poniedziałek, 24 września 2012

Golub-Dobrzyń


Golub-Dobrzyń

Państwo Polska
Województwo kujawsko-pomorskie
Powiat golubsko-dobrzyński
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie Golub: ok. 1300
Dobrzyń n. Drwęcą: 1789-1870 i 1919
Połączenie miast: de facto 1941, de jure 1951
Burmistrz Roman Tasarz
Powierzchnia 7,50 km²
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
13005[1]
1734 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 56
Kod pocztowy 87-400, 87-401
Tablice rejestracyjne CGD
Położenie na mapie Polski


Golub-Dobrzyń
53°07′N 19°03′E
TERC
(TERYT) 6040605011
Urząd miejski
Plac Tysiąclecia 25
87-400 Golub-Dobrzyń
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Golub-Dobrzyń w Wikisłowniku
Strona internetowa


Zamek w Golubiu-Dobrzyniu


Kościół pw. św. Katarzyny
Golub-Dobrzyń – miasto w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba powiatu golubsko-dobrzyńskiego i gminy Golub-Dobrzyń.
Golub-Dobrzyń powstał formalnie 15 maja 1951 (de facto już w 1941 roku[2]) przez połączenie miast Golubia i Dobrzynia nad Drwęcą[3], leżących na przeciwległych brzegach Drwęcy. Prawobrzeżny Golub był miastem już w XIV w., chociaż dokładna data ustanowienia jego praw miejskich nie jest znana. Pierwszy dokument lokacyjny zaginął już w średniowieczu. Wznowił go wielki mistrz zakonu krzyżackiego Michał Küchmeister w roku 1421. Jest prawie sześć razy mniejszy od Dobrzynia; w 2011 roku liczył 1887 mieszkańców[4]. Lewobrzeżny Dobrzyń nad Drwęcą posiadał prawa miejskie w latach 1789-1870 i ponownie od 1919[5][6]. Wg danych z 2011 Dobrzyń miał 10 722 mieszkańców[4]
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa toruńskiego, a wcześniej w latach 1951-1975 do województwa bydgoskiego. Według danych z 1 stycznia 2006[7] miasto miało 13 057 mieszkańców. Na dzień 31 grudnia 2009 natomiast, liczba zamieszkujących Golub-Dobrzyń osób wynosiła 14 069[1]
Spis treści  [ukryj]
1 Struktura powierzchni
2 Demografia
3 Historia
3.1 Burmistrzowie
4 Zabytki
4.1 Golub
4.2 Dobrzyń
5 Osiedla mieszkaniowe
6 Sklepy sieciowe
7 Edukacja
8 Kultura
9 Kościoły i związki wyznaniowe
10 Zobacz też
11 Linki zewnętrzne
12 Przypisy
Struktura powierzchni[edytuj]

Według danych z roku 2005[8] miasto Golub-Dobrzyń ma obszar 7,5 km², w tym:
użytki rolne: 47%
użytki leśne: 15%
co stanowi 1,22% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2011[1]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 13 005 100 6799 52,2 6206 47,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 1734 906,53 827,47
Historia[edytuj]

Zobacz hasła Golub oraz Dobrzyń.
Burmistrzowie[edytuj]
Henryk Kowalski, burmistrz Golubia-Dobrzynia w latach 1990–1995; Pierwszy po okresie Polski Ludowej
Janina Tuszyńska, burmistrz Golubia-Dobrzynia w latach 1995–1998
Bohdan Bartoszewski, burmistrz Golubia-Dobrzynia w latach 1998–2002
Roman Tasarz, burmistrz Golubia-Dobrzynia od 2002 r.
Zabytki[edytuj]

