sobota, 22 września 2012

Knurów


Knurów

Państwo Polska
Województwo śląskie
Powiat gliwicki
Gmina gmina miejska
Aglomeracja konurbacja górnośląska
Założono 1295
Prawa miejskie 1951
Prezydent miasta Adam Rams
Powierzchnia 33,95 km²
Ludność (2008)
• liczba
• gęstość
39 283 ▼
1 157,1 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 32
Kod pocztowy 44-190 do 44-196
Tablice rejestracyjne SGL
Położenie na mapie Polski


Knurów
50°13′18″N 18°40′14″E
TERC
(TERYT) 2243305011
Urząd miejski
ul. Ogana 5
44-190 Knurów
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Knurów w Wikisłowniku
Strona internetowa
Knurów (niem. Knurow, łac. Cnurowicz) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim.
W latach 1945-50 siedziba gminy Knurów. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.
Spis treści  [ukryj]
1 Geografia
1.1 Położenie
1.2 Struktura powierzchni
1.3 Hydrografia
2 Środowisko naturalne
2.1 Rzeźba terenu
2.2 Fauna i flora
3 Historia
4 Symbole miasta
5 Podział administracyjny
6 Demografia
7 Komunikacja
7.1 Transport kolejowy
7.2 Transport drogowy
7.3 Komunikacja miejska
8 Religia
9 Kultura i edukacja
10 Gospodarka
11 Sport i rekreacje
12 Zabytki
13 Miasta partnerskie
14 Znani ludzie związani z Knurowem
15 Przypisy
16 Linki zewnętrzne
Geografia[edytuj]

Położenie[edytuj]
Knurów leży w południowej części Polski, w województwie śląskim, w południowych granicach powiatu gliwickiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego. Położenie miasta w regionie jest korzystne ze względu na bliskie sąsiedztwo z Gliwicami (odległe o 9 km) oraz Rybnikiem (odległy o 20 km). W administracji kościelnej Knurów należy do metropolii katowickiej.
Knurów umiejscowiony jest na Wyżynie Śląskiej, w obrębie dwóch mezoregionów, którego część północno-wschodnia należy do Wyżyny Katowickiej, natomiast część południowo-zachodnia do Płaskowyżu Rybnickiego. Miasto należy do Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Graniczy z pięcioma gminami: od północy z miastem Gliwice, od wschodu – z gminami Gierałtowice i Ornontowice, od południowego wschodu i południa z miastem i gminą Czerwionka-Leszczyny, od zachodu – z gminą Pilchowice.
Struktura powierzchni[edytuj]
Według danych z roku 2002[1] Knurów ma obszar 33,95 km², z czego 23% (797 ha) to użytki rolne, a 38% (1288 ha) użytki leśne. Miasto stanowi 5,12% powierzchni powiatu gliwickiego i 0,27% województwa śląskiego.
Hydrografia[edytuj]

„(...) W rzekach pojawia się życie, na parapetach brakuje kurzu, jakoś wyraźniej słychać śpiew ptaków i dzwon zegara, hałdy obrastają drzewa i krzewy lub zamieniane są w pokazowe, ekologiczne wysypisko śmieci. (...) To musiało zaprocentować lepszym standardem życia mieszkańców i bardziej przyjaznym środowiskiem (...)”.

— Doktor n. Med. T. Reginek o środowisku Miasta Knurowa[2]
Południowo-zachodnia część miasta umiejscowiona jest w lewym brzegu Bierawki, której jednym z dopływów jest Rów Knurowski[3]. W sąsiedztwie Szczygłowic oraz Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich usytuowany jest Potok Książenicki, Szczygłowicki i Krywałdzki.
Rozwój licznych zalewisk ma aspekt ekologiczny, ponieważ przyczynia się do zachowania ginącej gromady gadów. Największym jeziorem w mieście jest Staw Moczury, o współrzędnych 50°13′N 18°41′E , mieszczący się w pobliżu Pól Farskich. W Szygłowicach natomiast zlokalizowany jest Staw Jaskinia.
Środowisko naturalne[edytuj]

