sobota, 22 września 2012

Konin


Konin

Państwo Polska
Województwo wielkopolskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Prawa miejskie 1293
Prezydent miasta Józef Nowicki
Powierzchnia 82,2 km²
Wysokość 88 m n.p.m.
Ludność (31.12.2011)
• liczba
• gęstość
78 209 ▼[1]
968,6 os./km²
Strefa numeracyjna
(+48) 63
Kod pocztowy 62-500 do 62-510
Tablice rejestracyjne PN (początkowo PKO)
Położenie na mapie Polski


Konin
52°13′N 18°16′E
Urząd miejski
pl. Wolności 1
62-500 Konin
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Hasło Konin w Wikisłowniku
Strona internetowa


Widok z Mostu Warszawskiego na rzekę Wartę podczas powodzi z 2010 r.
Konin – miasto na prawach powiatu w środkowej Polsce, w województwie wielkopolskim, położone w Dolinie Konińskiej, nad rzeką Wartą. Siedziba powiatu konińskiego. Według danych GUS z grudnia 2011, w mieście zameldowanych jest 78 209 mieszkańców[1].
Konin jest największym ośrodkiem przemysłowym Konińskiego Zagłębia Węgla Brunatnego. Obecność złóż węgla brunatnego w pobliżu miasta zadecydowała o powstaniu Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin, który dostarcza ok. 8,5% wytwarzanej w Polsce energii elektrycznej[2]. 3 spośród 4 elektrowni należących do Zespołu położone są na obszarze Konina. W mieście znajduje się również jedyna w Polsce huta aluminium, która wykorzystuje znaczną część energii elektrycznej produkowanej przez konińskie elektrownie, z uwagi na energochłonność hutnictwa aluminium.
W Koninie znajduje się port rzeczny łączący miasto z Morzem Bałtyckim.
Spis treści  [ukryj]
1 Położenie
2 Historia
2.1 Początki miasta
2.2 Czasy współczesne
3 Demografia
4 Zabytki
4.1 Starówka
4.2 Gosławice
4.3 Morzysław
4.4 Centrum
5 Wspólnoty religijne
5.1 Kościoły rzymskokatolickie
5.2 Kościoły protestanckie
5.3 Inne
5.4 Buddyzm
6 Cmentarze
7 Edukacja
8 Kultura
8.1 Biblioteki
8.2 Galerie
8.3 Ośrodki kultury
8.4 Kina
9 Rekreacja
9.1 Kluby sportowe
9.2 Obiekty sportowe
9.3 Odpoczynek
10 Transport
10.1 Transport drogowy
10.1.1 Mosty
10.1.2 Komunikacja autobusowa
10.2 Transport kolejowy
10.3 Transport wodny
10.4 Komunikacja Miejska
11 Gospodarka
12 Dzielnice i osiedla
13 Ludzie związani z Koninem
14 Media
15 Współpraca międzynarodowa
16 Zobacz też
17 Przypisy
18 Linki zewnętrzne
Położenie[edytuj]

Konin jest położony w Dolinie Konińskiej nad rzeką Wartą, we wschodniej części województwa wielkopolskiego.
W latach 1975–1998 stolica województwa konińskiego.
Historia[edytuj]


