środa, 12 września 2012

Siemianowice Śląskie


Siemianowice Śląskie

Państwo Polska
Województwo śląskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Aglomeracja konurbacja górnośląska
Założono 1178
Prawa miejskie 1932
Prezydent miasta Jacek Guzy
Powierzchnia 25,5 km²
Wysokość 260–294,9 m n.p.m.
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
70 170[1]
2756 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 32
Kod pocztowy 41-100, 41-103 i 41-106
Tablice rejestracyjne SI
Położenie na mapie Polski


Siemianowice Śląskie
50°19′37″N 19°01′50″E
TERC
(TERYT) 2474011
SIMC 0943150
Urząd miejski
ul. Jana Pawła II 10
41-100 Siemianowice Śląskie
 Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Siemianowice Śląskie (śl. Śymjanowicy, niem. Siemianowitz, Laurahütte; 1923-27 Huta Laura-Siemianowice[2]) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, położone nad rzeką Brynicą, na Wyżynie Śląskiej, w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP). Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.
Spis treści  [ukryj]
1 Geografia
1.1 Położenie
1.2 Klimat
1.3 Gleba
1.4 Hydrologia
1.5 Fauna i flora
1.6 Podział administracyjny
1.7 Demografia[5]
2 Toponimia
3 Historia
4 Gospodarka
5 Infrastruktura
5.1 Drogowa
5.1.1 Tramwaje i autobusy
5.2 Kolejowa
5.3 Infrastruktura techniczna
6 Edukacja
7 Kluby sportowe działające w mieście
8 Kultura i rozrywka
8.1 Lokalne media
9 Architektura
9.1 Zabytki
9.2 Miejsca Pamięci Narodowej
10 Administracja
11 Kościoły i związki wyznaniowe
12 Służba zdrowia
13 Siemianowiczanie
13.1 Urodzeni w Siemianowicach
14 Przypisy
15 Bibliografia
16 Zobacz też
17 Linki zewnętrzne
Geografia[edytuj]

Położenie[edytuj]


