wtorek, 18 września 2012

Nowe Skalmierzyce


Nowe Skalmierzyce

Państwo Polska
Województwo wielkopolskie
Powiat ostrowski
Gmina Nowe Skalmierzyce
gmina miejsko-wiejska
Aglomeracja kalisko-ostrowska
Założono 1815
Prawa miejskie 1962
Burmistrz Bożena Budzik
Powierzchnia 1,58 km²
Wysokość 130-140 m n.p.m.
Ludność (2009)
• liczba
• gęstość
4961
3140 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 62
Kod pocztowy 63-460
Tablice rejestracyjne POS
Położenie na mapie Polski


Nowe Skalmierzyce
51°42′37″N 17°59′33″E
TERC
(TERYT) 4304017024
SIMC 0937089
Urząd miejski
ul. Ostrowska 8
63-460 Nowe Skalmierzyce
 Hasło Nowe Skalmierzyce w Wikisłowniku
Strona internetowa


Kościół Najświętszej Marii Panny Nieustającej Pomocy


Dworzec kolejowy, elewacja zachodnia
Nowe Skalmierzyce (niem. Neu Skalmierschütz) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, w Kaliskiem, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, graniczy z Kaliszem.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 4961 mieszkańców[1].
Nowe Skalmierzyce są niewielkim ośrodkiem przemysłowym w Kalisko-Ostrowskim Okręgu Przemysłowym. W mieście znajduje się podstrefa Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Historia
2.1 Ludzie związani z Nowymi Skalmierzycami
3 Gospodarka
4 Zabytki
5 Części miasta
6 Samorząd
7 Przypisy
8 Zobacz też
9 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Przy północnej granicy miasta z Kaliszem płynie struga Lipówka.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 1,58 km²[2].
Nowe Skalmierzyce w latach 1945–1975 należały do województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Historia[edytuj]

Nowe Skalmierzyce powstały w 1815 w wyniku wyodrębnienia administracyjnego przez administrację pruską jednej z kolonii wsi Skalmierzyce (z komorą celną) przy granicy Królestwa Polskiego[3].
W 1895 we wsi wybudowano graniczną stację linii kolejową z Ostrowa, w 1906 połączonej z Koleją Warszawsko-Kaliską. Przyczyniło się to do gwałtownego rozwoju miejscowości, która nabrała cech miejskich. Wzniesiono tu także monumentalny dworzec kolejowy, na którym w 1913 spotkali się cesarz Wilhelm II i car Mikołaj II. Od 1908 do użycia wprowadzono zgermanizowaną formę nazwy miejscowości - Neu Skalmierschütz.
27 grudnia 1918 wielu polskich mieszkańców Skalmierzyc przystąpiło do Powstania wielkopolskiego. 29 grudnia 1918 siły polskie ostatecznie przejęły kontrolę nad osadą. Formalnie Nowe Skalmierzyce zostały włączone do Polski wraz z większością historycznej Wielkopolski na mocy Traktatu Wersalskiego z 1919 r. W rezultacie miejscowość utraciła graniczną lokalizację, co wpłynęło na spowolnienie tempa życia i rozwoju gospodarczego. W kolejnych latach okresu międzywojennego rozwój ten powoli zaczął się odnawiać[3].
W 1939 miejscowość została zajęta przez wojska niemieckie, a następnie ponownie wcielona do Rzeszy. Administracja nazistowska stworzyła dla niej nowe nazwy: w l. 1940–43 Neu Skalden, 1943–45 Kalmen. Umieszczono tu hitlerowski obóz przejściowy i obóz pracy dla ludności polskiej (tablica pamiątkowa znajduje się na gimnazjum im. Polskich Noblistów). W 1943 dokonano tam akcji sabotażowej - spalono 40 wagonów z paszą, a w 1944 wykolejono transport wojskowy.
Miejscowość przynależała administracyjnie przed rokiem 1887 do powiatu odolanowskiego, a w latach 1887–1975 i od 1999 do powiatu ostrowskiego.
Skalmierzyce Nowe miały status osiedla przemysłowego w latach 1956–1962[3][4]. W 1962 r. Skalmierzyce Nowe uzyskały status miasta, a także zmieniono nazwę na Nowe Skalmierzyce[5].
Nowe Skalmierzyce są jedynym miastem w Polsce nie będącym siedzibą gminy, w której się znajdują (siedzibą gminy Nowe Skalmierzyce jest wieś Skalmierzyce). Do 31 grudnia 2009 drugim miastem tego typu były Siechnice, które jednak w przeciwieństwie do Nowych Skalmierzyc wchodziły w skład gminy o nazwie pochodzącej od nazwy wsi gminnej (w przypadku Nowych Skalmierzyc nazwa gminy pochodzi od nazwy miasta). Nowe Skalmierzyce były siedzibą gminy do 30 grudnia 1999.
Ludzie związani z Nowymi Skalmierzycami[edytuj]
Jerzy Kazimierz Pietrzak - historyk, senator
Kazimierz Pussak - działacz kulturalny
Władysław Boroch - regionalista, społecznik, nauczyciel, współzałożyciel Towarzystwa Miłośników Skalmierzyc
Berthold Harhausen - pastor ewangelicki w Nowych Skalmierzycach przed I wojną światową.
Theodor Wotschke - wikariusz parafii ewangelickiej .
Arthur Rhode - wikariusz parafii ewangelickiej .
Gospodarka[edytuj]

