wtorek, 18 września 2012

Nałęczów


Nałęczów

Państwo Polska
Województwo lubelskie
Powiat puławski
Gmina Nałęczów
gmina miejsko-wiejska
Założono 1772
Prawa miejskie 1963
Burmistrz Andrzej Ćwiek (2006- )
Powierzchnia 13,82 km²
Wysokość 212 m n.p.m.
Ludność (2010)
• liczba
• gęstość
4 250[1] ▲
307,5 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 81
Kod pocztowy 24-140, 24-150
Tablice rejestracyjne LPU
Położenie na mapie Polski


Nałęczów
51°17′N 22°13′E
TERC
(TERYT) 3060914084
SIMC 0956454
Urząd miejski
ul. Lipowa 3
24-140 Nałęczów
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Nałęczów w Wikisłowniku
Strona internetowa
Nałęczów (dawniej Nałęczów-Zdrój) – miasto w woj. lubelskim, w powiecie puławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nałęczów, w granicach Kazimierskiego Parku Krajobrazowego – część trójkąta turystycznego: Puławy – Kazimierz Dolny - Nałęczów[2]. Historycznie położony jest w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej).
Przez miasto przepływa Bystra, prawy dopływ Wisły, oraz uchodząca do niej Bochotniczanka.
Nałęczów to jedyne w Polsce uzdrowisko o profilu wyłącznie kardiologicznym. Leczy się tu przede wszystkim choroby: wieńcową, nadciśnienie tętnicze, nerwice serca i stany ogólnego wyczerpania psychofizycznego. Nałęczów posiada również dobre warunki dla rehabilitacji pacjentów po zawale serca i operacjach kardiochirurgicznych.
Spis treści  [ukryj]
1 Podział administracyjny miasta
2 Ludność
3 Gospodarka
4 Charakterystyka uzdrowiska
4.1 Uwarunkowania klimatyczno-przyrodnicze
4.2 Rozlewnie wód mineralnych
5 Zarys historii Nałęczowa
6 Uzdrowisko Nałęczów S.A.
7 Sanatoria, placówki medyczne, usługi lecznicze
8 Nałęczów jako miejscowość rekreacyjno-wypoczynkowa
8.1 Atrakcje turystyczne
8.1.1 Park Zdrojowy
8.1.2 Zabytkowe obiekty i placówki muzealne
8.1.3 Zabytkowe wille
8.1.4 Szlaki spacerowe i turystyczne, ścieżki rowerowe
8.2 Baza noclegowa
8.3 Cykliczne imprezy kulturalne i sportowe
9 Lokalna prasa
10 Edukacja
11 Miasta partnerskie
12 Przypisy
13 Bibliografia
14 Linki zewnętrzne
Podział administracyjny miasta[edytuj]

W granicach administracyjnych Nałęczowa znajdują się 3 osiedla: I – "Staromiejskie", II i III – "Dulębów". Sołectwa w obrębie miasta to: Kolonia Nałęczów, Charz A, Charz B, Chruszczów, Cynków i Bochotnica.
Ludność[edytuj]

Według danych z 30 czerwca 2010 liczba mieszkańców gminy miejskiej Nałęczów wynosi ogółem 4 250 mieszkańców według miejsca faktycznego zamieszkania[3]. Gęstość zaludnienia jest stosunkowo niewielka – wynosi przeciętnie 303 osoby na km2 wobec 1048 na 1 km2 przeciętnie w miastach województwa lubelskiego. Względnie niska gęstość zaludnienia wynika niewątpliwie ze znacznego udziału na obszarze miasta terenów rolniczych. Większość mieszkańców stanowią kobiety: 2287 kobiet wobec 1897 mężczyzn – wskaźnik feminizacji wynosi więc aż 121. Wynika on prawdopodobnie ze szczególnego profilu gospodarczego miasta, gdzie dominują usługi generujące popyt głównie na kobiecą siłę roboczą.
Struktura ludności według ekonomicznych grup wieku przedstawia się następująco[4]:
19,86% (831 osób) - ludność w wieku przedprodukcyjnym
61,59% (2577 osób) - ludność w wieku produkcyjnym
18,55% (776 osób) - ludność w wieku poprodukcyjnym.
Zatem na 100 osób w wieku produkcyjnym przypadają 62 osoby w wieku nieprodukcyjnym.
Przyrost naturalny ma wartość –0,5 ‰ (-2 osoby). Saldo migracji kształtuje się ujemnie (-6,8‰) i wynosi[4]:
w ruchu wewnętrznym:
-21 osób ogółem (w tym –13 kobiety, -8 mężczyźni)
miasto: –20 osób
wieś: –1 osoba
zagranica:
-6 osób ogółem (w tym -3 kobiety, -3 mężczyźni)
Gospodarka[edytuj]

