niedziela, 16 września 2012

Polkowice


Polkowice

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat polkowicki
Gmina Polkowice
gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1291-1945 i od 1967
Burmistrz Wiesław Wabik
Powierzchnia 23,74 km²
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
22 802 ▲ [1]
1110,1 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 76
Kod pocztowy 59-100 i 59-101
Tablice rejestracyjne DPL
Położenie na mapie Polski


Polkowice
51°30′N 16°04′E
TERC
(TERYT) 5020216044
SIMC 0954165
Hasło promocyjne: Gmina na przyszłość
Urząd miejski
ul. Rynek 1
59-100 Polkowice
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Polkowice w Wikisłowniku
Strona internetowa
Polkowice (niem. Polkwitz) – miasto leżące na Dolnym Śląsku, w woj. dolnośląskim, w powiecie polkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Polkowice. Położone przy trasie E65 (droga krajowa nr 3), na południowo-wschodnim skraju Wzgórz Dalkowskich w kierunku Doliny Szprotawy. Stanowi jeden z głównych ośrodków przemysłowych Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Na terenie miasta znajduje się podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
W części miejscowości Polkowice Dolne działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Polkowice.[2]
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Osiedla
3 Demografia
4 Toponimia
5 Historia
6 Zabytki
7 Edukacja
8 Kultura
9 Wspólnoty religijne
10 Administracja
11 Sport i rekreacja
12 Droga świętego Jakuba
13 Miasta partnerskie
14 Zobacz też
15 Przypisy
16 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 23,74 km²[3].
W latach 1945–1967 osiedle typu miejskiego, od 1967 ponownie miasto. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. legnickiego.
Osiedla[edytuj]

Miasto dzieli się na[potrzebne źródło]:
Osiedle Sienkiewicza
Osiedle Krupińskiego
Osiedle Gwarków
Osiedle Centrum
Osiedle Rynek
Osiedle Hubala
Osiedle Młodych
Osiedle Polanka
Osiedle Staszica
Polkowice Dolne
Demografia[edytuj]

Liczba ludności Polkowic na przestrzeni lat 1885-2009.

Według danych z 31 marca 2011 miasto miało 22 802 mieszkańców[1].


Nazwa Polkwice wśród innych nazw śląskich miejscowości w urzędowym pruskim dokumencie z 1750 roku wydanym w języku polskim w Berlinie.[4]


Ruiny zabytkowego młyna


Ratusz


Rynek – pierzeja północna
Toponimia[edytuj]

Według pierwszych zapisków Bolesław I Wysoki wybudował w lesie na miejscu dzisiejszego miasta dwór myśliwski zwany Bolkowicami. Miano to ulegało z biegiem czasu modyfikcjom – Bolkewice, Pulkowice, Polkowice, by dostosować się do wymowy niemieckiej poprzez formę Bolckowitz, i ostatecznie Polkwitz (w okresie germanizacji nazw słowiańskich, tj. w latach 1937-1945, miasto nosiło nazwę Heerwegen). W dziele Matthäusa Meriana pt. "Topographia Bohemiae, Moraviae et Silesiae" z 1650 roku miasto zanotowane jest pod dwiema nazwami Bolkowitz oraz Polckwitz.[5] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec wieku XIX podaje dwie polskie nazwy miejscowości - Polkwice i jako starszą - Bolkowice oraz niemieckie Polkwitz, Pulkwitz, Bolkowitz, Bolkwitz.[6]. W 1945 r. administracja polska wybrała jako polską nazwę miasta dawną formę Polkowice.
Historia[edytuj]

