruńskiego Unibaksu


Laskarze Pomorzanina (w czerwonych strojach)


Piłkarze Elany Toruń


Piłkarze Pomorzanina (w niebieskich strojach)


Motoarena Toruń, stadion żużlowy w Toruniu


Stadion miejski


Lodowisko Tor-Tor
Zawodowe kluby sportowe[edytuj]
KS Toruń Unibax S.A. – żużel (ekstraliga)
KS Toruń HSA – hokej na lodzie (ekstraliga)
Energa Toruń – żeńska drużyna koszykówki (ekstraklasa)
Marwit Toruń – futsal (ekstraklasa)
KS Pomorzanin Toruń
sekcja hokeja na trawie (I liga),
sekcja piłkarska (IV liga),
sekcja bokserska
Budowlani Toruń
sekcja siatkówki żeńskiej (I liga)
sekcja szermierki
sekcja wioślarska
Polski Cukier SIDEn Toruń – męska drużyna koszykówki (I liga)
TKP Elana Toruń – piłka nożna (II liga)
AZS Toruń
sekcja piłki ręcznej mężczyzn (II liga)
sekcja koszykówki (III liga)
sekcja wioślarska
Angels Toruń – futbol amerykański (II liga)
KS Start-Wisła Toruń – tenis i jazda figurowa na lodzie
MKS Axel Toruń – jazda figurowa na lodzie, curling
Pozostałe kluby sportowe[edytuj]
Szerszenie Toruń – rugby union
UKS Budowlanka Toruń – młodzieżowa drużyna siatkarska
Sokoły Toruń – młodzieżowa drużyna hokeja na lodzie
Klub sportów walki Spartakus – sekcje Kyokushin Karate, Muaythai, MMA
Toruńskie Stowarzyszenie Sportów Walki „Bushi” – Ju-Jitsu
Toruński Klub Sportowy Judo
Toruńska Akademia Taekwon-do
UKS Kodokan Toruń – Judo
Rugby w Toruniu[edytuj]
Pierwszy kontakt Torunia z rugby miał miejsce w PRL-u, kiedy to przy okazji toruńskiego finiszu kolarskiego Wyścigu Pokoju odbył się międzypaństwowy mecz Polska – NRD. Pierwszy klub powstał jednak dopiero w 2000 roku. Pierwotnie nazywał się Klub Rugby Toruń, a po ściągnięciu sponsorów Wektor Car Nesta Toruń. Pod taką nazwą przez kilka sezonów występował w rozgrywkach ogólnopolskich drugiej ligi.
Po kilkuletniej niebytności rugby seniorskiego w mieście (przez ten czas istniały sekcje dziecięce i młodzieżowe, a zawodnicy z nich pochodzący grali w meczach rugby 7-osobowego) zawodnicy ze starej drużyny zorganizowali z końcem 2008 roku nowy klub i nadali mu nazwę Szerszenie Toruń. W 2009 roku grali głównie w olimpijskiej odmianie 7-osobowego rugby, chociaż także w rugby tradycyjnym – wygrywając m.in. międzynarodowy turniej rugby w Brunszwiku. Od wiosny 2010 roku toruńskie rugby powróciło na ligowe boiska 15-osobowej wersji rugby, a Szerszenie zaczęły grać w II lidze (region pomorski)[32].
Sport amatorski, rekreacja[edytuj]
Do obiektów służących rekreacji w Toruniu należą:
lodowiska sztuczne – 5: dwa stałe całoroczne miejskie TOR-TOR I oraz TOR-TOR II, MENTOR (niepełnowymiarowe – prywatne), a także 2-sezonowe: na Rynku Nowomiejskim oraz na Rubinkowie (zimą)
tory saneczkowe: Rudelka (os. Bema), Park Miejski (Bydgoskie), Winna (Rubinkowo)
baseny kryte – 11: Mini Aqua-Park, ZSME, OSIR, SP8, SP28, SP16, SP32, SP29, SP30, SP24, SP5
stadiony – 6: Motoarena Toruń, Miejski, Elana, Tramp, Kopernik, MOS
hale sportowe – 4: Hala ZSPS, Olimpijczyk, SP 28, SP 10; nowa hala w budowie
przystanie wioślarskie i żeglarskie – 6: AKS, AZS, Budowlani, Szkwał, Towimor, Walter
strzelnice – 6: Falco (strzelnica i paintball, Fort VIII), Euro Trade (paintball), Auto Trezor (strzelnica), Sportowa (Fort I), Myśliwska (Glinki), Kurkowe Bractwo Strzeleckie (Fort VII)
pola golfowe – 2: Tatfort (Fort IV), Country Club (Toruń-Górsk)
boiska do siatkówki plażowej: Centrum Siatkówki Plażowej UKS Budowlanka Toruń (Legionów 19/25)
Lotnisko Sportowe: Aeroklub Pomorski (Bielany)
Tor Rallycrossowy: Toruński Klub Motorowy
Skate Park: Bema
Park Linowy: Barbarka[33]
ściany wspinaczkowe – 5: Bella wellness Centrum, Walter, Tor-Tor, Piernikowe Miasteczko (dla dzieci), SP 10, GATO
korty tenisowe – 6: Start Wisła, OSIR, Świętopełka, TTT Real, Jurmet (3 kryte hale) Lubicz, TKM
stadniny koni – 9: Gospodarstwo Agroturystyczne Łucji i Józefa Ciurusiów (Kaszczorek), Agrofood (Grabowiec), Jaskółcza 11 (Wrzosy), Rancho (Mała Nieszawka), Fundacja Ducha, Ogród Zoobotaniczny, Brzoza Toruńska, Rubbens (Papowo Toruńskie), Dolina Koni (Otłoczyn)
tor rowerowy – 1: pod zarządem Toruńskiego Stowarzyszenia Sportów Alternatywnych (Na Skarpie, w przebudowie)
Burmistrzowie i prezydenci Torunia[edytuj]