Ważną rolę w gospodarce Nałęczowa odgrywa rolnictwo. Świadczy o tym m.in. struktura użytkowania ziemi, wg której użytki rolne – gleby II i III klasy bonitacyjnej – stanowią 70,4% powierzchni miasta, a 85,3% - powierzchni gminy. Na jej obszarze znajduje się ok. 2000 gospodarstw rolnych o przeciętnej powierzchni niewiele ponad 2 ha użytków rolnych. Przeważa produkcja roślinna, obok upraw zbożowych (ok. 50% w strukturze zasiewów) istotne znaczenie mają: sadownictwo, uprawy krzewów jagodowych, chmielu, buraków cukrowych (ok. 7% powierzchni upraw), warzyw (głównie ziemniaków – 9% struktury zasiewów) oraz szkółkarstwo.
W pozarolniczych działach gospodarki działa blisko 500 podmiotów (w tym w samym mieście – 300). Dominują niewielkie, często jednoosobowe firmy zajmujące się handlem i naprawami (113 w mieście) oraz działalnością produkcyjną, transportem i budownictwem. Strukturę wg formy prawnej podmiotów gospodarczych miasta i gminy Nałęczów przedstawia tabela 1. Na rynku pracy kluczową rolę odgrywają usługi związane z oświatą i ochroną zdrowia (zatrudniając 54,5% wszystkich pracujących w gminie), 28,6% osób znajduje zatrudnienie w usługach rynkowych, zaś 15,3% - w przemyśle i budownictwie.
Tabela 1. Podmioty gospodarki narodowej w powiecie puławskim, w gminie miejsko-wiejskiej Nałęczów w roku 2008[5]
Podmioty gospodarcze Gmina Nałęczów Miasto Nałęczów
Ogółem 801 533
Spółki 90 65
Cywilne 56 38
Handlowe: 34 27
Kapitałowe: 33 27
Akcyjne 1 1
Z ograniczoną odpowiedzialnością 32 26
Spółdzielnie 10 7
Osoby fizyczne prowadzące działalność gosp.[6] 618 398
Trzy największe przedsiębiorstwa w Nałęczowie to:
Zakład Leczniczy Uzdrowisko Nałęczów S.A.
Nałęczowianka, sp. z o.o. w Bochotnicy
Nałęczowska Spółdzielnia Rolniczo-Handlowa w Nałęczowie
O charakterze gospodarczym miasta decydują podmioty zajmujące się obsługą kuracjuszy i turystów, korzystających z jego walorów krajobrazowych, klimatycznych i zdrojowych. W Nałęczowie działa 50 przedsiębiorstw z branży hotelarstwa i gastronomii oraz 14 związanych z ochroną zdrowia[7].
Charakterystyka uzdrowiska[edytuj]