Według rejestru zabytków KOBiDZ[9] na listę zabytków wpisane są obiekty:
stare miasto w Golubiu, XIV, nr rej.: 366/124 z 17.09.1957
kościół par. pw. św. Katarzyny, w Golubiu, ul. Kościelna 13, XIII-XIV, nr rej.: A/341 z 22.04.1930
kościół par. pw. św. Katarzyny, w Dobrzyniu, Plac Tysiąclecia 14, 1823, nr rej.: A/494 z 31.08.1927 i z 23.01.1996
zamek, w Golubiu, XIV, XVI, XVII, nr rej.: A-149/65 z 18.10.1934
pozostałości murów obronnych, w Golubiu, XIII/XIV – k. XV, nr rej.: A/140/432 z 21.12.1959 (brak decyzji w KOBiDZ)
dom "Pod Kapturem" z 1771 r., Rynek 19, szach., nr rej.: A/581 z 2.07.1960
Golub[edytuj]
Zamek krzyżacki z przełomu XIII i XIV wieku, przebudowany w XV i XVII w.
Gotycki kościół św. Katarzyny z początku XIV w. z renesansową kaplicą Kostków
Liczne fragmenty murów obronnych z XIV i XV w. z zachowaną basztą
Dom podcieniowy na rynku, relikt pierwotnej zabudowy miasta
Kamienica mieszczańska na rynku z 1617 r.
Liczne kamienice XVIII i XIX w.
Neogotycki kościół poewangelicki z 1909 r.
Najmniejszy dzwon Zygmunta, uruchamiany na specjalne okazje
Cmentarze żydowskie – przy ul. Kościelnej i przy ul. Rypińskiej.
Dobrzyń[edytuj]
Kościół parafialny św. Katarzyny z 1823-1827, wewnątrz wyposażenie pochodzące częściowo ze zburzonego kościoła św. Mikołaja w Toruniu
W centrum Dobrzynia zachowane kwartały przedwojennej zabudowy
Osiedla mieszkaniowe[edytuj]

Stare Miasto
Podzamek
Osiedle Brodnickie
Osiedle Młodych (Sahara)
Osiedle Zwycięstwa
Osiedle Katarzyńskie
Osiedle Leśne
Osiedle Drwęckie
Osiedle Panorama
Osiedle Sokołowskie
Osiedle Ruziec
Sklepy sieciowe[edytuj]

Biedronka
Polo Market (2)
Intermarché, Bricomarché
Tesco
Lidl
Rossman
Pepco
Edukacja[edytuj]

Przedszkola
Przedszkole Publiczne nr 2 im. Marii Konopnickiej
Niepubliczne Przedszkole im. Juliana Tuwima "Julianek"
Szkoły Podstawowe
Szkoła Podstawowa nr 1, ul. Zamkowa 19 oraz ul. Brodnicka 1
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Orła Białego, ul. Żeromskiego 11
Specjalna Szkoła Podstawowa nr 3 w Zespole Szkół nr 3, ul. Konopnickiej 15
Gimnazja
Gimnazjum im. Ignacego Działyńskiego, ul. Szkolna 37
Gimnazjum w Zespole Szkół nr 1 im. Anny Wazówny, ul. PTTK 28
Gimnazjum Specjalne w Zespole Szkół Nr 3, Konopnickiej 15
Szkoły ponadgimnazjalne
Zespół Szkół nr 1 im. Anny Wazówny, ul. PTTK 28
Liceum Ogólnokształcące
Liceum Profilowane
Szkoła Policealna dla Dorosłych
Zespół Szkół nr 2, ul. Kilińskiego 31 [1]
Technikum Rolnicze
Liceum Profilowane
Technikum Ekonomiczne
Technikum Architektury Krajobrazu
Zasadnicza Szkoła Zawodowa
Szkoła Muzyczna I st. Res Facta Musica, ul. Żeromskiego 11
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, ul. Żeromskiego 11
Publiczna Szkoła Muzyczna I stopnia, ul. Konopnickiej 15 [2]
Kultura[edytuj]

Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Ks. K. Malinowskiego, ul. Sienkiewicza 6, Czytelnia
Wypożyczalnia, ul. Hallera 13
Filia dla Dzieci i Młodzieży, ul.Sienkiewicza 6
Filia Osiedle Młodych, ul. Mickiewicza 6
Dom Kultury, ul. Hallera 13
Kościoły i związki wyznaniowe[edytuj]

Kościół rzymskokatolicki
Parafia św. Katarzyny w Golubiu-Dobrzyniu
Parafia św. Katarzyny w Golubiu-Dobrzyniu (Golub)
Świadkowie Jehowy - Sala Królestwa, Sosnowa 29
Zobacz też[edytuj]

Golub
Dobrzyń
gmina Golub-Dobrzyń
powiat golubsko-dobrzyński
Golub-Dobrzyń – stacja kolejowa
Linki zewnętrzne[edytuj]

Wzmianka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II (Derenek – Gżack) z 1881 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1