środa, 26 września 2012

Głogówek


Głogówek

Państwo Polska
Województwo opolskie
Powiat prudnicki
Gmina Głogówek
gmina miejsko-wiejska
Założono XI wiek
Prawa miejskie 1275
Burmistrz Andrzej Jan Kałamarz
Powierzchnia 22,06 km²
Wysokość 212 m n.p.m. m n.p.m.
Ludność (2008)
• liczba
• gęstość
5755
267,6 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 77
Kod pocztowy 48-250
Tablice rejestracyjne OPR
Położenie na mapie Polski


Głogówek
50°20′38″N 17°52′02″E
TERC
(TERYT) 5162310024
Urząd miejski
Rynek 1
48-250 Głogówek
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Głogówek w Wikisłowniku
Strona internetowa


Ratusz Głogówka


Na dziedzińcu zamkowym


Budynek bramny


Ozdobny portal budynku bramnego
Głogówek (dodatkowa nazwa w j. niem. Oberglogau, śl-niem. Kraut Glôge, cz. Horní Hlohov, łac. Glogovia minor) – miasto w Polsce położone na Górnym Śląsku, w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Głogówek. Leży nad rzeką Osobłogą. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do dawnego województwa opolskiego.
Według danych z 30 czerwca 2008 miasto liczyło 5755 mieszkańców[1].
Spis treści  [ukryj]
1 Historia
2 Zabytki
3 Znani związani z Głogówkiem
3.1 Urodzeni w Głogówku
3.2 Związani z Głogówkiem, którzy się tu nie urodzili
3.3 Podczas potopu szwedzkiego schronił się w mieście
4 Miasta partnerskie
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne
Historia[edytuj]

Głogówek to jedno z najstarszych miast Górnego Śląska. Pierwsze wzmianki pochodzą z roku 1079 ze źródeł ruskich[potrzebne źródło].
Miasto najpierw znajdowało się w rękach Piastów śląskich, później niemieckiej dynastii cesarskiej Habsburgów, następnie rodu von Oppersdorffów. W 1655 r. w czasie potopu szwedzkiego znalazł tutaj schronienie król polski Jan Kazimierz wraz z rodziną. W 1806 r. gościem był Ludwig van Beethoven, który hrabiemu Franzowi von Oppersdorff zadedykował IV symfonię. W Głogówku urodził się m.i. Johann Sedlatzek (*1789; +1866), znany w ówczesnej Europie flecista, światowej sławy wirtuoz, oraz członek Instytutu Filharmonialnego w Wiedniu oraz żyjący w XX w. kompozytor Gerhard Strecke.
1223 – wzmiankowany jako wieś[2]
1264 – Władysław opolski ufundował klasztor franciszkanów i nadał prawo niemieckie oraz ściągnął kolonistów niemieckich.
1275 – nadano prawa miejskie.
1283–1313 – Bolko I opolski obrał Głogówek za swą siedzibę. Wcześniej stał tu gród wczesnopiastowski. Po śmierci Bolka z podziału opolskiego księstwa miasto przypadło jego synowi, Bolesławowi.
1291 – Po złożeniu hołdu lennego poprzez księcia Bolka I królowi czeskiemu i niemieckiemu księciu elektorowi Wacławowi II (*1271; +1305), księstwo opolskie, a w tym i Głogówek, podlegają koronie czeskiej i pośrednio Rzeszy rzymsko-niemieckiej.
1373 – prawa miejskie magdeburskie.
1379 – zbudowano kolegiatę.
1 poł. XV w. – książę głogówecki Bolko V gnębił mieszczan niemieckich, a popierał utrakwistów – reformatorów czeskich, którzy w czas wojen husyckich opanowali Głogówek.
1532 – zmarł Jan Dobry, ostatni z Piastów opolskich. Dzielnicę zajął Georg von Hohenzollern, margrabia Ansbach.
1643 – Szwedzi w trakcie oblężenia zniszczyli miasto.
1655 – Jan Kazimierz z królową Marią Ludwiką schronili się przed Szwedami w Głogówku.
1741 – w wyniku I Wojny śląskiej między Prusami, a Austrią miasto wraz ze Śląskiem weszło w granice Prus.
1765 – pożar strawił miasto.
na początku XIX wieku w Głogówku nadal dominował język polski[3].
1806 – goszczący u Oppersdorffów Ludwig van Beethoven komponował tu IV i V symfonię.
XIX w. – rozwinęło się sadownictwo i warzywnictwo oraz powstały cukrownia i roszarnia lnu.
1876 – doprowadzono kolej.
1921 – Plebiscyt decydujący o przynależności państwowej Górnego śląska. W Głogówku za przynależnością do Niemiec głosuje 96% mieszkańców (5.093), 4% mieszkańców (226) głosuje za Polską. W głogóweckim obwodzie wyborczym wygrywa opcja niemiecka z 88 procentami (za przynależnością do Polski głosowało 12%).
1945 – po utracie przez Niemcy Śląska po przegraniu II wojny światowej w granicach Polski
Zabytki[edytuj]