Rzeźba terenu[edytuj]
Na duże urozmaicenie rzeźby terenu wpływa fakt, że Knurów leży w łagodnej niecce tektonicznej podkarpackiego zapadliska. Powierzchnia miasta nachylona jest zasadniczo w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim. Największym wzniesiem Knurowa jest wzgórze w północno-wschodniej części liczące 265 metrów n.p.m. Działalność kopalń ma też wpływ na ukształtowanie terenu. Najbardziej widoczne są hałdy w rejonie Szczygłowic. Dużym problemem są zapadliska, bagna i zalewiska bezodpływowe, stawy tworzące się w niektórych miejscach gminy – wszystko to jest efektem osiadania gruntu, spowodowanego eksploatacją węgla kamiennego.
Fauna i flora[edytuj]
W Knurowie dominują państwowe lasy mieszane, które wchodzą w skład Leśnictwa Zacisze i są zarządane przez Nadleśnictwo Rybnik[4]. Są one otoczone od strony zachodniej Nadleśnictwem Rudy Raciborskiej, od północny Nadleśnictwem Brynek i Rudziniec, od wschodu Nadleśnictwem Kobiór i Pszczyna, zaś od południowego wschodu Nadleśnictwem Ustroń. Całość wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach. Lasy iglaste stanowią 61,5%, a liściaste 38,5% ich całkowitej powierzchni[4]. Przeważającymi gatunkami drzew są sosny, świerki, brzozy oraz dęby. W mieście występuje około 250 gatunków synantropijnych. Można tu znaleźć wiele okazów rzadkich i chronionych jak wawrzynek wilczełyko, konwalia majowa, ciemiężyca zielona oraz barwinek pospolity[4]. W Szczygłowicach znajduje się pojedynczy okaz dębu szypułkowego[4].
Obecnie niektóre tereny Knurowa znajdują się w obrębie Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich. W rejonie górnego i dolnego odcinka Potoku Książenickiego znajdują się uroczyska, mokradła, łąki i rozlewiska wodne.
Gatunki zwierząt występujące w mieście:
ssaki: jeleń, sarna, dzik, lis, wiewiórka, zając; pod ochroną: jeż zachodni i kret
ptactwo: bażant, kuropatwa, myszołów zwyczajny, jastrząb gołębiarz, sokół, pustułka, sowa, uszatka, gawron, sroka, wrona siwa, sójka, bocian biały, dzięcioł, szpak, drozd, kos, sikorka, jaskółka, kukułka, wilga, szczygieł, gil, zięba, trznadel, drozd, kos
ryby: lin, karaś, szczupak, okoń, płoć
płazy i gady:pod ochroną: ropucha, żaba; zaskroniec, żmija zygzakowata
Historia[edytuj]



Knurów – Pieczęć gminy sprzed powstań śląskich


Knurów – Pieczęć gminy z okresu międzywojennego
Choć dzisiejszy Knurów uzyskał prawa miejskie stosunkowo niedawno, bo w 1951 roku, w wyniku połączenia z Krywałdem i Szczygłowicami, to jego historia jest znacznie bogatsza. Pierwsze wzmianki o Knurowie pochodzą z "Księgi uposażeń biskupstwa wrocławskiego" założonej ok. 1295 roku. Z najstarszych dokumentów z 1305 i 1447 roku dowiadujemy się, że okolica Knurowa terytorialnie należała do ziemi gliwickiej, a ziemia gliwicka wchodząca w obręb Śląska, od początku dziejów historycznych należała do państwa polskiego i uznawała Piastów jako suwerennych władców.


Kościół drewniany św. Wawrzyńca z XVI wieku, przeniesiony w 1935 r. z Knurowa do Chorzowa.