Ta sekcja od 2012-07 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Początki miasta[edytuj]
Pierwsza wzmianka o Koninie (tj. wójcie Gosławie z Konina) pochodzi z 1293 r. Konin był początkowo osadą na wyspie wśród rozlewisk Warty strzegącą brodu a następnie mostu (pierwsza wzmianka z 1328 r.) na szlaku między Kaliszem a Kruszwicą. Miasto zostało zniszczone przez Krzyżaków w 1331 r., następnie odbudowane na polecenie Kazimierza Wielkiego w latach 1333–1370. Wtedy to zostało otoczone murem i stało się siedzibą powiatu sądowego (starosta rezydował w obecnie już nie istniejącym zamku). Miasto rozwijało się w XV i XVI w.
W XVII w. nadeszło pasmo klęsk: epidemia (1628–1631), seria pożarów oraz okupacja i złupienie miasta przez Szwedów (1655).
Do 1793 Konin leżał w województwie kaliskim, w wyniku II rozbioru Polski znalazł się na obszarze zaboru pruskiego, od 1795 w departamencie kaliskim Prus Południowych, a po 1807 w departamencie kaliskim Księstwa Warszawskiego. Po kongresie wiedeńskim Konin znalazł się w województwie kaliskim Królestwa Polskiego, a po 1837 w guberni kaliskiej. W latach 20. XIX wieku powstało wiele nowych budynków. Ostatecznie rozebrane zostały resztki zamku, a w jego miejscu powstała dzielnica żydowska. W czasie powstania styczniowego w 1863 w okolicy miało miejsce kilka potyczek i bitew; po powstaniu miasto zostało objęte represjami władz rosyjskich.
W okresie popowstaniowym miasto rozwija się pomyślnie.[potrzebne źródło] Powstaje fabryka maszyn rolniczych i inne, drobne zakłady. Już w 1905 uruchomiona została centrala telefoniczna. Zabudowa sięgała poza średniowieczne granice. Rozrastają się przedmieścia: Kaliskie, Kolskie i Słupeckie. Trwał proces brukowania ulic, a od 1916 (wybudowanie elektrowni miejskiej) elektryfikacji miasta.
Czasy współczesne[edytuj]
11 listopada 1918 doszło do strzelaniny na placu Wolności w Koninie. W tym dniu budynek szkoły handlowej, znajdującej się w kamienicy Zemełki, został przejęty przez POW. Wiadomość ta zgromadziła tłum uczniów przed budynkiem. W tym czasie żołnierze POW udali się do gmachu starostwa z prośbą o wydanie broni. Jeden z niemieckich urzędników zadzwonił do koszar z prośbą o interwencję. Przybyli żołnierze, zastawszy tłum na placu otworzyli w jego kierunku ogień. W wyniku salwy zginęło 5 osób, a dwie następne zmarły w szpitalu. Pogrzeb ofiar przerodził się w dużą manifestację uczuć patriotycznych. W 1984 na kamienicy osłonięto tablicę ku czci ofiar[3].
Po odzyskaniu niepodległości Konin był kilkunastotysięcznym miastem powiatowym położonym na uboczu uczęszczanych szlaków komunikacyjnych. Ożywienie gospodarcze przyniosła budowa linii kolejowej Poznań–Kutno oraz kanału Warta–Gopło (lata 20.).
W czasie II wojny światowej Konin był siedzibą niemieckich władz powiatowych i należał do ziem włączonych do terenów III Rzeszy (jako część Kraju Warty). W czasie okupacji Niemcy dokonali w okolicznych lasach eksterminacji ludności żydowskiej, która w 1939 r. stanowiła ok. 21% ogółu mieszkańców miasta.
Po wojnie zwiększyła się liczba ludności i obszar miasta, co miało związek z odkryciem w okolicy złóż węgla brunatnego i powstaniem kopalń, elektrowni oraz huty aluminium, jak również szeregu zakładów pomocniczych (takich jak np. Fabryka Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego).
Konin był stolicą województwa konińskiego w latach 1975–1998. Od 1 stycznia 1999 r. jest miastem na prawach powiatu i siedzibą powiatu konińskiego.
Demografia[edytuj]

 Osobny artykuł: Ludność Konina.
Wykres liczby ludności Konina na przestrzeni ostatnich 6 stuleci[4][5]

Największą populację Konin odnotował w 2000 r. – wg danych GUS 83 517 mieszkańców[6].
Zabytki[edytuj]

Starówka[edytuj]
(część Konina położona na lewym brzegu Warty)