kolegiata św. Bartłomieja z 1350 r. Rzadko spotykana gotycka architektura z barokowym wystrojem wnętrza z freskami Franciszka Sebastiniego i sztukateriami Jana Schuberta. Kościół nazywany jest Perłą Opolskiej Ziemi.
kaplica Oppersdorffów w kościele parafialnym z 1400 r. Wewnątrz alabastrowy nagrobek i sklepienie z kamiennymi wspornikami.
manierystyczny zamek Oppersdorffów z lat 1561–1571, rozbudowany w XVII w., trójskrzydłowy, z narożnymi wieżami, ozdobnymi portalami, budynkiem bramnym i kaplicą z polichromią Franciszka Sebastiniego. Obecnie w części zamku zajmuje Muzeum Regionalne.
Wieża Wodna z 1597 r.
baszta strażniczo-więzienna zbudowana w 1595 r.
późnorenesansowy ratusz z 1608 r. z wieżą na rynku
kościół i zespół klasztorny franciszkanów pw. św. Franciszka z XV w., pierwotnie gotycki, przebudowany w XVII w.
domek loretański z figurą Matki Boskiej z 1630 r. (znajdująca się wewnątrz kościoła franciszkanów)
replika Grobu Pańskiego powstała w 1634 r. (z elementami neogotyckimi)
barokowa Brama Zamkowa z 1700 r.
kościół św. Krzyża na cmentarzu z 1705 r. wybudowany w stylu tzw. pruskiego muru.
kościół i szpital św. Mikołaja z 1773 r., na miejscu kompleksu szpitalnego z początku XIV wieku
kaplica NMP na Glinianej Górce z 1779 r., na miejscu poprzedniej z 1638 r.
kamienice na rynku z XVIII i XIX w.
zabytkowe cmentarz żydowski i cmentarz ewangelicki (zaniedbane), oraz cmentarz żołnierzy niemieckich poległych w czasie 2 wojny światowej z 1945 r.
synagoga z 1864 r.
Znani związani z Głogówkiem[edytuj]

Urodzeni w Głogówku[edytuj]
Jan Jerzy III Oppersdorff – cesarski radca i podskarbi, starosta opolsko-raciborski.
Franciszek Euzebiusz Oppersdorff – udzielił na swoim zamku schronienia polskiemu królowi Janowi II Kazimierzowi Wazie i jego małżonce Ludwice Marii podczas "Potopu Szwedzkiego".
Jan Jerzy Pfister – złotnik, uczeń Marcina Vogelhunda, (1727–1744) złotniki w Nysie.
Elias Pfister Młodszy – (1724–1750) złotnik w Głogówku.
Anton Ignaz Müntzer – prałat – infułat kolegiaty w Głogówku (11.12.1692–1701), biskup pomocniczy we Wrocławiu (20.01.1709–01.11.1714).
Andreas Müntzer – jezuita, rektor uniwersytetu w Pradze (1693)
Johann Sedlatzek – flecista, światowej sławy wirtuoz
Gerhard Strecke – niemiecki kompozytor
Seweryn Jung – niemiecki misjonarz
Rafał Urban – pisarz i gawędziarz
Albert Willimsky – niemiecki ksiądz katolicki, przeciwnik nazizmu i obrońca polskich przymusowych robotników. Zginął w KL Sachsenhausen
Jan Piotr Chrząszcz (niem. Johannes Peter Chrząszcz, 1857–1928) – śląski ksiądz katolicki i historyk regionalny
Mathilda Fränkel – prababcia Johna Kerry'ego, kandydata na prezydenta USA w 2004[4]
Związani z Głogówkiem, którzy się tu nie urodzili[edytuj]
Władysław Opolski – fundator klasztoru Franciszkanów w Głogówku.
Henryk I Niemodliński – fundator kolegiaty św. Bartłomieja w Głogówku.
Bolko V Husyta – książę głogówecki i prudnicki.
Mikołaj z Koźla – franciszkanin, autor średnio­wiecznej literatury regionu Głogówka i Koźla.
Andrzej Gałka – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Franciszek Sebastni – morawski malarz.
Józef Schubert – rzeźbiarz.
Marcus Maria Graf de Bombelles – prałat – infułat kolegiaty w Głogówku (1808–1819), biskup Amiens (03.10.1819–05.03.1822)
Ludwig van Beethoven – kompozytor. W 1806 gość na zamku hrabiego Franciszka Joachima Oppersdorffa, któremu dedykuje IV symfonie B-dur op.60.
Karol Miarka – W 1846 ukończył seminarium w Głogówku.
Józef Lompa wydał w Głogówku w 1847 roku książkę pt. "Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej"
Podczas potopu szwedzkiego schronił się w mieście[edytuj]
Michał Korybut Wiśniowiecki
Stefan Czarniecki
Jan II Kazimierz Waza – król Polski
Ludwika Maria Gonzaga
Jakub Sobieski – ojciec przyszłego króla
Jan Andrzej Morsztyn- poeta barokowy
Andrzej Leszczyński – arcybiskup gnieźnieński i prymas
Jan Stefan Wydżga – późniejszy arcybiskup gnieźnieński i prymas
Pietro Vidoni- włoski kardynał, nuncjusz apostolski w Polsce
Miasta partnerskie[edytuj]


Ta sekcja od 2011-09 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
 Osoblaha w Czechach
 Rietberg w Niemczech
 Vrbno pod Pradědem, Czechy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1