Knurów – Pieczęć gminy z okresu powojennego
Na przestrzeni wieków losy Knurowa toczyły się podobnie jak całego Górnego Śląska, który przechodząc z rąk do rąk ostatecznie po wojnach śląskich znalazł się w granicach Królestwa Pruskiego. Jednym z najstarszych obiektów zachowanych z tego okresu jest XVI-wieczny drewniany kościół pw. św. Wawrzyńca (znajdujący się obecnie w Chorzowie). Na oryginalny wystrój kościółka składały się między innymi cenne rzeźby św. Anny Samotrzeciej, św. Wawrzyńca oraz Pięknej Madonny z Knurowa pochodzące z XV wieku. Szczególnie ta ostatnia, powstała około 1420 roku, jest obok Madonny z Krużlowej jedną z najwspanialszych w Polsce rzeźb przedstawiających średniowieczne Madonny. Obecnie wszystkie knurowskie figury można podziwiać w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach. Z roku 1655 pochodzą dzwony kościelne wykonane w ludwisarni z Lotaryngii.
Zasadnicze zmiany w historii miejscowości przyniósł wiek XIX, związany z procesem industrializacji. Knurów z osady typowo wiejskiej przekształcił się w ośrodek przemysłowy. Dotychczasowa zabudowa siedliskowa wzbogacona została nowymi obiektami. Na ich tle wyróżniał się wybudowany w poł. XIX wieku na terenie dóbr rycerskich dwór wraz ze stawem. Obecnie mieści się w nim siedziba NOT i Izby Tradycji KWK Knurów przy ul. Dworcowej. Dynamiczny rozwój górnictwa i rosnące zapotrzebowanie na materiał strzelniczy przyczynił się do powstania w 1875 r. pierwszej fabryki – prochowni na Krywałdzie. Obecnie jedynymi śladami po dawnej świetności zakładu funkcjonującego przez ponad 120 lat pod nazwą Lignose, a później Krywałd ERG jest okazały budynek dyrekcji, neogotycka kapliczka św. Barbary przy ul. Zwycięstwa oraz kościół parafialny pw. św. Antoniego, który mieści się w budynku dawnej cechowni.
Gwałtowny rozwój Knurowa przypada na przełom XIX i XX wieku, kiedy to w wyniku odkrycia bogatych złóż węgla kamiennego podjęto decyzję o budowie koksowni oraz kopalni. Dzięki temu w latach 1900-1921 w północno-wschodniej części Knurowa powstały cztery kolonie dla urzędników i robotników. Są to przykłady tzw. osiedli patronackich, wznoszonych w sąsiedztwie macierzystych zakładów pracy. Twórcą i projektantem knurowskich kolonii był światowej sławy urbanista Karl Henrici. Zespoły te odznaczały się regularnością i geometrycznością układu. Do dziś obiekty te zresztą zachowały swój odrębny charakter od reszty miasta wyróżniając się cechami wiejskiej zabudowy z dużą ilością zieleni. Typowym tego przykładem jest np.: III Kolonia w rejonie ul. Dworcowej, Słoniny i sąsiednich. Poza domami mieszkalnymi sukcesywnie rozbudowano infrastrukturę towarzyszącą. Uruchomiono w 1908 roku pierwszą linie kolejową, w 1912 roku powstał jeden z najbardziej charakterystycznych budynków – Lecznica Spółki Brackiej (obecnie szpital miejski przy ul. Niepodległości). W rejonie ulic Niepodległości i 1 Maja wzniesiono kilkanaście, w większości modernistycznych kamienic, w latach 1928-1929 wybudowano także ratusz miejski. W pobliżu ul. Dworcowej warto ponadto zwrócić uwagę na odnowioną kapliczkę św. Jana Nepomucena ufundowaną w 1919 roku oraz kościół pw. św. Cyryla i Metodego z oryginalnymi wystrojem projektu Henryka Burzca – rzeźbiarza z Zakopanego.
Agresja hitlerowska rozpoczęła się w piątek 1 września 1939 roku o godz. 5.00, kiedy to oddziały niemieckie przekroczyły granicę polską od strony Szywałdu i zajęły Knurów broniony przez byłych powstańców śląskich. Od strony Nieborowic, Niemcy wkroczyli do Krywałdu i Szczygłowic. Granicy Polski na odcinku knurowskim bronił II batalion OOP. I i II kompanią dowodzili bracia Ryszard i Feliks Michalscy. Samoloty niemieckie ostrzelały m.in. kościół i teren fabryki "Lignoza" w Krywałdzie. Zginęło czterech polskich żołnierzy, w tym dowódca Feliks Michalski, którego pomnik można podziwiać przy Miejskiej Szkole Podstawowej nr 3 przy ul. Michalskiego.
Okres powojenny przynosi miastu dalszy rozwój związany z rozbudową przemysłu, uruchomieniem w 1961 w Szczygłowicach drugiej kopalni oraz tworzeniem nowych osiedli mieszkaniowych.
Symbole miasta[edytuj]



