poniedziałek, 17 września 2012

Ozorków


Ozorków

Państwo Polska
Województwo łódzkie
Powiat zgierski
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie 1816
Burmistrz Jacek Socha
Powierzchnia 15,46 km²
Wysokość od 130 do 155 m n.p.m. m n.p.m.
Ludność (2008)
• liczba
• gęstość
20 407
1322,45 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 42
Kod pocztowy 95-035, 95-036
Tablice rejestracyjne EZG
Położenie na mapie Polski


Ozorków
51°58′N 19°17′E
TERC
(TERYT) 1101220021
Urząd miejski
ul. Wigury 1
95-035 Ozorków
Strona internetowa


Położenie miasta na mapie powiatu
Ozorków – miasto i gmina nad rzeką Bzurą, w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. Miasto znajduje się 20 km na północ od Łodzi.
Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 20 407 mieszkańców[1].
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Demografia
3 Historia Ozorkowa
4 Urodzeni w Ozorkowie
5 Zabytki
6 Instytucje oświatowe i kulturalne w Ozorkowie
7 Wspólnoty wyznaniowe
8 Atrakcje turystyczne
9 Sport
10 Komunikacja
11 Współpraca międzynarodowa
12 Zobacz też
13 Przypisy
14 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Według danych z roku 2007[2] Ozorków zajmuje obszar 1546 ha czyli 15,46 km². Struktura użytkowania ziemi w Ozorkowie:
użytki rolne: 53%
tereny mieszkaniowe: 17%
lasy i tereny zieleni: 8%
tereny produkcyjne: 7%
tereny usług: 5%
tereny komunikacji: 5%
nieużytki: 3%
wody: 2%
Miasto stanowi 1,81% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2007 r.[2][3]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 20 445 100 10 968 53,65 9477 46,35
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 1322,45 709,44 613,00
Historia Ozorkowa[edytuj]

Historia miasta sięga początku XV wieku. W 1415 pojawiła się pierwsza wzmianka o małej wiosce położonej wśród trudno dostępnych lasów i bagien, należącej do rodu Szczawińskich, herbu Prawdzic. W 1807, późniejszy właściciel Ozorkowa, Ignacy Starzyński, pragnąc ożywić gospodarczo swoją posiadłość, sprowadza do niej 19 sukienników i farbiarzy z Saksonii. W 1815 liczba ich wzrosła już do 117, podczas gdy Łódź miała ich wówczas 331.
W rok później, w 1816 Ozorków uzyskał prawa miasta prywatnego, co przyspieszyło jego rozwój. W 1817 osiedliła się w Ozorkowie rodzina Schlösserow, przybyłych z Akwizgranu, którzy założyli najpierw nowoczesną przędzalnię wełny, a potem bawełny. W ten sposób Ozorków zapoczątkował rozwój przemysłu sukienniczego nad górną Bzurą, który później rozszerzył się na Zgierz i Łódź, tworząc największy w Polsce ośrodek przemysłu włókienniczego. Ponieważ dla dynamicznie rozwijającego się przemysłu zaczęło brakować miejsca, już w 1820 największe zakłady lokowały się na terenie folwarku Strzeblew. Rosła liczba ludności, która w 1828 doszła do 5669 osób[potrzebne źródło]. W latach trzydziestych Karol Schlösser zbudował tu największą w mieście fabrykę tkanin bawełnianych o pełnym cyklu produkcyjnym. Po upadku powstania listopadowego miasto przeszło stagnację spowodowaną utratą zamówień dla armii Królestwa Kongresowego, represyjnymi barierami celnymi, rosnącą rolą Zgierza i Łodzi, jak też wypieraniem z rynku tkanin wełnianych przez bawełniane. W 1866, za kolejnego właściciela Feliksa hrabiego Lubieńskiego, Ozorków uzyskał status miasta rządowego, bardziej atrakcyjny dla inwestycji.
