sobota, 22 września 2012

Kowalewo Pomorskie


Kowalewo Pomorskie

Państwo Polska
Województwo kujawsko-pomorskie
Powiat golubsko-dobrzyński
Gmina Kowalewo Pomorskie
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1275 r.
Burmistrz Andrzej Grabowski
Powierzchnia 4,45 km²
Ludność (2010)
• liczba
• gęstość
4115
917 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 56
Kod pocztowy 87-410
Tablice rejestracyjne CGD
Położenie na mapie Polski


Kowalewo Pomorskie
53°09′17″N 18°53′50″E
TERC
(TERYT) 6040605044
Urząd miejski
plac Wolności 1
87-410 Kowalewo Pomorskie
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Kowalewo Pomorskie w Wikisłowniku
Strona internetowa
Kowalewo Pomorskie (niem. Schönsee) – miasto w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kowalewo Pomorskie. Położone na Pojezierzu Chełmińsko-Dobrzyńskim, nad Strugą Młyńską. Miasteczko oddalone ok. 25 km od Torunia, przy drodze krajowej nr 15 i drodze wojewódzkiej nr 554.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 4115 mieszkańców[1].
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Historia
3 Zabytki
4 Szlaki turystyczne
5 Zobacz też
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 4,45 km²[2].
Kowalewo Pomorskie leży w południowej części Pojezierza Chełmińskiego[3]. Przez miasto przepływa Struga Młyńska.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. toruńskiego.
Historia[edytuj]



Rynek
Początkowo gród darowany biskupowi Chrystianowi przez Konrada I mazowieckiego, od 1231 należał do Krzyżaków, którzy w latach 1277–1303 na wąskim przesmyku między 2 jeziorami (dziś nieistniejącymi) wybudowali tu kamienno-ceglany zamek. Zamek ten znajdował się na zachód od kościoła, na wzgórzu, na którym obecnie (od 1911 r.) znajduje się wieża ciśnień. Prawa miejskie od 1275.
Było siedzibą komturii kowalewskiej. W 1330 miasto bezskutecznie oblegane było przez wojska Władysława Łokietka[4].
W 1410 r. w bitwie pod Grunwaldem poległ komtur kowalewski Nicolaus von Vitz, dlatego też Polacy nie mieli kłopotów z zajęciem Kowalewa, które przypadło podkanclerzemu koronnemu Mikołajowi Trąbie. W ramach wojny golubskiej 1422 r., gdy w okolicy pojawiły się wojska Jagiełły, Krzyżacy sami spalili miasto, natomiast zamek wytrzymał oblężenie. W 1466 r. w wyniku pokoju toruńskiego Kowalewo powróciło do Polski, stając się siedzibą starostwa grodowego. 5 października 1716 doszło do bitwy pod Kowalewem słynnej z powodu ostatniej w dziejach szarży husarii.[potrzebne źródło] W latach 1772-1920 w zaborze pruskim, w latach 1833-1929 pozbawione praw miejskich.
Zabytki[edytuj]


Wieża narożna miejskich murów obronnych z przełomu XIII-XIV wieku


Kościół pw. św. Mikołaja


Filar gdaniska, pozostałość po zamku
pozostałości zamku krzyżackiego z lat 1280-1290, rozbudowanego w XIV w. i zniszczonego w czasie wojen szwedzkich; ruiny zamku zostały rozebrane w drugiej połowie XIX w., a na miejscu dawnej wieży strażniczej zbudowano wieżę wodną; zachowały się fragmenty gdaniska przy ul. Strażackiej i fundamenty czworobocznego budynku, a także część kamiennych murów opasających wzgórze zamkowe.
Zamek posiadał ośmiokątną wieżę główną (stołp) i cztery narożne, otoczony był murami i fosą zasilaną z 2 nieistniejących już jezior, które dały nazwę miastu (niem. Schönsee = „piękne jezioro”).
gotycki kościół św. Mikołaja zbudowany w l. 1286-1300, przebudowany w XVII-XVIII w., z XVI-wieczną polichromią i wyposażeniem renesansowym, barokowym i rokokowym.
fragmenty murów miejskich z XIV w. z okrągłą basztą murowaną z kamienia i cegły
zajazd z 1912 przy pl. Wolności 1, obecnie Urząd Miejski
w pobliżu Kowalewa, nad jeziorem Oszczywilk, pozostałość osady (tzw. Górka Szwedzka)
Według rejestru zabytków KOBiDZ[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:
kościół par. pw. św. Mikołaja, XIV/XV, nr rej.: A/365 z 19.03.1930
ruiny zamku, 1280-1300, nr rej.: A/150/66 z 18.10.1934
mury miejskie, XIV, nr rej.: A/145/63 z 18.10.1934
zajazd, ob. UM, pl. Wolności 1, 1912, nr rej.: A/678 z 3.06.1996
Szlaki turystyczne[edytuj]

 Szlak zielony o długości 71 km; trasa: Jabłonowo Pomorskie – Rywałd – Łopatki – Wąbrzeźno – Wałycz – Niedźwiedź – Wielkie Radowiska – Piątkowo – Pluskowęsy – Podborek – Kowalewo Pomorskie – Gajewo – Okonin – Elgiszewo – Ciechocin[6]
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Kowalewie Pomorskim

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1