Położenie Siemianowic Śląskich pośród pozostałych członków Górnośląskiego Związku Metropolitalnego
Siemianowice Śląskie leżą na garbie chorzowsko-bytomskim, który leży na Wyżynie Katowickiej będącej częścią Wyżyny Śląskiej, na terenie Górnego Śląska. Miasto położone jest na terenie charakteryzującym się słabym naturalnym rozwinięciem rzeźby, jednak jest dość urozmaicona. Znajdują się liczne niecki, rowy, doliny rzeczne oraz łagodne wzgórza. Przez miasto przepływa Brynica oraz kilka mniejszych rzek[3].
Najwyższe wzniesienie znajduje się w Bytkowie – 320 m n.p.m., a najniższe punkty Siemianowic leżą na terenie dawnych Sadzawek oraz w dolinie Brynicy – najniższy punkt wysokości 260 m n.p.m.[4] W topografii Siemianowic znaczna rolę odgrywają obok form naturalnych także formy będące rezultatem działalności człowieka. Są to hałdy, zwałowiska skały płonnej. Istnieją również zagłębienia powierzchni będące rezultatem: eksploatacji piasku i węgla. Pod względem geologicznym Siemianowice położone są w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym obejmującym cały Górnośląski Okręg Przemysłowy oraz Rybnicki Okręg Węglowy. Siemianowice graniczą z: Katowicami, Chorzowem, Czeladzią, Będzinem, Piekarami Śląskimi i Wojkowicami.
Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.
Klimat[edytuj]
Klimat miasta cechuje się pewną przewagą klimatu oceanicznego nad kontynentalnym. Maksymalna temperatura występuje najczęściej w lipcu i o kilka stopni przekracza 30 °C.[4] Minimalna temperatura zdarza się w styczniu lub lutym i sięga około –20 °C. Średnia roczna temperatura oscyluje wokół 8 °C.[4] Opady w mieście wynoszą przeciętnie 660-700 mm rocznie[4], a najbardziej deszczowym miesiącem jest lipiec. W mieście dominuje wiatr o kierunku południowo-zachodnim i zachodnim. Klimat Siemianowic był na przestrzeni XIX i XX zachwiany przez zanieczyszczenia atmosfery, zadymienia i zapylenia. Po upadku przemysłu ciężkiego, powietrze oczyściło się.
Gleba[edytuj]
Gleby w Siemianowicach Śląskich najczęściej wykształcone są na podłożu czwartorzędowych osadów wodno-lodowcowych czyli piasków, gliny oraz iłów. Podglebie utworzone z glin, glin piaszczystych, rzadziej z iłów, stanowi warstwę nieprzepuszczalną dla wód opadowych infiltrujących w głąb. W takich miejscach powstają stałe lub czasowo występujące strefy zawilgoceń i podtopień warstwy glebowej. Na podłożu holoceńskich osadów rzecznych (piaski, żwiry) na tarasie rzeki Brynicy w okolicach Bańgowa i Przełajki wykształciły się mady. Na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się rędziny. Na północ od Parku Pszczelnik, w Bańgowie i Przełajce na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się również rędziny. Natomiast w Michałkowicach jest gleba triasu środkowego czyli wapień muszlowy oraz triasu dolnego czyli ret. Rędziny są najbardziej urodzajnymi glebami w Siemianowicach, generalnie przeważają w nim jednak gleby gliniasto-piaszczyste średniej i gorszej jakości. Na znacznej powierzchni miasta, a przede wszystkim na południu gleba jest zdegradowana w wyniku działalności przemysłu ciężkiego. Głównymi źródłami skażeń gleb są: składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych, emisje gazów i pyłów oraz ścieki przemysłowe. Największym problemem Siemianowickich gleb są skażenia metalami ciężkimi (kadmem, ołowiem i cynkiem).
Głównym surowcem mineralnym wydobywanym w mieście był węgiel kamienny, a na północy rudy cynku i ołowiu. Oba surowce eksploatowane były metodą podziemną. Metodą odkrywkową wydobywane były gliny, piasek oraz wapienie. W złożu, w pokładach pozostało 51,3 mln ton węgla zasobów pozabilansowych, w tym grupy A – 29,6 mln ton i B – 21,7 mln ton.[4]
Hydrologia[edytuj]
Miasto w całości zlokalizowane jest w dorzeczu Wisły, oprócz północno-zachodniej części Michałkowic gdzie niewielki fragment dorzecza rzeki Odry (zlewnia Bytomki). Dział wodny I rzędu rozgraniczający oba dorzecza w Siemianowicach ma jednak przebieg niepewny, z powodu deformacji wywołanych działalnością górniczą. Dorzecze rzeki Wisły w granicach miasta to prawie wyłącznie fragment zlewni rzeki Brynicy, która stanowi północno-wschodnią granicę miasta na Przełajce i częściowo na Bańgowie. W całym mieście uchodzi do Brynicy tylko jeden ciek wodny – Rów Michałkowicki, który stanowi prawy dopływ rzeki. W południowo-wschodniej części miasta istnieje, również prawobrzeżny, dopływ rzeki Brynicy – Rów Siemianowicki, który uchodzi do tej rzeki już na terenie sąsiedniego miasta Katowice. Niestety, wymienione cieki wodne są bardzo zanieczyszczone z powodu wpuszczania do nich ścieków przemysłowych i komunalnych.