Ratusz Miejski
Herb Knurowa[5]
 Osobny artykuł: Herb Knurowa.
Obecny herb używany jest od października 1990 roku. Podzielony jest na trzy pola herbowe. W górnym pasie przedstawia on orła na czerwonym tle. Poniżej w polu heraldycznie prawym w polu białym widnieją czarne zabudowania kopalni z białymi oknami i czerwonymi dachami, w tym nadszybie i dwa kominy, z których uchodzi czarny dym. W polu heraldycznie lewym przedstawiono na błękitnym tle skrzyżowane narzędzia rolnicze: grabie i kosę barwy złotej, po bokach dwie złote gwiazdy sześcioramienne, na dole między skrzyżowanymi narzędziami umieszczono złoty krzyż.
Flaga Knurowa[5]
 Osobny artykuł: Flaga Knurowa.
Wzór flagi ustanowiono w 1995 roku uchwałą Rady Miasta, a jej autorem jest Roman Buchta. Wielkość płatu flagi została ustalona według proporcji 8:5 w stosunku boków dłuższego do krótszego. Na fladze umieszczono sześć barw: biało-czerwone – symbol polskości, żółto-niebieskie – symbol górnośląskości, zielono-czarne – symbol tradycji górniczych.
Hejnał Knurowa[6]
Hejnałem Knurowa jest "Piosenka o moim mieście" – autorami słów są Stefania Grzegorzyca i Henryk Piątek, zaś muzykę napisała Gertruda Spadek. Hejnał zostaje odgrywany codziennie w Ratuszu Miejskim, w samo południe.
Podział administracyjny[edytuj]



Osiedle Szczygłowice
Dzielnice:
Krywałd (przyłączony w 1951)
Szczygłowice (przyłączone w 1951)
Osiedla mieszkaniowe:
Osiedle 1000-lecia Państwa Polskiego (z lat 1968-1982)
Osiedle I Wojska Polskiego (z lat 1975-1985, wcześniej Os. Foch II A, potem 30-lecia PRL)
Osiedle II Wojska Polskiego (wznoszone od 1980, pierwotnie Osiedle Ludowego WP)
Osiedle Szczygłowice (z lat 1965-1985)
Kolonia I, II (1910-1915), III (1906-1921) i IV (1921-1939)
Redyna
Pola Farskie
Fińskie Domki (wybudowane w latach 50)
Główne ulice:
Niepodległości (wcześniej Königsstraße, Adolf Hitler Str., Powstańców, bardzo krótko Stalina)
Dworcowa (wcześniej Bahnhofstraße)
Thomasa W. Wilsona (wcześniej Ludendorffstraße, Dzierżyńskiego)
1 Maja (wcześniej Knurowerwerk)
Szpitalna (wcześniej Krakenhausstraße)
ks. Alojzego Koziełka (wcześniej Kościelna, Hermann Göring Str., Marchlewskiego)
Demografia[edytuj]

Knurów jest 25. miastem w województwie śląskim, pod względem liczby mieszkańców (na całkowitą liczbę 72 miast). W Polsce miasto lokuje się na 114. pozycji (na 892 miasta w 2008 roku)[7] i zajmuje 289 lokatę pod względem gęstości zaludnienia.
Największą liczbę ludności Knurów zanotował w 1999 roku. Po tym roku liczba mieszkańców miasta maleje.

Komunikacja[edytuj]

Transport kolejowy[edytuj]
Knurów był pozbawiony tras kolejowych do 1908 roku. Najważniejszą przyczyną przeprowadzenia przez Knurów linii kolejowej była budowa przez skarb państwa pruskiego Kopalni Węgla Kamiennego w Knurowie. Projekt trasy istniał w 1905 roku, który to łączył stację Gierałtowice z Orzeszem.


DW nr 921 (ul. Niepodległości)
Już 15 lipca 1908 roku oddano do użytku sześciokilometrowy odcinek kolei żelaznej, łączący Knurów z Gierałtowicami, a 1 października 1909 roku przyłączono trasę prowadzącą z Knurowa do Rzędówki przez Szczygłowice o długości jedenastu kilometrów. Na początku cała linia od stacji Rzędówki do Gierałtowic (przebiegająca przez Knurów) była jednotorowa, jednak duża ilość przewozów zdecydowała o dobudowie drugiego toru.
W latach 60. XX wieku powstał przystanek osobowy Knurów Kopalnia, co było dużym udogodnieniem dla mieszkańców miasta, ponieważ znajdował się blisko centrum. W latach 1978-1979 knurowską linią kolejową kursowało 12 pociągów pasażerskich na dobę. Drugi przystanek osobowy Szczygłowice Kopalnia powstał na początku lat 90. XX wieku. Służył on głównie górnikom dojeżdżającym do pracy.