Słup Koniński


Ratusz w Koninie


Synagoga i żydowski "dom nauki" znajdujący się obok synagogi


Rynek w Koninie


Dawniej budynek Starostwa Powiatowego a obecnie Urząd Miasta


Dawny Hotel Litewski
Słup Koniński – najstarszy znak drogowy w Europie Środkowo-Wschodniej. Mieści się przy kościele św. Bartłomieja na konińskiej Starówce. Inskrypcja na nim głosi, że został ufundowany przez komesa Piotra Włostowica w 1151 r. Pierwotnie (do 1828 r.) umiejscowiony był w okolicach konińskiego zamku na obecnym Pl. Zamkowym, dawniej zwanym Rynkiem Garncarskim, a przez ludność żydowską Tepper Mark. Wskazywał połowę drogi z Kalisza do Kruszwicy. W 2010 r. przeprowadzono jego renowację[7].
Kościół św. Bartłomieja, gotycki, o układzie bazylikowym, trójnawowy. Pochodzi z XIV w. Od południowej strony kaplice gotycka NMP i renesansowa koninianina Jana Zemełki, w której znajdują się bogato intarsjowane stalle z ornamentami roślinnymi, ptakami i jednorożcami oraz gotycka rzeźba Matki Boskiej z XVI wieku. W kruchcie bocznej z 1866 r. znajduje się gotycka kropielnica. Sklepienia: siatkowe w prezbiterium i gwiaździste w nawach. Polichromię i witraże wykonał w latach 1908-1910 Eligiusz Niewiadomski, późniejszy zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza. Drzwi frontowe posiadają brązowe maszkarony z XV wieku, w kształcie lwich głów. Kościół przyozdobiony jest pomnikami:
epitafium Mikołaja Grochowskiego, wykonane z alabastru,
pomnik Stanisława Przyjemskiego, marszałka wielkiego koronnego, styl późnorenesansowy,
pomnik Krzysztofa Przyjemskiego,
krzyż kamienny, wmurowany w północnej skarpie, wykonany z piaskowca, jeden z kamieni milowych na drodze Kalisz – Kruszwica.
W skarbcu kościelnym znajduje się kielich z 1536 r., wykonany przez konińskiego mistrza złotnika – Bartłomieja. W pobliżu znajdują się dzwonnica z 1878 r. oraz słup koniński (patrz wyżej).
Dzwonnica kościoła św. Bartłomieja z 1878 r., ufundowana przez koninianina Walentego Modrzejewskiego
Plebania kościoła farnego, wybudowana w stylu klasycystycznym w początku XX wieku, ozdobiona pilastrami jońskimi.
Zespół klasztorny oo. Reformatów:
Klasztor oo. Reformatów, wybudowany w 1733 r., na planie podkowy, z wirydarzem pośrodku. Posiada dwie kondygnacje, oddzielane gzymsem kordonowym. U zbiegu skrzydeł północnego i wschodniego znajduje się rotunda na cokole (pierwotnie biblioteka).
Kościół św. Marii Magdaleny, wybudowany w 1727 r. Barokowy. Posiada jedną nawę i trzy późnobarokowe ołtarze z połowy XVIII w. W kościele znajdują się też dwie zabytkowe rzeźby: ludowa Pieta Chrystusa Frasobliwego z 1430 r. oraz gotycka Madonna z Dzieciątkiem z 1490 r.
klasycystyczny ratusz, zaprojektowany przez Andrzeja Pelletiera, został wybudowany między 1796 a 1803 na ówczesnym rynku, o średniowiecznym układzie urbanistycznym i kształcie mocno wydłużonego wrzeciona na osi północ-południe. Ze względu na ograniczoną szerokość rynku, rozchodzące się jezdnie, przyległe do ścian ratusza, "uformowały" nietypowe ustawienie bocznych ścian i dlatego rzut tego 2-kondygnacyjnego budynku ma kształt trapezu. Dach jest 4-spadowy, pokryty dachówką, ale przez nietypowy rzut posiada unikatowe połacie boczne – płaszczyzny prostokreślne o kształcie paraboloid hiperbolicznych. Ratusz ma nadbudowaną osiemnastowieczną wieżą zegarową licowaną drewnem (zegar pochodzi z klasztoru w Lądzie). Fronton z 4 kolumnami doryckimi wielkiego porządku i trójkątnym tympanonem z herbem Konina. Wnętrza przyozdobione są witrażami z początku XX w., a sufit Sali Rady Miejskiej – stiukowym plafonem.