Michałkowice – staw w parku "Górnik"
Na terenie Siemianowic Śląskich znajduje się kilkadziesiąt zbiorników wody stojącej. Są to jednak zbiorniki sztuczne. W większości są to zbiorniki podpoziomowe o konstrukcji ziemnej, w których utrzymywanie się wody jest możliwe na skutek zalegania w podłożu warstw gleby słabo przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych. Znaczna część zalewisk powstała w wyniku prowadzonego wydobycia węgla. Ważnym problemem tychże zbiorników jest niedobór wody i wysychanie. Jest to często spowodowane zaprzestaniem dostarczania wód podziemnych z zamkniętych kopalni. Liczba bakterii coli, coli typu kałowego, paciorkowców kałowych i innych niebezpiecznych dla zdrowia jest w siemianowickich zbiornikach często znacznie przekroczona i nie ma możliwości kąpieli i korzystania z wód w celach rekreacyjnych.
Fauna i flora[edytuj]
Udział terenów zielonych szacuje się na 45% powierzchni miasta, co stawia Siemianowice Śląskie pod tym względem na jednym z czołowych pozycji w aglomeracji katowickiej. W mieście żyje 10 gatunków płazów zaliczanych do grupy bioindykatorów. Do najczęściej spotykanych należą m.in. traszka grzebieniasta, kumak nizinny, ropucha szara, rzekotka drzewna i żaba wodna. Jedynym występującym w mieście przedstawicielem gadów jest jaszczurka zwinka. Najpospolitsze ptaki to m.in. kaczka krzyżówka, bażant, łyska, gołąb miejski i sierpówka (łącznie 90 gatunków ptaków). Z ssaków owadożernych spotkać można jeża, kreta oraz ryjówkę aksamitną. Ponadto w mieście żyją również nietoperze oraz łasice. Najliczniej reprezentowany jest rząd gryzoni – występują ssaki takie jak: mysz polna, szczur wędrowny, nornik, wiewiórka, karczownik, piżmak czy chomik europejski. Na terenie Siemianowic Śląskich można spotkać także zająca szaraka i sarnę – jako jedynego ssaka średniej wielkości[4].
W Siemianowicach występuje 21 okazów roślin chronionych[4].
Podział administracyjny[edytuj]
Siemianowice Śląskie zajmują powierzchnię 25,5 km² i podzielone są na 5 dzielnic administracyjnych:
Centrum – 11,98 km²
Michałkowice – 5,46 km²
Bańgów – 2,96 km²
Przełajka – 2,7 km²
Bytków – 2,3 km²
Demografia[5][edytuj]
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 72 869 100 37 823 52% 35 046 48%
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 2857,6 1483,3 1374,4
Toponimia[edytuj]



Nazwa "Siemianowice" na mapie z 1792 r.
Pochodzenie nazwy Siemianowice nie jest do końca wyjaśnione. Najbardziej prawdopodobne są:
od siedmiu chat, które nazwano Siedminowice/Siedmionowice
od legendy o Siemionie/Siemianie, Michale i Macieju lub Siemionie/Siemianie, Michale i Jakubie
od nazwy "ziemia nawa" czyli ziemia wydarta wodzie[potrzebne źródło]
W 1923 r. utworzono gminę Huta Laura-Siemianowice, łącząc gminy: Siemianowice i Huta Laura[6]. Nazwę gminy zmieniono 23 lutego 1927 na Siemianowice Śląskie[2].
Historia[edytuj]

 Osobny artykuł: Historia Siemianowic Śląskich.
 Osobny artykuł: Kalendarium historii Siemianowic Śląskich.


Położenie Siemianowic w powiecie katowickim (1946)
Siemianowice Śląskie uzyskały prawa miejskie w 1932, gmina miała wówczas 43 tys. mieszkańców i uchodziła za największą wieś w Europie. Dzieje miasta sięgają jednak średniowiecza. Były wówczas niewielką osadą rybacką. Pod koniec XVIII wieku zaczął się rozwijać przemysł kopalniany. Później powstawały huty i inne zakłady przemysłowe. Z czasem bardzo rozwinięta miejscowość Siemianowice była jedną z największych wsi Europy, aż do momentu uzyskania praw miejskich. Po II wojnie światowej nadal trwał szybki rozwój miasta, zaczęły powstawać nowe osiedla i ciągle rozwijały się kopalnie i huty. Obecnie przemysł ciężki w mieście prawie upadł i panuje spore bezrobocie.
Gospodarka[edytuj]


Tę sekcję należy dopracować zgodnie z zaleceniami edycyjnymi:
poprawić styl – powinien mieć encyklopedyczną formę, zweryfikować treść i dodać źródła, napisać artykuł w sposób neutralny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.