Uwarunkowania klimatyczno-przyrodnicze[edytuj]
Nałęczów leży w najcieplejszym w kraju, V regionie bioklimatycznym "południowo-wschodnim". Jest uzdrowiskiem nizinnym, równinnym i charakteryzuje się typem bioklimatu słabo bodźcowym[8]. Średnie roczne usłonecznienie wynosi 1593 godziny (od maja do sierpnia przekracza 200 h w miesiącu), zaś zachmurzenie, liczone z obserwacji południowych, - 69% (w sierpniu - 61%, w grudniu – 81%). Temperatura powietrza w Nałęczowie osiąga średnio w roku 7,4°C (najcieplejszy miesiąc – lipiec 17,5 °C, najchłodniejszy – styczeń -3,2 °C). Średnia roczna względna wilgotność powietrza w godzinach okołopołudniowych to 69% (max grudzień 83% - powietrze umiarkowanie wilgotne, min kwiecień i maj 60% - powietrze umiarkowanie suche). Roczna suma opadów wynosi przeciętnie 540 mm (max opadów w czerwcu – 84 mm, min w lutym – 25 mm). Liczba dni z opadem w ciągu roku kształtuje się na poziomie 155 i jest mniejsza od normy przyjętej dla uzdrowisk (183 dni) . W Nałęczowie występuje przewaga wiatrów wschodnich (13,8%) i zachodnich (11,8%) oraz z sektora południowego (SW, S, SE, w sumie 28,8%), zaś cisze stanowią 28,3%. Średnia prędkość wiatru to 3,4 m/s, największa – 4,1 m/s występuje w kwietniu (wiatr umiarkowany).
Tabela 2. Zanieczyszczenie powietrza w Nałęczowie[9]
Rok Opad pyłu
(g/m2 na rok) Średniodobowe stężenie
Pyłu zawieszonego (μg/m3) SO2 (μg/m3) NO2 (μg/m3)
1990 68 14 11 12
1991 69 14 10 30
1992 62 12 6 31
1993 58 10 8 21
1994 58 12 5 16
1995 53 7 3 14
1996 56 9 3 11
1997 61 10 3 13
1998 - 8 3 14
1999 - 7 3 14
2000 - 11 3 13
Norma dla uzdrowisk od 15 V 1998 40 (jak wcześniej) 30 (wcześniej 11) 25 (wcześniej 30)
Specyficzny mikroklimat Nałęczowa wytworzył się dzięki naturalnym warunkom klimatycznym. Jego właściwości lecznicze powodują samoczynne obniżanie ciśnienia tętniczego krwi oraz zmniejszanie dolegliwości chorób serca. Wysoką jonizację powietrza wywołują czynniki takie jak: gleby lessowe, przepływające rzeki Bystra i Bochotniczanka, urozmaicona sieć wąwozów oraz bogata szata roślinna (ok. 72 gatunków drzew i krzewów). Wymienione walory zadecydowały o powstaniu jedynego tego typu w Polsce jednoprofilowego uzdrowiska klimatyczno-kardiologicznego[10].
Najlepsze warunki do lecznictwa klimatycznego panują w miesiącach od maja do września. Ich szczegółową ocenę prezentuje tabela 3.
Tabela 3. Ocena warunków biotermicznych do klimatoterapii, Nałęczów 1971-1989[11]
Rodzaj klimatoterapii Miesiące
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
Helioterapia * * * * * * * * * * * *
Aeroterapia 1 * * * * * ** ** ** * * * *
2 * * * ** *** *** *** *** *** ** * *
Kinezyterapia łagodna 1 * * * * ** ** ** ** ** * * *
2 ** ** ** *** *** *** *** *** *** *** ** **
Kinezyterapia intensywna 1 * * * ** *** *** *** *** *** ** * *
2 ** *** *** *** ** ** ** ** ** *** *** ***
Objaśnienie oznaczeń zwykła odzież letnia 1
odzież sezonów przejściowych 2
okres przydatny bez ograniczeń ***
okres przydatny z ograniczeniami **
okres nieprzydatny *
Ważny punkt oferty uzdrowiska stanowią źródła wód mineralnych z przewagą wodorowęglanu wapnia i żelaza. Lecznicze właściwości wód i złoża borowin odkryto ok. 1800 r., a po ich analizie chemicznej w 1817 roku potwierdził je prof. Piotr Celiński z Uniwersytetu Warszawskiego.
Budowa geologiczna Płaskowyżu Nałęczowskiego charakteryzuje się dosyć grubą warstwą lessu. Głównym poziom wodonośny występuje w szczelinach węglanowych utworów kredy górnej. Mineralizacja oraz bardzo dobra jakość wody tego poziomu wodonośnego powoduje, że wykorzystuje się ją do produkcji wód mineralnych[12].
Rozlewnie wód mineralnych[edytuj]
Nałęczowianka
Cisowianka
Zarys historii Nałęczowa[edytuj]

