poniedziałek, 10 września 2012

Świdwin


Świdwin

Państwo Polska
Województwo zachodniopomorskie
Powiat świdwiński
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie 1296
Burmistrz Jan Owsiak
Powierzchnia 22,38 km²
Wysokość 99 m n.p.m.
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
15 931 ▲
711,8 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 94
Kod pocztowy 78-300 do 78-301
Tablice rejestracyjne ZSD
Położenie na mapie Polski


Świdwin
53°47′N 15°46′E
TERC
(TERYT) 4324416011
SIMC 0950322
Urząd miejski
pl. Konstytucji 3 maja 1
78-300 Świdwin
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Świdwin w Wikisłowniku
Strona internetowa
Świdwin (niem. Schivelbein) – miasto i gmina w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, siedziba powiatu świdwińskiego, położone na Wysoczyźnie Łobeskiej nad Regą, przy drogach wojewódzkich: nr 151, nr 152, nr 162.
Według danych z 31. marca 2011 roku miasto miało 15 931 mieszkańców[1].
Ośrodek przemysłu spożywczego, drzewnego, maszynowego, przetwórstwa tworzyw sztucznych i do niedawna dziewiarskiego. Siedziba Powiatowej Komendy Policji oraz Powiatowej Komendy Straży Pożarnej.
Organizowane są tu cykliczne imprezy kulturalne m.in. wspólnie z Białogardem "Bitwa o Krowę", Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jana Śpiewaka oraz Wojewódzki Przegląd Teatrów. W centrum miasta znajduje się również Park Wodny "Relax", który oferuje kompleksowe usługi rekreacyjne.
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Warunki naturalne
2.1 Przyroda
3 Toponimia
4 Historia
5 Architektura
5.1 Zabytki
5.2 Obiekty turystyczne
5.3 Zieleń miejska
6 Gospodarka
7 Demografia
8 Oświata
9 Kultura
9.1 Świdwiński Ośrodek Kultury
9.2 Kino „Zamek”
9.3 Biblioteka Miejska
9.4 Media lokalne
10 Wspólnoty religijne
11 Sport
11.1 Kluby sportowe
11.2 Sumo Poland Open
11.3 Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego
11.4 Memoriał im. Stefana Moskalewicza
12 Transport
12.1 Transport drogowy
12.2 Transport kolejowy
12.3 Transport lotniczy
13 Administracja
14 Służba zdrowia
15 Osoby pochodzące ze Świdwina
16 Przypisy
17 Zobacz też
18 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Miasto znajduje się w środkowej części województwa zachodniopomorskiego. Świdwin jest położony na Wysoczyźnie Łobeskiej nad rzeką Regą. W granicach administracyjnych miasta znajduje jezioro Bukowiec.
Najbliższe większe miasta to: Łobez (21 km), Drawsko Pomorskie (30 km), Połczyn-Zdrój (24 km), Białogard (32 km), Kołobrzeg (50 km), Resko (24 km), Złocieniec (39 km).
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa koszalińskiego. Sąsiaduje z gminą Brzeżno.
Części miasta stanowią także: Buczyna, Rycerskie Dobra, Szczytniki, Świdwinek.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 22,38 km²[2]. Miasto stanowi 2,06% powierzchni powiatu.
41% powierzchni miasta zajmują użytki rolne, a 4% użytki leśne[3].
Warunki naturalne[edytuj]

Klimat Świdwina jest umiarkowany przejściowy, charakteryzujący się niezbyt surową zimą, dość ciepłym i wilgotnym latem. Wiosna jest opóźniona z licznymi przymrozkami, lata niezbyt upalne, jesień deszczowo-przymrozkowa oraz zima prawie bezśnieżna[potrzebne źródło].
Przyroda[edytuj]
Pomniki przyrody w Świdwinie[4]
Gatunek Liczba drzewa Wymiary Lokalizacja
Lipa drobnolistna 7 obwód pnia przy wysokości 1,3 m – 1,62 m – 3,30 m, wysokość od 15 m do 18 m, działka geodezyjna nr 177/1, obręb nr 009 przy ul. Połczyńskiej.
Wierzba krucha 1 obwód pnia przy wysokości 1,3 m – 4,06 m, wysokość 20 m działka geodezyjna nr 136/2, obręb nr 013 przy ul. Łokietka
Dąb szypułkowy 1 obwód pnia przy wysokości 1,3 m – 3,86 m, wysokość 20 m działka geodezyjna nr 77, obręb nr 009 przy ul. Kościuszki
Klon zwyczajny 1 obwód pnia przy wysokości 1,3 m – 3,33 m, wysokość 20 m działka geodezyjna nr 77, obręb nr 009 przy ul. Łokietka
Toponimia[edytuj]