Siemianowice (Laurahütte) w 1840 r.
Gospodarka w Siemianowicach Śląskich zaczęła się rozwijać na dużą skalę na początku XIX, wcześniej miejscowość żyła przede wszystkim z hodowli ryb i uprawy kwiatów. Przełomowym momentem w siemianowickiej gospodarce była pierwsza kopalnia węgla kamiennego "Leśna" w 1786 roku i pierwsza huta "Hohenlohe" w 1804 roku. W następnych dziesięcioleciach zaczęły powstawać kolejne huty, także cynku oraz kopalnie. W 1835 ukończono budowę huty Laura. Dzięki rozwijającemu się przemysłowi zaczęła wzrastać liczba ludności w okolicy, a Siemianowice i jej dzisiejsze dzielnice dynamicznie się rozwijały. W latach 1853-1855 powstała kolej wąskotorowa z Tarnowskich Gór i Bytomia przez: Bytków, Hutę Laura, Hutę Jerzego aż do Brzęczkowic. W kolejnych latach XIX wieku na terenie dzisiejszych Siemianowic powstawały koleje linie kolejowe, a przemysł dalej się rozwijał, powstała wówczas Fabryka Śrub i Nitów Fitznera, której część obecnie jest Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi. Po II wojnie światowej miasto posiadało ponad 82 000 mieszkańców, działające kopalnie, huty i inne zakłady.Przełom XX i XXI przyniósł w Siemianowicach, podobnie jak w okolicznych miastach GOP szereg niekorzystnych zmian i strat materialnych. Zamknięta została i zlikwidowana jedna z największych w kraju kopalnia "Siemianowice", pomimo że niezależne ekspertyzy dawały podstawy do jej dalszej eksploatacji. Nastąpił upadek większości państwowych zakładów przemysłowych, których nieudana restrukturyzacja przebiegała w atmosferze skandali i korupcji. Czarną kartą w historii miasta zapisały się niespełnione obietnice rządu premiera Leszka Millera, doprowadzając najpierw do licznych manifestacji pracowniczych, a w końcu bankructwa Huty Jedność przekształconej w spółkę Skarbu Państwa, który nie zapewnił środków na ukończenie zaawansowanej już inwestycji w nową walcownię. W mieście wystąpiły liczne problemy społeczne – spadek zaludnienia, wysokie bezrobocie strukturalne, emigracja zarobkowa młodych, wykształconych ludzi, masowe grabieże mienia na terenach przemysłowych i kolejowych. Niekorzystnym zmianom społecznym miasto stara się przeciwdziałać, organizując dodatkowe kursy edukacyjne dla młodzieży, szkolenia dla bezrobotnych oraz budując nowe obiekty sportowe i zachęcając inwestorów. W ostatnim okresie w mieście zainwestowały firmy Johnson Controls (producent części samochodowych) i Ugine & Alz (obecnie ArcelorMittal Stainless Service), dzięki czemu bezrobocie spadło z 29% do 16%.[potrzebne źródło]
Infrastruktura[edytuj]