Jatki Miejskie, wybudowane w stylu klasycystycznym w początku XIX w., ozdobione kolumnadą w stylu doryckim. Obecnie pełnią funkcję sali ratuszowej
Synagoga, wybudowana w latach 1825-1829, nawiązuje w stylu do budowli bizantyjskich.Pierwotnie budynek stanowił bryłę na planie prostokąta. W 1883 roku do strony północnej na całej długości dobudowano dwukondygnacyjny element z przeznaczeniem na salę modlitw dla kobiet, a w części zachodniej przedsionek. Znajdowała się tam biblioteka miejska, która została przeniesiona na ulicę Dworcową.
Żydowski "dom nauki" ("bes medresz" – "bet ha-midrasz") znajdujący się obok synagogi, zbudowany w 1883 roku. Obecnie znajduje się w nim oddział Miejskiej Biblioteki Publicznej.
Rynek (dawniej zwany Dużym Rynkiem, Rynkiem Pierwszym, obecnie Plac Wolności). Do 1786 r. na jego środku stał ratusz.
Kamienica Jana Zemełki, wybudowana w końcu XVI w. Była pierwszym murowanym budynkiem świeckim w mieście. Cechy renesansowe utraciła w kilku przebudowach. Dwukondygnacyjna, z dwuspadowym dachem. Sklepienia: beczkowe w sieni i piwnicach, a kolebkowo-krzyżowe w piwnicach i na parterze.
Gmach Starostwa Powiatowego w Koninie. Budynek o wyraźnych cechach klasycystycznych, kryty dachem naczółkowym, powstał w 1828 r. wg projektu architekta T. K. Pelletier'a, Budowniczego Obwodu Konińskiego. Miał być siedzibą władz rozległego obwodu konińskiego. Obwód tworzyły ówczesne powiaty koniński i pyzderski, z których w 1866 r., po reformie administracyjnej zaboru rosyjskiego, utworzono po raz pierwszy w historii powiaty kolski, turecki i słupecki. Powiat koniński wydatnie zmniejszono, a pyzderski zniknął na zawsze.
Kamienica klasycystyczna na narożniku Pl. Wolności i ul. Zofii Urbanowskiej ozdobiona pilastrami jońskimi oraz tympanonem z wieńcem i datą 1840. Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Litewski.
Kamienica zwana "Grodzką" klasycystyczna z I połowy XIX wieku na Placu Wolności, ornamentowana pilastrami jońskimi oraz ozdobiona gankiem z dwustronnymi schodami. W czasach carskich więzienie (więziono tam legendarnego kapucyna ks. Maksymiliana Tarejwę, dowódcę powstania styczniowego na ziemi konińskiej). Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Polski.
Zajazd "Pod Jelonkiem" położony na skrzyżowaniu ul. Kolskiej i 3 Maja. Wybudowany w końcu XVIII wieku. Długi, narożnikowy, jednokondygnacyjny budynek z poddaszem posiadający skromne cechy klasycystyczne. Nad wjazdem na podwórze zachowany herb zajazdu – jelonek.
Zespół kamienic staromiejskich, dwu- i trzykondygnacyjnych, rzadziej jednokondygnacyjnych. Budowane od XVI do XX wieku. Większość zabudowy z początku i I połowy XIX wieku. W Rynku (obecnie Plac Wolności) 6 stylowych kamienic klasycystycznych, w dalszych okolicach klasycyzujące, np. stylowa kamienica rejenta Sikorskiego z II połowy XIX wieku, kamienica Essowej z ok. 1850 r., neoklasycystyczna kamienica "Stary Dom", kamienice przy ulicy 3 maja i na Placu Zamkowym.
Kościół ewangelicko-augsburski Świętego Ducha i jego plebania z XIX wieku.
Eklektyczny pałac E. Reymonda z 1880 r.
Budynek dawnego więzienia z XIX wieku, obecnie Centrum Kształcenia Ustawicznego
Dworek Zofii Urbanowskiej, pisarki, honorowej obywatelki miasta, z 2 połowa XIX wieku.
Park Miejski im. Fryderyka Chopina z połowy XIX wieku. Najstarszy park w mieście, posiada liczne okazy starego drzewostanu, zwierzyniec, place zabaw dla dzieci.
Elektrownia miejska, wzniesiona przez Niemców w 1916 r., dawniej mieszcząca również łaźnie
Most Toruński
Gosławice[edytuj]