Nazwa miasta Świdwin nie jest historycznie udokumentowana. Naukowcy niemieccy np. Rudolf Virchow, J. Spers – nadają nazwie miasta pochodzenie słowiańsko-niemieckie. Natomiast Mikołaj Rudnicki – wybitny językoznawca polski wywodzi nazwę miasta od słów pomorskich "Skwilbin" lub "Skwielbin" oznaczające krążek na bagnie, czyli Świdwin to miasto położone na suchym krążku bagnistej rzeki Regi[5].
Po zakończeniu II wojny światowej miasto pierwotnie nosiło nazwę Świbowina[6] i dopiero po konsultacjach z naukowcami[7] rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 roku wprowadzono nazwę Świdwin[8].
Historia[edytuj]



Świdwin ok. 1860


Brama Kamienna w Świdwinie


Pomnik na Placu Lotników w Świdwinie


Ul. 1 Maja (starówka)


Fragmenty murów obronnych
W XII wieku gród pomorski na szlaku handlowym z Kołobrzegu do Wielkopolski. W XIII wieku przekazany przez księcia Barnima I w posiadanie zakonowi norbertanów z Trzebiatowa. Później odsprzedany przez premonstratensów margrabiom brandenburskim i włączony do Nowej Marchii jako lenno książąt meklemburskich. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1280, najstarsza pieczęć datowana na 1296. Od 1319 Świdwin był miastem prywatnym rodu Wedlów, którzy w latach 1384-1455 odstąpili miasto i zamek zakonowi krzyżackiemu. W 1351 miasto nawiedziła zaraza. 15 lipca 1469 na tle niepokojów między Branderburgią a Pomorzem miała miejsce słynna "Bitwa o krowę" pomiędzy mieszkańcami Świdwina a mieszczanami Białogardu. Tocząca się pod koniec XV w. wojna przyniosła zniszczenia, z których jednak miasto szybko się podniosło. W 1477 w Świdwinie został wybudowany klasztor Zakonu Kartuzów (sekularyzowany w 1539). Rozwijało się warzelnictwo piwa – w 1535 jest jednym z najlepszych w całej Nowej Marchii. Od 1538 zaznaczyły się wpływy protestantyzmu. W latach 1540-1808 w mieście przebywają joannici, którzy organizują na zamku siedzibę komandorii. Rok 1550 przyniósł zarazę, na którą zmarła 1/3 mieszkańców, w latach 1619 i 1689 miały miejsce duże pożary miasta, a w 1621 panowały niezwykle niskie temperatury; w XVII wieku przez Świdwin przetoczyły się silne wichury. Dodatkowe spustoszenia przyniosła wojna trzydziestoletnia. Wszystkie te zdarzenia miały wpływ na stagnację miasta. Dopiero w połowie XVIII wieku liczba mieszkańców przekroczyła 1 000, aby już w roku 1785 przekroczyć 2 000. W mieście zaznaczył się rozwój sukiennictwa i handlu. Przed II wojną światową miasto nosiło nazwę Schivelbein.
13 października 1821 urodził się w Świdwinie Rudolf Virchow, niemiecki patolog i antropolog, w latach 1849-1902 profesor uniwersytetów w Würzburgu i Berlinie. Po drugiej wojnie światowej miasto zasiedliła ludność z dawnych kresów wschodnich. Wysiedlono zaś Niemców. Miasto swój rozwój w dużym stopniu zawdzięcza istniejącym tu lotniczym jednostkom wojskowym[potrzebne źródło] – 1 Brygada Lotnictwa Taktycznego, 21 Baza Lotnicza i 40 Eskadra Lotnictwa Taktycznego.
Krzysztof von Polentz, syn landwójta nowomarchijskiego Jakuba von Polentz w 1480 podejmował wyprawę do Ziemi Świętej. Po powrocie, w podziękowaniu za szczęśliwy powrót, ufundował w Świdwinie kaplicę Świętego Grobu. Została ona wzniesiona w takiej odległości od miasta, jaka dzieliła Kalwarię od bram Jerozolimy. W kaplicy tej rycerz Krzysztof umieścił przywiezioną przez siebie relikwię z drzewa krzyża świętego. Rycerz Krzysztof był również patronem ołtarza św. Katarzyny w Świdwinie.[potrzebne źródło]
Architektura[edytuj]