 Osobny artykuł: kalendarium historii Nałęczowa.
Pierwotnie miejscowość była nazywana Bochotnicą. Początki sięgają przełomu VIII i IX wieku, gdy na obecnej Górze Poniatowskiego, wzgórzu górującym nad okolicą, wzniesiono gród. Później centrum osady przeniesiono na wzgórze, gdzie dziś znajduje się kościół parafialny. W I połowie XIV w. powstała parafia w Bochotnicy. Również w tym samym stuleciu dokonano lokacji wsi na prawie niemieckim.
Dnia 23 czerwca 1751 tereny te należące do Aleksandra Gałęzowskiego zakupił Stanisław Małachowski (starosta wąwolnicki) nazywając w 1772 roku od noszonego przez swój ród herbu Nałęcz całą posiadłość Nałęczowem. Po powstaniu styczniowym dobra nałęczowskie kupił Michał Górski. Na początku XIX w. odkryto lecznicze właściwości tutejszych wód; wykorzystali je trzej lekarze – sybiracy: Fortunat Nowicki, Wacław Lasocki i Konrad Chmielewski, modernizując w końcu XIX w. funkcjonujące już uzdrowisko za pieniądze ówczesnego właściciela Nałęczowa – Michała Górskiego. Stworzył on uzdrowisko w dzisiejszym kształcie miasto-ogród. To on uczynił z Nałęczowa liczący się ośrodek leczniczo-kulturalny. Kuracjuszami byli tutaj m.in. Stefan Żeromski, Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz. W 1963 roku Nałęczów otrzymał prawa miejskie.
Uzdrowisko Nałęczów S.A.[edytuj]

Uzdrowisko Nałęczów powstało 11 lutego 1878 r. jako dzieło lekarzy sybiraków, aby w 2 lata później zostać zarejestrowane, stając się spółką użyteczności publicznej. Po II wojnie światowej zostało upaństwowione, a w roku 1998, zgodnie z zapisami ustawy o prywatyzacji i komercjalizacji, przekształcone w jednoosobową spółkę skarbu państwa.
Już od 1999 r. Ministerstwo Skarbu Państwa podjęło działania mające na celu prywatyzację spółek uzdrowiskowych (w stosunku do 13 spółek). Przy opracowywaniu koncepcji prywatyzacyjnej przyjęto za główne cele: zachowanie profilu spółek uzdrowiskowych i pozyskanie środków na ich rozwój.
"Nałęczów" w 2001 roku był w bardzo dobrej sytuacji ekonomicznej - został odnotowany zysk: 1999 r. – 200.000 zł, 2000 r. – 400.000 zł. Zakład posiadał również zdolność kredytową, a płatności bankom były dokonywane na bieżąco. Powodzenie prywatyzacji Uzdrowiska Nałęczów S.A. w dużym stopniu związane było z posiadaniem przez tę Spółkę ponad 10% udziału w rynku sprzedaży wód mineralnych. Świadczy o tym fakt udziału w drugiej fazie rokowań 2 podmiotów przodujących na rynku krajowym w branży produkcji napojów[13].
W 2001 roku Zakład Leczniczy "Uzdrowisko Nałęczów" S.A. w Nałęczowie został sprywatyzowany przez sprzedaż 85% akcji firmie East Springs International NV z Amsterdamu. Wg kontroli NIK dotyczącej przekształceń własnościowych zakładów lecznictwa uzdrowiskowego z 2003 roku, kontynuację działalności uzdrowiskowej - w tym przypadku - zapewniono jedynie na 5 lat.
Mimo początkowych obaw związanych z prywatyzacją, obecnie Uzdrowisko jest w dobrej sytuacji finansowej, inwestuje i rozwija się, wychodząc naprzeciw potrzebom kuracjuszy. Dzięki temu otrzymuje nagrody i wyróżnienia w rankingach i konkursach zarówno o zasięgu regionalnym jak i krajowym. 14 listopada 2007 Uzdrowisku Nałęczów S.A. nadano markę Lubelskie. Jest ono jedną z najbardziej rozpoznawalnych firm w regionie oraz wiarygodnym partnerem w interesach[14]. Podczas gali w Filharmonii Lubelskiej 29 marca 2008 Zakład Leczniczy otrzymał tytuł Ambasadora Lubelszczyzny w kategorii firma. Według kapituły to nowoczesna placówka, której udało się połączyć funkcje lecznicze z wypoczynkowymi[15]. Uzdrowisko Nałęczów otrzymało także nagrodę Cent for Future w kategorii Produkt z przyszłością 2008 podczas gali IV edycji konkursu organizowanego przez Oficynę Wydawniczą Rynek Polski Sp. z o.o. i redakcję miesięcznika Polish Market – Economic Magazine. Uroczystość odbyła się 21 kwietnia 2008 w Sali Balowej Zamku Królewskiego w Warszawie[16].
Uzdrowisko Nałęczów S.A. kieruje swe usługi nie tylko do osób z problemami kardiologicznymi, ale stara się poszerzać grono klientów. Dlatego w obiektach uzdrowiska dostępne są zabiegi odnowy biologicznej, a Uzdrowisko zapewnia je m.in. zawodniczkom drużyny piłkarek ręcznych SPR Lublin.
Sanatoria, placówki medyczne, usługi lecznicze[edytuj]

