poniedziałek, 17 września 2012

Otwock


Otwock

Państwo Polska
Województwo mazowieckie
Powiat otwocki
Gmina gmina miejska
Aglomeracja warszawska
Prawa miejskie od 1916 r.
Prezydent miasta Zbigniew Szczepaniak
Powierzchnia 47,31 km²
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
44 808[1]
947 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 22
Kod pocztowy od 05-400 do 05-403
Tablice rejestracyjne WOT
Położenie na mapie Polski


Otwock
52°07′00″N 21°16′00″E
TERC
(TERYT) 1142017021
Hasło promocyjne: Miasto z dobrym klimatem
Urząd miejski
ul. Armii Krajowej 5
05-400 Otwock
 Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Otwock (wymowa ?/i) – miasto i gmina w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w Dolinie Środkowej Wisły, nad rzeką Świder. Otwock wchodzi w skład aglomeracji warszawskiej, a od centrum stolicy oddalony jest o około 25 km. Miasto jest siedzibą powiatu otwockiego. Na terenie powiatu działają trzy telewizje regionalne: "Pixel tv", "Otwock tv", "Linia tv", a także dwa najpopularniejsze tygodniki: "Linia Otwocka" i "Tygodnik regionalny".
Do 1916 roku tereny obecnego Otwocka częściowo należały do gminy wiejskiej Otwock (od 1917 r. przemianowanej na gminę Karczew).
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Nazwa
3 Historia
4 Dzielnice Otwocka
5 Klimat
6 Demografia
7 Zabytki
8 Wspólnoty wyznaniowe
9 Edukacja
10 Sport
11 Turystyka
12 Transport i komunikacja
12.1 Komunikacja miejska
12.2 Historia kolejki wąskotorowej
13 Współpraca międzynarodowa
14 Osoby związane z Otwockiem
15 Władze miasta
16 Przypisy
17 Literatura
18 Zobacz też
19 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Według danych z roku 2002[2] Otwock ma obszar 47,33 km², w tym:
użytki rolne: 29%
użytki leśne: 23%
Miasto stanowi 7,69% powierzchni powiatu.
Sąsiednie gminy: Celestynów, Józefów, Karczew, Konstancin-Jeziorna, Wiązowna.
Nazwa[edytuj]

Nazwa obecnego miasta Otwocka nawiązuje bezpośrednio do dawnej, centralnej siedziby dóbr otwockich, którą był pobliski Otwock Wielki. Sprzyjało temu wydzielenie w XIX i XX w. terenów obecnego miasta Otwocka z tychże dóbr i potoczne określanie tej ziemi, jako „fragmentu dóbr Otwock”. W XV-wiecznych zapiskach dotyczących Otwocka Wielkiego, nazwa wsi pojawia się kilkukrotnie zapisana jako: Otwosko (1407 – w związku ze sporną sprawą graniczną między Ostrowcem a Otwockiem[3]), Othwoczsko (1408), Othwoczsk (1413), Odwoczsko (1429), Odwoczsko (1437). Średniowieczna nazwa brzmiała Otwocsko. Powstała ona z dodania przyrostka -ьsko do wyrażenia ot- woda. Staropolskiemu ot odpowiadają dzisiejsze od i ot. Użycie takiego wyrażenia mogło być związane z położeniem miejscowości w obfitym w wodę starorzeczu Wisły[4].
Historia[edytuj]