Zamek w Koninie-Gosławicach i znajdujący się obok zamku skansen


Kościół św. Andrzeja w Koninie-Gosławicach
Zamek, wybudowany w latach 1420-1426 przez biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba, gotycki. Rezydencję typu dwór obronny zbudowano bez wieży. Pierwotnie zachowały się mury do wysokości I piętra oraz mur zewnętrzny. Po odrestaurowaniu w 1978-1986 siedziba Muzeum Okręgowego.
Skansen budownictwa wiejskiego w sąsiedztwie zamku – wiatraki, kuźnia, stodoły oraz zrekonstruowany dworek z XIX w. Dwukondygnacyjny, o konstrukcji szachulcowej, kryty dwuspadowym dachem łamanym.
Kościół św. Andrzeja Apostoła w Gosławicach, gotycko-neogotycki. Ufundowany przez właściciela Gosławic biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba. Zbudowany na planie krzyża greckiego. Sklepienie palmowe wspiera centralnie usytuowana kolumna. Do ośmiobocznej nawy przylegają tworząc ramiona krzyża: prezbiterium, dwie kaplice i kruchta. Wewnątrz kościoła są trzy neogotyckie ołtarze z końca XIX wieku oraz ośmioboczna chrzcielnica kamienna z początku XVI w. Kościół częściowo zrujnowany w XVII wieku został odbudowany w latach 1755-1775. Dachy i wieżyczka w stylu neogotyckim pochodzą z końca XIX wieku, w końcu XX wieku dokonano renowacji dachu oraz przebudowano wieżyczkę, podwyższając ją.
Spichlerz – zbudowany w stylu klasycystycznym w 1838 roku przez Hektora Kwileckiego, właściciela dóbr Gosławice
Budynek Gorzelni z XIX wieku
Morzysław[edytuj]


Kościół św. Wojciecha
Neobarokowy kościół św. Wojciecha z 1905-1914, wzniesiony częściowo na fundamentach starszej świątyni z XVIII w.
Dzwonnica kościoła św. Wojciecha z 1902 r.
Cmentarz kościelny z XIV – XV w. (ul. Staromorzysławska)
Centrum[edytuj]


Nieczynna wieża ciśnień przy dworcu PKP w Koninie (obecnie galeria "Wieża Ciśnień")


Skrzyżowanie Alei 1 Maja z ulicą Dworcową w Koninie
zabytkowe wieże ciśnień: jedna z początku lat 20. XX w. położona przy dworcu PKP (obecnie galeria Wieża Ciśnień), druga z początku lat 40. XX w. przy ulicy Parowozownia
dworek z początku XX w. przy Alejach 1 Maja – dawny pałacyk ślubów – obecnie w odrestaurowanym dworku mieści się hotel "Pałacyk"
dworek z początku XX w. przy ul. Bydgoskiej 7 – obecnie w odrestaurowanym dworku mieści się siedziba firmy "Provident"
Wspólnoty religijne[edytuj]

W Koninie funkcjonuje 10 kościołów rzymskokatolickich, 5 protestanckich oraz dwie Sale Królestwa Świadków Jehowy[8]. Do 1924 roku na północnym skrawku placu Wolności stała pułkowa cerkiew prawosławna wybudowana ok. 1890 r., rozebrana w latach 20. XX w.
Kościoły rzymskokatolickie[edytuj]
pw. św. Bartłomieja (kościół farny)
pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus
pw. św. Marii Magdaleny
pw. bł. Jerzego Matulewicza
pw. św. Maksymiliana Kolbego
pw. św. Wojciecha
pw. św. Faustyny
pw. św. Andrzeja Apostoła
pw. NMP Królowej Polski
pw. Miłosierdzia Bożego
Kościoły protestanckie[edytuj]
Ewangelicko-Augsburski pw. Świętego Ducha
Chrześcijan Baptystów
Zielonoświątkowy
Chrystus Dla Wszystkich
Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
Inne[edytuj]
Świadkowie Jehowy[9]
Buddyzm[edytuj]
Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu[potrzebne źródło]
Cmentarze[edytuj]