W Nałęczowie działa szpital (Kolejowy Szpital Uzdrowiskowy), 6 sanatoriów (z których trzy należą do Zakładu Leczniczego Uzdrowisko Nałęczów S.A., a dwa przystosowane dla osób na wózkach inwalidzkich) oraz kilka niepublicznych placówek medycznych i prywatnych klinik.
Nałęczów jako miejscowość rekreacyjno-wypoczynkowa[edytuj]

Obok funkcji uzdrowiskowej Nałęczów pełni rolę letniska. W ostatnich latach rozwinął się również znaczny ruch turystyczny, ożywiony szczególnie w niedziele i święta.
Atrakcje turystyczne[edytuj]
Park Zdrojowy[edytuj]


Stare Łazienki w Parku Zdrojowym


Ławeczka Bolesława Prusa
Założycielem i organizatorem Parku Zdrojowego, na którego terenie znajduje się część zabudowań uzdrowiska, był Stanisław Małachowski. Park istniał już w połowie XVIII w., zaś pod koniec XIX w. był powiększony dla potrzeb kuracjuszy. Przecina go szereg alei i ścieżek. Park podzielony jest na 2 części korytem Bystrej, która spiętrzona śluzą rozlewa się w owalny staw.
Drzewostan parku, starannie dobierany i pielęgnowany przez prawie 190 lat, jest chlubą nałęczowskiego uzdrowiska. Obok znanych krajowych gatunków drzew iglastych i liściastych spotyka się tu okazy flory zachodnioeuropejskiej, a nawet amerykańskiej (np. wysokie sosny-wejmutki). Na ponad 20 hektarach rosną m.in. kasztanowce, lipy, sosny i dęby, ale także tulipanowce amerykańskie, katalpy (inaczej surmie) i skrzydłoorzechy chińskie[17].
Odwiedzający mogą także skorzystać z uroków palmiarni i ugasić pragnienie wodami mineralnymi. Park Zdrojowy, położony w centrum miasta, jest oazą ciszy i spokoju, gdzie spacerowicze mogą dokarmiać oswojone łabędzie i wiewiórki.
28 kwietnia 2007 roku w jedną z parkowych alei wmurowano 16 zaimpregnowanych glinianych tablic z odciśniętymi dłońmi m.in. Tomasza Kawiaka, Tomasza Bachanka, Adama Faglio, Piotra Fąfrowicza, Ewy i Romana Fleszarów, Mieczysława Olszewskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Tadeusza Boruty i Andrzeja Antoniego Widelskiego, tworząc Aleję Artystów[18].
Zabytkowe obiekty i placówki muzealne[edytuj]


Chata Stefana Żeromskiego, dawna letnia pracownia, ob. Muzeum Stefana Żeromskiego w Nałęczowie (proj. arch. Jan Koszczyc-Witkiewicz, zbud. 1905).