I wojna światowa wywołała kolejny regres gospodarczy miasta. Dopiero okres niepodległego bytu państwowego stworzył nowe podstawy rozwojowe. Już na początku lat dwudziestych, Ozorków otrzymał połączenie kolejowe z Łodzią i Kutnem, a wraz z elektryfikacją miasta przeprowadzoną w 1928, komunikację tramwajową ze Zgierzem i Łodzią (w latach 1922-1928 linia obsługiwana była przez tramwaj parowy). W okresie międzywojennym przybyło miastu kilka obiektów, takich jak budynek Kasy Chorych, dwie szkoły podstawowe, zakład kąpielowy i dom kolonijny dla dzieci w miejskim lasku.
Czas okupacji hitlerowskiej był tragicznym okresem w dziejach miasta. Miasto zostało włączone bezpośrednio do III Rzeszy; w latach 1943-1945 nosiło nazwę Brunnstadt. Eksterminacyjna polityka okupanta (wymordowanie 6-tysięcznej ludności żydowskiej oraz terror stosowany wobec ludności polskiej) sprawiła, że populacja miasta zmniejszyła się do niespełna 10 000[potrzebne źródło] mieszkańców.
Po 1945 roku nastąpiła rozbudowa i modernizacja zakładów przemysłu bawełnianego (OZPB "Morfeo") i wełnianego, przybyło instytucji socjalnych, oświatowych i usługowych. Nastąpił gwałtowny rozwój budownictwa mieszkaniowego oraz infrastruktury miejskiej.
W kolejnych latach powstał państwowy zakład przemysłu odzieżowego (ZPK "Latona"), budowano osiedla bloków mieszkalnych oraz powiększono zasięg terytorialny miasta włączając do Ozorkowa sąsiednie wsie. Oddano do użytku nowe szkoły, przedszkola i obiekty sportowe. Przybyło wiele placówek handlowych i prywatnych zakładów produkcyjno - handlowo - usługowych. Zainstalowano sygnalizację świetlną i zmodernizowano ciągi komunikacyjne (nowe ulice, skrzyżowania, place i ronda). Przystąpiono do budowy nowego kościoła na Adamówku oraz nowego cmentarza. Na przełomie lat 90-tych i 2-tysięcznych utworzono w południowej części Ozorkowa podstrefę Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Tym samym pojawiły się w mieście nowe zakłady produkcyjne.
Na skutek przemian gospodarczo-ustrojowych w Polsce kluczowy dla miasta przemysł lekki (włókienniczy i odzieżowy) załamał się. Dwa największe zakłady ("Morfeo" i "Latona") ogłosiły upadłość i przestały istnieć. Na powstałych w ten sposób terenach poprzemysłowych działalność gospodarczą wznowiły różnorodne firmy prywatne.
Współcześnie w mieście szybko wzrasta rola usług. Ozorków traci powoli industrialny charakter i staje się miastem przemysłowo - usługowym.
Urodzeni w Ozorkowie[edytuj]