Rondo
Obecnie przez stację Knurów Kopalnia nie przejeżdżają żadne pociągi pasażerskie. Wnętrza dworca są przebudowane i przystosowane do obsługi ruchu towarowego. Znajdują się tu dwa perony oraz budynek dworca kolejowego. Stacja została zamknięta dla obsług podróżnych 30 października 1998 roku, a wraz z tym zlikwidowano kasę biletową, poczekalnię oraz punkt gospodarczy. Łączna długość stacji wynosi 12 kilometrów. Identycznie działa stacja Knurów Szczygłowice, która ma 17 kilometrów długości. Zamknięto ją dla odprawy pasażerów w 1999 roku, a budynek dworca jest użytkowany jako punkt obsługi ruchu towarowego oraz jako punkt kontroli ruchu.


800 metrowa estakada A1 nad stawem Moczury w Knurowie (czerwiec 2009)
Obecnie na knurowskiej linii kolejowej nr 149 realizowane są jedynie przewozy towarowe. Przez Knurów kursują pociągi obsługiwane przez PKP Cargo, PTKiGK Zabrze oraz PTKiGK Rybnik. Na stacji Knurów znajduje się, podlegający Dyrekcji PKP Cargo i Zakładowi Przewozów Towarowych w Rybniku, Punkt Rewizji Technicznej Knurów.
Transport drogowy[edytuj]
Przez miasto przebiegają dwie drogi wojewódzkie: nr 921 oraz nr 924, istnieje też połączenie z z drogą krajową DK 78. W obrębie miasta usytuowany jest też jeden z węzłów autostrady A1.
Komunikacja miejska[edytuj]
Przez Knurów przebiegają linie autobusowe KZK GOP o numerach: 8, 47, 58, 120, 194, 636, 648, 710 oraz 936. Od poniedziałku do piątku w dni robocze kursuje linia autobusów 100 obsługiwana przez TLA Knurów-Rybnik oraz MZK Szczygłowice KWK – Orzepowice Liceum. W Knurowie jeździ także autobus TESCO Gliwice. Na terenie miasta znajduje się pięć postoi TAXI.
Religia[edytuj]



Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:
Katolicyzm
Kościół św. Cyryla i Metodego w Knurowie
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Kościół św. Antoniego z Padwy
Kościół NMP Królowej Świata
Protestantyzm
Nowe Życie – Kościół Boży w Chrystusie
Świadkowie Jehowy
Zbory[8] i Sala Królestwa
Kultura i edukacja[edytuj]