Drogowa[edytuj]
Siemianowice posiadają w miarę dogodne połączenia drogowe z resztą kraju dzięki położeniu w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W odległości około 30 km położony jest port lotniczy Katowice-Pyrzowice. W Siemianowicach wzrasta natężenie ruchu samochodowego. Od kilku lat planuje się budowę obwodnicy wschodniej, która będzie elementem drogi z Katowic do Pyrzowic i zachodniej – wspólnie z Chorzowem.
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 94 z Wrocławia do Krakowa.
W mieście jest 225 nazwanych ulic,które dają sieć 103 km dróg.[potrzebne źródło]
Tramwaje i autobusy[edytuj]
Tramwajem do Siemianowic można się dostać z Katowic do pętli przy Placu Skargi w centrum miasta. W latach 1899 - 2009 funkcjonowało również połączenie tramwajowe z Chorzowem. Pierwszy międzymiastowy parowy tramwaj uruchomiono na trasie Siemianowice - Katowice w roku 1896, a w 1898 uruchomiono na tej trasie tramwaj elektryczny (jako pierwsze połączenie zelektryfikowane w aglomeracji). Na przełomie XIX i XX wieku w mieście funkcjonowała zajezdnia. Wielokrotnie planowano budowę połączeń tramwajowych z Siemianowic w kierunku Bytomia przez Michałkowice i Czeladź, niestety planów nie zrealizowano. Obecnie w mieście istnieją połączenia komunikacji autobusowej i tramwajowej. Koordynatorem przewoźników komunikacji zbiorowej jest KZK GOP, dla którego usługi na terenie Siemianowic Śląskich wykonują:
Międzygminny Związek Komunikacji Pasażerskiej w Tarnowskich Górach
ASKA Żory
Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Katowicach
PKM Sosnowiec
Tramwaje Śląskie SA
Przez miasto przebiega 28 linii autobusowych (0, 5, 22, 27, 30, 42, 43, 50, 72, 74, 91, 96, 98, 110, 119, 133, 168, 170, 190, 196, 222, 296, 662, 663, 664, 665, 860, 974) oraz jedna tramwajowa (13).
Kolejowa[edytuj]
Przez centrum miasta i Bytków przebiega dwutorowa linia kolejowa nr 161 Katowice Szopienice Południowe-Chorzów Stary, na której znajduje się dworzec, od 1969 wykorzystywana jedynie w ruchu towarowym. W 2005 PKP wyburzyły zabytkowy budynek dworcowy z 1870. W północnej części miasta przebiegają linie dawnej kolei piaskowej z Jaworzna i Łagiszy w kierunku Bytomia. Najbliższy dworzec kolejowy czynny dla ruchu pasażerskiego znajduje się obecnie w Katowicach, w odległości 8 km od centrum miasta. W latach 1870-1968 miasto posiadało pasażerskie połączenia kolejowe.
W latach 1855-2002 miasto posiadało także kolej wąskotorową, która została zlikwidowana a jej tory później rozkradzione.
Infrastruktura techniczna[edytuj]
W mieście istnieją wodociągi, z których korzysta 98,8% mieszkańców; sieć kanalizacyjna i sieć gazownicza, z której korzysta 68,7% siemianowiczan; oczyszczalnia ścieków "Centrum" i zakład składowania definitywnego i utylizacji odpadów "Landeco"[4].
Edukacja[edytuj]

 Osobny artykuł: Edukacja w Siemianowicach Śląskich.
Pierwsza przykościelna szkoła w Siemianowicach Śląskich i okolicy powstała w 1421 roku w Michałkowicach w miejscu dzisiejszego skrzyżowania ulicy Kościelnej i ulicy Elizy Orzeszkowej. Obecnie w mieście istnieje 12 szkół podstawowych, 10 gimnazjów i 10 szkół średnich. Większość siemianowickich placówek edukacyjnych to zespoły szkół.
Kluby sportowe działające w mieście[edytuj]

Miejski Klub Sportowy Siemianowice Śląskie, założony 20 marca 1945 r. obejmuje sekcję piłki ręcznej (obecnie bez drużyny seniorskiej), piłki nożnej, hokeja na trawie, tenisa stołowego. Hala sportowa (Hala Kompleksu "Michał") znajduje się przy ul. Elizy Orzeszkowej 1, a stadion MOSiR mieszczący 1000 osób (136 siedzących) w parku Pszczelnik.
Futsal Club Siemianowice Śląskie to klub Futsalowy założony w 1995 r. pod nazwą "Zryw".
Mustangi Michałkowickie to klub hokeja na trawie założony w 1993 r., korzystający ze stadionu kompleksu "Siemion" ze sztuczną nawierzchnią.
Uczniowski Klub Sportowy "Jedność" Siemianowice Śląskie założony w 2007 roku.
W mieście działa również Uczniowski Klub Sportowy "Wodnik" Siemianowice Śląskie
Volley Club "Górnik" Siemianowice Śląskie to klub Siatkarski trenuje i gra na hali sportowej kompleksu "Michał"
Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy "Michałkowice" to klub siatkarski zajmujący się szkoleniem dzieci i młodzieży, grający w hali sportowej Kompleksu Sportowego "Michał".
Kultura i rozrywka[edytuj]