 Osobny artykuł: Burmistrzowie i prezydenci Torunia.
Honorowi Obywatele Torunia[edytuj]

 Osobny artykuł: Honorowi Obywatele Torunia.
Piernikowa Aleja Gwiazd w Toruniu[edytuj]

 Osobny artykuł: Aleja Gwiazd w Toruniu.
Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[edytuj]

 Osobny artykuł: Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Znani torunianie[edytuj]

Olga Bołądź (ur. 1984)
Maciej Dowbor (ur. 1978)
Helena Grossówna (1904–1994)
Tony Halik (1921–1998)
Bogusław Linda (ur. 1952)
Mikołaj Kopernik (1473–1543)
Joanna Koroniewska (ur. 1978)
Małgorzata Kożuchowska (ur. 1971)
Jan Kusiewicz (ur. 1921)
Łukasz Pawłowski (ur. 1983)
Regina Smendzianka (ur. 1924)
Wanda Szuman (1890–1994)
Alfred Weyna (1916–2001)
Teresa Weyna (ur. 1950)
Sławomir Wierzcholski (ur. 1958)
Janusz Leon Wiśniewski (ur. 1954)
Jacek Yerka (ur. 1952)
Elżbieta Zawacka (1909–2009)
Katarzyna Żak (ur. 1963)
Dyplomacja, polityka, współpraca[edytuj]

 Osobny artykuł: Konsulaty w Toruniu.
W Radzie Miasta Toruń zasiada 25 osób, których kadencja trwa 4 lata. Obecnie (2010-2014) trwa VI kadencja.
Dyplomacja w Toruniu[edytuj]


Konsulat Generalny III Rzeszy w Toruniu (budynek w głębi)
Toruń był siedzibą trzech obrad sejmu w okresie I Rzeczypospolitej (1519, 1576, 1626). W podtoruńskiej Nieszawie na Zamku Dybowskim (obecnie dzielnica Torunia) nadano słynne przywileje szlacheckie, rozpoczynające okres "złotej wolności szlacheckiej". W Toruniu zawarto I pokój toruński i II pokój toruński, a także ostatni rozejm polsko-krzyżacki w 1521 r.
W czasie rozbiorów, w 1807 był siedzibą rządu powstańczego – przy Rynku Nowomiejskim w Toruniu. W tym okresie posiadał dwa konsulaty: Rosja i USA. W okresie międzywojennym w Toruniu ulokowano pięć konsulatów, w tym Konsulat Generalny Niemiec i III Rzeszy, Francji, Belgii. Obecnie w Toruniu znajdują się trzy (z siedmiu w całym regionie, cztery w Bydgoszczy) konsulaty honorowe: Peru, Słowenii i Litwy.
Miasta partnerskie[edytuj]


Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Miasto partnerskie Kraj Od kiedy
 Filadelfia Stany Zjednoczone 1976
 Getynga Niemcy 1978
 Lejda Holandia 1988
 Hämeenlinna Finlandia 1989
 Kaliningrad Rosja 1995
 Czadca Słowacja 1996
 Swindon Anglia 2003
 Łuck Ukraina 2008
 Novo Mesto Słowenia 2009

W latach 70. XX wieku pojawiła się nowa forma współpracy – miasta partnerskie. Obecnie Toruń ma podpisane umowy z dziewięcioma takimi miastami[potrzebne źródło].
Filadelfia – umowa z Toruniem od 1976. Widocznym śladem jest nazwa nadwiślańskiego bulwaru – Bulwar Filadelfijski
Getynga – umowa z Toruniem od 1978. Widocznym śladem jest tablica drogowa na Placu Teatralnym (kierująca do Getyngi), kamień graniczny Getyngi, nazwa zjazdu drogowego z mostu drogowego Józefa Piłsudskiego – Ślimak Getyński
Lejda – umowa z Toruniem od 1988
Hämeenlinna – umowa z Toruniem od 1989
Kaliningrad – umowa z Toruniem od 1995
Čadca – umowa z Toruniem od 1996. Widocznym efektem współpracy są coroczne Dni Czadcy w Toruniu i Dni Torunia w Czadcy oraz Rondo Czadcy przy ul. Legionów w Toruniu
Swindon – umowa z Toruniem od 2003
Łuck - umowa z Toruniem od 2008
Novo Mesto - umowa z Toruniem od 2009
Kolejne miasto podpisało z Toruniem list intencyjny, ale nie ma jeszcze oficjalnego statusu miasta partnerskiego[34].
Guilin -  Chiny
Jednostki pływające nazwane imieniem Torunia[edytuj]

ORP Toruń – monitor rzeczny Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej
ORP Toruń Transportowo-Minowy (morski)
MS Uniwersytet Toruński
SY Województwo Toruńskie
Planetoida 12999 Toruń[edytuj]

Na cześć miasta nazwano odkrytą w 1981 r. przez Edwarda Bowella planetoidę z grupy pasa głównego asteroid, 12999 Toruń. Proponując nadanie tej właśnie nazwy, Edward Bowell wskazał Toruń jako miejsce narodzin Mikołaja Kopernika, gotyckie Stare Miasto wpisane w 1997 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO oraz Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika zawiadujący największym w Polsce obserwatorium astronomicznym. W 2009 roku odsłonięto pomnik tej planetoidy[35].
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Toruniu

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1