Zamek w Świdwinie


Wieża Bismarcka w Świdwinie


Pomnik Pamięci Poległym i Pomordowanym Żołnierzom Ofiarom Faszyzmu i Stalinizmu
Zabytki[edytuj]
Cały obszar Starego Miasta został wpisany do rejestru zabytków[9]. Zabytki chronione prawem w Świdwinie:
Kościół MB Nieustającej Pomocy – gotycki kościół parafialny, zbudowany w 1338 r. W ponad 100 lat później, w roku 1475 przebudowano boczne kaplice, gdzie umiejscowiono zakrystię. Wieżę dobudowano w 30 lat później. W czasie II wojny światowej bardzo poważnie uszkodzony, po wojnie odbudowany.
Zamek Joannicki – zbudowany w XIII wieku nad rzeką Regą w celu ochrony szlaków handlowych znad Morza Bałtyckiego na południe kontynentu oraz ze Szczecina do Białogardu. Nazwa zamku pochodzi od joannitów, którzy od XVI do XIX wieku mieli w nim siedzibę swojej komandorii. Obecnie w obiekcie znajduje się Biblioteka Miejska, Kino Zamek, Centrum Informacji Turystycznej i Gospodarczej oraz Świdwiński Ośrodek Kultury.
 Osobny artykuł: Zamek w Świdwinie.
brama Kamienna – wybudowana w XIV wieku, była jedną z trzech bram chroniących miasto. Do czasów teraźniejszych zachowała się jako jedyna. Jej przebudowa miała miejsce w 1475 roku. W 2002 roku bramę zaopatrzono we wrota, stylizowane na gotyckie ważące prawie 2 tony, głównym wykonawcą wrót był świdwiński stolarz Edward Mirosław Koczwara.
obwarowania miejskie – mury mające za zadanie chronić miasto i mieszkańców, były budowane od roku 1319. Od XVIII wieku miasto zaczęło je demontować. Obecnie zachował się jedynie 14-metrowy odcinek nad rzeką Regą.
plebania kościoła NMP
park miejski – znajduję się w nim m.in. Wieża Bismarcka, która obecnie jednak jest niedostępna do zwiedzania; zabytkowy pałacyk, który właśnie został odrestaurowany. Wkrótce teren ten ma przejść rewitalizację.
cmentarz żydowski (ul. Dobra Rycerskie) – powstały w XIX wieku na zboczu Żydowskiej Góry (Juden Berg). Oparty na kwadracie o powierzchni 0,5 ha. Cmentarz obecnie jest pod opieką Kościoła Zielonoświątkowego ze Świdwina.
Obiekty turystyczne[edytuj]
Park wodny "Relax" – wielofunkcyjna kryta pływalnia. Posiada kompletne wyposażenie rozrywkowe: od basenu o wymiarach 25x16 metrów, spełniającego kryteria organizacyjne międzynarodowych zawodów pływackich, po 105-metrową zjeżdżalnię, 20-metrową sztuczną rzekę, saunę, stacje masażu podwodnego.
Gotycka Kaplica – boczna kaplica dobudowana do Kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w 1475 roku. Umiejscowiono w niej zakrystię, która mieści się tam do dnia dzisiejszego.
Wieża Bismarcka – wieża poświęcona pamięci "Żelaznego Kanclerza" czyli Ottona von Bismarcka. Budowę ukończono 17 września 1911 roku. Została zbudowana na wzgórzu Parku Miejskiego. Na szczycie znajduje się kosz widokowy, niegdyś dostępny dla mieszkańców, oraz cztery tarasy widokowe, prezentujące panoramę miasta. Obecnie budowla jest niedostępna do zwiedzania.
jezioro Bukowiec zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi miasta, jednak mieszczące się w jego granicach administracyjnych. Niegdyś miejsce ożywionego ruchu turystycznego, po przejęciu przez lokalnego inwestora podupadłe.
Zieleń miejska[edytuj]
Na terenie miasta znajdują się dwa parki. Pierwszy, potocznie zwany Małym Parkiem mieści się w centrum miasta, przy ulicy Armii Krajowej i Cmentarnej. Od 1 sierpnia 2005 roku nosi on nazwę Parku Solidarności, na cześć 25. rocznicy powstania związku zawodowego "Solidarność". Park jest oświetlony, usytuowany jest w nim nowy plac dla dzieci, w którym znajduje się wiele bezpiecznych, atestowanych przedmiotów do zabaw.
Park Zabytkowy potocznie przez mieszkańców nazywany "Dużym Parkiem", zlokalizowany jest na skraju miasta przy ulicy Drawskiej. Znajduje się w nim Wieża Bismarcka pochodząca z początku XX wieku. Nieco dalej w głębi znajduje się zabytkowy pałac, obecnie poddawany kapitalnemu remontowi po uprzednim spaleniu.
Gospodarka[edytuj]