Muzeum w Siemianowicach


Siemianowicki amfiteatr
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "Pszczelnik" oferuje: korty tenisowe, boiska piłkarskie, basen odkryty, halę sportową. MOSiR "Michał" oferuje: basen kryty ze zjeżdżalnią o długości 86 m, sauną i jacuzzi oraz halę sportowo-widowiskową. Miasto posiada również boisko do hokeja na trawie, strzelnicę myśliwską, pole golfowe, kręgielnie i centrum rozrywki, amfiteatr w Parku Miejskim i 100-letnią pływalnię. Od 1966 roku w Siemianowicach działa Muzeum Miejskie znajdujące się w zabytkowym budynku z XVIII wieku, ze stałą wystawą rzeźb w węglu i innymi przedstawiającymi historię, kulturę miasta i Górnego Śląska.
Muzea i ośrodki kultury:
Muzeum Miejskie
Siemianowickie Centrum Kultury, ul. Niepodległości 45
Siemianowickie Centrum Kultury "Willa Fitznera"
Młodzieżowy Dom Kultury im. Jordana
Siemianowickie Centrum Kultury "Jarzębina"
Dom Kultury "Chemik"
Miejska Biblioteka Publiczna
Ośrodki sportowe:
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "Pszczelnik"
Kompleks Sportowy "Siemion"
Kompleks Sportowy "Michał"
Parki:
Zespół Pałacowo-Parkowy
Park Górnik
Park Bytkowski
Park Hutnika
Park "Pszczelnik"
kompleks leśny Bażantarnia
Lasek Bytkowski
Trasy rowerowe:
W Parku "Górnik"
W okolicach stawu pod Chorzowem
W Lasku Bytkowskim
W "Alpach Wełnowieckich"
W Parku Miejskim
W okolicach Bażantarni
W Pszczelniku
Na Przełajce, w okolicy Brynicy
Inne:
Pole golfowe
Kręgielnia Renoma
Strzelnica myśliwska
Lokalne media[edytuj]
Dziennik Zachodni (dziennik)
Gazeta Siemianowicka (miesięcznik)
Życie Siemianowic (tygodnik)
Nowe Echo Siemianowic (miesięcznik)
Pismo Siemianowickie (miesięcznik)
Architektura[edytuj]

Miasto ma dużo familoków czy kamienic w centrum i Michałkowicach. W Centrum, Michałkowicach, Bytkowie i częściowo Bańgowie znajdują się osiedla bloków mieszkalnych wybudowanych przed 1990. Rolniczy charakter nieznacznie zachował się w Michałkowicach, w dużej mierze na Bańgowie i zupełnie w Przełajce.
Zabytki[edytuj]


Michałkowice – Zameczek
Pałac w Siemianowicach (Zespół Pałacowo-Parkowy) – jeden z największych pałaców w Polsce (największy na terenie woj. śląskiego), obecnie mocno zaniedbany.
Pałac w Michałkowicach (Dom Technika "Zameczek" w Parku Górnik) – dawny pałac Mieroszewskich, później Rheinbabenów. Miejsce w których odbywają się imprezy kulturalne i koncerty.
Spichlerz – XVIII-wieczny budynek spichlerza wybudowany przez hrabiego Henckel von Donnersmarcka obecnie służy jako siedziba Muzeum Miejskiego.
Pałacyk romantyczny z XIX wieku w Parku Górnik – przypominający zamek budynek w którym mieszkał ogrodnik opiekujący się parkiem otaczającym Pałac w Michałkowicach.
Kościół pw. św. Krzyża z XIX wieku.
Kościół pw. św. Michała Archanioła.
Kościół Marcina Lutra.
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego
Figura św. Jana Nepomucena.
Krzyż na ul. Watoły.
Cmentarz choleryczny na Sośniej Górze.
Ratusz w Siemianowicach Śl.
Ratusz w Hucie Laura.
Willa przemysłowca Wilhelma Fitznera.
Biurowiec fabryki kotłów parowych Fitznera.
Tzw. willa burmistrza Huty Laura.
Centrum Leczenia Oparzeń.
Budynek poczty głównej.
Pływalnia na ul. J. Śniadeckiego.
Centrum kultury na ul. Niepodległości (dawna gospoda Adolfa Geislera).
Browar.
Willa dyrektora kopalni na ul. Oświęcimskiej.
Budynek dyrekcji kopalni na ul. Olimpijskiej.
Miejsca Pamięci Narodowej[edytuj]