Miejska Szkoła Podstawowa nr 2


Miejska Szkoła Podstawowa nr 7


Miejska Szkoła Podstawowa nr 9


Miejska Szkoła Podstawowa nr 6
Najważniejszą instytucją z dziedziny kultury jest Centrum Kultury, które przygotowuje i realizuje całoroczną ofertę kulturalną miasta oraz prowadzi wystawy, koncerty i warsztaty dla młodzieży. Ponadto zarządza Kinem Scena Kultura, Domem Kultury w Szczygłowicach oraz od 1991 roku wydaje tygodnik Przegląd Lokalny. Kino Scena Kultura (nazwa od 2009 do chwili obecnej, wcześniej od 1997 Casino), powstało tuż przed wojną w budynku, gdzie mieścił się duży sklep Franciszka Konopki, który później z pełnym zaangażowaniem prowadził również kino[9].
Od 2004 roku działa Klub Kultury Lokalnej "Sztukateria". Klub organizuje warsztaty taneczne, wieczory poetyckie, koncerty muzyki jazzowej i etnicznej. Kulturę w mieście organizuję również Izba Tradycji Górnicze, pełniąca funkcję nieformalnego muzeum Knurowa. W swych zbiorach posiada wiele unikatowych eksponatów i pamiątek ofiarowywanych przez okolicznych mieszkańców i instytucje. W Knurowie działają cztery biblioteki miejskie i dwie parafialne.
Knurów współpracuje także z miejscowym ośrodkiem artystycznym m.in. chórami Slavica Musa, Schola Cantorum, Męskim Zespołem Wokalnym Calvi Cantores, orkiestrą dętą KWK Knurów oraz tenorem Adamem Sobierajskim. Od 1996 roku funkcjonuje Zespół Folklorystyczny "Wrazidloki" – zdobywca wielu krajowych i międzynarodowych nagród, a od 2000 roku działa Zespół Taneczny "Fantazja".
Knurów, jako jedna z pierwszych gmin w Polsce na początku lat 90. przejęła prowadzenie szkół i placówek oświatowych. Obecnie w mieście znajduje się 7 przedszkoli, 7 szkół podstawowych, 4 gimnazja, 2 licea ogólnokształcące, 2 szkoły zawodowe i jedna szkoła specjalna.
Przedszkola:
Miejskie Przedszkole nr 2
Miejskie Przedszkole nr 3
Miejskie Przedszkole nr 5 (Wchodzi w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego)
Miejskie Przedszkole nr 7
Miejskie Przedszkole nr 10
Miejskie Przedszkole nr 12
Miejskie Przedszkole nr 13 (Z oddziałem specjalnym i oddziałami integracyjnymi)
Szkoły podstawowe:
Miejska Szkoła Podstawowa nr 1 im. Powstańców Śląskich
Miejska Szkoła Podstawowa nr 2 im. Karola Miarki (z oddziałami integracyjnymi)
Miejska Szkoła Podstawowa nr 3 im. Feliksa Michalskiego (wchodzi w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego)
Miejska Szkoła Podstawowa nr 4
Miejska Szkoła Podstawowa nr 6 im.Królowej Jadwigi
Miejska Szkoła Podstawowa nr 7
Miejska Szkoła Podstawowa nr 9
Gimnazja:
Miejskie Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II
Miejskie Gimnazjum nr 2 z oddziałami integracyjnymi im. Mikołaja Reja
Miejskie Gimnazjum nr 3
Miejskie Gimnazjum nr 4
Licea ogólnokształcące:
Liceum Ogólnokształcące w ZSO im. Ignacego Jana Paderewskiego
Liceum Profilowane w ZSO im. Ignacego Jana Paderewskiego
Szkoły zawodowe:
Zespół Szkół Zawodowych nr 2
Technika:
Technikum nr 1
Szkoły specjalne:
Zespół Szkół Specjalnych
Gospodarka[edytuj]