Otwock jako miejscowość sanatoryjno-uzdrowiskowa zaistniał dzięki budowie Kolei Nadwiślańskiej pod koniec XIX w – Otwock Sanatoryjny. Jednym z prekursorów działalności wypoczynkowej był malarz i rysownik Michał Elwiro Andriolli, który w roku 1880 zamieszkał na północ od Karczewa w folwarku Anielin zakupionym od Zygmunta Kurtza, byłego właściciela majątku Otwock Wielki. Status uzdrowiska nadała całemu regionowi działalność karczewskiego lekarza dra Józefa Mariana Geislera, który jako pierwszy otworzył gabinet w Otwocku – najpierw tylko w czasie sezonu, później zaś przeniósł się tu na stałe, gdzie do dziś dnia przy ulicy Dr. J. Geislera można oglądać pozostałości jego domu. W 1893 r. utworzył pierwsze w Polsce stałe sanatorium nizinne chorób płuc.
Otwock, a konkretniej zlokalizowany w nim Zakład dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów „Zofiówka”, był jednym z 24 miejsc, gdzie rozpoczęto hitlerowską akcję T4 mającą na celu eksterminację niepełnosprawnej psychicznie ludności, a będącą wstępem do uruchomienia eksterminacji na szeroką skalę (Holocaust). W sierpniu 1942 zamordowano tam 110 niepełnosprawnych umysłowo narodowości żydowskiej.
Prawa miejskie od 1916 roku, siedziba władz powiatu, w mieście wiele willi w stylu świdermajer, zaprojektowanym przez Michała Elwiro Andriollego, przed II wojną światową uzdrowisko, gdzie przebywali m.in. Józef Piłsudski oraz Władysław Reymont – gdzie pisał „Chłopów”, w czasie II wojny światowej utworzono getto, które zlikwidowano 19 sierpnia 1942 roku, wywożąc mieszkających tam Żydów do obozów zagłady. W czasie wojny liczba mieszkańców spadła z 20 tys. do 12 tys.
W 1924 r. Otwock został uznany za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[5].
W 1936 roku, jako pierwszy w Polsce, został zelektryfikowany odcinek linii kolejowej do Warszawy. Po wojnie zlikwidowano zbudowaną na początku XX wieku kolejkę wąskotorową z Jabłonny przez Warszawę do Karczewa.
W 1958 roku uruchomiono w dzielnicy Otwocka, Świerku, pierwszy w Polsce reaktor jądrowy „EWA”, później drugi „Maria”.
W 1967 r. miasto utraciło status uzdrowiska.
Po reformie administracyjnej zlikwidowano powiat, który przywrócono w 1999 roku. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego
Dziś walory turystyczne miasta i powiatu to rzeka Świder, która powoli jest oczyszczana po długoletnim okresie zanieczyszczenia, a także sosnowe lasy wchodzące w skład Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. W pobliżu znajduje się również rezerwat przyrody „Na Torfach”.
Dzielnice Otwocka[edytuj]



Miasto na tle powiatu
Miasto Otwock nie jest oficjalnie podzielone na dzielnice, lecz obowiązują nazwy zwyczajowe[6]:
Jabłonna
Kresy
Mlądz
Soplicowo
Śródborów
Śródmieście
Świder Wschodni
Świder Zachodni
Świdry Wielkie
Świerk
Teklin
Wólka Mlądzka
Ługi
TERYT podaje następujące integralne części miejscowości wszystkie o statusie „części miasta”: Anielin, Bojarów, Jabłonna, Jabłonna-Górki, Kresy Nadbrzeskie, Ługi, Mlądz, Natalin, Soplicowo, Śródborów, Świder, Świdry Wielkie, Świerk, Teklin, Tolin, Wólka Mlądzka, Zamlądz.
Klimat[edytuj]

[ukryj]Średnia temperatura i opady dla Otwocka
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru
Średnie najwyższe temperatury [°C] 1 2 6 13 19 22 24 23 18 12 5 1
Średnie najniższe temperatury [°C] -4 -4 -1 3 8 12 13 13 9 5 1 -3
Opady [mm] 16.5 20.3 22.1 29.2 34.3 48.8 57.7 38.4 35.3 25.1 27.9 23.9
Źródło: msn weather[7] 15.12.2008
Demografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Otwocka.
Zabytki[edytuj]