Budynek Szkoły Rzemiosła Artystycznego(proj. arch. Jan Koszczyc-Witkiewicz)
Do rozwoju Nałęczowa wiele wniósł Jan Koszczyc Witkiewicz, bratanek Stanisława Witkiewicza, twórcy stylu zakopiańskiego w architekturze i stryjeczny brat Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego. Witkiewicz przybył do Nałęczowa w 1905, aby zaprojektować i wybudować chatę – pracownię dla Stefana Żeromskiego. Tu poznał pasierbicę Żeromskiego, córkę Oktawii Żeromskiej Henrykę, z którą się ożenił. W 1918 Jan Koszczyc Witkiewicz założył Szkołę Rzemiosł Budowlanych, którą po roku przeniósł do Kazimierza Dolnego.


Pałac Małachowskich w Nałęczowie
Na miejscowym cmentarzu pochowana jest pisarka Ewa Szelburg-Zarembina, światowej sławy malarz, grafik i ilustrator książek – Michał Elwiro Andriolli. W pobliżu parku kilkanaście interesujących willi, w stylu szwajcarskim i secesyjnym oraz obiektów w stylu zakopiańskim, m.in. kaplica pod wezwaniem św. Karola Boromeusza i muzeum Żeromskiego. W Nałęczowie mieszkał Gracjan Chmielewski (1840–17 maja 1930) powstaniec 1863 r., kawaler Orderu Virtuti Militari, polski botanik.
Zabytkowe wille[edytuj]
Nałęczów znany jest również z willowej zabudowy. Niektóre wille powstały z początkiem Zakładu Leczniczego oraz w czasach, kiedy w Nałęczowie bywali i tworzyli m.in.: Zofia Nałkowska, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Przybyszewski, Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Bolesław Prus, Michał Elwiro Andriolli, Ewa Szelburg-Zarembina.
przy ul. Armatnia Góra
Borowianka - z początku XX w., styl szwajcarski. Drewniana z poddaszem, bogato ornamentowanymi werandami i dwuspadowym dachem.
Oktawia - z 1880 r., styl szwajcarski. Obszerne werandy, stylowo rzeźbiony szczyt, ornamentowane nadokienniki i balustrady. Należała do żony Stefana Żeromskiego – Oktawii z Radziwiłłowiczów primo voto Rodkiewicz.
Podgórze - z lat 1882-85, styl szwajcarski. 4 części o różnej wysokości. Ornamentowane werandy i wysoka podmurówka, najwyższa część willi zakończona loggią.
Ukraina - z 1894 r., w stylu włoskim. Do wybuchu II wojny światowej mieściła pensjonat, w którym urządzano bale i dancingi.
przy ul. Głębocznica
Brzozy - projekt Jana Koszyc-Witkiewicza, wzniesiona w 1908. Otoczona parkiem. Pierwszym właścicielem willi był Wacław Łypacewicz (1871 - 1951) znany warszawski adwokat i działacz społeczny, pierwszy prezes Towarzystwa Przyjaciół Nałęczowa. Przed II Wojną Światową odbywały się w niej zebrania masonerii[potrzebne źródło]. Podczas II Wojny Światowej przed tą willą odbywały się przysięgi partyzantów.
przy al. Lipowej
Aniela - z ok. 1925 r. Obecnie mieści Krajowy Ośrodek Apostolstwa Ruchu Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbe. Przed willą - posąg świętego.
Doktorska - z 1914 r., projekt Stefana Stępkowskiego.
Mazowsze (dawniej Pod Jesionem) - z końca XIX w., styl szwajcarski. Część piętrowa i parterowa, balkon, ganek i bogato ornamentowane werandy.
Nagórskich - z końca XIX w., projekt Adama Nagórskiego i Michała Górskiego.
Nagórze - z końca XIX w., kilka bogato zdobionych werand. 3 części: środkowa parterowa i boczne piętrowe (wszystkie z dwuspadowymi dachami).
