Ziębice

Ziębice

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat ząbkowicki
Gmina Ziębice
gmina miejsko-wiejska
Założono w 1234 już istnieją
Prawa miejskie między 1243 a 1250
Burmistrz Antoni Herbowski
Powierzchnia 15,07 km²
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
9 308 ▲[1]
611 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 74
Kod pocztowy 57-220
Położenie na mapie Polski


Ziębice
50°36′N 17°02′E
TERC
(TERYT) 5020124064
Urząd miejski
ul. Przemysłowa 10
57-220 Ziębice
 Hasło Ziębice w Wikisłowniku
Strona internetowa
Ziębice (niem. Münsterberg, cz. Minstrberk) – miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ziębice.
Według danych z 31 marca 2011 r. miasto miało 9 308 mieszkańców.
W mieście znajduje się jedyne w Polsce Muzeum Sprzętu Gospodarstwa Domowego, które posiada w swoich zbiorach największą w Europie kolekcję żelazek.
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Ziębice.[2]
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Historia
3 Architektura
4 Kultura
5 Znani ziębiczanie
6 Współpraca międzynarodowa
7 Zobacz też
8 Bibliografia
9 Przypisy
10 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 15,07 km²[3].
Historycznie leży na Dolnym Śląsku na Przedgórzu Sudeckim. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego.
Historia[edytuj]


Ta sekcja od 2009-03 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.


Ratusz w Ziębicach
Kalendarium:
ok. 1250 – miasto lokowane przez Henryka III na miejscu dawnej osady zniszczonej przez Tatarów w 1241.
ok. 1270 – zaproszenie zakonu krzyżowców przez Henryka IV Probusa.
do 1290 – miasto w rękach Piastów Wrocławskich.
koniec XIII w. – Bolko I Surowy, książę świdnicko-jaworski zbudował zamek, który następnie stał się rezydencją książąt ziębickich.
1322-1428 – stolica piastowskiego księstwa ziębickiego do śmierci księcia Jana w bitwie pod Starym Wielisławiem.
1428-1618 – pod panowaniem czeskim.
1488 – zburzenia zamku książęcego (resztki zamku widoczne były jeszcze w 1809, kiedy zakładano w tym miejscu ogród).
1654-1791 – własność von Auerspergów.
1791 – sprzedaż przez Karla J. A. von Auersperga księstwa ziębickiego z Ząbkowicami Śląskimi Prusom.
1795 – kupno księstwa ziębickiego od korony pruskiej przez Ludwiga W. von Schlabrendorfa za 300 000 talarów (ze sprzedaży wyłączono miasta Ziębice i Ząbkowice); utworzenie wolnego mniejszego państwa stanowego ziębicko-ząbkowickiego.
XIX w. – rozwój przemysłu: fabryka chemiczna, zakłady ceramiczne i spożywcze, połączenie kolejowe w 1872.
1905 - w mieście mieszkało 8475 osób, w tym 98% Niemców, 0,8% Polaków i 0,8% Żydów. 78,3% mieszkańców jest katolikami, zaś 20,8% - ewangelikami[4].
1945 – przyłączenie miasta do Polski, wysiedlenie dotychczasowej ludności do Niemiec.
28 maja 2008 roku ziębicki kościół św. Jerzego Męczennika i Sanktuarium Męki Pańskiej został uroczyście nominowany przez papieża Benedykta XVI tytułem bazyliki mniejszej; ogłoszenie nominacji odbyło się 29 listopada 2008 roku.
Architektura[edytuj]

W Ziębicach znajduje się pomnik Orła Piastowskiego zbudowany na 1000-lecie istnienia Państwa Polskiego. Wysokość pomnika to ok. 7 metrów a rozpiętość skrzydeł blisko 10 metrów[potrzebne źródło].
XIX-wieczny ratusz miejski jest budynkiem trójepokowym. Fundamenty wieży pochodzą z epoki średniowiecza, z pierwszego ratusza. Sama wieża jest renesansowa - pozostałość po drugim tzw. "starym ratuszu" zbudowanym w drugiej połowie XVI wieku. Gmach budynku przebudowano w końcu XIX wieku i nowy ratusz w stylu mieszanym (neogotyckim z neorenesansowym) stoi od 1890 roku.
Zabytki:
Bazylika św. Jerzego Męczennika i Sanktuarium Męki Pańskiej z XIII-XV w.
Brama Paczkowska - XV w.
Mury obronne - fragmenty - XIII-XIV w.
Kościół i klasztor Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą (ok. 1270 r.) - w obecnym kształcie XVIII w.
Ratusz Miejski - XIX w.
Kamienice mieszczańskie w Rynku XVIII-XIX w.
Miejski Dwór Opatów Cysterskich z Henrykowa - XVII w.
Dawna szkoła parafialna pocz. XVII w.
Kaplica Bożego Ciała - 1738 r.
Synagoga - 1844-45
Kultura[edytuj]

W Ziębicach znajduje się jedyne w Polsce Muzeum Sprzętu Gospodarstwa Domowego.
Znani ziębiczanie[edytuj]

Z Ziębic pochodził niemiecki artysta malarz, konserwator dzieł sztuki i kolekcjoner Joseph Langer. W Ziębicach urodziła się piosenkarka – Edyta Górniak oraz operator filmowy, dwukrotny zdobywca Oscara – Janusz Kamiński, tu także mieszkał i trenował - Marian Kasprzyk (mistrz olimpijski w boksie), który swoją karierę zawodniczą rozpoczął w miejscowej "Sparcie". Na początku XX wieku w Ziębicach mieszkał i działał Karl Denke - słynny niemiecki morderca i kanibal.
Współpraca międzynarodowa[edytuj]


Ta sekcja od 2011-10 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Miasta i gminy partnerskie:
Jaroměř (Czechy)
Ebreichsdorf (Austria)
Brighton (Stany Zjednoczone)
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Ziębicach
gmina Nieszków