Urząd miasta w Otwocku


Fragment Willi Górewicza w Otwocku w stylu świdermajer. Prawdopodobnie jednej z najdłuższych drewnianych budowli w Europie
Ratusz z końca lat 20-tych XX w. (przebudowana willa z XIX wieku), ul. Armii Krajowej 5
Kościół św. Wincentego à Paulo, ul. Kopernika 1
Obserwatorium magnetyzmu ziemskiego, ul. Brzozowa 2
Obraz Matki Boskiej Swojczowskiej
Willa „Albinów”, ul. Lelewela 3
Willa „Kolonia Jadzin”, ul. Kochanowskiego 6/7/8
Willa, ul. Bagatela 24
Willa "Julia", ul. Warszawska 23
Dworzec Kolejki Wąskotorowej z lat 1914r., ul. Wawerska 9
Sąd (dawna Willa Racówka), ul. Czaplickiego 7
Dom ul. Zamenhofa 4
Dom, ul. Poniatowskiego 11
Kasyno z lat 30. XX w. (planowano wtedy uruchomienie tu kasyna gry, ale ostatecznie w Polsce 1918-1939 tego typu hazard nie został zalegalizowany; w tym budynku była restauracja, obecnie szkoła średnia).
cmentarz żydowski w Otwocku
schron niemiecki z 1940 r.
dom mieszkalny z 1924, róg ul. Zielnej i ul. Wyzwolenia
dawny szpital przeciwgruźliczy
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]

Kościół Rzymskokatolicki, dekanat otwocki i dekanat Otwock-Kresy:
Otwock – parafia pw. św. Wincentego á Paulo (1911);
Otwock – parafia księży Pallotynów pw. Zesłania Ducha Świętego (1989)
Otwock – parafia bł. Ignacego Kłopotowskiego (2005);
Otwock Świder Zachodni – parafia pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus (1950);
Otwock Kresy – parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski (1978);
Otwock Śródborów – parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi (1983);
Otwock Świder Wschodni – parafia pw. Matki Boskiej Częstochowskiej (1985);
Otwock Wólka Mlądzka – parafia pw. św. Józefa Oblubieńca NMP (1987);
Otwock Ługi – parafia pw. Miłosierdzia Bożego (1989);
Otwock Mlądz – parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy (1992);
Kościół Chrześcijan Baptystów
Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu
Edukacja[edytuj]

Europejskie Centrum Kształcenia Pascal w Otwocku Pascal Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych Pascal Policealna Szkoła Zawodowa


Liceum im. K. I. Gałczyńskiego w Otwocku


Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Otwocku
Szkoły wyższe
Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Nauk Społecznych
Szkoły średnie
Liceum Ogólnokształcące im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego
Katolickie Liceum im. Królowej Jadwigi
Zespół Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych im. Stanisława Staszica
Technikum nr 2 (zespół szkół nr 2)
Gimnazja
Gimnazjum Miejskie nr 1 im. batalionu „Zośka”
Gimnazjum Miejskie nr 2 im. Ireny Sendlerowej
Gimnazjum Miejskie nr 3 im. Tomasza Morusa
Gimnazjum Miejskie nr 4 im. Józefa Piłsudskiego
Szkoły podstawowe
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Stanisława Reymonta
Szkoła Podstawowa nr 5 im. Jadwigi Korczakowskiej
Szkoła Podstawowa nr 6 im. Michała Elwira Andriollego
Szkoła Podstawowa nr 8 im. gen. Juliana Filipowicza
Szkoła Podstawowa nr 9 im. Jana Pawła II
Szkoła Podstawowa nr 12 im. Kornela Makuszyńskiego
Szkoła Podstawowa Niepubliczna nr 56
Szkoła Podstawowa Niepubliczna nr 96 i Społeczne Gimnazjum nr 1 im. Świętej Rodziny
Sport[edytuj]

W mieście działa od 1924 roku klub piłkarski Start Otwock, w sezonie 2008/2009 występujący w II lidze, w grupie wschodniej[8].
KS Vulcan 98
KS Vulcan
Otwocki Klub Sportowy (OKS)
Turystyka[edytuj]

W mieście działa od 1963 r. Oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego im. Michała Elwiro Andriollego. Otwocki PTTK obecnie zajmuje się prowadzeniem:
Centrum Informacji Turystycznej,
Pracowni Krajoznawczej,
konserwacją i znakowaniem szlaków turystycznych,
gromadzeniem materiałów dotyczących historii regionu otwockiego, szeroko rozumianej tematyki grobownictwa wojennego i związanych z szlachecką przeszłością regionu.
Transport i komunikacja[edytuj]