Komunalny
Parafialny pw. św. Andrzeja Apostoła
Parafialny pw. św. Wojciecha
Parafialny pw. św. Bartłomieja
Wojskowy z lat I wojny światowej
Stary cmentarz żydowski
Nowy cmentarz żydowski
Cmentarz parafialny w Gosławicach-Cukrowni
Najstarszym konińskim cmentarzem jest cmentarz parafii pw. św. Bartłomieja przy ulicy Kolskiej. Znajdują się tam groby z początku XIX wieku: katolickie, protestanckie i prawosławne. Tu mieści się też grobowiec konińskiej powieściopisarki Zofii Urbanowskiej.
Edukacja[edytuj]

Przedszkola:
Przedszkola: 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 25, 31, 32
Przedszkola Niepubliczne:
Przedszkole MISIOWA KRAINA
Szkoły Podstawowe:
Szkoły Podstawowe: 1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 15
Gimnazja:
Gimnazja nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 oraz 2 niepubliczne
Szkoły średnie:
Licea:
I Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Koninie
II Liceum im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Koninie
III Liceum im. Cypriana Kamila Norwida w Koninie
Konińskie Centrum Edukacyjne
Zespół Szkół Górniczo-Energetycznych im. Stanisława Staszica w Koninie
Zespół Szkół Technicznych i Hutniczych w Koninie
Zespół Szkół Budowlanych im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Koninie
Zespół Szkół Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stefana Batorego w Koninie
Zespół Szkół im. Mikołaja Kopernika w Koninie
Szkoły wyższe:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie
Wyższa Szkoła Kupiecka w Łodzi, wydział zamiejscowy w Koninie
Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych w Poznaniu, wydział zamiejscowy w Koninie
Politechnika Poznańska, wydział zamiejscowy w Koninie
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, wydział zamiejscowy w Koninie
Inne instytucje oświatowe:
Kuratorium Oświaty w Poznaniu – Delegatura w Koninie
Szkoła Muzyczna I i II Stopnia im. I. J. Paderewskiego w Koninie
Placówki oświatowe:
Bursa Szkolna nr 1 im. Ryszarda Michalskiego
Centrum Kształcenia Praktycznego w Koninie
Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stefana Batorego w Koninie
Międzyszkolny Ośrodek Sportowy w Koninie
Miejska Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli
Młodzieżowy Dom Kultury
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka w Koninie
Schronisko Młodzieżowe
Kultura[edytuj]



Orkiestra Dęta KWB Konin
Corocznie, w czerwcu, odbywa się Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca, w którym uczestniczą wykonawcy z Europy oraz miast partnerskich.
W Koninie znajduje się Muzeum Okręgowe z 14 wystawami stałymi i skansenem etnograficznym[10].
W mieście działa Orkiestra Dęta KWB Konin, a także chór Konin Gospel Choir.
Cykliczne imprezy artystyczno-kulturalne odbywające się w Koninie:
Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gospel "Gospel nad Wartą"
Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny dla Szkół Muzycznych
Ogólnopolski Festiwal Pianistyczny "Chopinowskie Interpretacje Młodych"
Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich
Ogólnopolski Konkurs Gitary Klasycznej
Ogólnopolski Festiwal Śpiewających Żeglarzy "Złota Szekla"
Ogólnopolski Konkurs Poetycki o "Nagrodę Milowego Słupa"
Festiwal Jazzonalia
Konińskie Derby Kabaretowo - Estradowe
Biblioteki[edytuj]


Konin - Miejska Biblioteka Publiczna
Biblioteka PWSZ
Miejska Biblioteka Publiczna, filie 2 – 12, filia muzyczna, filia dla niewidomych, filia dla dzieci
Publiczna Biblioteka Pedagogiczna
Galerie[edytuj]
"Giotto"
"Wieża ciśnień"
"Przegląd koniński"
"Łaźnia"
"Wieża bez ciśnień"
"Pod Biblioteką"
"Zakątek"
Ośrodki kultury[edytuj]
Centrum Kultury i Sztuki
Koniński Dom Kultury
Młodzieżowy Dom Kultury
Osiedlowy Dom Kultury Zatorze
Dom kultury Oskard
Centrum Kultury Chrześcijańskiej
Klub "Energetyk"
Klub "Hutnik"
Kina[edytuj]
"Centrum"
"Helios"
"Oskard"
"Polonia" (aktualnie nieczynne)
"ELKO" (aktualnie nieczynne)
"Górnik" (aktualnie nieczynne)
Rekreacja[edytuj]