Witold Sobociński, operator filmowy
Samuel Reshevsky, amerykański arcymistrz szachowy
Mariusz Lewandowski, mistrz świata w karate tradycyjnym
Jolanta Bartczak, polska lekkoatletka, specjalistka skoku w dal, olimpijka z Seulu (1988).
Jerzy Próchnicki, aktor, grający między innymi rolę Włodka Kisiela w serialu M jak Miłość
Andrzej Krawczyk, historyk, dyplomata, Minister w Kancelarii Prezydenta 2005-2007, Ambasador w Czechach (2001-2005) i na Słowacji (od 2008)
Mieczysław Ubysz - poeta, spiker powstańczego radia "Błyskawica", uczestnik Powstania Warszawskiego pseudonim "Wik"
Zabytki[edytuj]

Według rejestru zabytków KOBiDZ[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:
kościół parafialny pw. św. Józefa, ul. Jana Pawła II 1/3, 1668, 1885, 1935, nr rej.: A/499 z 4.08.1967
kościół ewangelicki, ul. Zgierska 2, 1842, nr rej.: A/535 z 11.08.1967
dzwonnica, nr rej.: A/536 z 11.08.1967
plebania, ul. Zgierska 9, 1842, nr rej.: A/537 z 11.08.1967
domy pl. Jana Pawła II 1, poł. XIX w., nr rej.: A/504 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 3, 1 poł. XIX w., nr rej.: A/505 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 7, koniec XIX w., nr rej.: A/506 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 16, koniec XIX w., nr rej.: A/507 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 17, koniec XIX w., nr rej.: A/79 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 18, poł. XIX w., nr rej.: A/508 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 19, poł. XIX w., nr rej.: A/509 z 4.08.1967
dom, pl. Jana Pawła II 20, 1 poł. XIX w., nr rej.: A/510 z 4.08.1967
dom, ul. Kościuszki 29, koniec XIX w., nr rej.: A/519 z 8.08.1967
dawna motarnia bawełny, ul. Listopadowa 6, koniec XIX w., nr rej.: A/501 z 4.08.1968
pałac Schlosserów, ul. Listopadowa 6 b, koniec XIX w., nr rej.: A/500 z 4.08.1967
dom, ul. Listopadowa 6 d, koniec XIX w., nr rej.: A/520 z 8.08.1967
dom, ul. Listopadowa 6 e, koniec XIX w., nr rej.: A/521 z 8.08.1967
dom, ul. Listopadowa 20, poł. XIX w., nr rej.: A/523 z 8.08.1967
dom, ul. Listopadowa 25 a, poł. XIX w., nr rej.: A/524 z 8.08.196
pałac Schlosserów, ul. Łęczycka 7, poł. XIX w., nr rej.: A/306 z 6.12.1984
dwór Schleiblerów, ul. Wigury 14, 2 poł. XIX w., nr rej.: A/503 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 2, 1825, nr rej.: A/511 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 4, poł. XIX w., nr rej.: A/1126 z 19.06.1972
dom, ul. Wyszyńskiego 6, poł. XIX w., nr rej.: A/1127 z 19.06.1972
dom, ul. Wyszyńskiego 8, poł. XIX w., nr rej.: A/512 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 16, poł. XIX w., nr rej.: A/1128 z 19.06.1972
dom, ul. Wyszyńskiego 20, drewniany, 2 poł. XIX w., nr rej.: A/513 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 26, 2 poł. XIX w., nr rej.: A/78 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 33, drewniany, poł. XIX w., nr rej.: A/515 z 4.08.1967
dom, ul. Wyszyńskiego 35, poł. XIX w., nr rej.: A/516 z 8.08.1967
przestrzenny układ komunikacyjny kolejki wąskotorowej – Krośniewicka Kolej Dojazdowa
Instytucje oświatowe i kulturalne w Ozorkowie[edytuj]

Szkoła Podstawowa nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi im. Tadeusza Kościuszki
Szkoła Podstawowa nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi im. Marii Curie–Skłodowskiej
Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Jana Pawła II
I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego
Zespół Szkół Specjalnych
Zespół Szkół Zawodowych
Miejska Biblioteka Publiczna im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
Miejski Ośrodek Kultury
Młodzieżowy Dom Kultury
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Na terenie Ozorkowa działalność duszpasterską prowadzą następujące wspólnoty wyznaniowe:
Kościół Rzymskokatolicki
Kościół Ewangelicko-Augsburski
Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy [potrzebne źródło]
Atrakcje turystyczne[edytuj]



Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP


Kościół ewangelicki
kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP i Podwyższenia Krzyża Świętego,
kościół ewangelicko-augsburski pw. dwunastu Apostołów Jezusa Chrystusa,
kościół rzymskokatolicki pw. NMP Królowej Polski,
kompleks pałacowo-fabryczny Schlösserów (XIX wiek), II pałac Schlösserów przy ul. Listopadowej (XIX w.),
najdłuższa linia tramwajowa w Polsce, nr 46, docierająca tu z Łodzi (uznawana również za drugą najdłuższą na świecie po Belgijskim tramwaju nadmorskim– 38 km),
kolejka wąskotorowa,
zespół basenów ze zjeżdżalniami,
studnie artezyjskie,
drewniane domy tkaczy i sukienników,
park miejski,
wieża ciśnień przy dworcu PKP,
stary cmentarz,
lasek miejski (obrzeża Ozorkowa),
zalew miejski,
hala sportowa i boisko sportowe,
Ośrodek dla Osób Niepełnosprawnych – ul. Kościuszki 31 (stara łaźnia),
Klub sportowo – towarzyski "Romano".
Sport[edytuj]

MKS Bzura Ozorków – siatkówka,
Kotan Ozorków - piłka nożna,
OKS Bzura Ozorków – piłka nożna.
Zgiersko-Łęczyckie WOPR - pływanie i ratownictwo sportowe, motorowodniactwo,
Komunikacja[edytuj]



Wieża ciśnień przy stacji PKP
Do Ozorkowa dojedziemy:
pociągiem: linia kolejowa nr 16: Łódź Kaliska – Zgierz – Ozorków – Łęczyca – Kutno;
autobusami PKS; wszystkie, które kursują z Łęczycy w stronę Łodzi i na odwrót;
tramwajem linii 46: Łódź Zdrowie – Zgierz – Emilia – Ozorków;
prywatnymi autobusami.
Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta i gminy partnerskie: Popoli (Włochy), od 2005[potrzebne źródło]; Gmina Upplands-Bro (Szwecja).
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Ozorkowie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1