W centrum Świdwina znajduje się duży zakład przetwórstwa drzewnego. Na terenie miasta znajduje się 5 supermarketów dużych sieci handlowych[10].
Demografia[edytuj]

Struktura demograficzna mieszkańców Świdwina wg danych z 31 grudnia 2008[11]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 15 622 100 8127 52,02 7495 47,98
wiek przedprodukcyjny (0–17 lat) 3067 19,63 1538 9,85 1529 9,79
wiek produkcyjny (18–65 lat) 10 389 66,5 5043 32,28 5346 34,22
wiek poprodukcyjny (powyżej 65 lat) 2166 13,87 1546 9,9 620 3,97
Ludność Świdwina stanowi około 32% całej ludności powiatu świdwińskiego.
Oświata[edytuj]

W nawiasach przy każdej ze szkół podano adres szkoły.
Przedszkole nr 1 im. Kubusia Puchatka (ul. Drawska 30)
Przedszkole nr 2 "Pod Topolą" (ul. Sportowa 3)
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Orła Białego (Pl. Jana Pawła II 5)
Szkoła Podstawowa nr 2 im. ppor. Emilii Gierczak (ul. Armii Krajowej 19)
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Lotników Polskich (ul. Szturmowców 1)
Publiczne Gimnazjum w Świdwinie im. Osadników Wojskowych (ul. Kombatantów Polskich 6)
Zespół Szkół Rolniczych Centrum Kształcenia Praktycznego im. Stefana Żeromskiego (ul. Szczecińska 88)
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Władysława Broniewskiego (ul. Kościuszki 28)
Wydział Zamiejscowy Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Na początku roku szkolnego 2010/2011 w trzech świdwińskich szkołach podstawowych i jednym publicznym gimnazjum uczyło się 1445. uczniów czyli o 48 osób mniej niż w roku szkolnym 2009/2010.[potrzebne źródło]
Kultura[edytuj]