Miasto jest niewielkim ośrodkiem przemysłowo-handlowym. Działają tu zakłady jak:
Lazur - spółdzielnia mleczarska produkująca sery.
COM.40 - produkcja mebli skórzanych i tapicerowanych
Admat - wytwórnia lodów
Pupil - produkcja pokarmu dla zwierząt
Halfen - hale spawalnicze
Podstrefa Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
14 września 2009 oddano do użytku obwodnicę dla drogi krajowej nr 25: Bobolice-Bydgoszcz-Kalisz-Nowe Skalmierzyce-Ostrów-Oleśnica. Obwodnica Nowych Skalmierzyc znacznie przyczyni się do zmniejszenia ruchu i zwiększenia bezpieczeństwa w mieście[6].
Zabytki[edytuj]

dworzec kolejowy, monumentalny obiekt z lat 1904-1909, neogotycki, obecnie częściowo niewykorzystany, w części fabryka instrumentów muzycznych, wymaga pilnej restauracji,
dworzec kolejowy z 1896,
kościół Najświętszej Marii Panny Nieustającej Pomocy (niem.) Maria-Hilf-Kirche, poewangelicki, neobarokowy, z pocz. XX wieku,
dawna pastorówka, neobarokowa, z pocz. XX wieku,
kościół Bożego Ciała z lat 1931-1932, zespół zabytkowych witraży z 1937 roku,
pomnik Powstańców Wielkopolskich z 1978 roku,
hotel Sperling, budynek powstały na początku XX wieku, znajduje się na Placu Wolności,
wieża ciśnień z początku XX wieku,
Pomnik Lotników upamiętniający katastrofę samolotu Handley Page Halifax, o numerze seryjnym JD154, w nocy 14/15 września 1943 roku.
Zabudowa miasta pochodząca z przełomu XIX i XX wieku[potrzebne źródło].
Kamieniczki z końca XIX wieku .
Części miasta[edytuj]

Śródmieście,
Osiedle Montex,
Osiedle Błonie,
Podkoce, położone po wschodniej stronie linii kolejowej.
Samorząd[edytuj]

Została ustanowiona jednostka pomocnicza gminy obejmująca całe miasto o nazwie Samorząd Mieszkańców Miasta Nowe Skalmierzyce. Organem uchwałodawczym jest ogólne zebranie stałych mieszkańców. Organem wykonawczym jest przewodniczący zarządu, którego wspomaga organ pomocniczy – zarząd składający się z 3 do 7 członków[7].
Przypisy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

+1