Oborniki Śląskie

Oborniki Śląskie

Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiat trzebnicki
Gmina Oborniki Śląskie
gmina miejsko-wiejska
Założono XIII w.
Prawa miejskie 1945
Burmistrz Sławomir Błażewski
Powierzchnia 14,46 km²
Wysokość 170-220 m n.p.m.
Ludność (2011)
• liczba
• gęstość
8 826 ▲
582 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 71
Kod pocztowy 55-120
Tablice rejestracyjne DTR
Położenie na mapie Polski


Oborniki Śląskie
51°17′55″N 16°54′06″E
TERC
(TERYT) 5020320014
Urząd miejski
ul. Trzebnicka 1
55-120 Oborniki Śląskie
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Oborniki Śląskie w Wikisłowniku
Strona internetowa
Oborniki Śląskie (niem. Obernigk) – miasto w północno-wschodniej części woj. dolnośląskiego, w powiecie trzebnickim. Położone jest na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 340 i nr 342 ok. 26 km[potrzebne źródło] od Wrocławia i 12 km[potrzebne źródło] od Trzebnicy. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Oborniki Śląskie.
Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.
Według danych z 31 marca 2011 miasto liczyło 8826 mieszkańców[1].
Miasto Oborniki Śląskie położone jest na trasie kolejowej Wrocław-Poznań. Willowa, niegdyś uzdrowiskowa, malowniczo usytuowana na południowych stokach "Gór Kocich" (Wał Trzebnicki) miejscowość do dziś posiada charakter rozległego parku. To zacisze zwane przed laty "zielonymi płucami Wrocławia" do dziś przyciąga ludzi swoim spokojem, charakteryzującym polskie miasteczka, powiązanym z wysoko rozwiniętym zapleczem handlowo-usługowym i komunikacyjnym. Między innymi autobusy, minibusy i pociągi zapewniają komfort poruszania się po gminie i dojazd do Wrocławia.
Spis treści  [ukryj]
1 Historia miasta
2 Znani Oborniczaninie
3 Zabytki w mieście
4 Inne atrakcje turystyczne
5 Edukacja i opieka
6 Współpraca międzynarodowa
7 Zobacz też
8 Przypisy
9 Linki zewnętrzne
Historia miasta[edytuj]

Pierwsze ślady działalności człowieka na terenach dzisiejszych Obornik Śląskich i najbliższej okolicy pochodzą z mezolitu i neolitu (cmentarzysko kurhanowe i ciałopalne kultury przedłużyckiej z epoki brązu).
Początki Obornik datuje się na ok. 1300 r., kiedy to najprawdopodobniej powstała wieś na prawie magdeburskim. Pierwsza pisemna wzmianka o Obornikach Śląskich pochodzi z roku 1305, dotyczy ona nałożenia na wieś Obora dziesięciny dla biskupa wrocławskiego. Sama nazwa miejscowości "Obora" pozwala przypuszczać, że mieszkańcy zajmowali się hodowlą bydła, co uznano za oficjalną etymologię nazwy, jednak niektórzy historycy i językoznawcy podawali możliwość pochodzenia nazwy od wzgórz – Ober (górny) czy lasów O bor nad którymi miasto góruje, co zostało uznane za mało prawdopodobne. Na początku XIV w. wieś spod władzy biskupiej przeszła w skład włości księcia oleśnickiego Konrada I. Na przestrzeni wieków miejscowość nosiła następujące nazwy: Obora, Obornik, Obirnig, Obernig, Obernigk, Oborniki, Oborniki Śląskie.
Przez 200 lat Oborniki należały do rodziny Schaubertów. Gdy odkryto źródła słabej szczawy żelazistej Karol Wolfgang Schaubert w 1835 roku rozpoczął budowę nowoczesnego uzdrowiska w północno-zachodniej części wsi. Wykorzystywało ono położenie (las Sittenwald), malowniczy krajobraz, wody, łagodny klimat. Odtąd Oborniki zaczęły przekształcać się w miejsce wypoczynku i uzdrowisko. Oborniki często jeszcze nazywane są "zielonymi płucami Wrocławia".
Najbardziej znaną postacią, która mieszkała i była związana z Obornikami był urodzony w 1798 roku we Wrocławiu Karl von Holtei, poeta romantyczny, pisarz i aktor. Pisał o nich w swych wierszach i pismach. Jego imieniem nazwano Liceum Ogólnokształcące w Obornikach Śląskich. Na niewielkim wzgórzu znajduje się kamień-pomnik jemu poświęcony. Wzgórze to jest częścią "Góry Holtei'a" zwanej też "Belwederem" (217 m n.p.m.) (punkt widokowy, stalowy krzyż, pozostałości kurhanu z epoki brązu) i położone jest nieopodal kolejnego najwyższego wzniesienia w mieście noszącego nazwę "Grzybek" (202 m n.p.m.) nadaną mu z powodu lokalizacji w ponad 100-ha parku krajobrazowo-wypoczynkowym "Grzybek". W parku znajduje się Polana siedmiu dębów, największy dąb ma obwód 4,9m.