Świdwiński Ośrodek Kultury[edytuj]
Świdwiński Ośrodek Kultury mieści się w XIII-wiecznym, świdwińskim zamku przy ulicy Niedziałkowskiego. Działa on od roku 1968. Do imprez plenerowych wykorzystywany jest dziedziniec mogący pomieścić 1000 osób oraz podzamcze.
Bitwa o Krowę – impreza organizowana co roku naprzemiennie z Białogardem, upamiętniająca bitwę mieszczan świdwińskich i białogardzkich o stado krów z 15 lipca 1469 roku. Ma charakter rozrywkowy i uznaną renomę w województwie. Zwycięzca dziedziczy przez rok krowie rogi.
Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jana Śpiewaka – korzenie tego konkursu sięgają 35 lat wstecz. Jest on skierowany do młodych, niezrzeszonych w organizacjach poetów. Co roku mają szansę wykazać się przed jury oraz publicznością w sali widowiskowej świdwińskiego zamku.
Plastyka wokół nas – organizowane od 1990 r. ogólnopolskie warsztaty plastyczne.
Wojewódzkie Przeglądy Teatrów – odbywający się w Świdwinie od 36 lat przegląd teatrów z województwa zachodniopomorskiego (dawniej koszalińskiego). Majowa impreza wszelkich form teatralnych.
Dzieciowisko – impreza zapoczątkowana na początku lat 90., dająca możliwość wykazania swoich zdolności artystycznych podopiecznym domów dziecka z całego województwa zachodniopomorskiego.
Kaziuki Wileńskie – jako że po II wojnie światowej sporą część mieszkańców miasta stanowili przybysze z kresów wschodnich, obyczaje tam praktykowane zostały przeszczepione na nowy teren. Odbywa się cyklicznie co rok, ma formę jarmarku wileńskiego i utrzymywana jest w klimacie kresowym.
Dni Kultury Kresowej – coroczna wystawa artystyczna ludzi z kresów wschodnich, osiedlonych na Pomorzu.
Ogólnopolski Turniej Rycerski – impreza utrzymywana w rycerskim, średniowiecznym klimacie. Współorganizatorem jest Świdwińskie Bractwo Rycerskie.
Kino „Zamek”[edytuj]
Kino „Zamek” znajduje się w sali widowiskowej świdwińskiego zamku. W okresie letnim jest ono nieczynne. Filmy wyświetlane są na rozwijanym ekranie. Udźwiękowieniem są głośniki znajdujące się w sali. Jest to obecnie jedyne kino w mieście. Dawniej była sala kinowa na ulicy Kościuszki, jednak zostało ono zamknięte i z czasem przerobione na sklep z artykułami budowlanymi. W latach 2000-2004 działał w Świdwińskim Ośrodku Kultury Dyskusyjny Klub Filmowy.[potrzebne źródło]
Biblioteka Miejska[edytuj]
Została ona otwarta 8 stycznia 1948 roku przy ulicy 3 marca 39. W miarę rozrostu się księgozbioru, budynek przestał zaspokajać potrzeby i z dniem 30 kwietnia 1949 siedzibą biblioteki stał się Świdwiński Ośrodek Kultury. Biblioteka ma powierzchnię 159 metrów kwadratowych. Od 1 maja 2004 roku, czyli daty wejścia Polski do Unii Europejskiej, w bibliotece zostało zlokalizowane Centrum Informacji Turystycznej i Gospodarczej.
Media lokalne[edytuj]


Ośrodek rekreacyjny nad jeziorem Bukowiec w Świdwinie


Cmentarz Żydowski w Świdwinie
Od września 2007 roku w gminach Świdwin, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Brzeżno, Sławoborze ukazuje się gazeta powiatowa "Wieści Świdwińskie"[2].
W 2007 roku powstał duży, internetowy serwis informacyjny Wirtualny Świdwin [3], będący obok oficjalnych portali – miejskiego i powiatowego, jednym z najważniejszych źródeł kompleksowej informacji o mieście. Oprócz aktualności, fotoreportaży i zapowiedzi, serwis zawiera m.in. obszerne galerie zdjęć, przewodnik po firmach i instytucjach oraz panel ogłoszeń. W Wirtualnym Świdwinie funkcjonuje największe obecnie internetowe forum miasta Świdwin.
W Świdwinie działała (do końca 2008 roku) lokalna Telewizja Rega, która swoim zasięgiem obejmowała miasta Świdwin i Łobez. Materiały filmowe zbierane były z całego powiatu świdwińskiego i łobeskiego. Niejednokrotnie wykraczała poza te dwa powiaty. TV Rega nadawała w sieci kablowej Vectra. Zamieszczała także materiały filmowe na swojej stronie internetowej, które były do udostępnione internautom do oglądania za darmo[potrzebne źródło].
Od marca 2009 działa kanał N. Rega, który w dużej mierze tworzony jest przez ludzi odpowiedzialnych za dawny kanał TV Rega. Program emitowany jest bezpłatnie w lokalnej sieci telewizji kablowej Vectra. Materiały, nagrywane na terenie powiatu świdwińskiego i łobeskiego, uzupełniane są programami z innych telewizji lokalnych.
Działa również internetowa Telewizja Świdwin. Obszar działania zawężony jest jedynie do granic miasta. Jest to pierwsza telewizja internetowa ze Świdwina. Rejestruje ona wszystkie ważniejsze wydarzenia z miasta i podobnie jak TV Rega, udostępnia je internautom do oglądania bez dodatkowych opłat.
Wspólnoty religijne[edytuj]



Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Świdwinie
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą: Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP, Kościół rzymskokatolicki i Kościół Zielonoświątkowy w RP.
Miasto jest siedzibą dekanatu Świdwin, w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Większość mieszkańców miasta stanowią wyznawcy Kościoła rzymskokatolickiego[potrzebne źródło]. Należą oni do dwóch parafii: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Michała Archanioła.
Sport[edytuj]

Kluby sportowe[edytuj]
W Świdwinie działa sporo stowarzyszeń sportowych, propagujących rozwój sportu na terenie miasta[potrzebne źródło].
Klub Sztuk Walk "Spartakus Świdwin"
Klub Sportowy "Sumo-Team"
Klub Sportowy "Technik"
Miejski Ludowy Klub Tenisa Stołowego "Spójnia" Świdwin
Klub Sportowy Piłki Nożnej "Spójnia"
Klub Piłki Nożnej "Granit" (nie istnieje) – był to Wojskowy Klub Sportowy działający przy jednostce wojskowej
Trenerem drużyny, na początku lat 70., był sierżant Filipek.
Klub Sportów Siłowych "Świt"
Miejski Szkolny Związek Sportowy
Świdwińskie Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego
Gminny Ludowy Klub Sportowy "Żaki 2000 – Gmina Świdwin"
Gminny Ludowy Klub Sportowy Aksa/Żaki Gmina Świdwin
Międzyszkolny Uczniowski Klub Karate "Bushido"
Sumo Poland Open[edytuj]
18 sierpnia 2007 roku w Świdwinie, odbyły się Międzynarodowe Mistrzostwa Polski "Sumo Poland Open". Imprezę swoim patronatem objęła ambasada Japonii w Polsce oraz Genowefa Wiśniowska, wicemarszałek Sejmu RP. Zawodnicy startowali w sześciu kategoriach wagowych. Miasto było organizatorem mistrzostw dopiero pierwszy raz, po ich przenosinach z Krotoszyna.
Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego[edytuj]
Świdwińskie Stowarzyszenie Lotnictwa Rekreacyjnego założone zostało 24 marca 2002 roku. Skupia ono miłośników latania w przeróżnych formach: od paralotni do motolotni. Upowszechnia wiedzę o lotnictwie wśród miejscowej ludności, szkoli przyszłych pilotów, występuje w pokazach.
Memoriał im. Stefana Moskalewicza[edytuj]
Każdego roku w grudniu w Świdwinie odbywa się memoriał poświęcony imieniu Stefana Moskalewicza. Był to ojciec piłkarza Olgierda Moskalewicza oraz Cezarego Moskalewicza, byłego prezesa Spójni Świdwin. Na memoriał przyjeżdżają sławy polskiej piłki nożnej oraz takie zespoły jak m.in. Wisła Kraków, Arka Gdynia, Pogoń Szczecin. Wszystkie mecze odbywają się w Hali Sportowej "Relax" przy ulicy 3 marca 50.
Transport[edytuj]