Kluby sportowe[edytuj]
Konińskie Ludowe Towarzystwo Cyklistów KLTC Konin
MKS MOS Konin
Klub Bokserski "Zagłębie"
Klub Sportowy Górnik Konin
Klub Sportowy "Medyk"
AZS PWSZ Konin
Koniński Klub Szermierczy
Cukrowniczy Klub Sportowy "Sparta"
Parafialny Klub Sportowy "Maksymilian"
Klub Żeglarski "Energetyk"
Klub Żeglarski Kopalni Węgla Brunatnego
TS-R Hetman Konin
SZSiR "Start" Konin
Koniński Klub Tenisowy
Konińskie Stowarzyszenie Sportów Walki - Shooters Konin
UKS Górnik Judo Konin
Obiekty sportowe[edytuj]
Stadion Miejski im. Złotej Jedenastki Kazimierza Górskiego
Stadion KS "Avans Górnik" (dawniej "Górnik") Konin
Stadion lekkoatletyczny przy PWSZ w Morzysławiu
Hala Sportowa MOSiR
Basen MOSiR
Miejski Obiekt Sportu i Rekreacji Hala "Rondo"
Ośrodek szermierczy
Korty tenisowe TKKF "Lokator"
Hala sportowa MKS MOS
Odpoczynek[edytuj]
Prestiz Spa – Centrum Spa oraz odnowy biologicznej
Transport[edytuj]

Transport drogowy[edytuj]
Konin jest węzłem drogowym. Tuż przy południowej granicy Konina przebiega autostrada A2 Świecko – Stryków (Łódź), będąca częścią trasy europejskiej E30. Połączenie z autostradą zapewniają dwa węzły: Konin – Zachód (dawniej nazywany Modła) i Konin – Wschód (dawniej Żdżary). Miasto przecina droga krajowa nr 92 łącząca Rzepin z Łowiczem i droga krajowa nr 25 z Bobolic do Oleśnicy.
Autostrada A2 Świecko – Stryków, która jest częścią trasy europejskiej E30 (Cork – Omsk)
Droga krajowa nr 25: Bobolice – Bydgoszcz – Inowrocław – Konin – Kalisz – Ostrów Wielkopolski – Oleśnica
Droga krajowa nr 72: Konin – Turek – Łódź – Rawa Mazowiecka
Droga krajowa nr 92: Rzepin – Poznań – Września – Konin – Łowicz (alternatywna dla autostrady A2)
Droga wojewódzka nr 264: Konin – Kleczew
Droga wojewódzka nr 266: Konin – Sompolno – Piotrków Kujawski – Radziejów – Aleksandrów Kujawski
Mosty[edytuj]


Most Unii Europejskiej w Koninie
W obrębie miasta znajdują się 2 mosty drogowe na Warcie łączące dzielnice południowe z północnymi; Most im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w centrum Konina w ciągu drogi krajowej nr 92 oraz Most Unii Europejskiej w ciągu drogi krajowej nr 25.
Komunikacja autobusowa[edytuj]
Komunikację autobusową w Koninie i okolicach zapewnia przedsiębiorstwo PKS Konin. Można tu spotkać[styl do poprawy] także autobusy PKS Poznań, PKS Łódź, PKS Turek, PKS Włocławek, PKS Inowrocław, PKS Gniezno i in. Konin posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Poznaniem, Wrocławiem, Łodzią, Bydgoszczą, Toruniem, Włocławkiem i in. Najpopularniejsze kierunki lokalne to Słupca, Turek, Koło, Licheń, Zagórów, Tuliszków, Ślesin i Kleczew.[potrzebne źródło]
Transport kolejowy[edytuj]
Początki kolei żelaznych w Koninie sięgają lat 20. XX w. W listopadzie 1921 oddano do użytku 111 km 2-torową linię kolejową Kutno-Konin-Strzałkowo[11].
Obecnie Konin jest stacją węzłową na 475 km 2-torowej zelektryfikowanej linii kolejowej Frankfurt nad Odrą-Poznań–Kutno–Warszawa Zachodnia, będącym częścią międzynarodowej trasy E20 Berlin-Moskwa.
Dawniej (od maja 1974 do stycznia 1996) funkcjonowała w ruchu pasażerskim 14,3 km linia kolei normalnotorowej z centrum miasta przez Niesłusz, Marantów, Maliniec, Gosławice, Pątnów do Kazimierza Biskupiego. Własne normalnotorowe linie kolejowe posiada także KWB Konin, do przewozu węgla brunatnego z odkrywek do elektrowni Pątnów i Konin – ponad 100 km szlaków o napięciu 2,4 kV, z czego najdłuższe to:
Lubstów/Kramsk-Drzewce-elektrownia Konin
Kleczew-Pątnów
Stacje kolejowe
Konin
Konin Zachód