Dzięki zasobom środowiska naturalnego, bogatym w złoża węgla koksującego wysokiej jakości, w Knurowie rozwinął się głównie przemysł wydobywczy reprezentowany przez KWK "Knurów" i KWK "Szczygłowice". Te dwa największe zakłady w mieście zatrudniają łącznie ponad 7 tysięcy pracowników. Od kilkunastu lat Knurów zmierza jednak do przekształcenia się w ośrodek o zróżnicowanej strukturze gospodarczej. Dobrze rozwinięta jest sieć usług finansowych, dostępnych m.in. w pięciu bankach, agencjach kredytowych oraz Śląskiej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej. Jednym z wiodących sektorów gospodarki miasta jest mieszkalnictwo reprezentowane przez dwie spółdzielnie mieszkaniowe posiadające łącznie przeszło 50% ogólnej liczby zasobów mieszkaniowych. Starszą z nich jest Lokatorsko-Własnościowa Spółdzielnia Mieszkaniowa założona w 1959 roku. Zarządza ona 134 budynkami mieszkalnymi na 5 osiedlach, zrzeszając ponad 6200 członków. Młodsza z nich to spółdzielnia "Knurowianka" założona w 1982 roku, zarządzająca 598 mieszkaniami i zrzeszająca 532 członków. Obie spółdzielnie stale modernizują swoje zasoby, przy czym LWSM zrealizowała inwestycje termomodernizacji z równoczesną likwidacją azbestu na wszystkich zarządzanych przez siebie budynkach mieszkalnych.
Rozwojowi miasta sprzyja obecność na rynku prywatnych podmiotów gospodarczych; zarówno tych większych – przede wszystkim z branży usługowej, elektronicznej, budowlanej, jak i mikroprzedsiębiorstw, których według stanu na dzień 01 stycznia 2005 roku było ponad 2200.
Do mocnych stron miasta należy zaliczyć:
doświadczenie w zakresie inwestycji – do największych należy oddanie do użytku w 2003 roku, przy udziale funduszu Phare 2000, odcinka ulicy Szpitalnej wraz ze skrzyżowaniem z drogą krajową DK-78. W 2004 roku w ramach MTBS sp. z o.o. Tarnowskie Góry wybudowano 120 lokali mieszkaniowych. W 2005 roku, przy współudziale finansowym samorządu województwa śląskiego, wybudowano pierwsze rondo, które usprawniło układ komunikacyjny miasta oraz wpłynęło na poprawę bezpieczeństwa. Oddano także do użytku niemal 3 km odcinek wodociągu zasilającego osiedle oraz kopalnię Szczygłowice, wyremontowano historyczny budynek ratusza miejskiego, kontynuowana jest budowa cmentarza komunalnego. 20 października 2006 roku po gruntownej modernizacji otwarto pływalnię krytą przy ul. Szpitalnej.
stabilny rynek pracy – zapewniają go dwie kopalnie węgla kamiennego, które pomimo trwającego w Polsce procesu restrukturyzacji przemysłu wydobywczego należą do liderów w swojej branży, posiadając zasoby pozwalające na eksploatację złóż wykraczającą poza 2020 rok.
uporządkowana gospodarka odpadami komunalnymi – w postaci nowoczesnego ekologicznego składowiska
spójna i czytelna polityka rozwojowa – Knurów posiada Strategię Rozwoju na lata 2005-2015, Wieloletni Plan Inwestycyjny oraz miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący powierzchnię gminy w ponad 99%.
korzystne usytuowanie – Knurów leży przy przecięciu dwóch międzynarodowych autostrad: A4 relacji wschód-zachód oraz będącej w budowie A1 relacji północ-południe, jak również w bezpośrednim sąsiedztwie największego portu śródlądowego w Europie (kanał gliwicki łączący Gliwice z rzeką Odrą).
posiadanie dużego węzła kolejowego w granicach miasta oraz centrum handlowo-usługowego Planeta
Nadchodzące lata stać będą pod znakiem dalszych inwestycji, przede wszystkim w infrastrukturę ochrony środowiska oraz w układ komunikacyjny miasta. Kontynuowana będzie m.in. modernizacja istniejącej już oczyszczalni ścieków oraz budowa drugiej oczyszczalni. Przygotowywana jest dokumentacja pod planowaną rozbudowę i modernizację infrastruktury wodno-ściekowej miasta. W dalszym ciągu realizowane będzie budownictwo mieszkaniowe w ramach TBS-ów (kolejne dwa budynki mieszkalne) oraz inwestycje w ciągi pieszo-komunikacyjne. Kolejnym wyzwaniem, przed którym stoi miasto, jest kwestia zagospodarowania terenów poprzemysłowych oraz rewitalizacja starych dzielnic mieszkaniowych.
Sport i rekreacje[edytuj]