Grób Nieznanego Żołnierza
Grób Nieznanego Żołnierza – znajduje się na Placu Wolności. Widnieje na nim napis: "Nieznanemu żołnierzowi poległemu w walkach o wolność Polski w hołdzie wdzięczni mieszkańcy Siemianowic Śl. 1 XI 1945 r."
Pomnik Czynu Powstańczego – znajduje się również na Placu Wolności. Wyryte jest na nim 27 nazwisk ludzi poległych w Powstaniach Śląskich.
Pomnik Wojciecha Korfantego – usytuowany przy zbiegu ulic Chopina i Sportowców. Został ofiarowany dyktatorowi III powstania śląskiego w jego 65. rocznicę.
Pomnik Obrońców Kopalni "Michał" – ustawiony jest przy murach kopalni "Michał" w Michałkowicach. Wyryte są na nim słowa: "Chwała poległym bohaterom", a także 11 nazwisk poległych obrońców.
Tablica Patriotów – wmurowana jest w ścianę dawnego budynku dyrekcji Huty "Jedność" przy ulicy 27 Stycznia. Wyryty napis na tablicy głosi: "Na wieczną chwałę patriotom polskim zamordowanym i katowanym przez zbirów hitlerowskich w latach 1939-1944".
Pomnik Czynu Niepodległościowego – mieści się on na Placu Skargi, upamiętnia on czterech wybitnych siemianowickich dowódców: pułkownika Jana Emila Stanka, podpułkownika Tadeusza Majcherczyka-Zdana oraz podporuczników Karola Gajdzika i Walentego Fojkisa .
Administracja[edytuj]



Siemianowicki Ratusz
Siemianowice Śląskie są miastem na prawach powiatu. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Siemianowic Śląskich 23 radnych[7]. Organem wykonawczym samorządu jest prezydent miasta, którym obecnie jest Jacek Guzy. Siedzibą władz miasta jest Urząd Miasta przy ul. Jana Pawła II.
Miasto jest członkiem Górnośląskiego Związku Metropolitalnego, Śląskiego Związku Gmin i Powiatów i Związku Miast Polskich.
Miasta partnerskie:
Miasto Kraj Data podpisania umowy
Köthen Niemcy 1993
Wattrelos Francja 1993
Jabłonków Czechy 1998
Mohacz Węgry 1999
Câmpia Turzii Rumunia 2001
Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]



Kościół pw. Świętego Krzyża
Parafie rzymskokatolickie
rzymskokatolicka parafia św. Michała Archanioła
rzymskokatolicka parafia pw. Zmartwychwstania Pańskiego
rzymskokatolicka parafia św. Krzyża
rzymskokatolicka parafia św. Antoniego
rzymskokatolicka parafia Ducha Świętego
rzymskokatolicka parafia św. Jana Sarkandra
rzymskokatolicka parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
rzymskokatolicka parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Kościoły protestanckie
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Siemianowicach Śląskich
Inne
Świadkowie Jehowy – 5 zborów
Służba zdrowia[edytuj]