Losy ziemi polkowickiej były od wczesnego średniowiecza związane z losami politycznymi całego Śląska. W szczególności utworzonego w połowie XIII w. Księstwa głogowskiego.
Na długo przed uzyskaniem praw miejskich Polkowice były osadą targową – leżały na szlaku handlowym między grodem Dziadoszan – Głogowem, a Trzebowian – Legnicą. Oprócz uprawy roli, mieszkańcy zajmowali się też handlem i obsługą karawan kupieckich. Gdy w 1223 r. książę Henryk Brodaty oddał Sychową opatowi Cystersów z Lubiąża; Guntherowi, mieszkańców jako łazęków[potrzebne źródło] poddał pod jurysdykcję starosty Bogdana z Polkowic. Prawa miejskie nadał Polkowicom książę głogowski Konrad I przed 1272 r. prawdopodobnie w 1265 r. Pierwsza wzmianka jako o "civitas" z 1291 r. Od lokacji miasta na prawie niemieckim do końca XIV w. w imieniu księcia miastem rządzili dziedziczni wójtowie. W 1406 r. mieszczanie powołali Radę Miejską, a w 1407 miasto wykupiło dziedziczne wójtostwo, a władzę w mieście przejęła Rada Miejska z burmistrzem na czele. w 1457 r. miasto doszczętnie spłonęło. Ponowne zniszczenia i wyludnienie miasta nastąpiło w czasie wojny trzydziestoletniej (1618–1648) oraz epidemii dżumy w 1680 r.
W wyniku wojen śląskich (1740–1763) Polkowice wraz z całym księstwem głogowskim przeszły z monarchii Habsburgów austriackich we władanie Prus (w 1741 r.). Wraz z nową państwowością, wprowadzono na Śląsku zmiany administracyjne: Śląsk podzielono na dwa departamenty i ich władze administracyjne w postaci kamer wojenno-dominalnych, z siedzibą we Wrocławiu (dla Śląska Środkowego i Górnego) oraz w Głogowie (dla Śląska Dolnego), oraz na powiaty – departament kamery głogowskiej obejmował 16 powiatów, wrocławskiej – 32, na ich czele stali starostowie. Rada Miejska przestała mieć wpływ na miejskie wydatki, na które zgodę wydawała Królewska Izba Skarbowa w Głogowie. Urzędników miejskich mianowali urzędnicy królewscy. Wybory do Rady Miejskiej odbyły się dopiero w 1809 r., po ogłoszonych w 1808 r. reformach w organizacji samorządów miejskich (w ramach wielkich reform państwa pruskiego, po klęskach w wojnach z napoleońską Francją). Mieszkańcy wybierali Radę, która wybierała członków magistratu i burmistrza. Wybory musiały być zatwierdzone przez króla. Wojny napoleońskie doprowadziły miasto do ruiny gospodarczej.
Druga połowa XIX w. była okresem wzmożonego rozwoju miasta. W latach 1852-1853 zbudowano nowy ratusz (do dziś istniejący). W 1900 r. Polkowice uzyskały połączenie kolejowe z resztą kraju, w 1901 – połączenie telefoniczne, 1907 – elektryczne oświetlenie ulic. W latach 1937–45] miasto nosiło nazwę Heerwegen.
W wyniku II wojny światowej i zmiany granic miejscowość znalazła się w 1945 pod polską administracją i uzyskała nazwą Polkowice. Tutejsza niemiecka ludność została wysiedlona w nowe granice Niemiec. Ze względu na niewielkie rozmiary Polkowice po wojnie nie zostały zakwalifikowane do rzędu miast. 1 stycznia 1967 r. Polkowice ponownie otrzymały prawa miejskie. 1 stycznia 2005 do miejscowości została dołączona pobliska wieś – Polkowice Dolne.
Najważniejsze wydarzenia w historii Polkowic:
1265 – nadanie praw miejskich
1291 – nadanie herbu
1406 – pierwsza Rada Miejska
1490 – przejście pod panowanie Czech
1741 – przejście pod panowanie Prus
1936 – zmieniono nazwę na Heerwegen
1945 – włączenie miasta do Polski pod nazwą Polkowice
1946 – odebrano Polkowicom prawa miejskie
1967 – ponowne nadanie praw miejskich
1999 – Polkowice uzyskały status miasta powiatowego
2005 – do Polkowic została przyłączona pobliska wieś – Polkowice Dolne
2007 – nadanie pierwszych honorowych obywatelstw oraz premiera hejnału miasta – kompozycja Jana Kantego Pawluśkiewicza
Zabytki[edytuj]