Raj (dawniej Babin) - z lat '20 XX w. Siedziba Państwowego Liceum Technik Plastycznych w latach 1950-66, a do 1987 r. - internat męski tej szkoły.
Tolin - willa dr Józefa Talko z 1882 r. Piętrowa, podpiwniczona, otoczona ogrodem. Interesujące zwieńczenie fasady oraz gzymsy: międzykondygnacyjny i dachowy.
Ustronie (dawniej Róża) - z 1893 r., styl szwajcarski. 2 części: parterowa i piętrowa, weranda ze stylizowaną balustradą.
Zofijówka - z lat 1890-93. Posiada 2 wieże z iglicami, część piętrową z balkonem i parterową - z werandą.
Pod Kraszewskim W I poł. XXw. mieściła się w niej Izba Porodowa.
przy ul. 1 Maja
Gioia - z 1927 r., projekt architektoniczny Franciszka Papiewskiego i Bohdana Kelles-Krauze. Przed II Wojną Światową była własnością Jadwigi z Salkowskich Beckowej, żony ministra Józefa Becka
przy ul. Paderewskiego
Czekoladka - z 1926, w stylu zakopiańskim. Parterowa, na wysokiej podmurówce, z dwuspadowym dachem, poddaszem, 3 balkonami, zabudowaną werandą i gankiem.
przy ul. Poniatowskiego
Marianówka - z przełomu XIX i XX w., projekt Edmunda Judyckiego. W latach 1950-60 mieściła internat Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych[19].
Szlaki spacerowe i turystyczne, ścieżki rowerowe[edytuj]
Przewodnik dla leczących się i lekarzy z 1897 roku wymienia wiele tras spacerowych na cele bliższych i dalszych wycieczek dla kuracjuszy:
Droga lipowa (obecnie al. Lipowa), Góra Poniatowskiego, Lasek zakładowy, Góra krzyżowa (Jabłuszko), Wąwozy - szczególnie Wąwóz Łukoszyński
Czesławice (45 minut pieszo od Parku Zdrojowego), Cynków (40 minut), Antopol (35 minut)
Wąwolnica, Wojciechów, Kazimierz (Dolny nad Wisłą), "Nowo-Aleksandrya", Lublin[20].
Przez Nałęczów przebiega czerwony znakowany szlak turystyczny "Szlak Wyżynny zachodni" o długości 60,8 km. Prowadzi on dolinami Czechówki, Bystrej i Grodarza oraz wierzchowinami, przecinając Płaskowyż Nałęczowski ze wschodu na zachód. Wokół Nałęczowa wyznaczony jest żółty szlak spacerowy o długości 10 km, wiodący m.in. przez wsie Charz i Cynków. Miasto znajduje się również na trasie samochodowych szlaków tematycznych: Szlaku Zespołów Pałacowo-Parkowych (dł.: 422 km; Lublin, Nałęczów, Kluczkowice, Opole Lubelskie, Puławy, Kozłówka, Lubartów, Kock, Radzyń Podlaski, Jabłoń, Sosnowica, Rejowiec, Wierzchowiska, Lublin) i Szlaku Muzeów Biograficznych Znanych Pisarzy (dł.: 276 km; Lublin, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Wola Okrzejska, Romanów, Biała Podlaska)[21].
Nałęczów leży również na czerwonym Szlaku przez Płaskowyż Nałęczowski o długości 64 kilometrów. Jest to jeden z odcinków powstającego etapami regionalnego szlaku rowerowego na Lubelszczyźnie. Szlak należy do ciekawych, wiedzie on zarówno po obszarach o dynamicznej rzeźbie lessowej, wśród której dominują doliny Ciemięgi i Bystrej, wąwozy i głębocznice, jak i po bezleśnych wierzchowinach stanowiących dobre punkty widokowe[22].
