Drobin

Drobin

Państwo Polska
Województwo mazowieckie
Powiat płocki
Gmina Drobin
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1511
Burmistrz Sławomir Wiśniewski
Powierzchnia 9,65[1] km²
Ludność (2008)
• liczba
• gęstość
2 938[1]
304 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 24
Kod pocztowy 09-210
Tablice rejestracyjne WPL
Położenie na mapie Polski


Drobin
52°44′15″N 19°59′21″E
TERC
(TERYT) 1141819054
Urząd miejski
ul. Piłsudskiego 12
09-210 Drobin
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Drobin w Wikisłowniku
Strona internetowa
Drobin – miasto w woj. mazowieckim, w powiecie płockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drobin. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. płockiego.
Obok miejscowości przepływa rzeczka Karsówka, dopływ Raciążnicy.
Miasto jest ważnym węzłem drogowym. Rozchodzą się tu drogi do Warszawy, Torunia, Płocka, Ciechanowa i Baboszewa. Według danych z 31 grudnia 2004 miasto miało 3016 mieszkańców.
Spis treści  [ukryj]
1 Demografia
2 Historia
3 Zabytki
4 Przypisy
5 Linki zewnętrzne
Demografia[edytuj]


Historia[edytuj]

XII w. pierwsze wzmianki,
1410 miejsce postoju wojsk Władysława Jagiełły w drodze pod Grunwald,
1511 prawa miejskie,
XVII-XVIII w. spadek znaczenia miasta,
1793 w zaborze pruskim,
1807 w Księstwie Warszawskim,
1815 w Królestwie Polskim,
1863 ośrodek ruchu powstańczego,
1869 utrata praw miejskich,
XIX/XX w. rozwój gospodarczy, wzrost liczby mieszkańców,
1939-1945 wcielony do III Rzeszy, obóz pracy przymusowej, eksterminacja ludności żydowskiej,
1994 ponowne przyznanie praw miejskich
Zabytki[edytuj]



Kościół w Drobinie
prostokątny rynek, przy którym mieści się kilka XIX-wiecznych domów,
gotycki kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa z II połowy XV w – siedziba rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w dekanacie raciążskim, diecezji płockiej. W prezbiterium kościoła są znakomite późnorenesansowe nagrobki Kryskich (zap. warsztat pińczowski Santi Gucci Fiorentino) 1572-1576, nawiązujące do grobowców Medyceuszy w kościele San Lorenzo we Florencji.
zajazd z XVII w.,
dwór Kunklów z XIX w., zapewne na podziemiach dawnego dworu Kryskich z XVI w.
drewniany wiatrak,
na cmentarzu mogiła żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 r.
stary cmentarz żydowski z XVIII wieku i nowy cmentarz żydowski.