Dworzec kolejowy w Otwocku
- drogowy:
droga krajowa nr 17, tzw. Szosa Lubelska
droga wojewódzka nr 801, czyli Wał Miedzeszyński
ulica lokalna przez Wawer, połączenie z węzłem Trasy Siekierkowskiej i Łazienkowskiej
- kolejowy:
Szybka Kolej Miejska oraz Koleje Mazowieckie zapewniające częste połączenie Otwocka z Warszawą Zachodnią, przez Warszawę Śródmieście


Skład pociągu Kolei Mazowieckich – model ER75 (Stadler Flirt) na stacji Otwock
niektóre składy dalekobieżne relacji Warszawa – Lublin
Komunikacja miejska[edytuj]
Otwock jest częścią aglomeracji warszawskiej i sieć komunikacji miejskiej nadzoruje Zarząd Transportu Miejskiego.
Obecnie kursują tylko 4 linie:
702 (od 1956 jako 132[9], później jako liniaS (kurs w kierunku Świdry Wielkie), następnie od 1959 roku przekształcona w 202[10], zaś od 1985[11] jako 702)- trasa na terenie Otwocka: … – Mieszka I – Rycerka – Okrzei – Batorego – Matejki – Andriollego – Powstańców W-wy – Armii Krajowej – RATUSZ (z powrotem: Armii Krajowej – Filipowicza – Matejki –).
722 - trasa na terenie Otwocka: ... – Szosa Lubelska – ...
N75 (nocna) - trasa na terenie Otwocka: ... – Kołłątaja – Świderska – Orla – Powstańców W-wy – Andriollego – Hoża – Karczewska – ...
S1 (SKM) - trasa na terenie Otwocka: ... – Świder – OTWOCK
Historyczne linie komunikacji miejskiej:
220 - kursowała w latach: 1984-1985
250 - kursowała w latach: 1985-1991
251 - kursowała w latach: 1985-1991
720 - kursowała w latach: 1985 oraz 1991-1993
721 - kursowała w latach: 1985 oraz 1991-1993
ŚWIDRY WIELKIE - kursowała w latach: 1966-1980 (linia sezonowa, kursująca w okresie letnim w dni wolne od pracy)
Historia kolejki wąskotorowej[edytuj]
 Osobny artykuł: Kolej Jabłonowska.


Stacja kolejki wąskotorowej przy ulicy Wawerskiej 9A/11
W 1914 roku otwarto nowy odcinek trasy kolejki wąskotorowej WAWER – KARCZEW. Było to przedłużenie trasy kolejki jabłonowskiej istniejącej już wtedy 14 lat. Na odcinku otwockim pokrywała się z obecnymi ulicami: Turystyczną, Wawerską, Staszica, Karczewską.
Cała linia miała wtedy ponad 40 km: JABŁONNA II (Zegrzyńska) – Modlińska – Jagiellońska – zjazd nad Wisłę – bulwar wiślany – Warszawa Most – bulwar wiślany – Zamoyskiego – Grochowska – Płowiecka – Wawer – Anin – Kaczy Dół – Borków – Radość – Falenica – Jarosław – Józefów – Świder – Otwock – KARCZEW.
Początkowo linia stawała się coraz bardziej atrakcyjna. Z czasem jednak napotykano na próby wycofania kolejki jabłonowskiej. Wielokrotnie też zawieszano kursowanie linii na niektórych odcinkach, ale głównie z przyczyn wojennych.
W 1952 wskutek likwidacji środkowej części trasy doszło do rozdzielenia linii na dwa oddzielne odcinki – północny (kursujący jeszcze do 1956 roku) oraz południowy. Ostatni, czterokilometrowy odcinek kolejki OTWOCK – KARCZEW zlikwidowano w 1963 roku.