Stadion Miejski w Knurowie
Najstarszym klubem sportowym w mieście jest Concordia Knurów. W sezonach 1986/1987 oraz 1987/1988 rozgrywali mecze barażowe o wejście do I ligi. Obecnie Concordia występuje w IV lidze. Najbardziej znanym i utytuowanym wychowankiem klubu jest Jerzy Dudek, który dwukrotnie grał w Mistrzostwach Świata oraz wygrał Ligę Mistrzów.
Concordia Knurów prowadzi również sekcję boksu i tenisa stołowego. Pięściarze to wielokrotni medaliści drużynowych mistrzostw Polski, a ich największym sukcesem był tytuł mistrzowski wywalczony w 1996 roku. Wychowankowie, Zygmunt Gosiewski i Józef Gilewski, byli wielokrotnymi uczestnikami mistrzostw Europy oraz Świata. Kobieca sekcja tenisa stołowego bierze udział w rozgrywkach III Ligi Kobiet[10].
Sportami siłowymi zajmuje się Uczniowski Klub Sportowy Eugen, którego szkoleniowcem jest Eugeniusz Mehlich – mistrz Świata i Europy w wyciskaniu sztangi leżąc. W mieście działa również organizacja TKKF Szczygłowice prowadząca sekcję narciarstwa, żeglarstwa, siatkówki oraz pływanie/pływania. Siatkarze TKKF występują w IV lidze piłki siatkowej mężczyzn. Młodzi pływacy zrzeszeni w TKKF uzyskują znaczące wyniki na Śląsku i w Polsce. Do najmłodszych klubów sportowych należy Olimp Szczygłowice oraz Upos Komart Knurów.
Aktualnie ważne miejsce w sportowym krajobrazie miasta zajmuje bieganie. Miłośników biegania zrzeszają Klub Biegacza "Sokół" i Amatorski Klub Biegacza, który corocznie we wrześniu współorganizuje na terenie Knurowa 10-cio kilometrowy Międzynarodowy Bieg Uliczny będący zarazem Mistrzostwami Polski Górników[11]. Knurowscy biegacze znani są też w Polsce z organizacji wielu inicjatyw biegowych m.in. Pielgrzymki Biegowej do grobu Ks. Jerzego Popiełuszki, Biegu Pamięci Jana Pawła II, Sztafety na Przystanek Woodstock i Biegu z okazji Orkiestry Świątecznej Pomocy[12].
Wizytówką miasta jest Oddział Miejski WOPR, istniejący od 1978 roku. Knurowscy ratownicy wodni to 8-krotni drużynowi Mistrzowie Śląska.
Kluby sportowe:
Concordia Knurów – piłka nożna, boks, tenis stołowy
Olimp Szczygłowice – piłka nożna
Upos Komart Knurów – futsal
TKKF Szczygłowice – siatkówka, pływanie i inne
SPS Knurów – siatkówka
Uczniowski Klub Sportowy Eugen – sporty siłowe
Najważniejsze obiekty sportowe[13]:
Kompleks Stadionów Miejskich
Hala Widowiskowo-Sportowa
Pływalnia kryta aquaRelax
Basen kąpielowy otwarty "Leśne Zacisze"
Obiekty należące do placówek oświatowych: boiska ze sztuczną nawierzchnią, korty do tenisa
Przez Knurów przebiega szlak turystyczny:
 – Szlak Okrężny Wokół Gliwic
Zabytki[edytuj]



Szpital miejski (2007)
Miasto nie posiada obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, natomiast posiada obiekty znajdujące się pod ochroną konserwatorską.
Do najważniejszych zabytków należą[14]:
Krywałd
Przydrożna Kaplica św. Barbary z 1889 roku
Kolonie
III Kolonia – jedno z większych zachowanych osiedli robotniczych na Śląsku[15]:
Pomnik Powstańców Śląskich
Cmentarz zabytkowy z 1945 roku
Kapliczka przydrożna Jana Nepomucena z 1919 roku
Kościół parafialny św. Cyryla i Metodego
Dawny Dom Kultury, pierwotny hotel z 1905 roku
Budynek Dyrekcji KWK Knurów z 1912 roku
Dawny dwór z lat 1853/1914, obecnie budynek Izby Tradycji Górniczej
Kamienice zwane familokami z 2. połowy XIX wieku i początku XX wieku
Centrum miasta
Ratusz z lat 1925/1929
Zespół budynków szpitala miejskiego z 1912 roku
Miasta partnerskie[edytuj]

 Svit, Słowacja – od lutego 2000, jednak kontakty były nawiązywane już wcześniej, jedną z form były wymiany młodzieży.
 Kazincbarcika, Węgry – współprace nawiązano oficjalnie 12 listopada 1996 roku. Głównymi elementami współpracy są wizyty, w Knurowie gościły także węgierskie drużyny piłkarskie. Zaś miasto partnerskie odwiedził m.in. zespół "Wrazidloki" oraz Orkiestra Dęta KWK "Knurów". Dobre są także kontakty handlowe między miastami. Tworzone są także izby pamięci – Węgierska Izba Pamięci mieści się w przedszkolu nr 12.
Znani ludzie związani z Knurowem[edytuj]

Jerzy Dudek – były piłkarz, bramkarz
Krystyna Szumilas – polska polityk i minister edukacji narodowej
DKA (raper) – polski wokalista, raper i lekkoatleta

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1