Sianów

Sianów

Państwo Polska
Województwo zachodniopomorskie
Powiat koszaliński
Gmina Sianów
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1343
Burmistrz Maciej Berlicki
Powierzchnia 15,88 km²
Ludność (2009)
• liczba
• gęstość
6606
416,0 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 94
Kod pocztowy 76-004
Tablice rejestracyjne ZKO
Położenie na mapie Polski


Sianów
54°13′49″N 16°17′51″E
TERC
(TERYT) 4324409074
SIMC 0950240
Urząd miejski
ul. Armii Polskiej 30
76-004 Sianów
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Sianów w Wikisłowniku
Strona internetowa
Sianów (niem. Zanow) – miasto w północno-zachodniej Polski, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sianów. Położone na Równinie Słupskiej nad strugą Polnicą, ok. 5 km od Koszalina, z którym graniczy administracyjnie.
Według danych z 30 czerwca 2009 roku, miasto miało 6606 mieszkańców[1].
Jest ośrodkiem usługowym z drobnym przemysłem spożywczym.
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Historia
3 Demografia
4 Architektura
5 Transport
6 Gospodarka
7 Edukacja
8 Sport
9 Administracja
10 Ludzie związani z Sianowem
11 Zobacz też
12 Przypisy
13 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Sianów (przy współrzędnych 54°13′N 16°18′E ) leży w północno-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w północnej części powiatu koszalińskiego. Położony jest na Równinie Słupskiej, nad strugą Polnicą. Na południe od miasta płynie rzeka Unieść oraz Struga Sianowska. Sianów leży na północny wschód od Koszalina, z którym graniczy administracyjnie poprzez lasy Góry Chełmskiej.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 15,88 km²[2].
Miasto leży na historycznym Pomorzu Zachodnim. Od 1815 roku w rejencji koszalińskiej, w prowincji Pomorze. Po II wojnie światowej Sianów przyłączono do województwa szczecińskiego, a w 1950 roku został włączony do nowo powstałego województwa koszalińskiego.
W pobliżu Sianowa znajduje się rezerwat przyrody "Jodły Karnieszewickie".
Historia[edytuj]

W roku 1311 przy okazji opisu granic Gorzebądza wspomniano o "villa Sanow", w roku 1330 wzmiankowany był Zamek, który prawdopodobnie znajdował się w widłach Unieści i Polnicy. Sianów prawa miejskie uzyskał w 1343 jako własność Święców, a następnie książąt zachodniopomorskich, od 1653 Hohenzollernów brandenburskich (zgermanizowana nazwa Zanow). Od XIX ośrodek przemysłu zapałczanego. W 1869 uzyskał połączenie kolejowe.
Po przejęciu miasta przez administrację polską w 1945 roku przejściowo używano nazwy Canów (ew. Cianowo)[3], zmienionej po konsultacji z naukowcami Instytutu Bałtyckiego[4] rozporządzeniem rządowym z listopada 1946 roku na Sianowo[5].
O gospodarce miasta decydował głównie rozwinięty przemysł zapałczany - Zakłady Przemysłu Zapałczanego "Polmatch" w Sianowie zostały zlikwidowane w 2007 r.[6]
W czasach niepodległości Pomorza Zachodniego Sianów był miastem, o którego mieszkańcach opowiadano dowcipy podobne do tych, które obecnie opowiada się o Wąchocku, co zostało odnotowane jeszcze przez późniejszych etnografów. Po włączeniu Pomorza do Niemiec zwyczaj ten zanikł.

Ten artykuł od 2012-09 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić artykuł weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Demografia[edytuj]


Architektura[edytuj]

Zabytki chronione prawnie w Sianowie:
układ urbanistyczny miasta[7],
kościół pw. św. Stanisława Kostki - szachulcowy kościół parafialny z XVIII w. z wieżą murowaną z 2. połowy XVI w.,
kaplica cmentarna z 1844 r. (ul. Węgorzewska),
Park Miejski im. gen. K. Świerczewskiego z alejami dojazdowymi z początku XIX w. (ul. Chrobrego),
szachulcowy dom z XIX w. (ul. Tylna 7).
Obiekty o walorach historycznych:
zamek z 1. połowy XIV wieku (nie istnieje ze względu na zatarcie śladów przy budowie drogi do Koszalina)
ratusz z 1879 r.
eklektyczna brama miejska
fabryka zapałek z 1845 r.
Transport[edytuj]

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 6 (Berlin - Szczecin - Gdańsk - Kaliningrad) i linia kolejowa Koszalin - Słupsk. Połączenie z centrum Koszalina umożliwiają prywatni przedsiębiorcy oraz autobusy PKS (linia nr 7 koszalińskiej komunikacji miejskiej została zlikwidowana). Najbliższa stacja kolejowa położona jest w miejscowości Skibno (około 3 km od centrum) - zatrzymują się tam pociągi osobowe. W Skibnie znajduje się duża składnica drewna. Pociągi pospieszne i ekspresowe zatrzymują się w położonym 10 km od Sianowa Koszalinie.
Gospodarka[edytuj]

Obecnie w Sianowie znajdują się następujące zakłady przemysłowe:
firma i fabryka "Dega" - wyroby garmażeryjne w Karnieszewicach
palarnia kawy "MK Cafe" w Skibnie
gospodarstwo rybackie "Dadoń"
Edukacja[edytuj]

Szkoła Podstawowa nr 1 im. Janka Bytnara
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bohaterów 8. Drezdeńskiej Dywizji Piechoty
Gimnazjum Gminne im.Ireny Sendlerowej
Przedszkole Gminne
Liceum dla dorosłych
Sport[edytuj]

Kluby sportowe w mieście:
UKS Kometa Sianów - Badminton.
UKS Victoria Dega Sianów
klub sportowy "Victoria Sianów" (IV liga, grupa zachodniopomorska).
Administracja[edytuj]

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Sianowa wybierają do swojej rady miejskiej 8 radnych (8 z 15). Pozostałych 7 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Sianów. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest ratusz przy ul. Armii Polskiej.
Burmistrzowie Sianowa:
Andrzej Henryk Matyjaszek (2002–2006)
Ryszard Stanisław Wątroba (2006-2010)
Maciej Berlicki (od 2010)
Gmina Sianów utworzyła w obrębie miasta 3 jednostki pomocnicze, zwane osiedlami (tj. Osiedle Nr 1, 2, 3). Organem uchwałodawczym każdego jest ogólne zebranie mieszkańców, które wybiera zarząd osiedla, składający się z przewodniczącego zarządu, sekretarza oraz od 1 do 3 członków[8]
Mieszkańcy Sianowa wybierają parlamentarzystów z okręgu wyborczego Koszalin, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.
Ludzie związani z Sianowem[edytuj]

Władysław Czerkawski - działacz kombatancki i społeczny
Bernard Konarski - przewodnik turystyczny, działacz polityczny i społeczny
Edward Kozieł - pamiętnikarz, autor wydanych wspomnień
Bolesław Kurzawiński - malarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Katarzyna Sobczyk - polska piosenkarka
Kazimierz Trzeciak - dr medycyny, absolwent Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, oficer 6 pułku piechoty Legionów
Edward Żentara - polski aktor
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Sianowie