wtorek, 11 września 2012

Szlichtyngowa


Szlichtyngowa

Państwo Polska
Województwo lubuskie
Powiat wschowski
Gmina Szlichtyngowa
gmina miejsko-wiejska
Burmistrz Jan Wardecki
Powierzchnia 1,55 km²
Ludność (2008)
• liczba
• gęstość
1 372[1]
885 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 65
Kod pocztowy 67-407
Tablice rejestracyjne FWS
Położenie na mapie Polski


Szlichtyngowa
51°43′N 16°15′E
TERC
(TERYT) 4081112024
Urząd miejski
Rynek 1
67-407 Szlichtyngowa
Strona internetowa


Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, odbudowany po pożarze


Północna część Rynku
Szlichtyngowa (niem. Schlichtingsheim) to miasto we wschodniej części woj. lubuskiego, w powiecie wschowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Szlichtyngowa, w pobliżu rzeki Odry. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego. Obecnie najmniejsze miasto województwa lubuskiego.
Według danych z 31 grudnia 2004 miasto miało 1348 mieszkańców.
Spis treści  [ukryj]
1 Historia
2 Zabytki
3 Transport
4 Edukacja
5 Kultura i sztuka
6 Sport
7 Zobacz też
8 Przypisy
Historia[edytuj]



Rynek w Szlichtyngowej
Miasto założył w swych dobrach Jan Szlichtyng, który w 1644 wyjednał od króla Władysława IV przywilej lokacyjny dla miejscowości zwanej wówczas Schlichtinkowo. Jak wiele innych miast zakładanych w tym okresie w Wielkopolsce, Szlichtyngowa opierała swój rozwój na imigracji protestanckich uchodźców ze Śląska, prześladowanych przez katolickich Habsburgów. Z tego powodu miasto od początków istnienia[potrzebne źródło] aż do 1945 r. posiadało pod względem kulturowym i etnicznym przeważająco niemiecki charakter. Szlichtyngowa funkcjonowała jako ośrodek rzemieślniczy, od 1653 znajdował się tu skład płótna przeznaczonego na eksport.
Wraz z II rozbiorem Polski w 1793 r. miasto dostało się pod panowanie Prus, przejściowo wchodząc w skład Księstwa Warszawskiego (1807-1815). W 1906 r. Szlichtyngowa otrzymała połączenie kolejowe z Górą i Głogowem. Ze względów etnicznych[potrzebne źródło] Traktat Wersalski nie przywrócił Szlichtyngowej Polsce po pierwszej wojnie światowej. 1 lutego 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie. W Szlichtyngowej utworzono polską administrację, ludność miasta została wysiedlona do Niemiec[potrzebne źródło] i zastąpiona polskimi osadnikami.
W 1992 r. zlikwidowano połączenie kolejowe z miastem. W 1995 r. spłonął kościół szachulcowy z XVII wieku. Ośrodek handlowo-usługowy regionu rolniczego. W okolicy wydobycie gazu ziemnego.
Zabytki[edytuj]

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
wozownia plebańska z I połowy XIX wieku
wiatrak
dzwonnica z XVII-XVIII wieku
kamienice z okresu I połowy XIX wieku
Transport[edytuj]

Węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
DK12: Łęknica - Żary - Szlichtyngowa - Kalisz - Radom - Lublin - Dorohusk
DW324: Szlichtyngowa - Góra - Rawicz
Edukacja[edytuj]

Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II
Gimnazjum w Szlichtyngowej
Kultura i sztuka[edytuj]

Imprezy kulturalne:
Virtus Volley Cup - jeden z największych w Polsce turniejów w mini piłce siatkowej dziewcząt
Międzynarodowy Bieg Szlichtyngów
Organizacje kulturalne:
Stowarzyszenie Grupa Virtus
Sport[edytuj]

Kluby sportowe:
Virtus Volley Szlichtyngowa (siatkówka dziewcząt)
- mistrz województwa lubuskiego w siatkówce plażowej kadetek (2009)
- wicemistrz województwa lubuskiego w siatkówce plażowej juniorek (2009)
- wicemistrz województwa lubuskiego w kat. klas piątych szkół podstawowych (2009)
- brązowy medalista mistrzostw województwa lubuskiego w kat. klas szóstych szkół podstawowych (2009)
- mistrz województwa lubuskiego w kat. klas piątych szkół podstawowych (2008)
Orzeł Szlichtyngowa (piłka nożna mężczyzn)
Zobacz też[edytuj]

Cmentarz żydowski w Szlichtyngowej
Oficjalna strona miasta i gminy Szlichtyngowa

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1