Medalion na pomniku
Do rozwoju uzdrowiska przyczyniło się zakładanie nowych sanatoriów:
w 1880 r. zakład dla "chorych na nerwy i cierpiących na melancholię".
w latach 1906-1913 zbudowano w parku sanatorium Friedrichshohe (byłe sanatorium Szarotka przy ul. Prusickiej)
położone w lesie sanatorium dla pacjentów z chorobami płuc Sanatorium "Leśne" (przy ul. Dunikowskiego),
sanatoria dla chorych na cukrzycę i z dolegliwościami układu krążenia,
przed wojną pijalnia oraz na terenie sanatorium "Leśnego" – ZOO.
W 1945 miejscowość została włączona do Polski. Jednocześnie otrzymała prawa miejskie, zaś jej urzędową nazwę ustalono na Oborniki Śląskie, dla odróżnienia od Obornik pod Poznaniem. Dotychczasową ludność miasta wysiedlono do Niemiec.
W 2005 r. Oborniki Śląskie obchodziły 60 lat od nadania praw miejskich i 700 lat od momentu powstania miejscowości.
Stacja Oborniki Śląskie na linii kolejowej E 59: Świnoujście-Szczecin-Poznań-Wrocław-Chałupki, stanowiącej element Transeuropejskiej Sieci Transportowej (TEN).
Znani Oborniczaninie[edytuj]

Czartoryscy
Iwan Dybicz Zabałkański (ur. w Wielkiej Lipie)
Karl Eduard von Holtei (ur. we Wrocławiu) i Luise Rogée
Bronisław Komorowski
Krzysztof Michałkiewicz
Eliasz Kuziemski
Aleksandra Natalli-Świat
Zabytki w mieście[edytuj]



Neogotycki kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, neogotycki (ukończony 1901, architekt Alexis Langer)
kościół pw. św. Tadeusza Judy i św. Antoniego Padewskiego (poewangelicki, 1906; architekci: Richard Gaze i Alfred Böttcher)
dworzec kolejowy z XIX wieku, przebudowany, kategoria C
Dom Panien Śląskich – ul. Trzebnicka, neobarokowa willa z dachem mansardowym, gdzie do roku 1950 przebywały siostry boromeuszki z Trzebnicy, opiekujące się chorymi w obornickich sanatoriach
Poczta (Kaiserliches Postamt)
domy i wille z XIX wieku, zabudowa dawnego uzdrowiska
"zamek" z XIX wieku, dawniej pałac rodu Schaubertów neogotycki w stylu angielskim, architekt: Wilhelm Grappow (projektant wrocławskiego dworca kolejowego). Po wojnie pałacyk przejęty przez PGR i zmodernizowany, z części historycznej zachowała się właściwie tylko oktagonalna wieża.
zabytkowy cmentarz niemiecki
grobowce starej części cmentarza parafialnego
do 1912 r. stał tu stary kościół ewangelicki
Inne atrakcje turystyczne[edytuj]



Pomnik w parku z okazji 700. powstania miejscowości i 60. lecia nadania praw miejskich
Hotel
Domki Campingowe
Ośrodek Sportu i Rekreacji (OSIR):
korty tenisowe
boiska (piłka nożna, siatkowa, koszykówka)
hale sportowe
siłownia
Obornicki Ośrodek Kultury (OOK)
"Salonik Czterech Muz"
Parki Miejskie
Zabytkowe wille
Punkty widokowe (Kowalska Góra, Góra Holteia i "Grzybek")
Stanowiska archeologiczne w obrębie miasta i gminy
Trasy i szlaki turystyki pieszej i rowerowej
Restauracje, puby, cukiernie
Kąpielisko Wilczyn Leśny
Stadniny konne (okolice miasta oraz tereny gminy)
Kluby Paralotnicze: Lotnisko Motolotni (2,5 km od miasta – Golędzinów) i Paralotni (3 km od miasta – Kuraszków)
Edukacja i opieka[edytuj]



Szkoła Podstawowa nr 3 w Obornikach Śl
Przedszkole (ul. Sikorskiego)
Żłobko-przedszkole (ul. Wrocławska)
Gimnazjum imienia Polskich Laureatów Nagrody Nobla
Szkoła Podstawowa nr 2
Szkoła Podstawowa nr 3
Liceum Ogólnokształcące
Zaoczne Liceum Ogólnokształcące
Zespół Szkół Zawodowych
Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół
Dom Dziecka
Domy Pomocy Społecznej i Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej
Ośrodki Szkolenia Kierowców i Nauki Jazdy
"Salonik Czterech Muz"
Obornicki Ośrodek Kultury
Biblioteka Miejska i Biblioteka Pedagogiczna
Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta i gminy partnerskie:
Rehau (Niemcy)
Emden (Niemcy) – miasto szkoły zaprzyjaźnionej z LO im. K. Holteia
Goslar (Niemcy)
Haps (Holandia)
Hayange (Francja)
Boticino (Włochy)
Zobacz też[edytuj]



Oborniki Śl. – widok od strony południowej na ulice: Łąkową, II Armii Wojska Polskiego i Gierymskiego
miasta w Polsce
gmina Oborniki Śląskie
powiat trzebnicki
parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Obornikach Śląskich
parafia św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego w Obornikach Śląskich
Siemianice
Wilczyn