Swoistą atrakcję stanowi także wąskotorowa Nałęczowska Kolej Dojazdowa, wpisana na listę zabytków. Trasa tej kolei obejmuje 54 km stalowych wąskotorowych szlaków wiodących przez tereny Płaskowyżu Lubelskiego, doliny rzek Chodelki i Bystrej oraz Powiśla Lubelskiego.
Baza noclegowa[edytuj]
Nałęczów dysponuje dużą ofertą miejsc noclegowych w zakładach uzdrowiskowych, kwater prywatnych i pensjonatów. Szczegółowe dane statystyczne prezentuje poniższa tabela.
Tabela 4. Turystyczne obiekty zbiorowego zakwaterowania w Nałęczowie (2006)[23]
Wyszczególnienie Całoroczne Korzystający z noclegów Udzielone noclegi Stopień wykorzystania miejsc noclegowych
Obiekty Miejsca noclegowe ogółem turyści zagraniczni. ogółem turyści zagr.
Nałęczów 7 666 22 565 1 202 158 921 2 604 69,3%
Hotele - - 182 4 232 4 18,3%
Ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe 2 148 8 062 906 13 030 1 618 26,2%
Zakłady uzdrowiskowe 4 499 13 984 292 144 263 982 84,1%
Pozostałe niesklasyfikowane 1 19 337 - 1 396 - 20,1%
Ponadto turyści mogą wybrać zakwaterowanie w gospodarstwach agroturystycznych w Nałęczowie i jego najbliższych okolicach. Mają oni wtedy zazwyczaj możliwość: korzystania z ogrodu i altan, miejsca do grillowania, posiłków przygotowywanych przez gospodynię. Często dodatkową atrakcją jest pomoc przy pracach w gospodarstwie, np. przy karmieniu zwierząt, uprawie ogrodu, zbiorze owoców i warzyw, robieniu przetworów.
Cykliczne imprezy kulturalne i sportowe[edytuj]
W miesiącach wakacyjnych odbywa się festiwal młodych wokalistów operowych "Belcanto"
Na przełomie czerwca i maja mają miejsce koncerty z serii "Nałęczowskie Divertimento". Koncerty odbywają się w Pałacu Małachowskich
W muszli koncertowej pod Domem Kultury często występują zespoły muzyki rozrywkowej i ludowej, m.in. grupa Skaldowie.
5 sierpnia 2009 odbył się start V etapu Tour de Pologne 2009.
18 września 2008 r. odbył się start V etapu Tour de Pologne 2008.
W sierpniu/wrześniu odbywają się Międzynarodowe Zawody Balonowe o puchar SPA Nałęczów oraz Balonowe Mistrzostwa Polski
23 grudnia przed Pałacem Małachowskich odbywa się Wigilia Nałęczowska, na której gromadzi się cała społeczność, dzieli się opłatkiem i degustuje tradycyjne, wigilijne potrawy. Podczas imprezy chór "Ars Cantica" z miejscowej parafii p.w. św. Jana Chrzciciela śpiewa tradycyjne kolędy.
Lokalna prasa[edytuj]

Gazeta Nałęczowska
Głos Nałęczowa wydawany przez Towarzystwo Przyjaciół Nałęczowa
Edukacja[edytuj]

W Nałęczowie działa Szkoła Podstawowa im. Stefana Żeromskiego oraz jedno gimnazjum. Edukację na poziomie ponadgimnazjalnym można kontynuować w 3 placówkach: Liceum Plastycznym im. Józefa Chełmońskiego, Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego i Zespole Szkół im. Zygmunta Chmielewskiego (liceum ogólnokształcące, technikum ekonomiczne, policealne studium zawodowe - dzienne oraz zaoczne).
Miasta partnerskie[edytuj]


Ta sekcja od 2010-12 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
 Berlin Steglitz Zehlendorf (od 28 sierpnia 1993),
 Nyiracsad (od 18 maja 1994),
 Trenczyńskie Cieplice (od 25 czerwca 1997),
 Longueau (od 18 maja 2002),
 Serhijiwka (Сергіївка (ukr.)/ Сергеевка (ros.)).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1