Centrum Leczenia Oparzeń


Szpital Miejski w Siemianowicach Śląskich
Siemianowicki Szpital Miejski powstał na bazie szpitali, które uruchomiono w latach międzywojennych. Szpital nr 1 przy ul. Jana Pawła II 1a – powstał na bazie szpitala Spółki brackiej, Szpital Miejski przy ul. 1 Maja 9 – na bazie zakładu leczniczego ówczesnej huty "Laura" (obecna Huta "Jedność").
W mieście znajduje się również jedna z najnowocześniejszych w Europie i najnowocześniejsza w Polsce klinika leczenia oparzeń, która powstała w zabytkowym budynku szpitala Spółki brackiej, tuż obok Szpitala Miejskiego.
W skład szpitala wchodzą:
Izba przyjęć z ambulatorium
Oddział anestezjologii i intensywnej opieki medycznej
Oddział Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej
Oddział leczenia oparzeń
Oddział Rehabilitacji
Poradnia chirurgii ogólnej
Poradnia chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej
Poradnia chorób wewnętrznych
Poradnia leczenia oparzeń
Pracownia hiperbarii tlenowej
Siemianowiczanie[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Siemianowicami Śląskimi.
Urodzeni w Siemianowicach[edytuj]
Artyści:
Magda Anioł – piosenkarka
Apostolis Anthimos – muzyk
Franco Beval - tenor operowy
Marta Fox – poetka, powieściopisarka i eseistka.
Julian Gembalski – organista, pedagog
Krzysztof Globisz – aktor
Antoni Halor – reżyser filmowy i telewizyjny, artysta plastyk, publicysta, folklorysta
Maximilian Michael Jarczyk (Michael Jary) – niemiecki kompozytor
Piotr Kołodziej - śląski pisarz ludowy oraz dramatopisarz.
Alżbeta Lenska – aktorka
Jan Nowak – grafik, malarz
Tomasz Pietrzak – poeta
Czesław Płaczek – dyrygent
Grzegorz Roman - aktor dziecięcy
Beata Schimscheiner - aktorka
Jan Skrzek – muzyk
Józef Skrzek – kompozytor, muzyk, lider SBB
Marta Straszna - śląska aktorka niezawodowa
Rafał Taracha – muzyk, wokalista Tuff Enuff
Ireneusz Walczak – malarz
Grzegorz Widera – aktor
Wojciech Ziętarski - aktor
Sportowcy:
Krystian Bąk – hokeista na trawie, olimpijczyk
Jan Białas - piłkarz
Stefan Białas – piłkarz i trener
Jacek Bielczyk – szachista, olimpijczyk
Magdalena Breguła – lekkoatletka, olimpijka
Jerzy Choroba – hokeista na trawie, olimpijczyk
Alojzy Deja – piłkarz
Roman Kierpacz – zapaśnik, olimpijczyk
Natalia Kot-Wala – gimnastyczka, olimpijka
Zygmunt Maszczyk – piłkarz, olimpijczyk
Jarosław Morawiecki – hokeista, olimpijczyk
Janina Poremska – łyżwiarka figurowa, olimpijka
Jan Sitek – hokeista na trawie, olimpijczyk
Piotr Sczypa – łyżwiarz figurowy, olimpijczyk
Marian Szeja – piłkarz, olimpijczyk
Henryk Średnicki – bokser, mistrz świata, olimpijczyk
Henryk Tomanek – zapaśnik, olimpijczyk
Walter Turczyk – lekkoatleta, olimpijczyk
Teodor Wieczorek – piłkarz i trener
Ernest Ziaja – hokeista, olimpijczyk
Witold Ziaja – hokeista na trawie, olimpijczyk
Kapłani:
Krystian Bujak – ksiądz budowniczy
Czesław Domin – biskup
Franciszek Hornik – ksiądz
Aleksander Skowroński - ksiądz
Ważne osobistości:
Wojciech Korfanty – dowódca powstań śląskich
Ryszard Gansiniec – historyk
Józef Skrzek "Gromek" – harcmistrz oficer rezerwy Wojska Polskiego
Jan Mitręga – minister energetyki, wicepremier, działacz ZZG i PZPR.


Pomnik Wojciecha Korfantego
Inni:
Max Brahn – niemiecki psycholog
Marian Czakański - ekonomista, minister zdrowia
Jacek Falfus - polityk, samorządowiec
Jacek Fröhlich- projektant samochodów, BMW exterior design chief
Hugo I Henckel von Donnersmarck – hrabia bytomski, przemysłowiec
Edward Lasok - samorządowiec, Prezydent Mysłowic
Janusz Moszyński - polityk, samorządowiec
Emil Naglo – niemiecki przedsiębiorca
Cezary Nawrot – projektant wzornictwa przemysłowego, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Janusz Niemcewicz – polityk, prawnik, sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Tomasz Prusek- dziennikarz ekonomiczny Gazety Wyborczej
Otto Josef Schlein – niemiecki lekarz i komunista
Jacek Soska - polityk, poseł
Ernst Steinitz, niemiecki matematyk
Jan Szydlak – działacz państwowy PRL

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1