Dawny dworzec kolejki wąskotorowej w Otwocku-widok współczesny
Obecnie widać charakterystycznie daleko odsuniętą zabudowę po wschodniej stronie ul. Karczewskiej i Wawerskiej. To pozostałość po trasie kolejki. Zachował się też budynek stacji (Wawerska 9A/11).
Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta i gminy partnerskie:
 Saint-Amand-Montrond[potrzebne źródło]
 Lennestadt[potrzebne źródło]
Osoby związane z Otwockiem[edytuj]

Henryk Alber (1948-2008) - gitarzysta, kompozytor, urodził się i długo mieszkał w Otwocku.
Michał Elwiro Andriolli (1837-1893) - kilkanaście ostatnich lat życia spędził w Otwocku, dla którego opracował projekty charakterystycznych domów drewnianych, wykorzystywane w okolicy przez następnych kilkadziesiąt lat.
Jerzy Baczyński (1950-) - redaktor naczelny i prezes tygodnika „Polityka”, w wieku szkolnym mieszkał w Otwocku.
Bolesław Błaszczyk - od 2000 wiolonczelista zespołu Grupa MoCarta, współpracował z Komuną Otwock, wspólnie z Maciejem Łabudzkim prowadzi biuro/galerię Otwock
Andrzej Bondarewski (1938-2011) - prawnik, działacz polityczny i samorządowy, poseł na Sejm,
Ernest Bryll (1935-) - poeta, przez pewien czas mieszkał w Otwocku.
Juliusz Burgin – działacz komunistyczny, funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, pułkownik LWP.
Kazimierz Dłuski (1855-1930) - lekarz, działacz polityczny (PPS), współzałożyciel TOPR. Zmarł w Otwocku.
Julia Duszyńska – pisarka.
Anna Dydyńska-Paszkowska – harcerka, lekarz pediatra.
Józef Marian Geisler (1859-1924) - lekarz, założyciel pierwszego otwockiego sanatorium przeciwgruźliczego; uznany za prekursora statusu uzdrowiskowego tej miejscowości.
Samuel Goldflam (1852-1932) - międzynarodowej sławy polski lekarz neurolog, współzałożyciel i wieloletni dyrektor Zakładu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów Zofiówka, zmarł w Otwocku.
Maciej Gołębiowski – aktor.
Tomasz Grochoczyński – aktor.
Anna Grodzka – (1954-) urodzona w Otwocku jako Krzysztof Bęgowski, polska działaczka społeczna, polityk i przedsiębiorca, założycielka i prezes Fundacji Trans-Fuzja, poseł na Sejm VII kadencji, z ramienia Ruchu Palikota.
Abram Gurewicz - załozyciel jednego z największych sanatoriów otwockich.
Wacław Her (1909-1975) - proboszcz parafii św. Wincentego a Paulo, ogromnie zasłużony w modernizacji jej kościoła (nowoczesne witraże, freski).
Lucyna Herc (1917-1944) - studentka Uniwersytetu Warszawskiego, następnie chemii na paryskiej Sorbonie, w wyniku wybuchu wojny 1939 zostaje żołnierzem PSZ w ZSRR, potem AL na Lubelszczyźnie; urodzona i zmarła w Otwocku, w miesiąc po bitwie pod Saską Kępą gdzie była ciężko ranna.
Krzysztof Janczak – aktor, piosenkarz.
Joanna Kasperska – aktorka.
Sebastian Kęska – piłkarz.
Urszula Kielan – lekkoatletka, medalistka olimpijska.
Maurycy Kochański – kierowca Formuły 3, czterokrotny Mistrz Polski.
Mira Kubasińska (1944-2005) - wokalistka bluesowa, pochowana w Otwocku.
Paweł Martyszewski (1886-1944) - lekarz, dyrektor sanatorium "sejmowego" w Otwocku (1924), organizator otwockiego szpitala powiatowego (1940).
Urke Nachalnik (1897-1939) - przestępca kryminalny, potem literat - autor kryminałów; osiadł w Otwocku w okresie stabilizacji życiowej.
Zbigniew Nosowski (1961-) - katolicki działacz społeczny, redaktor naczelny miesięcznika Więź, z Otwockiem związany od urodzenia.