Transport drogowy[edytuj]
W mieście działa przedsiębiorstwo transportu osobowego PKS Świdwin. Przez Świdwin przebiegają trzy drogi wojewódzkie:
droga wojewódzka nr 151 Świdwin – Łobez – Węgorzyno – Ińsko – Recz – Choszczno – Barlinek – Gorzów Wielkopolski
droga wojewódzka nr 152 Płoty – Świdwin – Połczyn-Zdrój
droga wojewódzka nr 162 Kołobrzeg – Świdwin – Drawsko Pomorskie
Transport kolejowy[edytuj]
Linia kolejowa nr 202 Gdańsk Główny - Stargard Szczeciński
tzw. Magistrala Nadbałtycka, znaczenia państwowego, pierwszorzędna, zelektryfikowana, częściowo dwutorowa. Czynna w ruchu pasażerskim i towarowym, bezpośrednie połączenie kolejowe ze Szczecinem, Gdynią, Olsztynem, Białymstokiem
linia przebiegająca przez Świdwin jest obecnie jednotorowa (uruchomiona w czerwcu 1859 r. jako linia dwutorowa). Wiosną 1945 r. Rosjanie jako zdobycz wojenną rozebrali drugi tor na odcinku Białogard - Runowo Pomorskie. Prędkości szlakowe: 120 km/h dla pasażerskich składów wagonowych, 120 km/h dla autobusów szynowych, 70 km/h dla towarowych składów wagonowych.
Linia kolejowa nr 421 Smardzko - Świdwin
znaczenia państwowego, drugorzędna, niezelektryfikowana, jednotorowa. Czynna w ruchu towarowym, przewozy paliwa lotniczego do jednostki wojskowej w Świdwinie
prędkość szlakowa 50 km/h
dawniej jako linia Połczyn-Zdrój - Świdwin, odcinek Połczyn-Zdrój - Smardzko jest nieczynny i skreślony z ewidencji PKP Polskie Linie Kolejowe, przewozy pasażerskie zawieszone w 1997, towarowe w 1999. Infrastruktura nieczynnego odcinka mimo licznych ubytków jeszcze istnieje.
 Osobny artykuł: Świdwin (stacja kolejowa).
Transport lotniczy[edytuj]
W odległości około 5 km od centrum miasta znajduje się lotnisko wojskowe, 21 Baza Lotnicza. Ruch na lotnisku jest zamknięty dla cywili, jednak często służy jako lądowisko dla rządowych samolotów. Jest to wojskowe osiedle Świdwina. Pas startowy ma długość 2,5 km i 60 m szerokości[potrzebne źródło].
Administracja[edytuj]

Świdwin ma status gminy miejskiej. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Świdwin 15 radnych[12]. Organem wykonawczym władz jest burmistrz. Siedzibą władz miasta jest ratusz na placu Konstytucji 3 Maja.
Burmistrzowie Świdwina:
Franciszek Paszel (1998–2002)
Józef Paweł Pietraszek (PSL) (2002–2006)
Jan Andrzej Owsiak (UP) (2006-2010, ponownie od 2010)
Miasto jest siedzibą starostwa świdwińskiego, a także wiejskiej gminy Świdwin.
Obszar Świdwina podzielony jest na 8 osiedli (Nr 1 – Nr 8), będących jednostkami pomocniczymi gminy miejskiej. Każde z osiedli posiada radę osiedla i zarząd.
Od listopada 1992 r. Świdwin prowadzi współpracę z niemieckim miastem Prenzlau.
W Świdwinie znajduje się biuro poselskie Stanisława Wziątka (SLD).
Mieszkańcy Świdwina wybierają 5 z 17 radnych do Rady Powiatu w Świdwinie[13]. Mieszkańcy wybierają radnych do sejmiku województwa w okręgu IV. Parlamentarzystów wybierają z okręgów wyborczych z siedzibą komisji w Koszalinie, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.
Służba zdrowia[edytuj]

Mimo iż Świdwin jest miastem powiatowym, nie ma na jego terenie szpitala. Jako szpital dla powiatu świdwińskiego funkcjonuje szpital w Połczynie-Zdroju.
W mieście działa 5 niepublicznych ośrodków opieki zdrowotnej.
Osoby pochodzące ze Świdwina[edytuj]

Olgierd Moskalewicz – piłkarz, grający na pozycji pomocnika,obecnie grający w zespole Pogoni Szczecin
Grzegorz Halama – polski aktor komediowy, parodysta, komik
Rudolf Virchow – patolog i antropolog
Waldemar Łazuga – prof. dr hab. nauk historycznych, członek grupy eksperckiej Donalda Tuska.
Otto Georg Bogislaf von Glasenapp (1853–1928), wiceprezes Reichsbanku

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1