Krynica Morska

Krynica Morska

Państwo Polska
Województwo pomorskie
Powiat nowodworski
Gmina gmina miejska
Prawa miejskie 1991
Burmistrz Adam Ostrowski
Powierzchnia 116,01 km²
Ludność (2010)
• liczba
• gęstość
1361
11,5 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 55
Kod pocztowy 82-120
Tablice rejestracyjne GND
Położenie na mapie Polski


Krynica Morska
54°22′57″N 19°26′40″E
TERC
(TERYT) 6222910011
SIMC 0932755
Urząd miejski
ul. Górników 15
82-120 Krynica Morska
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Krynica Morska w Wikisłowniku
Strona internetowa
Krynica Morska – miasto i gmina w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, na Mierzei Wiślanej, między Zatoką Gdańską a Zalewem Wiślanym, przy drodze wojewódzkiej nr 501. Miejscowość turystyczna z portem rybacko-jachtowym i kąpieliskiem morskim.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 1361 mieszkańców[1]. Krynica Morska jest gminą o najmniejszej liczbie mieszkańców w Polsce.
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Turystyka
3 Demografia
4 Historia
4.1 Nazwy miasta
5 Obiekty hydrotechniczne
6 Przyroda
7 Bezpieczeństwo
8 Administracja
9 Przypisy
Położenie[edytuj]

Według danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia gminy miejskiej wynosi 116,01 km²[2]. Krynica Morska stanowi 15,63% powierzchni powiatu. W skład gminy miejskiej Krynica Morska wchodzą również części miasta: Przebrno i Nowa Karczma.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Według danych z roku 2005 Krynica Morska ma obszar 102,04 km², w tym: użytki rolne 1%, użytki leśne 16%[3]
Turystyka[edytuj]



Latarnia morska jest udostępniona do zwiedzania
Miejscowość posiada pola biwakowe, kempingi, ośrodki wczasowe oraz hotele. W sezonie połączenie statkami żeglugi przybrzeżnej z Tolkmickiem, Elblągiem i Fromborkiem.
W Krynicy Morskiej zorganizowano kąpielisko morskie o długości 1950 m, którego sezon kąpielowy ustalono od 24 czerwca do 31 sierpnia[4].
Lista atrakcji turystycznych w Krynicy Morskiej:
cmentarz żołnierzy radzieckich
port Krynica Morska
kościół z 1938
latarnia morska
jedyna w Polsce ulica Teleexpressu
Wielbłądzi Garb – najwyższa wydma na Mierzei Wiślanej
Demografia[edytuj]

Dane z 31 grudnia 2006[5]:
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 1390 100 722 51,9 668 48,1
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 13,6 7,1 6,5
Historia[edytuj]



Latarnia morska zniszczona w czasie II wojny światowej
Po raz pierwszy wzmiankowana w XV wieku jako Kahlberg. Od 1466 należała do Gdańska, po 1842 przeszła na własność Elbląga. W tym czasie uruchomiono połączenia morskie z Elblągiem i Królewcem. Znacznie rozbudowana po II wojnie światowej.[potrzebne źródło]
Do końca 1972 roku Krynica Morska należała do powiatu elbląskiego jako osiedle typu miejskiego[6]. Wraz z likwidacją osiedli w 1973 r. miejscowość została siedzibą sołectwa w gminie Sztutowo[7], od 1975 r. w nowopowstałym województwie elbląskim.
W 1991 roku połączono 3 miejscowości (Krynica Morska, Nowa Karczma i Przebrno) i utworzono gminę miejską przez odłączenie tych wsi od gminy wiejskiej Sztutowo. Krynica Morska otrzymała prawa miejskie[8], stając się najmłodszym miastem w ówczesnym województwie elbląskim. W 1999 r. miasto znalazło się w województwie pomorskim.
Nazwy miasta[edytuj]
W 1947 r. wprowadzono urzędowo nazwę Łysica, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Kahlberg-Liep[9][10]. W 1958 r. zmieniono nazwę wsi na Krynica Morska[11].
Łeb – pierwotna nazwa słowiańska[potrzebne źródło]
W języku niem. Kahlenberge, Kaleberg, Kahlberg (Liep) w okresie przynależności do Gdańska oraz Prus – forma w nawiasie "Liep" nawiązuje do nazwy Łeb.[potrzebne źródło]
W latach 1945–1958 kolejno Łysa Góra i Łysica – nazwy stanowiące kalkę ostatniej nazwy niemieckiej.[potrzebne źródło]
Aktualna nazwa Krynica Morska odwołująca się do wyrazu ukraińskiego i regionalizmu południowopolskiego jest nazwą niefortunną[styl do poprawy] i całkowicie obcą z punktu widzenia mowy rdzennych mieszkańców Pomorza[12].
Obiekty hydrotechniczne[edytuj]

port Krynica Morska nad Zalewem Wiślanym
przystań morska "basen III – Nowa Karczma" nad Zalewem Wiślanym (w części miasta – Nowa Karczma)
przystań morska "Leśniczówka" nad Zatoką Gdańską[13] 54°24′19″N 19°30′27″E
Przyroda[edytuj]

Obszar lądowy Krynicy Morskiej jest w całości objęty Parkiem Krajobrazowym Mierzeja Wiślana. Funkcję uzupełniającą ochrony tego obszaru spełnia specjalny obszar ochrony siedlisk "Zalew Wiślany i Mierzeja Wiślana". W zachodniej części Krynicy znajduje się rezerwat przyrody Buki Mierzei Wiślanej. Obszar morski gminy Krynica Morska jest objęty obszarem specjalnej ochrony ptaków "Zalew Wiślany".
Bezpieczeństwo[edytuj]

W Krynicy Morskiej znajduje się placówka Straży Granicznej (Morski Oddział Straży Granicznej), ochraniająca odcinek granicy z Federacją Rosyjską na Mierzei Wiślanej (obwód kaliningradzki).
Administracja[edytuj]

Krynica Morska jest gminą miejską. Organem uchwałodawczym jest Rada Miejska w Krynicy Morskiej, składająca się z 15 radnych[14].
Burmistrzowie Krynicy Morskiej:
Adam Włodzimierz Ostrowski (od 2006)[15][16]
Andrzej Antoni Stępień (do 2006)[17]
Mieszkańcy Krynicy Morskiej wybierają radnych do sejmiku województwa z okręgu nr 5. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 25, senatora z okręgu nr 67, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 1.