Solaris Urbino MZK Konin
Transport wodny[edytuj]
Rzeka Warta oraz Kanał Ślesiński umożliwiają komunikację drogami wodnymi z głównymi rzekami Polski: Wisłą i Odrą. W dzielnicy Osiedle Morzysław (Konin) znajduje się port rzeczny oraz śluza.
Komunikacja Miejska[edytuj]
Miejski Zakład Komunikacji (MZK Konin) zapewnia przewozy autobusowe na terenie miasta i jego najbliższych okolic. Obsługuje 22 linie, mając do dyspozycji 53 autobusy, w tym 8 przegubowych[12].
Gospodarka[edytuj]



Zwałowarka KWB Konin
Konin jest ośrodkiem przemysłu, główny ośrodek Konińskiego Zagłębia Węgla Brunatnego. W północnej części miasta zlokalizowana była jedyna w Polsce huta aluminium, wytwarzająca ponad 80 tys. ton wyrobów walcowanych rocznie[13]. Dwie konińskie elektrownie oraz nowo wybudowana elektrownia Pątnów II produkują blisko 8,5% mocy krajowej[14].
Dzielnice i osiedla[edytuj]



Elektrownia "Pątnów"
Część lewobrzeżna (tzw. stary Konin)
Wilków
Pawłówek
Przydziałki
Osiedle Władysława Sikorskiego
Osiedle Przydziałki
Osiedle Armii Krajowej (Hajmat)
Osiedle Jana Zemełki
Starówka
Przedmieście Kolskie
Osiedle Romana Dmowskiego
Krykawka (nazwa zapomniana}
Osada-Konin
Pociejewo (nazwa zapomniana, tzw. Wyspa)
Część prawobrzeżna (tzw. nowy Konin)
Nowy Dwór
Chorzeń
Kaszuba (część miasta za dzielnicą Chorzeń) - (już nie istnieje)
Czarków (obecnie okolice dworca PKP) - (już nie istnieje)
Osiedle I
Osiedle II
Osiedle III
Osiedle IV im. Legionów
Osiedle V
Osiedle Va
Zatorze
Kurów (obecnie tereny spacerowe nad Wartą) - (już nie istnieje)
Glinka
Morzysław
Grójec
Laskówiec
Niesłusz
Marantów
Osiedle Międzylesie (Konin)
Maliniec
Sulanki
Gosławice
Gaj
Beniów
Pątnów
Cukrownia Gosławice
Łężyn
Janów
Ludzie związani z Koninem[edytuj]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Koninem.
Media[edytuj]

Konińska Gazeta Internetowa www.powiatkoninski.pl
Przegląd Koniński
Kurier Koniński
Życie Konina – dodatek do Głosu Wielkopolskiego
Niezależny portal lokalny – toKonin.pl
Radio Konin
Planeta FM - Konin
Telewizja Konin
Telewizja – Wirtualna.TV
Portal regionalny – Wirtualny Konin
Portal regionalny - LM.pl
Portal konińskiej młodzieży – M.Konin.pl
Portal Konińskiej Starówki – konin-starowka.pl
Portal Konin24.info
Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta partnerskie[15]:
 Akmenė
 Briańsk
 Czerniowce
 Doblena
 Hénin-Beaumont
 Herne
 Karłowo
 Santa Susanna
 Sundsvall
 Wakefield
 Ungheni
Zobacz też[edytuj]

miasta w Polsce

1 komentarz:

+1