Tadeusz Andrzej Olszański – prawnik, politolog, publicysta.
Anna Ostapińska – kostiumograf.
Marek Pąkciński (1960-) - pisarz, tłumacz, historyk literatury, naukowiec.
Celek Perechodnik (1916-1944) - z wykształcenia inżynier agronom, mieszkaniec Otwocka, przed wojną właściciel tutejszego kina, autor tragicznych autobiograficznych wspomnień z otwockiego getta z czasów II Wojny Światowej, wydanych pod tytułem „Spowiedź”
Józef Piłsudski (1867-1935) - przebywał w Otwocku wielokrotnie; m.in. w sierpniu 1915, kiedy to okupujące Warszawę władze niemieckie nie pozwoliły mu na pobyt w stolicy[12].
Sława Przybylska (1932-) - piosenkarka.
Maurycy Kochański (ur. 17 kwietnia 1976 roku w Otwocku) – kierowca Formuły 3
Ewelina Flinta (ur. 24 października 1979 w Lubsku[1]) – polska wokalistka pop-rockowa, pochodząca z Jasienia w woj. lubuskim. Mieszka w Otwocku.
Władysław Przygoda - lekarz, właściciel jednego z otwockich sanatoriów.
Władysław Reymont (1867-1925) - pisarz, laureat nagrody Nobla, w młodości przez pewien czas mieszkał w Otwocku, podobno pisząc tu fragmenty Chłopów.
Maciej Rock (1978-) - dziennikarz, prezenter telewizyjny.
Leon Scheiblet (1905-1979) - nauczyciel, z wykształcenia matematyk, w latach 1933-1971 dyrektor szkoły podstawowej nr 1. w Otwocku, w okresie okupacji organizator tajnego nauczania na terenie miasta, po wojnie kilkukrotnie radny; legendarny wychowawca wielu pokoleń otwocczan.[13]
Kamil Sipowicz (1953-) - dziennikarz, historyk filozofii, malarz, rzeźbiarz, poeta, właściciel wytwórni fonograficznej Kamiling Co, partner Kory.
Piotr Sommer (1948-) - poeta, tłumacz, redaktor naczelny miesięcznika Literatura na świecie, w Otwocku ukończył szkoły, potem przez pewien czas w nich uczył.
Symcha Symchowicz (1921-) - polsko-kanadyjski pisarz i poeta narodowości żydowskiej, jeden z nielicznych których ominęła Zagłada.
Józef Szabłowski – rektor Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Nauk Społecznych w Otwocku.
Roman Szczygieł – ksiądz.
Kazimierz Śladewski – poeta.
Tadeusz Ślusarski (1950-1998) - lekkoatleta, mistrz olimpijski w skoku o tyczce z Montrealu 1976, mieszkał w Otwocku po zakończeniu wyczynowej kariery sportowej.
Ludwik Wolski (1881-1953) - wieloletni proboszcz tutejszej parafii św. Wincentego a Paulo, znacznie rozbudował kościół w okresie międzywojennym, pomagał Żydom w okresie II Wojny Światowej, w 2008 r. pośmiertnie uznany przez Instytut Yad Vashem jako Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.
Paweł Wypych (1968-2010) - samorządowiec, prezes ZUS, doradca prezydenta Lecha Kaczyńskiego z którym zginął pod Smoleńskiem, urodzony i wychowany w Otwocku.
Zbigniew Gostomski (1932-) - polski malarz, artysta współczesny, twórca artystycznych eksperymentów, fotografik, profesor ASP w Warszawie. Uczestnik i twórca w happeningów, aktor teatru Tadeusza Kantora "Cricot 2", współzałożyciel Galerii Foksal, autor projektu wnętrza galerii (lata 60.).
Władze miasta[edytuj]

Przewodniczący Rady Miasta:
Dariusz Kołodziejczyk (od 2006-2010)
Piotr Mateusz Kudlicki (od 2010)
Prezydenci Otwocka:
Antoni Fedorowicz (1990-1994)
Andrzej Zyguła (1994-1998)
Sławomir Dąbrowski (1998-2001)
Krzysztof Boczarski (2001-2002)
Andrzej Szaciłło (2002-2006)
Zbigniew Szczepaniak (od 2006)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1