Kościół pw. św. Michała Archanioła
Kościół św. Barbary
Ratusz
Młyn – Wiatrak Holenderski
Willa Morgenrothów (obecnie pozostałości na strychu budynku Straży Miejskiej)
Lokomotywa Graf Recke Vollmerstein (obecnie nie istnieje)
Rynek Polkowicki
Edukacja[edytuj]

Szkoła podstawowa nr 1 im. Jana Wyżykowskiego
Szkoła podstawowa nr 2 im. Kornela Makuszyńskiego
Szkoła podstawowa nr 3 im. Arkadego Fiedlera
Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II
Gimnazjum nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie
Zespół Szkół im. Narodów Zjednoczonej Europy
Dolnośląska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Techniki (DWSPiT)
Kultura[edytuj]

Imprezy kulturalne organizuje Polkowickie Centrum Animacji. Najważniejsze z nich to:
Polkowickie Dni Teatru
Dni Polkowic
Polkowickie Lato Kulturalne
Festiwal Muzyki Organowej
W kręgu CUltur – miedziowe spotkania z kulturą...
Oprócz wyżej wymienionych wydarzeń kulturalnych odbywają się różne wystawy, konkursy, przeglądy itp. (Występy Grupy Teatralnej "Antrakt", występy Grupy Teatralnej "A-DE-TE" działających na terenie PCA)
Wspólnoty religijne[edytuj]

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące wspólnoty religijne:
Kościół Rzymskokatolicki
Parafia św. Michała Archanioła- należą do niej dwa kościoły w Polkowicach: kościół pw. św. Michała Archanioła i kościół filialny pw. św. Barbary
Parafia Matki Boskiej Łaskawej
Parafia Matki Bożej Królowej Polski
Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa – Zbór w Polkowicach
Świadkowie Jehowy – miejscowe zbory korzystają ze wspólnej Sali Królestwa [7].
Administracja[edytuj]

Burmistrzowie miasta:
Przemysław Walczak (1989-1992)
Henryk Krawczyszyn (1992-1994)
Emilian Stańczyszyn (1994-2006)
Wiesław Wabik (od 2006)
Sport i rekreacja[edytuj]

Polkowickie zespoły sportowe:
LKS Polkowice – lekkoatletyka
Klub Sportowy Polkowice – piłka nożna
CCC Polkowice – koszykówka
CCC Polsat Polkowice – kolarstwo
MKSTS Polkowice – tenis stołowy
KPC Górnik Polkowice – podnoszenie ciężarów
TPH Polkowice – piłka nożna halowa
MKS Płetval Polkowice – pływanie
STZ Polkowice – tenis ziemny


Zdjęcie przedstawiające trzy zewnętrzne zjeżdżalnie w parku wodnym
W mieście zlokalizowany jest Aquapark Polkowice, który składa się z zespołu basenów oraz pływalnię, 5 zjeżdżalń (w tym jednej wewnętrznej), spa, sauny, siłownię, kręgielnię, stoły bilardowe, salę fitness, jaskinię solną, solarium, kriokomorę. Znajdują się tam też dwa inne baseny – Niekryty basen Grzybek, otwierany tylko w okresie letnim i kryty basen sportowy przy Szkole Podstawowej nr 3. Niedawno został zbudowany stadion lekkoatletyczny, na którym trenować będzie LKS Polkowice.
Droga świętego Jakuba[edytuj]

Przez miasto przebiega Dolnośląska Droga św. Jakuba odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.
Miasta partnerskie[edytuj]

 Gmina Sickte (Niemcy)[potrzebne źródło]
 Gmina Heumen (Holandia)[potrzebne źródło]
Zobacz też[edytuj]

Polkowice Dolne

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1